Cansız
kuklalarla canlı ünsiyyət
Səmimiyyət
və şirinlik, səhnə cazibədarlığı və
yapışıqlı məlahət hər aktyora nəsib
olmur. Bu keyfiyyətlər bədii kamillik, ifadəli
obrazlılıq üçün güclü zəmin
yaradır və mənim fikrimcə, aktyorun uğurunun
yarısını bəri başdan təmin edir. Ənənə
göstərir ki, xüsusilə komediya aktyorlarında bu məziyyətlərin
olması daha çox əhəmiyyət daşıyır. Azərbaycanda
bu baxımdan Mirzəğa Əliyev, Əbülhəsən
Anaplı, Mustafa Mərdanov, Möhsün Sənani, Nəsibə
Zeynalova, Əliağa Ağayev, Münəvvər Kələntərli...
kimi sənətkarlar zəngin yaradıcılıq irsi
yaradıblar. Çağdaş dövrümüzdə bu sənətkar
xoşbəxtliyi yaşlı nəsildən Səyavuş
Aslana, orta nəslin yaş pillələrini aşan Yaşar
Nuriyevə nəsib olub.
Mən Yaşarı sırf komediya
aktyoru saymıram və hələ təxminən 32 il əvvəl
Anarın «Şəhərin yay günləri» pyesinin
tamaşası (quruluşçu rejissor Tofiq Kazımov) barədə
resenziya yazanda aktyorun Namiq rolunu sırf lirik-psixoloji səhnə
surəti adlandırmışam. Sonralar Yaşar Nuriyev teatrda və
televiziya tamaşalarında bu səpkidə xeyli rol ifa etdi.
İfa etməklə də psixoloji aktyor kimi özünün
potensial yaradıcılıq imkanlarının yeni məziyyətləri
ilə tamaşaçıların və sənətşünasların
diqqətini çəkdi, ehtiramını qazandı. Amma həqiqət
bundan ibarətdir ki, Yaşar milyonların rəğbətinə
ilk növbədə komediya aktyoru kimi nail olub və artıq
ustad sənətkar kimi yeni təkamül prosesi keçir.
Yaşar Nuriyev belə bir vaxtda
milli teatr tariximizdə yeni sənət nailiyyəti qazanıb
və bu estetikada ilkin olub. Dövlət Kukla Teatrında
hazırlanan Üzeyir bəy Hacıbəylinin «O olmasın, bu
olsun» («Məşədi İbad») tamaşasında kuklalarla
canlı oynayıb. Özü də Məşədi İbad
kimi mürəkkəb bir operetta personajında. Əvvəllər
bu teatrda müəyyən tamaşalarda canlı aktyorlar
kukla-obrazlarla çıxış ediblər. Lakin tamaşada əvvəldən
axıra kimi canlı oynamaq cəsarətini özündə
ilk dəfə Yaşar Nuriyev tapdı.
Tamaşaçılar bilirlər
ki, Yaşar Nuriyev Akademik Dövlət Milli Dram Teatrının
aktyorudur. Kukla teatrının tamaşasında dəvətlə
oynayıb və ondan başqa əsərin digər personajlarının
oyunları kukla-marionetkalar vasitəsilə təqdim edilir. Məşədi
İbad rolunda Yaşarın dublyoru teatrın təcrübəli
aktyoru Mənsur Mənsurovdur. Digər kukla-obrazları Rəhman
Rəhmanov (Rüstəm bəy), Səriyyə Mənsurova və
Samirə Nəcəfova (Gülnaz xanım), Tofiq Dadaşov və
Natiq Həziyev (Sərvər), Hökümə Əbdürrəhimova
və Elmira Hüseynova (Sənəm), Aslan Fətullayev (Hambal.
Bu aktyor da açıq oyuna üstünlük verib), Elşad
Rəhimzadə (Qoçu Əsgər), Elnur Abbasquliyev (Rza bəy),
İqbal Əliyev (Həsənqulu bəy), Anar Davudov (Həsən
bəy) canlandırırlar. Tamaşanın quruluşçu
rejissoru, istedadlı gənc Elşad Rəhimzadə «O
olmasın, bu olsun» tamaşasında kukla, marionetka, hoqqa,
kölgə, pantomim teatr elementlərindən ahəngdarlıqla
istifadə etməklə bitkin estetik konsepsiyaya əsaslanan
forma orijinallığı yarada bilib. Bu formanı Lətifə
Quluzadənin səhnə tərtibatı nə qədər
doğruldursa, Yaşar Nuriyevin coşqun, ehtiraslı, emosional
oyunu bir o qədər təravətləndirir. Mən burada
kukla ustası Tatyana Melnikovanın səliqəli və
zövqlü işini də qeyd edirəm.
«O olmasın, bu olsun»
tamaşası təbii ki, teatrın nailiyyətidir. Ancaq mənim
üçün bu tamaşa daha çox Yaşar Nuriyevin yeni
sənət estetikasında uğurla nəticələnən
riskli sınağıdır. Xoş təəssürat oyadan
bir də odur ki, tamaşanın bütün yaradıcı heyəti
Yaşarın oyunundan zövq ala-ala aktyorun səhnə sərbəstliyinə
həssaslıqla hər cür imkan yaradırdılar.
Təcrübəli sənətkar
bu imkanlardan ustalıqla bəhrələnib, amma onun
uğurunun əsas səbəbləri çoxdur və mən
onlardan bir neçəsini xüsusi vurğulamaq istəyərdim.
Məşədi İbad milli
komediya sənətimizin koloritli, orijinal təsir doğuran bədii
surətlərindəndir. Yaşar Nuriyev təpədən-dırnağa
koloritli aktyordur və biz yeni tamaşada bunun daha füsunkar
çalarlarını gördük. Aktyorun Məşədi
İbadı orijinallığı ilə seçilir.
Məşədi İbad operetta
personajıdır və deməli onu ifa edən aktyorda vokal
keyfiyyətləri də olmalıdır. Yaşar Nuriyev Azərbaycan
televiziya məkanında ilk dəfə aşıq
obrazının komik tipini yaradıb və uzun illər müxtəlif
tamaşalarda öz məharətini dönə-dönə təsdiqləyib.
Yaşarın şirin, məlahətli, ürəyəyatımlı
səsi də var və aktyor bunu bəzi dramatik tamaşalardan əlavə,
Opera və Balet Teatrının «Arşın mal alan»
operettasındakı Soltan bəy rolunda heyrətamiz
ustalıqla göstərib. Soltan bəyin mürəkkəb
duet-ariyalarını bəstəkar Üzeyir bəy Hacıbəylinin
yazdığı tonallıqda oxuyub. «O olmasın, bu olsun»
tamaşasında onun yaradıcılığının bu cəhəti
yeni çalarla nəzərə çarpır.
Tamaşadakı digər tiplərlə
(Qoçu Əsgər, Rza bəy, Həsən bəy, Həsənqulu
bəy) müqayisədə Məşədi İbadın
müsbət insani keyfiyyətləri daha çoxdur. Yaşar
Nuriyev bunu həssaslıqla duymaqla, Məşədi
İbadı ənənəvi şəkildə yox, yeni estetik
çalarlarla və daha maraqlı sosial-məişət
kontekstində göstərir.
Dərindən-dərinə təhlil
etsək görərik ki, Üzeyir bəyin Məşədi
İbadı bədii personaj kimi birrəngli obraz deyil. Yaşar
Nuriyev öz ifasında rəng əlvanlığına
xüsusi diqqət yetirib və ona görə də aktyorun təqdim
etdiyi Məşədi İbad əbləh yox, hər
addımbaşı aldadılan zavallıdır. Sözsüz
ki, aktyor onun hər müşkülü pulla həll etmək
istəyinə bir neçə qatdan yanaşıb və
öz oyununda bunu sənətkarlıqla, satirik və ironik
cizgilərlə əsaslandırıb.
Dram və ya komediya aktyorunun zəngin
ifadə vasitələri səhnədə yöndaşlarla bədii
yaradıcılıq ünsiyyətində pardaqlanır,
canlanır, təravətlənir və tamaşaçı
diqqətinə çatır. Kukla teatrının
tamaşasında Yaşar Nuriyevin bu imkanı yoxdur. Onun Məşədi
İbadı kukla-marionetkalarla dialoqlara girir. Yaşar Nuriyev həm
kukla, həm marionetka, həm kölgə, həm də milli
karnaval estetikasının incəliklərindən həssaslıqla
bəhrələndiyinə görə onun Məşədi
İbadı canlı və dinamikdir.
«O olmasın, bu olsun»
tamaşasında Məşədi İbadı oynamaq aktyordan
komediya istedadından əlavə, güclü dramatizm və
çeviklik tələb edir. Yaşar fitrətən
çevik, coşqun, enerjili aktyor olduğuna görə onun
ifası bütövlükdə tamaşanın enerji
tarazlığını zərifliklə tənzimləyir.
Yaşar Nuriyev son dərəcə
duzlu, xoşçöhrə, tamlı yumora malik, şirin və
cazibəli aktyordur. Müəyyən səhnə prinsipləri,
estetik ölçülər pozulanda bu keyfiyyətlər
obrazın mürəkkəbliyini qavramaqda
tamaşaçılara mane olur. Yaşar Nuriyev
gülüşün, yumorun, satiranın, ironiyanın,
qroteskin... estetik ölçü prinsiplərinin meyar qəliblərini
müəyyənləşdirmiş aktyordur. Elə buna
görə də onun ifasında Məşədi İbad yumor
və satirasına görə çoxqatlıdır.
Baxılan, dərk olunan və reallıqla qavranılan səhnə
surətidir.
Üzeyir bəyin Məşədi
İbadı əsərin sonunda bir növ yanlış istəklərinin
gülünclüyünü dərk edən və əsərin
adındakı «o olmasın, bu olsun» fikrinin bədii təsdiqinə
nöqtə qoyan tipdir. Yaşar Nuriyev bu keçid mərhələsi
üçün tamaşa boyu məntiqli zəmin
hazırlayır, obrazın inkişaf xəttindəki
reallıqları yumorla cilalayır. Nəticədə
Yaşar Nuriyevin səhnə təfsirində, estetik yozumunda Məşədi
İbadın qulluqçu Sənəmin kəbininin ona kəsilməsini
ətrafdakılardan təvəqqe etməsi gülüş
doğursa da, insani cəhətdən səmimi və kövrək
təsir oyadır. Bu səmimiyyət və bu kövrəklik
Yaşar Nuriyevin duyğularından şirələnir.
Teatrsevərlərin böyük əksəriyyəti
bilir ki, Azərbaycanda musiqili komediya teatrı Üzeyir bəy
Hacıbəylinin «Ər və arvad» (24 may 1910-cu il) əsəri
ilə təşəkkül tapıb. Yaranmasının 100
illiyi münasibətilə Azərbaycan Dövlət Musiqili
Komediya Teatrı «Ər və arvad»ı rejissor Yusif Əkbərovun
yeni quruluşunda bu günlərdə tamaşaçılara
təqdim edib. Tamaşada ilk dəfə Mirzəğa Əliyevin
ifa etdiyi Kəblə Qubad rolunu Yaşar Nuriyev oynayır.
Aktyorun bu roldakı ifası haqqında fikir söyləmək
başqa bir yazının mövzusudur. Deyəcəyim isə
başqa mətləbə işıq salır.
Hər iki sənət hadisəsi
adi teatr həvəskarı və Yaşarın dostu kimi məni
çox sevindirir. Həm də qürur hissilə qəlbimdə
yeni ümidlər doğurur.
Ümid edirəm ki, Yaşar Nuriyev
bu iki teatrın səhnəsindəki yaradıcılıq cəhdlərindən
və qazandığı nailiyyətlərindən sonra təmir,
texnika və texnologiya baxımından tamamilə yenidən
qurulan doğma teatrın səhnəsində də təzə-təzə
canlı obrazlarla heyranlarını və pərəstişkarlarını
sevindirəcək... Ona da ümid edirəm ki, möhtərəm
rejissorlarımız mənim bu yazımı oxuyacaqlar və əminəm
ki, arzumu məhz onlar inamla reallaşdıracaqlar.
Çünki heç vaxt inana bilmərəm ki, hansısa
rejissor tamaşa üzərində Yaşar Nuriyevlə işləməkdən
həzz və zövq almasın.
Çox ümid edirəm və elə
bu işıqlı ümidlə də yazıma nöqtə
qoyuram.
İlham
Rəhimli
Mədəniyyət.-
2010.- 29 oktyabr.- S. 11.