Azərbaycanın
iqtisadi potensialının gücləndirilməsində
regionların inkişaf proqramları
Neft istehsalçısı olan ölkələrdə ən aktual məsələ iqtisadi inkişafın ahəngdarlığını təmin etmək, onun neftdən asılılığını minimuma endirməkdir. Dünya praktikası göstərir ki, neft gəlirlərini hərtərəfli inkişafa generasiya edən ölkələrlə yanaşı, iqtisadiyyatı neft qiymətlərinə bağlı ölkələr də var. Sözsüz ki, birincilərin uğuru uzunmüddətli konsepsiyanın həyata keçirilməsi ilə bağlıdır. Azərbaycan rəhbərliyi də yeni neft strategiyasının ilk mərhələsindən bu məsələyə xüsusi diqqət yetirərək ölkənin davamlı inkişafının əsaslarını hazırlayıb.
“Ölkəmizin
gələcəyi regionların inkişafı ilə
bağlıdır”
1994-cü ildən başlayaraq ümummilli lider Heydər Əliyevin rəhbərliyi ilə həyata keçirilən neft strategiyası Azərbaycanın hərtərəfli inkişafına əhəmiyyətli zəmin yaratmışdır. “Əsrin müqaviləsi”ndən gələn bonuslar sayəsində 1995-ci ilin əvvəlində hiperinflyasiyanı cilovlamaq mümkün olmuş, 1996-cı ildə - təxminən beş il sürən geriləmədən sonra - ilk dəfə ÜDM-də nisbi artım (1,3 faiz) əldə edilmiş, 1997-ci ildən isə sabit iqtisadi inkişaf (ildə 10 faiz) təmin olunmuşdur. Eyni zamanda aqrar islahat (1996-cı ildən) başlanmış, Azərbaycan MDB-də birinci olaraq torpağın özəlləşdirilməsi prosesini başa çatdırmışdır. Bu proseslər fonunda ölkə 2003-cü ildən sonra yeni mərhələyə - iqtisadiyyatın diversifikasiyasına (şaxələndirilməsinə) keçməyə hazır idi.
Təsadüfi deyil ki, Prezident İlham Əliyevin hələ seçkiqabağı çıxışlarda bəyan etdiyi əsas iqtisadi tezislər də qeyri-neft sektoru və regionların inkişafı ilə bağlı idi. Həmin dövrdə özəl sektorun ÜDM-də payı kifayət qədər yüksək - 73 faiz idi. Əhalinin məşğulluğunda özəl müəssisələrin payı 70 faizə yaxın idi və dövlətin sahibkarlığa dəstəyi işsizliyin aradan qaldırılmasına təkan ola bilərdi. Bu addımlar özünü çox gözlətmədi.
Prezident İlham Əliyev 2003-cü il noyabrın 24-də “Azərbaycan Respublikasında sosial-iqtisadi inkişafın sürətləndirilməsi tədbirləri haqqında” fərman imzaladı. Fərmanda regionların inkişafı, qeyri-neft sektoruna sərmayələrin stimullaşdırılması, aqrar sektorda yeni islahatlar kimi istiqamətlər əksini tapmışdı. Həmin dövrədək (1995-2003) Azərbaycana gəlmiş 12 milyard dollar xarici sərmayənin əsasən neft sahəsinə yönəlməsi də növbəti mərhələdə qeyri-neft sektorunun dirçəldilməsini zəruri edirdi. “Azərbaycan hərtərəfli inkişaf etməlidir. Ölkəmizin gücü, gələcək inkişafı regionlarla bağlıdır. Mən seçkiqabağı çıxışlarımda bunu xüsusilə qeyd etmişdim və bu məsələ ilə ciddi məşğul olacağam”, - deyə ölkə başçısı 2004-cü il yanvarın 20-də jurnalistlərə müsahibəsində bildirmişdi.
Fevralın 11-də “Azərbaycan Respublikasının regionlarının sosial-iqtisadi inkişafı Dövlət Proqramı”nın (2004-2008) təsdiq edilməsi haqqında» fərman imzalandı. Bu, həmin vaxtadək görünməmiş genişmiqyaslı regional inkişafın strategiyasını və icra mexanizmini əks etdirən proqram idi. Sənəddə vurğulanırdı ki, ölkənin sənaye potensialının və infrastruktur obyektlərinin əksər hissəsinin Bakı şəhərində yerləşməsi iqtisadiyyatın tarazlı inkişafına mənfi təsir göstərir. Bunu statistik göstəricilərdə də görmək mümkün idi. Ölkə üzrə ÜDM-in, iqtisadiyyata yönəldilən investisiyaların təqribən 80 faizi paytaxtın payına düşürdü. Kiçik müəssisələrin 70 faizi Bakıda cəmləşmişdi. Əyalətlərlə paytaxt arasında fərq sosial sahədə də aşkar nəzərə çarpırdı.
Dövlət Proqramı bütün bu məqamlar nəzərə alınaraq hazırlanmışdı. Beləliklə, 2004-cü il Azərbaycanda hərtərəfli inkişafa keçidin başlanğıcı oldu.
Birinci proqramın başlıca
yekunları
Dövlət Proqramı 10 iqtisadi rayon (zona) əsasında tərtib edilmişdi: Abşeron, Aran, Dağlıq Şirvan, Gəncə-Qazax, Quba-Xaçmaz, Naxçıvan MR, Lənkəran, Şəki-Zaqatala, Kəlbəcər-Laçın və Yuxarı Qarabağ. Bu zonalardan 8-i tam şəkildə, Yuxarı Qarabağ iqtisadi zonası qismən (Ağdam və Füzuli rayonlarının işğal altında olmayan əraziləri) əhatə olunmuşdu. Proqram üzrə tədbirlər təhsil, səhiyyə, mədəniyyətdən istehsal və xidmət müəssisələrinə, idman və turizm infrastrukturunadək spektri əks etdirirdi.
Onu da qeyd edək ki, sonrakı dövrdə ölkənin artan maliyyə imkanları sayəsində bu tədbirlərin sırası xeyli genişlənib, Dövlət Proqramına əlavələr edilib. Ölkə başçısının 27 sentyabr 2004-cü il tarixli fərmanı ilə təsdiq edilən “Neft və qaz gəlirlərinin idarə olunması üzrə uzunmüddətli Strategiya”da da əsas istiqamətlər arasında qeyri-neft sektoru, regionların, kiçik və orta sahibkarlığın inkişafı qeyd edilmişdi. “Azərbaycanın iqtisadiyyatı elə ahəngdar və hərtərəfli inkişaf etməlidir ki, gələcəkdə ölkənin rifahı neft faktoru olmadan da yüksək səviyyədə təmin olunsun”, - deyə Prezident İlham Əliyev bildirmişdi.
Birinci proqramın nəticələri xüsusilə aqrar sənaye sahəsində, iri fermer təsərrüfatları və emal müəssisələrinin yaradılmasında özünü göstərdi. Sahibkarlığa Kömək Milli Fondu tərəfindən ayrılan güzəştli kreditlər və lizinq yolu ilə fermerlərin kənd təsərrüfatı texnikası ilə təminatı bu sahədə inkişafa mühüm zəmin oldu. Bölgələrdə modul tipli elektrik stansiyalarının qurulması, yol tikintisinin vüsət alması isə inkişaf üçün başlıca faktor olan infrastruktur bazasının əsasını qoyurdu.
Bu addımlar makroiqtisadi
statistikada da özünü göstərdi. Beş il ərzində ümumi daxili məhsulun həcmi 2,6 dəfə, qeyri-neft sektorunda istehsal 1,8 dəfə, sənaye 2,5 dəfə, kənd təsərrüfatı məhsulu
25 faiz artmış,
27,5 mindən çox
yeni müəssisə
yaradılmış, 700 minə
yaxın yeni (o cümlədən 550 minə
yaxın daimi) iş yeri açılmış,
ÜDM-də qeyri-dövlət
sektorunun payı 84 faizə çatmışdı.
Dövlət investisiya
xərclərində regional layihələrə ayrılan
vəsait 2004-cü illə
müqayisədə 2008-ci ildə
6 dəfə artmış,
ümumilikdə bölgələrə
6,8 milyard manat dövlət investisiyası qoyulmuşdu.
Bu, ikinci proqramın
daha genişmiqyaslı
hazırlanmasına əsas
yaratdı. Prezidentin 14 aprel 2009-cu il tarixli fərmanı ilə təsdiq olunan “Regionların
2009-2013-cü illərdə sosial-iqtisadi inkişafı
Dövlət Proqramı”nda
qarşıya qoyulan məqsədlər öncəki
beş ilin nəticələrinin məntiqi
davamı idi.
Ahəngdar tərəqqinin strategiyası
İkinci regional proqramın miqyasını
bir göstəricidə
belə görmək mümkündür. 2004-2008-ci illərdə
proqramın icrasına
bütün mənbələr
hesabına 16 milyard manat xərclənmişdisə,
2009-2013-cü illərdə bu rəqəm iki dəfədən çox - 34,7 milyard təşkil edib. Beləliklə, 10 ildə regionların
inkişafına 50 milyard
manatdan çox vəsait yönəldilib.
Azərbaycanın 2002-ci ildə dövlət
büdcəsinin təxminən
1 milyard manat olduğunu yada salsaq, ötən müddətdə ölkənin
hansı inkişaf yolunu qət etdiyini təsəvvür edə bilərik. Bu, uzunmüddətli inkişaf strategiyasının,
real vədlərin əməli
yekunudur.
Prezident
İlham Əliyev fevralın 5-də regionların
sosial-iqtisadi inkişaf
proqramlarının icrasına
həsr olunan konfransda bunu bir daha diqqətə
çatdırdı: “2004-cü ildə birinci proqram qəbul edilməsəydi, bugünkü
Azərbaycan reallıqları
tam fərqli ola
bilərdi. Regionların inkişafı, sahibkarlara
verilən dəstək,
qeyri-neft sektorunun inkişafı, idxaldan asılılığımızın azaldılması, ixrac potensialının yaradılması
son illərin əlamətidir.
Ondan sonra ikinci proqram
qəbul edildi. 2009-2013-cü illəri əhatə edən proqram başa çatdı. Azərbaycanın iqtisadi potensialının gücləndirilməsində bu
proqramların çox
böyük rolu olmuşdur. Əgər proqramın icrasının
ilk illərində iqtisadiyyat
və sənaye daha çox neft sektoru hesabına
artırdısa, son illərdə
qeyri-neft sektorumuz ölkəmizin uğurlu inkişafını təmin
edir”.
Konfransda regional proqramların əsas yekunları diqqətə çatdırıldı. Beləliklə,
iki proqramın icrası nəticəsində
ölkə üzrə
ÜDM 3,2 dəfə, o cümlədən
qeyri-neft sektoru 2,6 dəfə, sənaye 2,7 dəfə, kənd təsərrüfatı 1,5 dəfə
artıb. Ölkənin enerji potensialı
gücləndirilib, 10 ildə
17 elektrik stansiyası
tikilib. Bu gün ölkə üzrə 6300 meqavatlıq
ümumi generasiya gücünün 2300 meqavatı
son on ildə yaradılıb.
Bu stansiyalar tikilməsəydi,
regionlarda bugünkü
inkişafdan söhbət
gedə bilməzdi.
Dövlət proqramları sahibkarlığın
inkişafına təkan
verib. 10 ildə regionlarda 56 mindən çox müəssisə fəaliyyətə
başlayıb, onlardan
500-ü sənaye müəssisəsidir.
900 mini daimi olmaqla 1,2 milyondan çox
yeni iş yeri yaradılıb.
İnkişafın gözoxşayan mənzərəsi
Regional inkişafın göstəriciləri sadəcə
aqrar-sənaye müəssisələri,
yeni istehsal və xidmət sahələrini, sosial, infrastruktur və kommunikasiya layihələrini
əhatə etmir. Bu inkişafı bölgələrdəki
quruculuq-abadlıq işlərində,
yeni parklar, mədəniyyət və
istirahət ocaqlarında,
zövqlə inşa edilən tikililərdə,
memarlıq nümunələrində
görmək mümkündür.
Proqramlar
çərçivəsində 2700-dən
çox məktəb,
500-dən çox səhiyyə,
700-ə yaxın mədəniyyət,
250-dən çox idman
və gənclər obyekti tikilib və ya əsaslı
təmir olunub.
Ölkənin hərtərəfli inkişafı
üçün mühüm
olan yol infrastrukturu da bu illərdə əsaslı şəkildə
yenilənib. Müasir magistrallar, Gəncə,
Naxçıvan, Lənkəran,
Zaqatala, Qəbələdə
qurulan yeni hava limanları Azərbaycanın beynəlxalq
nəqliyyat qovşağında
önəmini artırmaqla
yanaşı, turizmin inkişafına da əlavə imkanlar açıb. Ötən 10 ildə regionlarda turizm infrastrukturu sahəsində böyük
işlər görülüb.
Bu müddətdə turizm
sektoru digər sahələrdən daha çox - 10,6 dəfə artıb. Regional proqramlarla bərabər
“2010-2014-cü illərdə turizmin inkişafına dair” proqramın qəbulu, 2011-ci ilin ölkədə “Turizm ili” elan edilməsi
və müvafiq tədbirlər planının
icrası bu sahəyə dövlət
dəstəyinin göstəricisidir.
2004-2013-cü illərdə mehmanxana və mehmanxana tipli obyektlərin sayı 5 dəfə artaraq 500-ü
keçib və onların 80 faizi, o cümlədən 30-dan çox
beşulduzlu hotelin üçdəbiri regionlarda
yerləşir.
Dövlət başçısı turizmin növbəti
regional proqramda da mühüm yer tutacağını deyib:
“Bölgələrin turizm
potensialı güclənir.
Yeni turizm zonaları yaradılır. Son beş ildə “Şahdağ” kompleksi, “Tufan” dağ-xizək mərkəzi yaradılıb.
Naftalanı beynəlxalq turizm
mərkəzinə çeviririk.
Cənub
və qərb zonalarının, Naxçıvanın
turizm potensialı kifayət qədər genişdir. Burada da böyük
işlər görülür
və görüləcək”.
Qarşıda yeni üfüqlər
var
Prezident
İlham Əliyevin 27
fevral 2014-cü il tarixli fərmanı ilə təsdiq edilən üçüncü
Dövlət Proqramının
(2014-2018) prioritetləri regionlarda
əsas infrastruktur, qazlaşdırma, içməli
su, kanalizasiya layihələrinin başa
çatdırılması, aqrar sahənin daha da inkişaf
etdirilməsi və yerli istehsal olan ərzaqla təminatın 95-100 faizə
çatdırılmasıdır. Növbəti proqram
regional inkişafın tarazlığını,
ərzaq bolluğunu, daha yüksək sosial rifahı təmin etməlidir: “Bu günə qədər görə bilmədiyimiz işləri növbəti
5 il ərzində görəcəyik. Növbəti 5 ildə kifayət qədər iqtisadi, maliyyə və texniki resurslarımız olacaqdır ki, üçüncü proqramı
uğurla icra edək. 10 il
ərzində biz böyük
təcrübə toplamışıq,
iki dövlət proqramı artıqlaması
ilə icra edilib. Əminəm ki, üçüncü
proqram da vaxtında icra olunacaq və beləliklə, ölkəmizin
uğurlu, dinamik inkişafı təmin ediləcək”.
Vüqar Əliyev
Mədəniyyət.- 2014.- 5 mart.-
S. 12.