Serialların psixoloji təsiri
Bir əsrdən artıqdır ki, kino bizi təəccübləndirməkdə davam edir. Kino inkişaf etdikcə tamaşaçıların zövqünü oxşamaqda iddialı olan filmlər növ və janr müxtəlifliyi çərçivəsində həyatımızın ayrılmaz bir hissəsinə çevrildi.
Tədricən püxtələşən ekran əsərləri ilə yanaşı müxtəlif mövzulu seriallar da bu sırada özünə yer qazandı. Tamaşaçı auditoriyası da janr müxtəlifliyini özündə əks etdirən və kinonun yeni layihəsi olaraq təqdim olunan serialları həyatın inikası kimi qəbul etdi. Çünki reallığa istinad edilən bu ekran əsərləri kütləviliyi, yaradıcı heyətin istedad və bacarığının inkişafına təkan verməklə yanaşı, onların həyat hekayələrinə dəqiq ünvanlanmış münasibətini göstərdi. Təfəkkür və xarakter baxımından hadisələri təhlil edən aktyorların intellekti, həyata baxış forması, məqsədəuyğun şəkildə təlimatlandırılmış münasibəti tamaşaçıda xoş, səmimi təəssürat yaratdı, zövqünün formalaşmasına, həyat bilgisinin artmasına yardımçı oldu.
Serial sektorunun inkişafı və cəmiyyətin ona olan aşırı marağı televiziyaların rəqabət meyarına çevrildi. Tamaşaçı auditoriyasını əldə saxlamaq üçün seriallar da kino kimi təsir (janr və məzmun baxımından) vasitələrini gücləndirməyə başladı.
1970-ci illərin sonundan etibarən onların istehsalı kütləvi xarakter aldı, 80-ci illərin sonu – 90-cı illərin əvvəllərindən isə sosial mövzulu və ailə-məişət problemlərindən bəhs edən xarici serialların sayı artmağa başladı. Çoxsaylı tamaşaçı sevgisi qazanan, peşəkarların təqdim etdiyi “Sprut” (İtaliya), “Qvadelupa” (Meksika-ABŞ), “Yabanı qızılgül”, “Varlılar da ağlayır” (Meksika), “Santa Barbara” (ABŞ), “Nano” (Argentina), “Mehriban düşmən” (Venesuela), “Klon” (Braziliya) və digərlərini misal göstərmək olar.
Adları çəkilən bu və ya digər reytinqli serialların sevilməsinin səbəbini bilmək isə o qədər də çətin deyil. Birincisi, rejissorları serialların janrını, forma və məzmununu nəzərə alaraq onları seçdikləri auditoriyaya ünvanlayırdılar. Eyni zamanda hər bir ölkənin mikroaləminin təsviri, cəmiyyətin düşüncə və davranış qaydaları, etik dəyərləri, təbəqələrin həyata baxış forması bu ekran əsərlərinin ana xəttini təşkil edirdi. Düşünülmüş (eyni zamanda reallığa ünvanlanmış) həyat hekayələrinin yaşarı və peşəkar təqdimatı isə teleserialların kinonun bir qoluna çevirməsinə, məhz televiziyanın kinonun həyat üçün vacibliyini vurğulamasına səbəb oldu. Bunu isə kino ilə televiziyanı doğmalaşdıran, virtual rəqiblərin dostlaşmasına səbəb yaradan, eyni zamanda tamaşaçı auditoriyasının mənəvi tələbatını ödəməkdə iddialı olan televiziya peşəkarlarının və kinomanların uğuru adlandırmaq olar.
Bilirik ki, peşəkar seriallar intellektual kino kimi həyatın inikası olaraq qəbul edilir. Aktuallığı və operativliyi baxımından publisist mahiyyət daşıyır.
Bu mənada onların
gücü danılmazdır.
Hər gün ailələrin qonağı olan serialların yaş həddini nəzərə
alması, etiket qaydalarına riayət etməsi isə televiziya məhsulunun psixoloji təsir gücünü, tamaşaçının
ona olan asılılığını artırdı. Seyrçini virtual həyata bağlayan serialların baxımlılığını
isə mövzuların
aktual və inandırıcı olması
ilə əlaqələndirmək
olar.
Seriallar publisist xarakter daşıyanda daha effektiv, emosional təqdim olunanda isə daha sevimli
olur. Bir zaman qəzet
səhifələrində oxunan
və xəbər portallarından təqdim olunan insan taleləri
haqqında olan materiallar serial rejissorlarına
ip ucu verir,
müxtəlif həyat
hekayələrinin məntiqli
şəkildə müfəssəl
və emosional təqdimatı isə tamaşaçıda maraq
yaradır. Nəticə etibarilə məzmun baxımından əsaslı
məntiqə söykənən
serial həyatın inikasına
çevrilməyi bacarır.
Hamımız yaxşı bilirik ki, insan həyatdan
tam mənada sığortalana
bilməz. Başa gələn təsadüfi
qada və qovğaların, həyatın
müəyyən bir dövründə yaşanan
sınaqların baş
verməsi qaçılmazdır.
Belə bir məqamda çaşqınlıq dövrü
yaşayan tamaşaçı
oxşar hadisələr
fonunda taleyini ekran qəhrəmanının
həyatı ilə eyniləşdirir. Bu isə ona səbirlə
hadisələrin gedişatını
izləməyə və
tələsmədən nəticə
çıxarmağa kömək
edir. Yaxud cəmiyyətdə baş verən bəzi neqativ hadisələrin əksi təqdim olunur, tamaşaçı xeyirlə
şərin mübarizəsini
müəlliflərin yanaşma
tərzi və personajların hadisəyə
olan münasibəti vasitəsilə izləyir.
Bu isə müsbət
keyfiyyətlərin və
ideyaların daşıyıcısı
olan serialların təsirindən milyonların
(yaxşı mənada)
bəhrələnməsi deməkdir.
Deməli, günün aktual mövzusunu ekrana gətirən, tamaşaçının
ehtiyac duyduğu mövzuya və incə nüanslara toxunan serialın (melodram, dram, komediya, macəra janrlı) psixoloji təsiri tamaşaçı diqqətini
cəlb edir, seyrçi ehtiyac duyduğu mövzuya uyğun olanı seçir və həvəslə baxır.
Ümumiyyətlə, tamaşaçı filmdə
görmək istədiyini
görəndə ekrana
daha yaxın əyləşir, taleyinə
oxşar motivi, arzuladığı qəhrəmanının
həyatını nəfəs
çəkmədən izləyir. Reallıqla uzlaşan,
yaşarı təqdim
olunan serial tamaşaçını
qəhrəmanın taleyinə
istinadən çıxardığı
nəticə baxımından
stressdən uzaqlaşdırır,
düşüncəsini doğru
səmtə istiqamətləndirir.
Seriallar bir çox mənada tamaşaçı
zövqünü formalaşdırır,
həyat bilgisini artırır. Məsələn,
mövzuya, zaman və məkana uyğunlaşdırılmış əlbəsələrin seçimi,
müxtəlif növ
binaların interyer və eksteryerləri, uzaq-yaxın ölkələrin
coğrafi anlayışı,
fərqli peşələrin
mahiyyətinin açıqlanması,
xeyir və şər qüvvələrin
mübarizəsi, personajların
istək və məqsədlərinə əsaslanan
davranışları, həyat
fəlsəfəsinin ardıcıl
təfsilatı və
s. Deməli, peşəkarların
ərsəyə gətirdiyi
bu məzmunlu ekran əsərlərini “sabun operası” yox, tamaşaçının
sevimlisi, kinonun vacib qolu adlandırmaq
olar.
Təsadüfi deyil ki, dünya
serial sektorunun inkişafı
bədii kino istehsalı ilə paralel şəkildə aparılır. Bu isə
baxımlı ekran işlərinin özünü
doğrultması deməkdir.
Kino texniki nailiyyət
olsa da, bəzən texniki inkişafın özünü
belə üstələməyə
çalışır və
buna nail olur.
Filmlər kinorejissorlarının təfəkkürünün
məhsuludur. Bəzi kinorejissorların kino texnikasını mükəmməl bilməsi,
kino mühəndisliyi
bilgisinə sahib olması
onlara fantastik düşüncələrini aşırı
həddə təqdim
etmək imkanı verir. Nəticə etibarilə, filmlərlə
yanaşı, seriallarda
da janr müxtəlifliyi
yaranır. Tədricən fentezi, detektiv, triller janrlarının seriallara gəlməsi isə heç də yaxşı göstərici deyil.
Çünki filmlərdən fərqli
olaraq, seriallar kütləvi tamaşaçı
auditoriyası üçün
nəzərdə tutulur.
Onlar reytinq baxımından yüksək qiymətləndirilsə
də, cəmiyyətə
heç də vacib mesaj ötürmür
və kinonu məftunedici təqdim etmir. Məsələn,
“Üzüklər hökmdarı”,
“Taxt-tac oyunları”, “Harri Potter” və digər Amerika istehsalı olan bədii filmlər (seriallar) kinonun nailiyyəti (texniki baxımdan) olsa da, onların qəhrəmanlarını cəmiyyəti
yüksək ideyaların
ardınca aparan, yüksək mənəvi
dəyərlərin carçısı
adlandırmaq çətindir.
Çünki bu kimi nağıl qəhrəmanları
şərə qarşı
aşırı həddə
döyüşsə, mübarizə
üsulu uzadılsa da, hər halda
fantastik düşüncələrin
(xəyalların) məhsuludur.
Tamaşaçı vaxtının müəyyən
bir hissəsini ciddi-cəhdlə hazırlanmış,
bahalı kostyumlarla və kompüter qrafikası ilə bəzədilmiş filmi izləməklə keçirir,
nəticədə vizual
nağıl izlədiyinin
fərqində olur.
Bunu isə vizual ədəbiyyat, rejissorun tamaşaçıya ünvanlamaq
istədiyi virtual mesajı,
ürək sözü
adlandırmaq olmaz.
Beləliklə, milyonlar xərclənən,
əcaib-qərib personajları
təqdim edən illüziyanın əksi intellektual kino yox, sadəcə olaraq, kommersiya məqsədilə çəkilən
animasiya təsviridir.
Təəssüflər olsun, son illərdə xarici kino (serial sektorunda) arenasında dəhşət, triller, fentezi, detektiv, kriminal janrlı (“Vikinqlər”, “Sağ qalmaq”, “Dəhşətin Amerikasayağı tarixçəsi”, “Gəzən ölülər” və s.) çoxserialı filmlər çəkilir. Nəzərə alsaq ki, yuxarıda adlarını çəkdiyimiz ailə-məişət mövzulu filmlərdən tamaşaçı nəticə çıxarıb, personajların həyat tərzi və düşüncəsindən bəhrələnib, hətta bir çox serial qəhrəmanlarının müsbət xarakterlərini mənimsəyirdisə, onda belə qənaətə gəlmək olar ki, zorakılığı, gücü göstərən, təfəkkür və psixologiyaları gərginlikdə saxlayan, aqressiv bədheybətlərin həyatını nəql edən belə seriallar heç də xoşməramlı deyil.
Göründüyü kimi, janr, forma və məzmun baxımından seriallar da filmlər qədər inkişaf edir. Onların filmləri üstələyən təsiri və gücü isə xronometrajının uzunluğu və seyrçinin təfəkkürünə, həyatına gündəlik təsir etməsidir. Deməli, tamaşaçı serial seçimində diqqətli olarsa, zamanının və sağlamlığının da qayğısına qalmış olar.
Seriallar haqqında söz-söhbət, təbii ki, elə onların özləri kimi tükənməzdir. Yəqin ki, bu mövzuya bir daha qayıdacağıq...
Şəhla ƏMİRLİ
Kinoşünas
Mədəniyyət.-2019.- 16
yanvar.- S.7.