Qaranlıqları
aydınladan filosof
“Alimlər
padşahı” Urməvi
Orta əsrlər
Şərq elmindən söz düşəndə
Azərbaycanın bir sıra görkəmli
mütəfəkkirləri xatırlanır. Məşhur filosof Siracəddin Mahmud
Əbubəkr oğlu Urməvi də elm sahəsində sayılıb-seçilənlərdən
olub.
Azərbaycanda
Siracəddin Urməvi irsinin tədqiqatçısı
AMEA-nın müxbir üzvü,
fəlsəfə elmləri doktoru Zakir Məmmədovun əsərlərindən
məlum olur ki, filosof 1198-ci ildə Cənubi Azərbaycanın
Urmiya şəhərində doğulub, uşaqlıq illərini həmin diyarda keçirib. Mənbələrdə
onun Mosulda təhsil
aldığı göstərilir. Burada
tanınmış filosof Kəmaləddin Musa ibn Yunusdan
elmin sirlərini öyrənib.
Siracəddin Urməvi bir müddət Suriyada və
indiki Türkiyə ərazisində
yaşayır. Konyada baş
qazi işləyən Urməvi geniş biliyə və yüksək mənəviyyata
malik Cəlaləddin Rumiyə hədsiz rəğbət
bəsləyir. Onun azad
fikirlərinə qarşı çıxanları
qınayır.
S.Urməvinin elmi
və müəllimlik fəaliyyəti dövrünün
alim və mütəfəkkirləri tərəfindən
yüksək dəyərləndirilib. Mənbələrdə
qeyd olunur ki, XIII əsrin türk tarixçisi İbn Bibi “Ali işlərə dair Əlaəddin əmrləri” kitabında
Azərbaycan filosofu barədə belə
yazıb: “...alimlər padşahı, imamlar
sultanı, xalqa nümunə... Dünya dairələrində, ruzigar
meydanlarında əvvəlki alimlərdən, fəzilətli filosoflardan birinciliyi onun alması heç kəsdə
fikir ayrılığı
doğurmamışdır. O, elmlərin bütün
sahələrində, xüsusən dinin və
hüququn əsaslarında, məntiqdə,
qanunşünaslıqda və mühakimə yürütməkdə
ruzigarın parlaq siması, əsrin nadir şəxsiyyətidir”.
İbn
əl-İbri “Dövlətlərin müxtəsər tarixi” kitabında S.Urməvini Fəxrəddin Razinin şagirdi, məntiq
və fəlsəfəyə dair
sanballı əsərlərin müəllifi, Konyanın baş qazisi kimi yad edib.
Əhməd Taşköprizadə “Elmlərin mövzuları”
ensiklopediyasında məntiq elmindən bəhs edərkən
Fərabi və İbn Sinanın əsərlərindən
sonra Urməvinin kitablarını bu sahədə dəyərli vəsait
sayıb.
S.Urməvinin elmi
yaradıcılığının tədqiqində istinad edilən mənbə XVII əsr türk alimi Hacı Xəlifənin
“Kitabların və fənlərin adlarının
açıqlanması” əsəridir. Bu
mənbədə Urməvinin məntiq və fəlsəfəyə
dair “Nurların doğuşları”
kitabı alimlər tərəfindən yüksək qiymətləndirilir:
“O, görkəmli alimlərin əhəmiyyət verdikləri,
tədqiq və tədrisi ilə maraqlandıqları,
qaranlıq yerlərini aydınlaşdırmış
olduqları bir kitabdır”.
Yazılı mənbələrdə
S.Urməvinin aşağıdakı əsərlərinin
adı çəkilir: “Nurların doğuşları”, “Hikmət
incəlikləri”, “Haqqın bəyanı”, “Metodlar”,
“Ziddiyyətin misallarına dair traktat”, “Dialektikaya dair traktatlar”, “Həkimanə
sözlərin islahı”, “Suallar” və s. Bu kitablar
içərisində ən geniş
şöhrət tapanı “Nurların
doğuşları”dır. Bu əsərin
məntiq hissəsinə onlarla şərh
və haşiyə yazılıb. Kitabın məntiq hissəsinin
əlyazması Qahirədə (Misir) Xədiviyyə
kitabxanasında saxlanılır. Əlyazmanın üzü hələ müəllifi sağ ikən – 1278-ci ildə Konya
şəhərində xəttat İsmayıl ibn
Xəlil tərəfindən köçürülüb.
Kitabın bu hissəsi Qütbəddin Razinin (1291-1365) ona
yazdığı şərh ilə birlikdə Təbriz, İstanbul və Tehranda müxtəlif illərdə çap olunub.
Əbu Abdulla
Əhməd Mikayıl oğlu Təbrizi 1278-ci
ildə “Nurların doğuşları” kitabına “Nurların
doğuşları”nı işıqlandırmalar” adlı təfsir
yazıb. Xəttat zəhmətinin haqqının S.Urməvi tərəfindən
ödənildiyini qeyd edib.
Urməvi
araşdırmalarında varlığı onun
qarşılığı olan “yoxluq” anlayışı ilə birgə götürüb: “Mövcud
olan hər şey bir səbəbin nəticəsidir. Həmin səbəb
də digər bir səbəblə nəticələnir.
Bu, sonsuz davam edir”.
Filosof “Nurların
doğuşları” kitabında hərəkət, məkan və
zaman kateqoriyalarının izahını verib. O, hərəkət haqqında
danışarkən Şərq alimləri ilə bərabər
Platon, Aristotel və
başqalarının müvafiq fikirlərini
də gözdən keçirib. S.Urməvinin
məntiqi Aristotel və onun
Şərqdəki davamçılarının təliminə
əsaslanıb. Göstərilir ki, idraki əhəmiyyət daşıyan məntiqin
əsas qayəsi həqiqətə çatmaqdır. Alim məlum biliklərə istinadən yeni biliklərə çatmağı mümkün sayıb. O, insanlar
arasındakı münasibətdə ədaləti hər
şeydən, hətta ibadətdən də üstün
tutub.
Siracəddin Urməvi 1283-cü
ildə Konyada vəfat edib,
“Müsəlla” qəbiristanlığında dəfn olunub.
Savalan Fərəcov
Mədəniyyət.- 2018.- 6 iyul.- S. 23.