Şirin Axundov
Musiqi tariximizdən
Klassik musiqimizin görkəmli ifaçıları
arasında özünəməxsus yeri olan sənətkarlardan
biti də tarzən Salyanlı Şirindir. Onun adı Azərbaycan
milli musiqisinin yorulmaz təbliğatçısı Məşədi
Zeynal və Qurban Pirimovun adları ilə yanaşı çəkilib...
Şirin Məşədi Hüseyn
oğlu Axundov 1878-ci ildə Salyanda anadan olub. Erkən
yaşlarından musiqiyə həvəs göstərib. Yeddi
yaşında qarmon, on üç yaşında saz, on
beş-on altı yaşlarında isə tar
çalmağı öyrənib. Atası Məşədi
Hüseyn qatı mömin olub. Şirinin musiqiyə meyil etməsi
onun xoşuna gəlmir. Bu da evdə getdikcə
narazılığa səbəb olur. Hətta bir gün bərk
qəzəblənən Məşədi Hüseyn Şirinin əlindən
tarını alır “Şeytan əməlidir”, - deyə
ağaca çırpıb sındırır. Deyilənə
görə, ata ilə oğul arasında inciklik baş verdiyi
gün görkəmli xanəndə Cabbar
Qaryağdıoğlu öz dəstəsi ilə Salyana toy məclisinə
gəlir. Məcliş başa çatdıqdan sonra şəhərin
musiqi həvəskarları Cabbardan xahiş edirlər ki,
Şirinin tar çalmasına qulaq assın. O, musiqi həvəskarlarının
xahişini eşidir və Şirinin tar çalmasına
razılıq verir. Şirinin məharətli ifası sənətkara
xoş gəlir. Şirinə Bakıya gəlib, orada tarzənlik
sənətini davam etdirməyi məsləhət
görür.
Görkəmli sənətkarın
məsləhəti gənc tarzəni sənətə həvəsini
birə-beş artırır. Anası Zərəfşan
xanımla Bakıya gəlir. Arayıb-axtarıb Cabbar
Qaryağdıoğlunu tapırlar. Həmin vaxt Cabbar Bakı kəndlərindən
birində toy məclisində olur. O, elə həmin
günü gənc tarzəni öz dəstəsinə
qoşur. Şirin məclislərdə Cabbarın gözəl,
həm də yanıqlı guşələrinə diqqət
yetirir. Evə dönərkən həmin guşələri
tarda təkrar-təkrar ifa edir...
Gənc tarzən 1901-1902-ci illərdə
Bakı kəndlərində məclislərdə iştirak
edir, bakılı xanəndələrdən Məşədi
Məmməd və Əli Sahibi tarda müşayiət edir. Məclislərin
birində Məşədi Hüseynqulu adlı bir tacirlə
tanış olur. Onun vasitəsilə Hacı Zeynalabdin
Tağıyevin “Güzgülü zal”ında qurulan məclislərə
gedir. 1903-cü ildə məşhur xanəndə Şəkili
Ələsgərlə tanış olur, onunla dostluğu uzun
illər davam edir. O zaman onların musiqi dəstəsi
Bakıda Cabbar Qaryağdıoğlunun dəstəsindən
sonra ikinci tanınmış dəstə olur. Ələsgərin
məlahətli səsi, Şirinin şirin təranəli
barmaqları dinləyiciləri vəcdə gətirir... Onu da
qeyd edək ki, Şirin müxtəlif vaxtlarda Seyid Mirbabayevi, İslam
Abdullayevi, Cabbar Qaryağdıoğlunu, Bülbülü və
son illərdə isə Seyid Şuşinskini tarda
müşayiət edib.
Salyanlı Şirinin də milli
teatrımızın inkişafında müəyyən xidmətləri
olub. 1905-ci ilin dekabr ayında Bakıda M.F.Axundovun “Sərgüzəşti-vəziri-xani-Lənkəran”
əsəri tamaşaya qoyularkən Şirin və xanəndə
Ələsgər həmin tamaşanı musiqi ilə
müşayiət ediblər. Şirin uzun illər
H.Z.Tağıyevin teatr binasında verilən teatr
tamaşalarının fasilələrində tar
çalır. Bir çox hallarda isə teatrın
musiqiçilər orkestrinə rəhbərlik edir. Üzeyir
Hacıbəylinin “Leyli və Məcnun” operasının ilk
tamaşasında (12 yanvar 1908-ci il) orkestrin tərkibində əsas
tarçalanlardan biri məhz Salyanlı Şirin olur.
1914-cü ildə
Macarıstanın “Premer-Rekord” firması Qafqaz musiqiçilərindən
bir qrupunu Bakıya dəvət edir. Onların
çalıb-oxumaqlarını qrammofon vallarına yazır.
Firma Şirin Axundovun ifasında “Çahargah”, “Mirzə
Hüseyn Segahı”, “Hasar” və “Müxalif”
muğamlarını qrammofon valına yazır.
Azərbaycanda Sovet hakimiyyətinin
qurulduğu ilk günlərdən Şirin xalq musiqisi sahəsində
səmərəli fəaliyyət göstərir. 1920-1921-ci
illərdə Bakıda Şərq konservatoriyasında tar
müəllimi kimi çalışır. Təbliğat
qatarı ilə Azərbaycanın bir sıra şəhər
və qəsəbələrini gəzərək zəhmətkeşlər
qarşısında çıxışlar edir.
1923-1926-cı illərdə fəhlə klublarında tar dərnəyi
açır. Öz təcrübəsini həvəskar fəhlə-gənclərə
öyrədir. Səhhətinin ağır olmasına
baxmayaraq, musiqidən bir an belə ayrılmır...
Salyanlı Şirin Azərbaycan
musiqisinə can-başla 30 il xidmət edib. İstedadlı sənətkar
həyatdan erkən gedib, 1927-ci ildə, 49 yaşında vəfat
edib.
Savalan
Fərəcov
Mədəniyyət.-
2012.- 7 fevral.- S. 13.