Energetikin rənglər dünyası
Müxtəlif sənət sahələrində
çalışan insanlarda gec-tez iç dünyalarında gəzdirdikləri
yaratmaq istəyinin musiqi, şeir, rəsm əsəri şəklində
təzahür etməsinə dəfələrlə
şahidlik etmişik. Bakının Xətai rayonu elektrik şəbəkəsinin
mexaniki Tofiq Mövsümovun bu gün energetik peşəsini rəssamlıqla
qoşalaşdırması da dediklərimizin təsdiqidir.
Sabirabadda dünyaya göz
açsa da, sonralar Bakıda yaşayan və Keşlədəki
201 saylı orta məktəbdə oxuyan Tofiq Mövsümov
biliyə yiyələndiyi illərdə özünün rəssamlıq
bacarığını da nümayiş etdirə bilib. Amma
peşə seçimi edəndə atasının istəyinin
əksinə getməyərək Bakı Energetika Texnikumunda təhsil
almağa üstünlük verib. Sonra Bədii İstehsalat
Kombinatında mexanik vəzifəsində çalışarkən
o, yenidən ürəyində hələ də öləziməyən
rənglərə olan sevgisini xatırlamağa məcbur oldu.
Belə ki, burada respublikanın bir çox məşhur rəssamları
ilə hər gün təmasda idi. Mikayıl Abdullayev,
Böyükağa Mirzəzadə, Hafiz Məmmədov, Asəf
Cəfərov, Kamil Xanlarov və digərləri ilə həm
kombinatda, həm də rəssamların yaradıcılıq
emalatxanasında baş tutan ünsiyyəti bir neçə il
davam etsə də, mexanik özünün rənglərə
olan marağını onlara bildirməkdən çəkinirdi.
Nəhayət, bir müddət sonra Tofiq Mövsümov rəssamlar
arasına çıxmağa qərar verəndə onun
çəkdiyi əsər hər kəsi təəccübləndirdi.
Hadisə belə
olmuşdu...1990-cı ildə Rəssamlar İttifaqının
indiki Azərbaycan (keçmiş H.Hacıyev) küçəsindəki
sərgi salonunda Azərbaycana səfərə gələn
nüfuzlu xarici qonağın mədəni tədbirlər
proqramına daxil edilmiş sərgi təşkil edilmişdi.
Mədəniyyət nazirinin müşayiəti ilə sərgiyə
gələn qonaq böyük maraqla əsərlərlə
tanış olur. Sonda qonaq sərgidə göstərilən
bir tablonu almaq istədiyini bildirir. Nazir haradasa onun bu istəyini
təbii sayır. Çünki ekspozisiyada adları xarici
ölkələrdə də kifayət qədər məşhur
olan Azərbaycan rəssamlarının əsərləri
vardı. Ancaq qonaq xanımın seçimi naziri də, elə
onları müşayiət edənləri də çaş
- baş salmışdı. Fransalı qonaq çoxsaylı əsərlərin
arasından Tofiq Mövsümovun “Kənd mənzərəsi”
tablosunu seçmişdi. Həmin anda ona heç kəs əsəri
bəyənilən müəllif barəsində qonağa
tutarlı məlumat verə bilmədi. Yalnız işləri
sərgiyə qəbul edən salonun təmsilçisi onun Bədii
İstehsalat Kombinatında mexanik işlədiyini söylədi.
Hamı təəccüb içində idi. Bu xoş xəbər
bir anda rəssamlar arasında yayıldı. Doğrudan da sərgidən
professionalların yox, bilavasitə həvəskar rəssamın
əsərinin alınması o vaxt üçün gözlənilməz
idi. Beləliklə, yaratdığı ilk əsərin
qonorarını alan Tofiq Mövsümov o vaxtdan rəssamlar ailəsinin
üzvü oldu...
İndi o vaxtdan 20 il keçir.
Bu müddətdə iki
peşəni qoşalaşdıran
T.Mövsümov həmişə
“işıqlı” olan
palitrasının sayagəlməz
rəng çalarlarından
neçə-neçə gözoxşayan
tablo yaratmağa nail olub. İki dəfə Bakıda,
bir dəfə isə İstanbulda fərdi sərgisi təşkil olunub. Müxtəlif mövzulu əsərləri
Türkiyə, Avstriya,
Yunanıstan, Rusiya, Fransa və digər ölkələrin
nüfuzlu şəxsi
kolleksiyalarında saxlanılır.
Onun bütün janrları
əhatə edən yaradıcılığını şərtləndirən başlıca
bədii məziyyət
əsərlərinin məna
- məzmun yükünün
tutumluluğuna köklənməsidir.
Gerçəklikdə gördüklərindən heyrətlənməkdən usanmayan
Tofiq Mövsümov hər dəfə bədii görüntü
verdiyi süjetləri,
təbiət motivlərini,
portretləri, hətta
“cansız əşyalar”
məcmusu hesab etdiyimiz natürmortları
mənalandırmağa çalışır.
Belə lövhələr
onun özünə nə qədər mənəvi rahatlıq gətirirsə, tamaşaçısına
da bir o qədər estetik zövq verir, onu düşündürür...
Energetik-rəssamın süjetli tablolarında
Qarabağ mövzusu geniş yer tutur. O, işğalçılara
münasibətini həm
real görüntülərlə, həm də rəmzi - şərti ifadə vasitələri ilə ifadə etməyə nail olub. “Rəhmsizlik” tablosunda
düşmənlə göz
- gözə qalan balaca qızcığazın
nümayiş etdirdiyi
iradəyə bədii
görkəm verən
rəssam bu qarşıdurmada işğalçıya
nifrət, ölümü
dirigözlü qəbul
edən balaca uşağa rəğbət
hissi oyada bilib. Onun “Əqrəblər” lövhəsi yaddaqalan obrazlı həlli ilə diqqət çəkir. İşıqlı
səthdə Azərbaycanın
xəritəsinin ümumi
görünüşünü beş qara
əqrəblə əhatələyən
Tofiq Mövsümov ölkəmizə qarşı
hücum və təzyiqlərə obrazlı
- rəmzi görkəm
verməyə nail ola bilib.
“Dəryada batanlar” əsərində
də məzmun rəmzlərlə ifadə
olunub. Belə ki, kompozisiyada dəryada görünən
əllər və onların üzərində
yüksələn üfüqi
qara xətt zahiri görkəminə görə rəmzi məna daşımaqla təzad təşkil edir. “Yalquzaq” lövhəsi təkliyə
məhkum olunmuşların
ümumiləşdirilmiş təqdimatıdır. Kifayət
qədər real cizgilərlə
işlənmiş yalquzağın
harayı sanki hamını etibarlı olmağa çağırır...
Rəssam “Qala divarları önündə” lövhəsində
sülh arzuludur. Paytaxtımızın qədim
tarixinə şahidlik
edən memarlıq tikilisi önündə əsgərlərlə onları
sevinclə qarşılayan
uşaqları qoşalaşdıran
rəssam, bu motivə bəyaz sülh göyərçinlərinin
təsvirini qatmaqla onu həm də
lirik ovqata kökləyə bilib.
Onun yaradıcılığında mənzərə janrı
üstünlük təşkil
edir desək, yanılmarıq. Bu təkcə
onun təbiətə
sevgisi ilə bağlı deyil. Əslində təbiət
motivləri ona duyğularını ifadə
etmək üçün
vasitədir. Tofiq Mövsümovun təqdimatında
“Qürub mənzərəsi”,
“Təbiətin qoynunda”,
“Xəzər sahilində”,
“Yay”, “Qoruqda”, “Qədim minarə”,“Göldə”,
“Payız”, “Kür boyunca” və s. lövhələrini təzadlı
insan yaşantılarına
məlhəm ola biləcək, onu duyğulandıra biləcək
motivlərin yaddaqalan bədii görüntüsü
hesab etmək olar.
Rəssamın
bu vaxta qədər təsvirə
çevirə bildiyi müxtəlif əşyalarda
məna axtarması da haradasa onun
fərdi yaradıcılıq
kredosundan irəli gəlir. Onun qənaətinə görə,
el sənətkarlığı nümunələrinə diqqət
əslində nəsillər
arasında mənəvi
əlaqələrin qorunmasıdır.
Odur ki, bir çox natürmortlarında qədim
mis əşyalara, dulusçuluq nümunələrinə
rast gəlmək mümkündür.
İlk dəfə 52 yaşında
özünün gözəllik
duyğularını kətan
üzərində reallaşdıran
energetik bu gün də rənglərin əhatəsindədir.
Ömrünün səkkizinci
onluğunu “xırdalayan”
rəssamın əl işləri bu günlərdə keçirilən
həvəskar rəssamların
respublika sərgisində
də nümayiş olunub.
Ziyadxan Əliyev,
Əməkdar incəsənət
xadimi
Mədəniyyət.-
2010.- 20 oktyabr.- S. 14.