“Yalnız
duyğusallıqla orijinal şair
olmaq olmaz”
“Bütün dillər şeir olmasa da, bütün şeirlər bir dildir. Şeir
dili bəlkə də danışıq dilinin ən gizli və sirli
variantıdır”
Kiyan Xiyav çağdaş Güney
Azərbaycan şeirinin
tanınmış nümayəndələrindəndir. Onun şeirləri
təkcə fəlsəfi
mövzuları ilə
deyil, həm də təmiz türkcəmizdə yazılmasıyla
diqqət çəkir.
Şeir sənətini danışıq
dilinin gizli və sirli bir
variantı adlandırır.
Onu şair-filosof da adlandırmaq olar.
- O tay-bu tay
Azərbaycanda ədəbi
toplum sizi tanıyır. Bəs oxucularımıza özünüzü necə
tanıdardınız?
-1970-ci ildə Güney
Azərbaycanın Xiyov
(Meşkinşəhr) şəhərində
doğulmuşam. 4-5 il
öncəyə kimi özümü ən dirəşgən şair
sayırdım. Son illər nədənsə
sanki dünyanın bütün qaranlıqları
üstümə çöküb.
İnsanın beyni cavabsız qalan fəlsəfi suallardan az qalır
partlasın. Mən şeir, hekayə
yaza-yaza elə bil özümün cəlladıma dönürəm.
Yaşadığım məkanda ki,
duyğunun, düşüncənin,
şeir-ədəbiyyatın alıb-satanı yox kimidir. Üstəlik, son illərdə “Onun adı üç
nöqtədir”, “Bir
dib otaq”, “Yarıinsan,
yarıquş” kitablarımın
çapına icazə
verilmir. Bunun başlıca
səbəbi yaradıcılığımda
Azərbaycan türkcəsini
alınma sözlərdən
arınmış şəkildə
istifadə etməyimdir.
Neçə il öncə 4 şeir kitabım Tehran, Bakı və Təbriz şəhərlərində
işıq üzü
görüb. Keçən 8-9 ildə daha yeni şeir və hekayə toplularım yaranıb ki, onları İranda çap etdirmək çox çətindir.
2014-cü ildə Azərbaycan
Yazıçılar Birliyi
tərəfindən Bakıda
keçirilən Dünya
Şeir Gününə
çağırılmışam və orada Mikayıl
Müşfiq mükafatına
layiq görülmüşəm. Şeirlərimin bəzisi Türkiyə türkcəsinə uyğunlaşdırılıb,
eləcə də farscaya, fransızcaya, Norveç dilinə tərcümə olunub.
Bir çoxu da ingiliscəyə və İsveç dilinə tərcümə edilməkdədir.
- Şeir sizin üçün nədir?
- Hələlik şeir mənim üçün hər şeydir. Bu sevgisiz və
rəhmsiz dünyada şeir də olmasa, siyasətin, yalanın, ideoloji orqanların əlində ölərik. Şeir mənim
üçün duyğu
ilə düşüncənin
birliyidir. Yalnız duyğusallıqla
orijinal şair olmaq olmaz. Şeir sirli-sehrli bir dildir. Bütün dillər şeir
olmasa da, bütün şeirlər
bir dildir. Şeir dili bəlkə də danışıq dilinin ən gizli və sirli
variantıdır. Həqiqi şair
dili istifadə etməkdə böyük
istedad yiyəsi olmalı, onu öz estetik düşüncələri ilə
birlikdə gözəl
və bədii formada ortaya qoymalıdır. İndi aralıqda
gəzən saysız-hesabsız
şairlərdən eləsini
tanıyırıq ki,
öz yazdıqlarından
danışa bilmir.
Mənim üçün şeir yarandığı dildə
heyrətamiz bir hadisədir. Bu üzdən
şeiri öncə orijinal dildə oxumaq gərəkdir.
Şeir həm də bir oyundur - yaşamımla,
canımla oynayıram.
Ancaq bu oyunların mənim üçün bir qayda-qanunu var. Şeir nə bir elmdir, nə
çörək ağacı,
nə də ad-san vasitəsi. Şeir sınırsız bir fenomendir. Bir də görürsən ən kiçik və keçici bir duyğu, düşüncə birdən-birə
ən böyük şeirə döndü.
- Güneydəki ədəbi
proses haqqında nə deyə bilərsiniz?
- Güneydə ədəbiyyat
yeni bir dönəmə ayaq basıb. Artıq burada yazılan
şeirlərin yüzdə
yetmişi Füzuli zamanının şeirinə
bənzəmir. Daha keçmiş
dövrlər kimi hekayəsiz, romansız və ayrı-ayrı janrlarda yazılan yazılarsız deyilik.
Keçən iyirmi ildə
ədəbi əsərlərin
mövzularında böyük
dəyişikliklər yaranıb.
İndi Güneydə şeirimizin
çoxu sərbəst
janrda və nəsrə bənzər formada yazılır.
Ərəb və fars ədəbiyyatından
alınma əruz və qafiyəyə dayalı şeirlər olduqca azalıb. Güneyin çağdaş ədəbiyyatında
çeşidli ədəbi
janrlarda uğurla çıxış edən
onlarla ad var. Klassik və modern dartışması
artıq günümüzün
problemi deyil. Ədəbiyyat fərdi acıları
ictimai acılara bağlamalıdır. Güney ədəbiyyatında
olan bir fərqlilik başqalarında
rast gəlinmir. Burada ana dilində heç bir məktəbimiz yoxdur.
İctimai, siyasi və kültürəl üstünlük fars və ərəb dilləri ilə bağlıdır.
Ona görə də biz özümüzə həm
dil öyrədirik, həm də ədəbiyyat. Bu baxımdan Güney ədəbiyyatı məncə,
yarıdilçi, yarı
estetik bir ədəbiyyat olmalıdır.
Hələ də buradakı
yazarlarımızın çoxu
Azərbaycan türkcəsini
yaxşı bilmirlər.
- Güney Azərbaycan
ədəbiyyatının daha
çox postmodernizmə
üz tutması nə ilə bağlıdır? Sizin də şeirlərinizdə
bu, var...
- Çağımızdakı qalib
düşüncələr fəlsəfi ideyaların
əsasındadır. İndiki zamanda
yazıçı nəyi
ədəbiyyat adlandırırsa,
deməli, o, ədəbiyyatdır.
Ədəbiyyata qarşı
olan fəlsəfi düşüncələr də
az olmayıb.
Məncə, postmodern ədəbiyyat təbii olaraq yaranan ədəbiyyatdır.
Onu yaradanlar “mən gərək bir postmodern ədəbiyyat yaradam” demirlər. Hər zaman tarixdə yeni dünya yaratmağa can atan ağıllı və çalışqan insanlar
olub. Modern ədəbiyyatın
tarixində də öz zamanında böyük bir bilgi ilə gələcəyi düşünərək
təsvir edən şairlər, yazıçılar
yaşayıb. Görəsən, onların təsvir etdikləri gələcəkmi,
olacaqmı? Bu suallar hər zaman insanı düşünməyə məcbur
edir. Yazıçılar öz zamanlarında
yalnız birisi olaraq böyük düşüncələrə dalıb hansı nəticəyə çatıb-çatmayacağını
düşünmədən yazırlar. Ədəbiyyatda bu qədər
cərəyanların yaranması
həmin çatılan
nəticələr deyilmi?
Bəlkə Güneyin də
postmodernizmə üz
tutması həmin bu gerçəkdən qaynaqlanır. Postmodernizm də
hələlik bir yenilikdir. Yeniliklərsə hər zaman
insan toplumundan qaçmaqdadır. İnsan haradasa,
hansısa bir yeniliklə görüşdümü,
tez də ondan ayrılmalı olur. Ola bilsin,
hələ bundan belə “repostmodernizm”, ya başqa adlarla
ortaya çıxan cərəyanların da şahidi olacağıq.
- Sizin nəsr əsərlərinizdə ənənəvilikdən
uzaqlaşmaq gördüm.
Sanki şeirə bənzəyir.
- Nəsr əsərlərimin
hamısı belə deyil. Ancaq sizinlə razılaşmamaq
da olmur.
- Bu tay yazarlarından
kimləri tanıyırsınız,
oxuyursunuz?
- Çoxlarını tanıyır,
oxuyuram. Ümumiyyətlə, gənclik çağlarımdan
Quzey Azərbaycan ədəbiyyatı ilə
çox maraqlanmışam.
Quzeydə tanıyıb oxuduğum
yazarların adlarını
sıraya düzsəm,
çox uzun olar.
- Güneydə türk dilində ədəbi dərgilər çıxırmı?
Hazırda nə yazırsınız?
-Ara-sıra olur. Fəsildə bir dəfə çıxan dərgilər var, ancaq sayı olduqca azdır. Onların oxucuları da azdır. Bu dərgilərdən Quzeydə də tanınanları var. Məsələn, “Varlıq” dərgisi orada da sevilir. Son vaxtlar yazdığım yeni şeirlərdən “Dənizin dinc yuxusu” adında bir toplu hazırlayıram. Burada icazə versələr, çap olunacaq.
S.Soltanlı
Mədəniyyət.- 2016.- 16 mart.- S. 13.