Canavar kəlləsi xilaskar rolunda

 

Bu lap quzunu qurda tapşırmaq kimibaşa düşülə bilər. Amma tam deyilən kimi ola bilməz. Əgər olsa, onda gərək bu dünya yenidən yarana, nağılçıların arzuları gerçəkləşə. Burada vəziyyət başqa idi. Yəni canavarın özü yox, bədənindən üzülən başı xilaskar oldu, Keçini, Qoyunu, eləcə onların nənə-baba saydıqları sahiblərini bəyin qəzəbindən qorudu.

 

Artıq bir neçə gündür ki, biz böyükləri əlçatmaz uşaqlıq dünyamıza səyahətə aparan II Bakı Beynəlxalq Kukla Teatrları Festivalının proqramına uyğun olaraq daha bir tamaşa təqdim olundu.

Dövlət Kukla Teatrının səhnəsində bu dəfə qardaş diyardan, Tatarıstandan gələn kuklaçılar çıxış edirdi. Ekiyat” Tatar Dövlət Kukla Teatrının repertuarındakı ən məşhur tamaşalarından olanKeçi Qoyun”a biz baxdıq. Görkəmli tatar şairi Abdulla Tukayın əsəri əsasında ərsəyə gələn tamaşa müasir rəqs quruluşu, xoreoqrafiyada fərqli pantomima elementləri, heyvan insan hərəkətlərinin harmonik həlli (baletmeyster - Q.Mannapova), incə, baxımlı rəssam işi (A.Qubski), tatar milli xüsusiyyətlərini, folklor musiqisini (bəstəkar L.Batır-Bulqari) xırda detallaradək əks etdirməsi ilə maraqlı idi.

İ.Zinnurovun quruluş verdiyi tamaşada klassik kukla teatr tamaşası formasının modern imitasiyası baxımlı, daha doğrusu, inandırıcı idi. Tərtibatdan musiqiyə, aktyor oyunundan geyimlərədək hər məqamda uşaqların diqqətini yayındırmamaq, həm onları yormadan vizual həlli verə bilmək ön plana çəkilmişdi. Tamaşa boyu personajların arxasınca həyəcanla boylanan təəccüblərini özünəməxsus təbii reaksiyaları ilə ifadə edən balacalarGöydən üç alma düşdümərhələsində tam xoşbəxt görünürdülər. Çünki onların bildiyi dünyanın nağıllarındakı nəticə hasil olmuşdu, xeyir şərə, yaxşı pisə, kasıb da varlıya qalib gəlmişdi. Klassik mövzu - varlı kasıblar arasındakı ənənəvi konflikt məsələsi bu tamaşanın da ana xəttini təşkil edir. Bu mübarizə ağıllı, çoxbilmiş Keçinin qurduğu oyunla gözəl sonluğa çatdı.

Tamaşada hadisələr kasıb, yeməyə çörək tapmayan, kəndin Bayına (bəy) xeyli borcu olan qoca ilə qarının köhnə daxmasında baş verir. Əldən düşmüş Nənə Baba sadəcə nəvələri Keçi Qoyuna ümid bəsləyirlər. Amma həm Bayın bir gün onları əllərindən alıb aparacağı qorxusu ilə ac-yalavac yaşayırlar. Elə ağıllı Keçi ilə bir az tənbəl Qoyun da çox acdırlar. Hətta aclıqları başlarına vurduğundan darı yarması, arpa-buğda xəyalı da qururlar. Tamaşanın bu məqamında tatar dilində oxunan mahnılar, işlədilən atalar sözləri məsəllər səhnə əsərinə ayrı bir gözəllik bəxş edir.

Gülüb-oynamaq bir yana, amma həm qarınlarını doydurmalıdırlar. Bu barədə çox düşünən ağıllı zirək Keçi nəhayət qərara gəlir ki, baba-nənələrini tərk edərək uzaqlara, meşədə məskunlaşsınlar. Amma ürəyində həm qorxur, meşədə onları gözləyən təhlükələrlə mübarizə barədə düşünür. Beləcə, onlar xurcunlarını əsalarını da götürüb üz tuturlar meşəyə. Xeyli gəzib-dolaşdıqdan sonra aclıqdan birtəhər olub yorğun düşürlər. Ağaclardan birinin dibində əyləşib dincəlmək istədikdə kəsilmiş canavar başı tapırlar. Bundan çox qorxsalar da, onu bir yerdə götürüb xurcunlarına qoyurlar. Axı çoxbilmiş Keçinin kəllə ilə bağlı planları var. Onlar bu kəllənin sayəsində həm meşədə qarşılaşdıqları canavarları qorxudur, həm onlara zülm edən Bayın dərsini verirlər.

Beləcə, şad-xürrəm yenidən öz evlərində yaşayır, arzusunda olduqları darı yarmasından yeyib mahnılar oxuyurlar.

Tatar dilində təqdim olunan tamaşada xalq mahnı, bayatı nümunələrinin müasir musiqi elementləri ilə sintezi, ona paralel hazırlanan rəqslər səhnə əsərinin uğurlu finalını daha da rəngarəng etdi.

Tamaşadan sonra səhnəyə çıxan teatrşünas Aydın Talıbzadə qonaq heyətə festivalda iştiraka görə fəxri diplom təqdim etdi, aktyorlara gözəl oyuna görə təbriklərini, xoş sözlərini çatdırdı. Qonaqpərvərliyə isti münasibətə görə təşəkkürünü bildirənEkiyatteatrının təmsilçisi isə bu il 80 illik yubileyi qeyd olunan sənət ocağının bayram tədbirlərində iştirak üçün Azərbaycan Dövlət Kukla Teatrının kollektivini Tatarıstana dəvət etdi.

 

Həmidə Nizamiqızı

 

Mədəniyyət.- 2013.- 15 noyabr.- S. 5.