“Borcumu qaytarmaq
üçün burdayam”
Dünya şöhrətli soydaşımız, məşhur pianoçu, professor Adilə Əliyeva Bakıdadır. Ü.Hacıbəyli adına Bakı Musiqi Akademiyasında ustad dərsləri keçir. Heç belə bir fürsəti ötürmək olar? Təbii ki, yox.
Adilə xanımın ustad dərsinin vaxtını öyrənib yolumuzu Bakı Musiqi Akademiyasından salırıq. Birinci mərtəbədəki kiçik zalın qapısını ehmalca açıb içəri keçirik. Qoşa royallardan birinin qarşısında Adilə xanım, o birinin qarşısında isə tələbə əyləşib. Adilə xanımı dərhal tanıyırıq, amma tələbənin adını bilmək üçün dərsin proqramına baxmaq lazımdır: 2-ci kurs tələbəsi Ceyhun Əzizov. Çaldığı əsər: F.Şopen - «Skertzo 2». Tələbə oğlan həyəcanını boğub çalır, Adilə xanım isə onu yarıda saxlayıb, əsərin həmin hissəsini daha dürüst çalmaq üçün məsləhət verir və özü də çalaraq nümunə göstərir. Amma, deyəsən, pianoçu-pedaqoq tələbədən istədiyini ala bilmir. Odur ki, bu yerdə həyati misalla müqayisə aparır:
- Bax, bu yerdə elə bil ki, sevdiyin qızla söhbət edirsən. Sən onunla qışqıraraq, ya da tələsik danışmırsan ki?! Çalış ki, bu əsərin ifasında da həmin romantik hissləri öz çalğınla ifadə edəsən.
Tələbə yenə həmin yerdən ifasına davam edir. Adilə xanım bir də onu saxlayır:
- Yox, olmadı. Sən burada elə
bil mahnı oxuyursan. Oxumaq lazım deyil, söhbət et.
Deyəsən, ustad niyyətinə
çatır. Tələbə
məhz onun başa saldığı tərzdə çalğısına
davam edir...
...Royala yaxınlaşan növbəti
ifaçını gördükdə
Adilə xanımın
üzünə təbəssüm
qonur. Gələcəyin pianoçusundan daha
çox balerinasına
oxşayan çiçək
kimi bir qız. Həyəcandan
titrəyən səsi
ilə özünü
təqdim edir:
- G.Şaroyev
adına məktəbin
5-ci sinif şagirdi Şirin Əmiraslanova.
Şirin royalın qarşısında
yerini rahatlayır.
O, böyük müəllimin
qarşısında F.Şubertin
«Ekspromt» əsərini
çalır. Qız çalmağa
başlayınca salonda
əyləşmiş fortepiano müəllimlərinin üzünün
ifadəsi ciddiləşir.
İncə qızcığazın ifası yaşından və bilik səviyyəsindən
xeyli üstün, biləkləri isə möhkəmdir. Nəhayət, «Ekspromt» bitir. Adam dərsdə olduğunu unudub əl çalmaq istəyir az qala.
Adilə xanım ayağa qalxıb Şirinə yaxınlaşır:
- Müəllimin
sənin biləklərini,
barmaqlarını düzgün
işlətməyə alışdırdığı
üçün ona təşəkkür düşür.
Amma, Şirin, bax, sənə nə deyirəm. Şubertin bu əsəri
xatirələr üstündə
qurulub. Bəstəkar sanki öz başına gələnləri
danışır. Çoxları bilmir ki, öz
dövründə Şuberti
heç ciddi bəstəkar hesab etməyiblər. O yazıq
isə şöhrət
tapana kimi fəhləliklə, kafedə
işləməklə pul
qazanmağa məcbur olub. Bax, bu əsərdə
də öz acı xatirələrini bölüşür. «Ekspromt»u
çalarkən bir az qəmli
notlara diqqət yetirmək lazımdır.
Elə fikirləş ki, sənin dişin ağrıyır, ifanda da bu ağrını
çatdırmağa çalış.
Amma sənin ifanın ruhunda şənlik var. Elə bil sən
deyirsən ki, mənim dişim ağrıyır, amma kefim kökdür. Belə olmur axı... Düz deyirəm?
Şirin başını tərpədərək müəllimin
sözünü təsdiqləyir.
Və yenidən qaldığı yerdən
davam edir...
...Saat 12-də
bitməli olan ustad dərsi günortadan sonra da davam edir.
Adilə xanım müxtəlif təhsil müəssisələrində təhsil alan
gənc pianoçularla
böyük həvəs
və səbrlə məşğul olur. Həmin pianoçular isə bu məşğələyə
təkcə valideynləri,
ya da tələbə
yoldaşları ilə
deyil, müəllimləri
ilə də gəliblər. İncəsənət gimnaziyasının 11-ci sinif
şagirdi Əzizə
Ələsgərlinin ixtisas
müəllimi isə
bütün ustad dərsini, şagirdinin çıxışını lentə alır. Deməli, Adilə xanımın qiymətli tövsiyələrindən, maraqlı
müqayisələrindən başqa şagirdlərə
də pay düşəcək.
Nə gözəl!
Dərsdən aralanıb akademiyanın rektoru, Xalq artisti,
professor Fərhad Bəbəlbəylinin fikirlərini
öyrənirik:
- Adiləni mən uşaqlıqdan tanıyıram, ona vunderkind deyirdilər. O hələ məktəbli
ikən simfonik orkestrlə birlikdə çıxış edirdi.
Adilə
gözəl pianoçu
olmaqla yanaşı, həm də gözəl təşkilatçıdır.
Hələ sovet dövründə
«Azkonsert» kimi böyük təşkilatın
partiya komitəsinin katibi idi. Sonradan onun pedaqoji qabiliyyəti
də üzə çıxdı. Bilirsiniz, bütün
bu xüsusiyyətlər
nadir hallarda bir insanda cəmləşir.
- Fərhad müəllim, yadımdadır,
Adilə Əliyeva, hazırda ABŞ-da yaşayan digər xanım pianoçu Validə Rəsulova qadın pianoçuların
güclü bilək məsələsinə görə
çalmaqdan çəkindiyi
fortepiano ilə orkestr
üçün əsərləri
də mükəmməl
ifa edirdilər.
- Elədir. Orkestrlə böyük konsertləri çalmaq fiziki baxımdan qadınlar üçün çətindir.
Amma bu xanımlar həmin əsərlərin
öhdəsindən gəlirdilər.
Hətta
o zaman Vasif Adıgözəlov bizim üçün «Dörd
piano və orkestr üçün konsert» bəstələmişdi. Həmin konserti mərhum Rafiq Quliyev, Adilə Əliyeva, Validə Rəsulova və mən Heydər Əliyev Sarayında çalmışdıq.
...Ustad dərsi isə artıq başa çatıb. Adilə xanım nə qədər yorğun olsa da, fikirlərini
bizimlə bölüşməyə
razılaşır:
- Bilirsiniz, bu məkan mənə
çox doğmadır.
Musiqinin təməlini burada öyrənmişəm. O vaxt Bülbül adına məktəb
bu binada yerləşirdi. Məktəb aşağı mərtəbədə,
konservatoriya isə yuxarı mərtəbələrdə
idi. Biz bilirdik
ki, nə vaxtsa yuxarı mərtəbələrdə təhsil
alacağıq. Bilirsiniz, mənim
öz doğma vətənimdə ödənişsiz
ustad dərsi verməyim bir növ borcumu qaytarmağımdır. Biz
əvvəlki nəsildən
öyrəndiyimizi mütləq
yeni nəslə ötürməliyik. Mən bir
ifaçı kimi Bakıda, bu binada yetişmişəm,
mən də özümü kimlərəsə
oxşatmışam, kimlərdənsə
öyrənmişəm. Sizə bir sirr açım.
Bu ustad dərslərimdə
heç bir peşəkar ifaçının
kimlərəsə demədiklərini
paylaşıram. Bunu Azərbaycan
övladlarına demək
mənim borcumdur.
Hətta
Fransada bir astroloq mənə demişdi ki, həyatda mənim missiyam bildiklərimi öyrətməkdən ibarətdir.
Üstəlik, mən gərək
əməllərimlə adımı
da doğruldam. Adilə ədalətli deməkdir.
- Adilə xanım, siz Azərbaycan piano ifaçılıq
məktəbinin üzdə
olan bütün nümayəndələrini tanıyırsınız.
Hətta
bəziləri Fransada
sizin tələbəniz
də olub. Bu gün isə pianoçu nəslini davam etdirəcək gənclərlə tanış oldunuz. Təəssüratınız necədir?
- Təhsil
Nazirliyi məni ustad dərsləri vermək üçün
dəvət edəndə
təklif verdim ki, qoy lap balacalar
da gəlsinlər.
Ümumi
təəssüratım belədir
ki, akademiyanın da, musiqi məktəblərinin
tələbələri hamısı
hazırlıqlıdır, ifa etdikləri əsərləri tam mənimsəyiblər.
Kimin istedadı nə qədərdir, bunda işimiz yox! İstedadı Allah verir. Bizim işimiz
öyrətməkdir. Hərdən
deyirlər ki, çalmağı bacaran pianoçu konsertdə çıxış edir,
bacarmayan da öyrədir. Başa düşmürəm,
səhnə təcrübəsi
olmayan nə öyrədə bilər?
Mən təxminən
25 il öyrənəndən
sonra dərs deməyə başlamışam.
Dərsdə söylədiklərimi zərrə-zərrə toplamışam.
Bu yerdə tanınmış ifaçı,
Xalq artisti, BMA-nın prorektoru Yeganə Axundova söhbətə qoşulur:
- Mən
Adilə xanıma Bakı Musiqi Akademiyası adından təşəkkür edirəm
ki, bizim tələbələrlə üç
gün məşğul
oldu. Adilə xanım tələbələrin
çaldıqları bütün
əsərləri şəxsən
ifa edərək onlara yol göstərdi.
Etiraf edim ki, nəinki
fortepiano müəllimlərinin, hətta çox məşhur ifaçıların
belə geniş repertuarı yoxdur. Tələbələr mənə deyirdilər
ki, bəstəkarlar barədə kitablarda olmayan məlumatları, faktları Adilə xanımdan eşitdik.
Bu isə onları
daha çox oxumağa, öyrənməyə
həvəsləndirir. Bir pedaqoq kimi də
onu deyə bilərəm ki, biz Moskva-Peterburq ifaçılıq
məktəbinin əsasında
dərs keçirik.
Amma Adilə Əliyeva həm də Avropa ifaçılıq məktəbini bildiyi üçün onun dərslərində yeniliklər
çoxdur.
...Günün
ikinci yarısında da ustad dərsləri
davam edəcəkdi deyə, Adilə xanımı suallarımızla
yormaq istəmədik.
Maraqlananlara deyək ki,
noyabrın 3-də saat
12-də Azərbaycan Musiqi
Mədəniyyəti Dövlət
Muzeyində Adilə xanımla görüş
olacaq və muzeyə gələnlər
onun sehrli ifasını dinləyə
biləcəklər.
Gülcahan Mirməmməd
Mədəniyyət.- 2017.- 3
noyabr.- S.5.