“Bir
çıraq yandırdın Çıldır elində...”
Aşıq Şenlik Anadoluda, Borçalıda, Ərdəbildə yüksək ədəb-ərkanı, ifaçılıq mədəniyyəti ilə böyük məclislər aparıb
Türkiyənin
mədəni-mənəvi zənginliyi ilə seçilən Anadolu bölgəsinin Çıldır
mahalı istedadlı saz-söz ustaları
yetirib. Belə görkəmli sənətkarlardan
biri də şöhrəti yurdun hüdudlarını aşaraq
yaxın-uzaq ellərə yayılan aşıq Şenlik olub.
Aşıq Şenlik 1853-cü ildə Türkiyənin Çıldır mahalının Suxara kəndində dünyaya göz açıb. Mənbələrdə əsl adının Həsən olduğu bildirilsə də, müəllif heç bir əsərində buna işarə etməyib. Atası Qədir əkinçi, anası Züleyxa isə evdar qadın olub. Şenlik erkən çağlardan hazırcavablığı ilə diqqət çəkib. Valideynləri onun təlim-tərbiyəsi ilə ciddi məşğul olublar. O, əvvəl molla məktəbində oxuyub, sonra təhsilini mədrəsədə davam etdirib, ərəb və fars dillərini mükəmməl öyrənib.
Şenliyin sözə-saza olan marağını duyan dayısı İbrahim onu Borçalı mahalına aparır. O, burada aşıq Nuru ilə görüşür və söz sənətinə olan marağı ustadda maraq doğurur. Altı ay ondan aşıqlığın sirlərini öyrənir. Sonda aşıq Nuru Şenlik haqqında fikirlərini belə ifadə edir: “Bu oğlan çox yaxşı bir şair olacaq. Bir neçə il sonra önündə əyilməyən bir şair qalmayacaq”.
Aşıq Şenlik ədəb-ərkanı, yüksək ifaçılıq mədəniyyəti ilə qısa müddətdə şöhrət qazanıb. O, məlahətli səsi, müdrik kəlamları ilə təkcə Qars, Anadolu, Ərdəbil bölgələrində deyil, Qafqazın Azərbaycan türkləri yaşayan bir çox mahallarında da böyük məclislər yola verib. Aşığın iki oğlu, üç qızı olub. Böyük oğlu Qasım atasının yolunu davam etdirib...
Aşıq Şenliyin ömrünün son illəri yaradıcılığında geniş işıqlandırılıb. Bu baxımdan onun “Kağız” və “Bağışla məni” rədifli qoşmaları diqqət çəkir. Hər iki qoşmada müəllifin qocalıq dövründə keçirdiyi sarsıntılar, ağrılı-acılı günlər bədii təcəssümünü tapıb.
O, Borçalı mühitinin aşıq və şairləri ilə yanaşı, digər ustad sənətkarlarla da görüşüb, yaradıcılıq söhbətləri aparıb. Belə görüşlərdən biri də aşıq Ələsgərlə olub. Hətta onların yaxın dost olduqları da bildirilir. Belə qeyd edilir ki, bir el şənliyində aşıq Şenlik oxuyarkən təsadüfən Dədə Ələsgər də toya gəlir. Anadolu aşığının məlahətli səsi Ələsgərin xoşuna gəlir:
Səni gördüm mənim könlüm şad oldu,
Doğrudan da, vəfalısan, a Şenlik.
Sinən
dərya deyil, ümmandı, seldi,
Doğrudan da, vəfalısan, a Şenlik.
Bu görüşdən bir gün sonra
Ələsgər Göllü
kəndinə gedəsi
olur. Aşıq Şenliklə
vidalaşıb ayrılanda
hər ikisi iki xana söz
deyir:
Aşıq Şenlik: Eşitmişəm
bu dünyanın
Əzəl-axır yaxşılıqdır.
Aşıq Ələsgər: Könül
sevən hər insanın
Əzəl-axır yaxşılıqdır.
Şenlik:
Usta Şenlik suxaralı,
Ələsgər Göyçə mahallı.
Ələsgər: Nəyə lazım
qalmaqalı,
Əzəl-axır yaxşılıqdır.
Aşıq Şenlik faciəli şəkildə dünyadan
köçüb. Onun saysız
pərəstişkarı ilə
yanaşı, bədxahları
da olub. Araşdırmalarda onun ölümü ilə bağlı aşıq İsgəndər Ağbabalı
deyib: “Aşıq Şenliyin şöhrəti
ellərə yayılmışdı.
Şəyirdləri saz məclislərində
onun şeirlərini oxuyardı. Yüksək mənsəbli şəxslər
toy məclisini aparmaq üçün onu dəvət edərdilər.
Bir gün aşığı
irəvanlı Mehdixan
toy məclisinə dəvət
edir. Deyilənə
görə, onun təşkil etdiyi saz-söz məclisində
qırxa yaxın usta aşıq deyişib. Şenliklə yarışa bilməyən
aşıqlar ona düşmən kəsilir.
Şenliyin çayına vədəli
zəhər qatırlar”.
Sənətkarın zəhərlənməsi ilə
bağlı fakta yaradıcılığında da rast gəlinib. O, ölüm
ayağında söylədiyi
təcnisində yazır:
Şenlik
der: məclisə sağı gələndə,
Qədəhi dəstində ağı
gələndə,
Elə ağı gələndə,
Əjdər ağı gələndə,
Hicran şahı qan ağlar,
Cana yağı gələndə.
Şiddəti-şaxtanın çağı
gələndə,
Dərər, talan eylər neçə dağları.
Aşıq Şenlik ağır vəziyyətdə İrəvandan
Ağbaba mahalının
Quzukənd kəndində
yaşayan qızı
Gülxanımın evinə
aparılır. 1912-ci ildə
vəfat edir, doğulduğu kənddə
dəfn olunur. Bu gözlənilməz ölüm sənət dostlarını dərindən
kədərləndirir. Şair Nəbi Borçalı aşığın
vaxtsız ölümünə
mərsiyə yazır:
Bir çıraq yandırdın
Çıldır elində,
Nə qaranlıq
etdin cahanı, Şenlik.
İsgəndər bac aldı dərin dəryadan,
Başatan varmadı dünyanı, Şenlik.
Görkəmli sənətkarın vəsiyyətinə
əsasən, məzarının
başdaşına “Öyünsün”
rədifli qoşmasından
bu misralar həkk olunub:
İstər ixtiyar ol, istər növcavan,
Bu dünyada baki qalan öyünsün...
Savalan Fərəcov
Mədəniyyət.- 2015.- 4 avqust.- S. 15.