Azərbaycan professional musiqisinin
klassiki
Görkəmli
bəstəkar Müslüm Maqomayevin 130 illiyinə
Görkəmli bəstəkar, dirijor,
ictimai xadim Müslüm Məhəmməd oğlu Maqomayev Azərbaycan
professional musiqisinin klassikidir. Sənətkarın musiqi
tariximizdə müstəsna yeri, opera, simfonik musiqi, kütləvi
mahnı janrının yaranması və inkişafı sahəsində
misilsiz rolu var. O, həmçinin kino və dramatik teatr
üçün ilk musiqi yazan bəstəkarlardan biri
olmuşdur. Dahi bəstəkar Ü.Hacıbəyli ilə bərabər
M.Maqomayev professional musiqiyə XX əsrin əvvəllərində,
incəsənətin, o cümlədən musiqi
teatrının aktiv inkişaf dövründə gəlmişdi.
Əbdül
Müslüm Məhəmməd oğlu Maqomayev 1885-ci il sentyabrın 18-də Qroznı şəhərində
mədəniyyəti və proqressiv düşüncələri
ilə fərqlənən sadə və zəhmətkeş
silah dəmirçisinin ailəsində anadan olmuşdur. Maqomayevlərin ailə məclislərində
çox zaman həvəskar teatr tamaşaları da
oynanılırdı. Bu tamaşalarda
musiqiyə böyük yer verilirdi. Parlaq
musiqi qabiliyyətinə malik olan Müslümün
böyük qardaşı Məhəmməd qarmon və fleyta
alətlərində mükəmməl ifa edirdi, rəsm
çəkirdi. Musiqi qabiliyyətinə
uşaqlıq illərindən malik olan Müslüm erkən
yaşından şərq qarmonunda çalmağı öyrənmişdi
və bu alətdə xalq mahnılarını böyük həvəslə
ifa edirdi.
Müslüm ilk təhsilini Qroznı şəhər məktəbində
almışdı. Məktəbi müvəffəqiyyətlə
bitirəndən sonra, 1900-cü ildə Qori Müəllimlər
Seminariyasına daxil olur. Elə burada tale
eyni ildə və gündə anadan olan iki gənci Üzeyir
Hacıbəyli və Müslüm Maqomayevi
qarşılaşdırdı. Onların əqidə
birliyi, nümunəvi dostluğu M.Maqomayevin ömrünün
sonuna qədər davam etdi.
Seminariya illərində M.Maqomayev Azərbaycan xalq
mahnılarının gözəl melodikliyini, rəqsləri,
muğamat və aşiq musiqisinin dəyərini dərk edərək
Azərbaycan folklorunu dərindən öyrənməyə
başladı.
Onun tələbəlik illərində nota
köçürdüyü xalq musiqisi işləmələri
diploma layiq görülmüşdü. Müslümün
ilk bəstəkar yazıları da həmin vaxtda
başlamışdı.
Seminariyanı bitirəndən sonra Müslüm öncə
təyinatı Şimalı Qafqazın Bekoviç kəndinə
alır, sonra isə Azərbaycanda çalışmaq arzusu ilə
1905-ci ildə Lənkəran şəhərinə gəlir. Burada
yaşayan müasirlərin dediyinə görə, o, Lənkəranın
mədəni həyatında böyük bir canlanma etmişdi.
Ü.Hacıbəyli bu barədə belə yazırdı: “Gənc
müəllim böyük təşəbbüs göstərərək
müxtəlif özfəaliyyət dərnəkləri
yaradır, bütün vaxtını sevimli sənəti olan
musiqinin təbliğinə verir”.
Altı il pedaqoji işini Lənkəranda tamamlayan
M.Maqomayev öz arzusuna çatır, Bakıya gəlir və
Sabunçu məktəblərinin birində müəllimliyə
başlayır. Bakıya köçəndən
sonra M.Maqomayev Azərbaycan musiqili teatrının fəalları
sırasına daxil olur. Bəstəkar opera teatrında
iş fəaliyyətini orkestrdə skripka alətində
çalmaqla başlamışdır. 1912-ci ildə
Ü.Hacıbəylinin “Əsli və Kərəm”
operasında Müslümün əvvəlcə dirijor kimi
debütü olmuşdu.
Məlum olduğu üzrə Azərbaycan
teatrının qurucuları çox çətin və
çox acınacaqlı yol keçmişdi. Azərbaycan
musiqili teatrının əsasının qoyulmasında
Ü.Hacıbəylinin böyük əməyi var idi.
O, öz ətrafına Müslüm Maqomayev daxil olmaqla bir
çox həmfikirləri toplamışdı.
Öncə Azərbaycan musiqili teatrının təşkilatçısı
və dirijoru kimi başlayan M.Maqomayev opera repertuarını
yaratmaq uğrunda mübarizə aparır. Həmin
dövrdə o “Şax İsmayıl” operasının
yaradıcısı kimi də böyük şöhrət
qazanır.
“Şax İsmayıl” operasını o, 1913-cü ildə
başlamışdı. Ü.Hacıbəylinin
yaradıcılıq təcrübəsinə əsaslanaraq
Maqomayev özünün ən gözəl və xalq
arasında çox populyar olan operasını yaradır.
Operanın premyerası 7 mart 1919-cu ildə uğurla
keçdi. Əsərin böyük uğuruna səbəb
İsmayıl şah rolunda görkəmli aktyor Hüseynqulu
Sarabskinin yaratdığı obraz olmuşdu. Opera böyük dövlət xadimi, şair Şah İsmayıl
haqqında dastanın motivlərinə əsaslanır. Operanın librettosunun ilk variantının müəllifi
M.K.İsmayılzadə (görkəmli şair Mikayıl
Müşfiqin atası) olmuşdu. Lakin
librettoda dramaturji nöqsanlar olduğu üçün
Maqomayev özü librettoda bir çox düzəlişlər
etmişdi.
Beləliklə, Ü.Hacıbəylinin və M.Maqomayevin
aktiv fəaliyyəti nəticəsində Azərbaycan musiqi və
teatr sahəsində yeni mərhələ başlanır.
Məlum olduğu üzrə, hələ o vaxtlar
Üzeyir bəy arzu edirdi ki, Şərq musiqisi də Avropa
musiqisi kimi musiqi tarixində öz layiqli yerini tutsun. Maqomayev də
Hacıbəyli kimi öz yaradıcılığında
müasir bəstəkarlıq
yaradıcılığını zənginləşdirən
Şərq və Qərb musiqisinin qarşılıqlı
sintezi yolu ilə çalışırdı.
1921-ci ildə Maqomayev Azərbaycanda Xalq Maarif
Komissarlığının incəsənət bölməsinin
rəhbəri, 1924-cü ildə isə Azərbaycan opera
teatrının bədii rəhbəri və dirijoru olaraq
direktor vəzifəsinə təyin edilir.
1929-cu ildə
Maqomayevin fəaliyyətinin diapazonu daha da genişlənir, o,
Azərbaycan radio mərkəzinin rəhbəri olur. Geridə qalmış və konservativ adamlarla
mübarizə apararaq radionun bədii səviyyəsini
artırmağa səy göstərir, radio repertuarını
genişləndirməyə çalışır. Milli musiqisinin təbliğinə də o bir sıra
yeniliklər gətirir.
Maqomayev klassik musiqisinin təbliğinə də
böyük fikir verirdi. O, dinləyiciləri radio vasitəsilə dünya
klassikası ilə tanış etməyi
özünə borc bilirdi. İnstrumental
ansamblların radioda təbliği Azərbaycan xalq
çalğı orkestrinin yaranmasına təkan vermişdi.
1932-ci ilə qədər ifaçılar notsuz
çalırdılar. Radioda notlu orkestrin
yaranması Ü.Hacıbəylinin adı ilə
bağlıdır. M.Maqomayev bu işdə
ona kömək edirdi və orkestri qısa zamanda professional səviyyəyə
qaldırdı.
Həmin vaxt Maqomayev Azərbaycan musiqi folklorunun
toplanması məsələsinə də böyük diqqət
ayırırdı. 1927-ci ildə onun redaktəsi altında
“Azərbaycan türk xalq mahnıları” toplusu çap olunur.
Məcmuəyə Ü.Hacıbəyli, Z.Hacıbəyli,
M.Maqomayev tərəfindən toplanan mahnılar daxil
edilmişdi.
Onu da demək
lazımdır ki, M.Maqomayevin arxivində bəstəkar tərəfindən
nota salınmış ”Rast” muğamı
da var. Muğamı bəstəkar 1928-ci ildə görkəmli
Azərbaycan tarzəni Qurban Pirimovun ifasından
yazmışdı. Bu, xronoloji baxımdan ilk
çapdan çıxmış not muğam
yazısıdır.
Müslüm Maqomayev Azərbaycanda kütləvi
mahnı janrının ilk müəlliflərindən biri
olub. Bu
mahnılar içərisində “Mazut ordusu”, “Neft”, “Bizim kənd”,
“Aprel”, “Yarış”, “Komsomolçu” və
başqalarını qeyd edə bilərik.
Bu
dövrdə o, simfonik orkestr üçün bir sıra əsərlər
də (“Azərbaycan çöllərində”, “Azad Azərbaycan
qadınının rəqsi”, “Dərviş”, “Azərbaycan
radio marşı”, “Turacı” rəqsi, “Əsgərani” və
s.) yazır. Bunların hamısı kiçik
formada yazılan simfonik əsərlər idi.
Maqomayevin simfonik partituraları, əfsuslar olsun ki, nə
yaşadığı dövrdə, nə də
ölümündən sonra çap edilməyib. Lakin onlar təkcə
tarixi nöqteyi-nəzərdən yox, bədii xüsusiyyətlərinə
görə dəyərli əsərlərdir və Azərbaycanda
simfonik musiqinin inkişafına təkan verib.
Bununla yanaşı, M.Maqomayev
yaradıcılığının əsasını opera
janrı təşkil edir. Bəstəkar milli
opera janrının yaranması üçün çox
böyük əmək sərf edib.
Melodik zənginliyi, emosional və dramatik
kontrastlığı ilə fərqlənən opera “Şah
İsmayıl” operası Azərbaycan musiqi teatrının
parlaq bir səhifəsidir.
“Şah İsmayıl” operası ilə bərabər, bəstəkar
başqa janrlı əsərlər üzərində də fəal
çalışırdı. Bəstəkarın arxivində
“Xoruz bəy” musiqili komediyası saxlanılır, Azərbaycan
kəndinin sinfi mübarizəsini nümayiş etdirən “Dəli
Muxtar” baletinin eskizləri var. Həmin illərdə bəstəkar
Cəlil Məmmədquluzadənin “Ölülər”,
C.Cabbarlının ”1905-ci ildə” dramlarına, “Lökbatan”,
“Bizim raport”, “Azərbaycan incəsənəti” filmlərinə
də musiqi yazmışdı.
Uzun sürən yaradıcılıq
axtarışlarından sonra bəstəkar
yaradıcılığının ən yüksək nailiyyəti
olan “Nərgiz” operasını yazır. Operanın
ideyası 20-ci illərin ortalarında bəstəkarın
müasir tələblərə uyğun əsər yazmaq
fikri ilə bağlıdır. Bu opera ilə
bəstəkar milli realistik opera yazmaq
axtarışlarını daha da dərinləşdirib.
“Nərgiz” operasının əsasını M.Maqomayevin
M.Ordubadinin “Çobanlar” əsərinə yazdığı
radio musiqisi təşkil edir. Sonralar uzun müddət
işlədikdən sonra onlar operanın librettosunu
yaratdılar. Opera üzərində
çalışdığı zaman M.Maqomayev ağır xəstə
idi. “Nərgiz” operasının
premyerası 24 dekabr 1935-ci ildə oldu. Xəstəliyinə
baxmayaraq, premyera tamaşasının dirijoru müəllif
özü olmuşdu. Operanın
premyerası və sonrakı tamaşalar çox böyük
uğurla keçdi. Buna misal Bakı,
Tiflis, Moskva qəzetlərində çıxan müsbət rəylər
idi. M.Maqomayev musiqi xadimləri içərisində ilk bəstəkar
idi ki, “Nərgiz” operasına görə Azərbaycanın
Əməkdar incəsənət xadimi fəxri adına
layiq görülmüşdü.
1938-ci ildə Moskvada Azərbaycan incəsənəti
dekadasına böyük hazırlıq gedirdi. Proqrama “Nərgiz”
operası da daxil edilmişdi. Lakin 1937-ci il
iyulun 28-də Maqomayev vəfat etdi. Bəstəkar
Moskvada əsərinin uğurunun şahidi olmadı.
“Nərgiz” operası Azərbaycan opera sənətinin
uğuru idi. Maqomayev yaradıcılığında isə
“Şah İsmayıl”dan sonra “Nərgiz” operasının
yüksək sənət mərhələsi kimi tarixi əhəmiyyəti
var.
Maqomayevin əsərləri Azərbaycan xalqının
musiqi məişətinə orqanik şəkildə daxil
olmuşdur. İstedadlı bəstəkarın fədakar
yaradıcılıq həyatı, axtarışları,
tapıntıları Azərbaycan musiqi mədəniyyətinə
dəyərli töhfələridir.
Bəstəkarın opera dramaturgiyasının prinsipləri
başqa Azərbaycan bəstəkarlarının opera əsərlərində
davam etmişdir. Maqomayevin balet yazmaq arzusu başqa bəstəkarların
yaradıcılığında uğurla əks olundu və
dünya şöhrəti qazandı. Eləcə
də simfonik musiqi sahəsində olan fəaliyyəti Azərbaycan
bəstəkarlarının müxtəlif janrlı simfonik əsərlərində
öz əksini tapdı. Kütləvi
mahnı, kino və dram əsərlərinə musiqilər
müasir Azərbaycan musiqisinin ən parlaq səhifələrindən
biridir.
Ü.Hacıbəyli və M.Maqomayev
yaradıcılığına yüksək qiymət görkəmli
Azərbaycan bəstəkarı QaraQarayev vermişdir. O deyirdi: “Ü.Hacıbəyli
və onun silahdaşı M.Maqomayev Azərbaycan incəsənətində
böyük iz qoymuşlar. Hacıbəyli və
Maqomayev estafetini Azərbaycan bəstəkarları layiqincə
davam etdirirlər”.
Zemfira Qafarova,
Azərbaycan Bəstəkarlar
İttifaqının katibi, Əməkdar incəsənət
xadimi, professor
Mədəniyyət.- 2015.- 18
sentyabr.- S. 12.