Xocalı sızlayan yaddaşımız
1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə
erməni silahlı dəstələrinin Azərbaycanın
Dağlıq Qarabağ bölgəsinin Xocalı şəhərində
törətdiyi qətliamdan 19 il ötür. Bu faciənin, hər
şeydən öncə, dəhşətli statistikası var.
Xocalı qırğınında
613 nəfər, o cümlədən 63 uşaq, 106 qadın və
70 qoca xüsusi vəhşiliklə qətlə yetirilib. Şəhərin
1275 sakini erməni əsirliyinin dəhşətini
yaşayıb. 150 nəfərin aqibəti indiyədək naməlumdur.
Qırğın nəticəsində 130 uşaq yetim
qalıb, 8 ailənin bütün üzvləri
öldürülüb.
Amma Xocalı dəhşəti təkcə
bu statistika ilə ölçülmür. Bu hadisə Azərbaycanın
Qarabağ müharibəsində aldığı ən həssas
zərbə və sonrakı məğlubiyyətimizi qismən
labüd edən bir faciə oldu. Xocalı qətliamı Azərbaycana
edilən təcavüzün gerçək mahiyyətini, erməni
terrorizminin və vəhşiliyinin dəhşətli
miqyasını ilk dəfə ortaya qoydu. Xocalını qoruya
bilməməyimiz bütövlükdə Qarabağ müharibəsinə
nə dərəcədə hazırlıqsız
olduğumuzun bariz göstəricisi idi.
Xocalı şəhərinin ermənilər
tərəfindən mühasirəsi 1991-ci ilin oktyabrında
başlamışdı. Xankəndi ilə Əsgəran
arasında strateji nöqtə olan Xocalının ələ
keçirilməsi ermənilər üçün müstəsna
məqsəd idi.
1991-ci il oktyabrın 30-da Xocalı
ilə avtomobil nəqliyyatı tamamilə kəsildi və ara-sıra
görünən vertolyotlar 2500-dək əhalisi ilə
mühasirədə qalan Xocalını Azərbaycanla
bağlayan yeganə nəqliyyat idi. 1992-ci il yanvarın 28-də
Ağdam-Şuşa reysi ilə uçan mülki vertolyotun
Xankəndindən atılan raketlə vurulmasından (40 nəfər
həlak oldu) sonra Xocalı ilə hava əlaqəsi də kəsildi.
Həmin dövrdə Azərbaycan
hakimiyyətinin Qarabağı qorumaq iqtidarında
olmadığı aşkar idi. Yaranmaqda olan Milli Ordu siyasi
intriqaların güdazına verilmişdi. 1992-ci il yanvarın
sonu-fevralın birinci yarısında Kərkicahan,
Quşçular, Malıbəyli və Qaradağlı kəndlərinin
işğalına Bakıdakı hakimiyyət dəhlizlərindən
göstərilən biganəlik Xocalıya münasibətdə
də eyni idi. Kritik vəziyyətdə başını itirən
hakimiyyət iflas həddində, müxaliflər isə
hakimiyyət davasında idilər. Güc nazirliklərinin
"həftəbaşı" dəyişdirilməsi
biabırçı norma halını almışdı.
Xocalının işğalı ərəfəsində,
fevralın 17-də (Xocavəndin Qaradağlı kəndinin
70-dən çox sakini qətlə yetirilən gün) Tacəddin
Mehdiyev müdafiə naziri vəzifəsindən azad edildi.
Orduya rəhbərlik "hansı məzhəbə" qulluq
etdiyi bilinməyən general Şahin Musayevin (Baş Qərargah
rəisi) öhdəsinə buraxıldı.
Bir gün sonra, fevralın 18-də
Tahir Əliyev Ağdamın, Rəhim Qazıyev isə
Şuşanın hərbi komendantı təyin edildi.
Xocalının süqutunu məhz Ağdam və
Şuşadakı hərbi qüvvələrin köməyi
ilə önləmək olardı. Lakin bu şəxslər
Xocalının deyil, daha yüksək vəzifənin
peşində idilər...
Xocalı qırğının dəhşətlərini
zamanında, operativ olaraq dünyaya tanıtmaqda da gecikdik.
Qırğından yalnız 3 gün sonra, fevralın 29-da
ölkədə milli matəm barədə fərman verildi.
Erməni vandalizminin, dəhşətli təcavüzün
miqyası barədə dünyanın xəbərdar edilməsi
Çingiz Mustafayev kimi vətənpərvər jurnalistlərin
öhdəsinə düşmüşdü.
Xocalı qətliamından bir həftə
sonra, martın 3-də Ali Sovet dünya dövlətlərinə
“dişsiz”, qeyri-müəyyən bir müraciət etdi.
Müraciətdə Xocalı qətliamının törədilməsində
bilavasitə iştirak etmiş, keçmiş SSRİ-nin
(faktiki olaraq Rusiyanın) 366-cı motoatıcı
alayının adı çəkilmirdi. Moskvanın diktəsi
ilə oturub-durmağa öyrənmiş Mütəllibov
hakimiyyəti bu faktı gözardı etmişdi. Xatırladaq
ki, bu zaman Azərbaycan artıq BMT-nin üzvü idi (martın
2-də qəbul olunmuşdu) və Xocalı faciəsinə
qiymət verməyi beynəlxalq birlikdən ən sərt
şəkildə tələb edə bilərdi.
Nəhayət, martın 5-də Ali
Sovetin fövqəladə sessiyası
çağırıldı. Sessiya Xocalı
qırğını ilə bağlı
çağırılsa da, hər şey hakimiyyət
davası üzərində kökləndi. Hakimiyyət dəyişdi,
iki ay sonra, 1992-ci ilin mayında Xocalı faciəsinə həsr
olunan daha bir parlament sessiyası növbəti hakimiyyət dəyişikliyinə
meydan oldu. Sonrası isə bəllidir.
Xocalı harayının beynəlxalq
birliyə, dünya dövlətlərinə
çatdırılması barədə praktik olaraq
düşünən yox idi. Xalq da özünə
qapılaraq bu faciəyə için-için
ağlayırdı.
Bir il ötdü, 1993-cü il
fevralın 23-də imzalanmış "Azərbaycana
qarşı edilmiş vəhşiliklərin
açıqlanması haqqında" prezident fərmanı da
kağız üzərində qaldı.
Halbuki bu, Dağlıq Qarabağ
münaqişəsinin beynəlxalq diqqətə gəldiyi,
beynəlxalq müstəvidə sülh danışıqlarının
başlandığı dövr idi. Ermənilər Azərbaycanın
guya təcavüzkar olduğunu sübut etmək
üçün təbliğat maşınını tam
gücü ilə işə salmışdılar.
"Sumqayıt olayları" bütün dünyanın
gözünə soxulurdu. Xocalıdan isə dünya hələ
bixəbər idi.
1994-cü il fevralın 24-də
Milli Məclis "Xocalı Soyqırımı günü
haqqında" qərar qəbul etdi, BMT-yə, dünya
dövlətlərinə bu qətliamın gerçək
mahiyyətini açıqlayaraq beynəlxalq ictimaiyyəti erməni
terrorizminə qarşı tədbirlər görməyə
çağıran müraciət edildi. Ötən dövrdə
Xocalı gerçəyinin dünyaya tanıdılması, Ermənistanın
sovet (Rusiya) hərbi dairələrinin dəstəyi ilə həyata
keçirdiyi insanlıq əleyhinə cinayətin beynəlxalq
miqyasda ifşası istiqamətində xeyli iş
görülüb, xarici dillərdə kitablar dərc olunub, sənədli
filmlər çəkilərək yayılıb.
Amma ötən 19 ilin tamamımda
bir daha qeyd etməyə məcburuq ki, görülən
bütün işlər hələ də azdır. Beynəlxalq
birliyin Xocalı gerçəyinin miqyasından tam xəbərdar
olması, bu qətliama beynəlxalq qiymət verilməsi
üçün hələ çox iş görülməlidir.
Vüqar Orxan
* * *
Xocalı rayonu
(ümumi məlumat)
Xocalı rayonu 1991-ci il noyabr
ayının 26-da Azərbaycan Respublikasının
keçmiş Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin (DQMV,
1923-1991) Əsgəran rayonunun bazasında
yaradılmışdı. Xocalı Dağlıq Qarabağda əhalisinin
sayına görə ikinci (Şuşadan sonra) azərbaycanlı
rayonu idi.
Rayonun sahəsi 0,97 min kv. km, əhalisi
işğaldan öncə 24,4 min nəfər olub. Rayonda 1
şəhər, 2 qəsəbə, 50 kənd olmuşdur.
Xocalı şəhəri Ağdam şəhərinin 18, Xankəndi
şəhərinin 14 km-iyində, Qarabağ silsiləsində
yerləşib.
* * *
Xocalının mədəni irsi
Xocalı ərazisi ən qədim
memarlıq və ilk mədəniyyət abidələri ilə
zəngindir. Memarlıq abidələrindən türbə (XIV
əsr), dairəvi türbə (1356-1357-ci illər), ətrafında
son tunc və ilk dəmir dovrünə aid nekropol, kurqan və
s. var.
Xocalı qəbiristanlığı
- son tunc və ilk dəmir dovrünə (e. ə. VIII-VII əsrlər)
aid arxeoloji abidə XIX əsrdə aşkar edilib. Daş qutu və
kurqanlardan ibarətdir.
Xocalı şəhəri və Əsgəran
qəsəbəsi arasında Qarqar cayının sağ və
sol sahillərində XVIII əsrə aid «Əsgəran
qalası» var. Qalanı Qarabağ xanı Pənahəli xan
tikdirib. İki istehkamdan ibarətdir. Sağ sahildəki qala
bürcü ikiqat daş divarlardan ibarətdir. Sol sahildəki
qala dordkünc bürclüdür. Divarların
qalınlığı 2-3 m-dir. 1810-cu ildə Rusiya ilə
İran arasında sülh danışıqları «Əsgəran
qalası»nda aparılıb.
Rayonun Kərkicahan qəsəbəsində
3 qəbiristanlıq var. Burada 1400-cü illərə aid
yazısı olan qəbirlər, «kilsəli» deyilən yerdə
Alban kilsəsi, qəbirlər, 800 il əvvələ təsadüf
edilən müsəlman qəbiristanlığının
qalıqları, Alban pir-ocaqları və s. var.
Rayonun Kosalar kəndi ərazisində
«Məhəmməd ağanın otağı» tarixi abidəsi,
«Darılı Piri», «Ələm ağacı» ziyarətgahları
və daş qəbirlər var.
* * *
İşğal nəticəsində
dağıdılmış tarix-mədəniyyət və təsərrüfat
obyektləri
Ermənistanın işğalı
nəticəsində Xocalı rayonunun tarixi, mədəni, dini
abidələri, şəhər və kəndləri, iqtisadi
bazaları və s. dağıdılıb.
Rayonun ərazisində 1 şəhər,
1 qəsəbə, 8 kənd, 2495 yaşayış evi, 31 sənaye
obyekti, 15 kənd təsərrüfatı obyekti, 20 təhsil
müəssisəsi, 14 səhiyyə müəssisəsi, 56 mədəniyyət,
5 rabitə obyekti və s. məhv edilib
Mədəniyyət.-
2011.- 25 fevral.- S. 6.