Filippdən “Polonez” və … “Per Günt”
XI Üzeyir Hacıbəyli
Beynəlxalq Musiqi Festivalı paytaxt sakinlərini və Bakının qonaqlarını
klassik musiqi ifaçıları ilə
görüşdürməkdə davam edir.
Belə görüşlərdən biri
sentyabrın 20-də Beynəlxalq
Muğam Mərkəzində
baş tutdu. Həmin axşam
məşhur rusiyalı
pianoçu, beynəlxalq
müsabiqələr laureatı
Filipp Kopaçevskinin
iştirakı ilə
konsert proqramı təqdim olundu.
İndiyədək səkkiz nüfuzlu beynəlxalq sənət yarışmasından qalib
ayrılmış gənc
pianoçu bu konsertdə dünya
fortepiano musiqisinin şedevrlərini
ifa etdi.
Frederik Şopen,
İohan Brams və Edvard Qriqin seçilmiş pyes və valslarının,
noktürn, ballada və süitanın mükəmməl səslənişi
ifaçının öz
seçdiyi əsərlərə
münasibətinin ifadəsi
ilə fərqləndi.
Konsert F.Şopenin ilk notlarından
hər kəsin tanıdığı “Polonez lya bemol major” əsəri ilə başladı. İnsanı ömrünün
ilk çağlarına aparan
“Layla”dan sonra isə Azərbaycan sənətsevərlərin təsəvvüründə
“Təhminə” filmi ilə assosiasiya olunan noktürnlər çalındı.
Lakin nakam məhəbbət əhvalatının təəssüratı
tam yenilənməmiş F.Kopaçevski İ.Bramsın
fortepiano üçün solo əsərlərinə keçid
aldı. Daha çox major (şən, şux)
ladlarda bəstələnmiş
əsərlərin içində
“Macar rəqsi” ruhumuzu yenidən baş verəcək əhvalatların xoşbəxt
sonluqlara köklədi.
Filipp Kopaçevskinin
Bakı konsertində ifa etdiyi sonuncu
əsər isə adı Norveç musiqisinin rəmzinə çevrilmiş Edvard Qriqin “Per Günt” süitası oldu. Bu əsərin
maraqlı yaranma tarixçəsi var. 1876-cı il fevralın 24-də
Henrik İbsenin eyniadlı pyesinin ilk tamaşasına bəstəkarın
yazdığı musiqi
çox uğurlu alındı və dramaturq ilə bəstəkarın dünya
şöhrətinin təməlini
qoydu. Bir Norveç kəndindən
xoşbəxtlik axtarışına
çıxan sadə
kəndli balası Per
Güntün başına
gələnlərdən və
uydurduğu əhvalatlardan
bəhs edən pyes öz musiqisi
ilə birlikdə bəyənildi. Musiqi tamaşaçıların
ürəyinə o qədər
yatdı ki, müəllif sonralar həmin musiqi parçalarının təkcə
dramatik teatrda deyil, həm də konsertlərdə səslənməsindən ötrü
onları orkestr üçün iki süita olaraq işlədi.
Rusiyalı ifaçı da birinci “Per Günt” süitasının solo fortepiano işləməsini böyük
ustalıqla, bəstəkarın
mənzərə-pyes kimi
təqdim edilən əsərlərini simfonik
orkestrin çoxsəsli
ifası kimi çatdırdığı dərəcədə
səsləndirdi. Kopaçevskinin ifasını dinlədikcə
düşünürdün ki, gerçəkdən də ən nüfuzlu müsabiqələrdən
laureat çıxmaq üçün böyük
istedadla yanaşı,
mütləq əsər
seçimində ifaçı
cəsarətin də
olmalıdır.
GÜLCAHAN
Mədəniyyət.- 2019.- 25
sentyabr.- S.3.