Rəqs sənətimizin ustadları
Prezident təqaüdünə
layiq görülən
iki xoreoqraf-pedaqoqla söhbət
Xəbər verdiyimiz kimi, Prezident İlham Əliyevin bu ilin 6 may tarixində
imzaladığı sərəncamla
Azərbaycan mədəniyyətinin
inkişafındakı xidmətlərinə
görə bir sıra sənət adamları Prezidentin fərdi təqaüdünə
layiq görülüblər.
Bu siyahıda rəqs sənətinin inkişafında mühüm
xidmətləri olan müəllim-xoreoqraflar – Xalq
artisti Yusif Qasımov və Əməkdar müəllim
Pellumb Aqalliyayın da adları var.
Onlarla görüşmək
üçün Bakı
Xoreoqrafiya Akademiyasına
gəlirik. Akademiyanın
binasına daxil olar-olmaz xoş mənzərə bizi cəlb edir. Xüsusi geyimdə olan şagird və tələbələr,
uşaqları gözləyən
valideynlərin övladlarına
qayğısı diqqətimi
çəkir. BXA-nın
mətbuat xidmətinin
rəhbəri Zeynəb
Əkbərlə Pellumb
müəllimlə görüşmək
üçün yuxarı
mərtəbəyə qalxırıq.
Budur, məşq zalı, su sonası
qızlarımız müəllim
heyəti ilə məşq prosesində. Xoreoqraf bizi görüb məşqi dayandırmaq istəsə
də, mane olmuruq. Xoreoqrafik obrazları izləmək ruhumuza dinclik verir.
Onu da qeyd edim ki,
bu il Pellumb
Aqalliyay üçün
xüsusilə əlamətdardır.
Həm 80 illik yubileyini qeyd edir, həm dövlət başçısının
fərdi təqaüdünə
layiq görülüb,
həm də Azərbaycanda pedaqoq kimi fəaliyyətə başlamasının 30 illiyidir.
Fasilə yaranan
kimi söhbətə
başlayırıq.
Pellumb Aqalliyay: “Otuz ildən sonra yenidən Bakıya gəldim və buradan ayrıla bilmədim”
– Prezident təqaüdünə
layiq görülmək
xəbərinizi necə
qarşıladınız?
– Bu, mənim
həyatımın ən
xoşbəxt günlərindən
biri idi. Mən 30 ildir Azərbaycanda çalışıram
və rahat yaşayışım üçün
hər bir şəraitim var. Prezident təqaüdünə
layiq görüldüyümə
görə sonsuz minnətdarlıq hissi ilə, var gücümlə
çalışacaq və
bundan sonra da yaxşı tələbələrin və
əsərlərin ortaya
çıxması və
yetişməsi üçün
böyük əmək
sərf edəcəyəm.
– Bir qədər
özünüz barədə
danışardınız.
–
1943-cü ilin 27 dekabrında
Albaniyada, paytaxt Tiranada doğulmuşam. Evin ən kiçik
övladı olmuşam.
Qardaşlarım idman
üzrə dünya çempionları idilər.
Mən isə fiqurlu konkisürmə ilə məşğul idim. Bir gün Moskvada oxuyan tələbələr gəldilər
ki, bəs balet məktəbinə sənəd
qəbulu başlayır.
Beləcə, məndə
maraq yarandı və taleyim bu sahə ilə
bağlandı. 1959-cu ildə
tələbə mübadiləsi
proqramı əsasında
Bakı Xoreoqrafiya Məktəbində təhsil
almağa başladım.
Qəmər Almaszadədən
dərs alırdım.
İki il burada oxuduqdan sonra Albaniya ilə SSRİ arasında münasibətlər
pozulduğundan biz Albaniyaya
qayıtmağa məcbur
olduq. 1993-cü ildə
yenidən Bakıya gəldim. Tale belə gətirdi ki, mən Azərbaycana pedaqoq kimi dəvət olundum. Bir sinif götürdüm, başladım
yeni əsərlər qoymağa.
Tələbələrimlə Qara Qarayev, Xəyyam
Mirzəzadə, Tofiq Bakıxanovun əsərlərini
səhnələşdirdim. Çoxsaylı dövlət
konsertlərində həm
solo, həm də kollektiv rəqslərə
quruluş verdim. Paralel olaraq Akademik Opera və Balet Teatrında da çalışdım.
– Tələbələriniz arasında
tanınmış adlar
varmı?
– Çox sevinirəm ki, hazırda tələbələrim
sırasında Əməkdar
artistlər var. Onlardan
BXA-nın tədris işləri üzrə prorektoru, rektor vəzifəsini müvəqqəti
icra edən Əməkdar artist Nailə
Məmmədzadənin, Makar Ferştandtın, hazırda
xarici səhnələrdə
çalışan Ülvi
Əzizovun adlarını
çəkə bilərəm.
Moskvada Böyük Teatrda çalışan tələbələrim də
var. Hazırda isə çox istedadlı tələbələrim yetişir.
Azərbaycanda pedaqoq kimi çalışdığım
müddətdə 12 buraxılış
sinfim olub.
– Bakıya dəvət alana kimi ölkənizdə
bu sahə ilə məşğul idiniz?
– Bəli, Albaniya Balet Teatrının aparıcı balet ustası idim. Albaniyanın üç dövlət mükafatına
layiq görülmüşəm.
Aparıcı solist kimi alban baletinin
bütün repertuarını
və eləcə də digər quruluşları oynamışam.
Eyni zamanda çoxsaylı qastrol səfərlərim olub. Avropanın, demək olar ki, bütün balet səhnələrində
çıxışlar etmişəm.
– Vətəndən ayrılıb
Bakıya gəldiyinizə
görə nə vaxtsa, heyfsiləndiyiniz anlar olubmu?
– Düzünü desəm,
heç vaxt. Bizim qayda-qanunlar, ənənələr oxşardır.
Həyat yoldaşım
bir müddət əvvəl rəhmətə
gedib. Bizim Bakıya gəlişimizə
qədərdə burada
çoxlu dostlarımız
var idi. Azərbaycandakı
dostlarım Albaniyadakından
daha çoxdur. Ora gedəndə Bakı üçün darıxıram.
Bakıda olanda bəzən Albaniya üçün. Azərbaycan
mənim öz evimdir. Burada insanlar çox yaxşıdır. BXA-nın
kollektivi də eləcə. Opera və Balet Teatrının kollektivi də mənə qarşı həmişə yaxşı
olub. Onu da deyim ki, 1993-cü ilin avqustunda Bakıya gəldim. 30 ildə burada çox şey dəyişib. Bu məktəbdə 33 alban tələbə oxuyub, eləcə də mənim oğlum. Vaxtilə burada təhsil alan tələbələr indi
Bakıya gələndə
dəyişiklik və
inkişafı görüb
çox təəccüblənirlər.
Mən 1994-cü ildə
Bakıda imzalanan “Əsrin müqaviləsi”nin
Azərbaycan üçün
böyük yol açdığını deyərdim.
O zaman biz proseslərin necə
olacağı barədə
düşünürdük. Bu gün isə bu addımın ölkəmiz üçün
nə dərəcədə
əhəmiyyətli olduğunun
şahidi oluruq.
– Oğlunuz hazırda harada fəaliyyət göstərir?
– O, burada təhsil aldıqdan sonra iki il Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrında
çalışdı. Qastrol
səfərlərində də
iştirak etdi. Hazırda Albaniyada yaşayır, müasir rəqs və baletlə məşğuldur.
– Albaniya və Azərbaycan mədəniyyətinin
oxşar cəhətləri
hansılardır?
– Albaniyada da bir çox rəqslərə
quruluş vermişəm.
Çalışıram hər
zaman işlədiyim əsərin
və mövzunun ideyasını düzgün
verim. Kosovoda olduğum zaman mən hətta Fikrət Əmirovu tanıyan insanlarla rastlaşdım.
Biz onun “Şur” əsərində bəzi
xalqlar arasında oxşar cəhətlərin
ifadəsini görürük.
Deməzdim ki, bəstəkar
bu məqamları oradan götürüb. Sadəcə, xalqlar arasında oxşar cəhətlər var. Fikrət
Əmirovun “Alban mövzularında
süita”, Qara Qarayevin “Alban rapsodiyası”
əsərləri var. “Alban rapsodiyası”nda bəstəkar Albaniyanın
şimalında yaşayan
xalqdan bir nümunə götürərək
bu mövzunu daha da genişləndirib.
Bu, çox maraqlıdır.
– Bir qədər də Xoreoqrafiya Akademiyasının
bugünkü fəaliyyəti
barədə danışaq...
– Hazırda akademiyaya tələbəm rəhbərlik
edir, pis deyə bilmərəm (gülür). Akademiyada çox çətinliklərimiz
olub. Klassik proqram, demək olar ki, yox olmuşdu.
Klassik balet zəifləmişdi. Bu gün
inkişaf var. İnanıram
ki, bundan da yaxşı
olacaq. Nə qədər burada güclü tələbələr
yetişəcək, o qədər
də Opera və Balet Teatrında güclü kadrlar çalışacaq. Orada
da, demək olar 98 faiz mənim tələbələrim çalışır.
İtaliyada, Hollandiyada
və Yunanıstanda çalışan çoxsaylı
yüksək göstəricilərə
malik tələbələrim var.
***
Söhbətimizin sonunda sənətkarın
xoreoqraf-pedaqoqluğundan savayı
maraqlı hobbisinin də olduğunu öyrəndik. O həm də gözəl rəsmlər çəkirmiş.
Azərbaycan balet sənətinin əfsanələrindən
olmuş Qəmər Almaszadənin BXA-nın foyesində asılan portreti də onun əl işidir.
Bu əsər Pellumb müəllimin vaxtilə ona dərs demiş
sənətkara ehtiramı
kimi qiymətlidir. Xoreoqraf bəzən quruluş verdiyi əsərlərin dekorasiya
və geyimlərinin eskizlərini də özü hazırlayır.
Yusif Qasımov: “Dövlət Rəqs Ansamblı ilə 80-dən çox ölkədə çıxış
etmişəm”
Pellumb müəllimlə sağollaşıb
milli rəqs musiqisinin
sədası gələn
auditoriyaya yaxınlaşırıq.
Xalq artisti, BXA-da Milli rəqs kafedrasının baş müəllimi Yusif Qasımov da tələbələri ilə
məşq edir. Milli rəqs havalarımızın
sədaları altında
gənc rəqqaslar başlarını və qamətlərini dik tutaraq igid, qəhrəman
Azərbaycan kişisi
obrazında cövlan edirlər. Yusif müəllim deyir ki, onlar artıq ansambllarda rəqs etmək imkanı olan, texnikadan da irəli getmiş tələbələrdir.
– Yusif müəllim, onda, belə demək mümkünsə,
siz Dövlət Rəqs Ansamblı üçün hazır kadrlar yetişdirirsiniz?– Bəli, fəxrlə
deyə bilərəm
ki, Dövlət
Rəqs Ansamblının
və Mahnı və Rəqs Ansamblının oğlan rəqqaslarının 95 faizi
mənim tələbələrimdir.
O tələbələrin arasında
16 nəfər fəxri
ada layiq görülüb. 4 nəfər
isə Prezident mükafatçısıdır. Yəni tələbələr
burada yaxşı yetişir, təhsil alırlar. Özfəaliyyətlə,
akademiyadakı təhsil
arasında böyük
fərq var. Qədim rəqs sənətimizin, rəqqaslarımızın davamçılarını
yetişdiririk. Mən
hər zaman rəqsdən
danışanda “Azərbaycan
milli rəqsi” ifadəsini
işlədirəm. Çünki
milli rəqs Azərbaycanın
adət-ənənələrini təbliğ edən rəqsdir. “Azərbaycan
milli rəqsi” deyəndə
hər bir xoreoqrafın öz yanaşması və düşüncəsi ilə
quruluş verdiyi rəqslər nəzərdə
tutulur. Bura “Şalaxo”,
“Məhsul”, “Çobanlar”,
“Nəlbəki”, “Turacı”
və s. rəqslər
daxildir. Azərbaycan
milli rəqsinin inkişafı
üçün sovet
Azərbaycanına rəhbərlik
edən Ulu öndər
Heydər Əliyevin böyük xidmətləri
var. 1970-ci ildə Azərbaycan
Dövlət Rəqs Ansamblının yaradılması
və aktiv fəaliyyətə başlaması
da onun bilavasitə diqqət və qayğısı ilə olmuşdur. Bu gün biz bunun müsbət nəticələrini görürük.
Rəqsimiz bütün
dünya səhnələrində
ifa olunur. Mən Dövlət Rəqs Ansamblı ilə 80-dən çox ölkədə Azərbaycan
milli rəqsini təmsil
etmişəm. Bu gün
yeni-yeni kadrlar yetişir.
Fəxr edirik ki, əziyyətimiz hədər
getmir, layiqli davamçılar yetişdiririk.
– Bu il həm də sizin 75 illik yubileyinizdir. Prezident təqaüdünə layiq
görülməyiniz də
bu yubileyə layiqli bir hədiyyə
oldu...
– 2008-ci ildən, Dövlət Rəqs Ansamblında baş baletmeyster işlədiyim dövrdən
Prezident mükafatına
layiq görüldüm.
14 il bu mükafatı
aldım. Çox şadam ki, bu il məni Prezident təqaüdünə layiq
gördülər. Bu mükafatı
təkcə mənə
deyil, bütün rəqs sənətimizə,
akademiyaya göstərilən
qayğı kimi qəbul edirəm. Bu yaşda belə bir diqqət bizim üçün stimuldur. İnsan daha da çox işləmək və yaratmaq istəyir. Buna görə də ölkə rəhbərliyimizə,
Mədəniyyət Nazirliyinə
minnətdarlığımı bildirirəm. Təqaüd
xəbərini alan gün təbriklərin sayı-hesabı yox idi.
– Neçə ildir rəqslərimizi tədris
edirsiniz?
– Ümumilikdə 55 ildir rəqs sənətindəyəm. 45 ilini
Dövlət Rəqs Ansamblında, onun da bir ilini
Dövlət Mahnı
və Rəqs Ansamblında çalışmışam.
1961-ci ildə keçmiş
Pionerlər evində Xalq artisti Böyükağa
Məmmədovun rəqs
dərnəyinə gedirdim.
1966-1967-ci illərdə respublikada
keçirilən rəqs
müsabiqələrinin qalibi
oldum. O vaxt münsiflər heyətində
rəqs sənətimizin
görkəmli nümayəndəsi
Əlibaba Abdullayev, Niyazi, Tofiq Quliyev,
Qəmər Almaszadə
təmsil olunurdu.
1967-ci ildə Moskvada keçirilən sosialist ölkələri arasında
rəqs müsabiqələrinin
birinci dərəcəli
laureatı oldum. Bundan sonra Əlibaba
müəllim məni
Mahnı və Rəqs Ansamblına dəvət etdi. 6-7 ay orada çalışdıqdan
sonra 6 il Rusiyada fəaliyyət göstərdim. 1974-cü ildən
Azərbaycan Dövlət
Rəqs Ansamblına dəvət alıb burada çalışmağa
başladım. Bu yerdə maraqlı bir xatirəni danışım. 1981-ci ildə
Moskvada böyük bir tədbirə hazırlaşırdıq. Ulu
öndər hələ
SSRİ rəhbərliyinə getməmişdi. Biz hər gün səhərdən axşama
kimi indiki Heydər Əliyev Sarayında məşq edirdik. Ulu öndər
də hər axşam saat 10-da gəlib məşqi izləyirdi. Bir gün dedilər ki, Heydər Əliyev gəlməyəcək,
məşqi bitirin. Paltarımızı dəyişib
getməyə hazırlaşırdıq,
xəbər etdilər
ki, Heydər Əliyev gəldi. Maraqlı bu idi ki, hətta
ansambl üçün
kostyum tikən fabrikin əməkdaşlarının
bütün cihaz və ləvazimatlarını
da gətirib sarayda quraşdırmışdılar
ki, iş ləngiməsin. Tez hamı geyindi mən rəqs paltarımı geyinməyə
vaxt tapmadım. Solo ifa edirdim.
Şəxsi geyimdə
çıxdım səhnəyə.
Niyazinin dirijorluğu ilə rəqsə başladım. Məşq
bitdi, gəldilər ki, səni çağırırlar.
Ulu öndər məni yanına çağırıb dedi
ki, sən istedadlı oğlansan. Sənə niyə ayrıca kostyum tikmirlər? Sənə xüsusi ağ rəqs kostyumu tiksinlər. Beləcə,
həmin konsertə mən xüsusi geyimdə çıxdım.
Ulu öndər insanlara diqqətlə yanaşırdı, onların
rifahını yaxşılaşdıranda
sevinirdi. Sənətkarların
zəhmətini hər
zaman qiymətləndirib
və mədəniyyətimizə
hər zaman diqqətlə yanaşıb.
1982-ci ildə Ulu öndər mənə “Əməkdar artist” fəxri adı verdi. 2005-ci ildə akademiyada bildirildi ki, Ulu öndərə
həsr olunmuş bir kompozisiya hazırlamaq lazımdır.
Mən çox şadam ki, bu kompozisiyanı mənə tapşırdılar
və sanki onun ruhu qarşısında
bir vəfa borcumu yerinə yetirdim.
– Akademiyada milli rəqslərimizin
tədrisi sizi qane edirmi?
– 1991-ci ildən Xalq artisti Leyla Vəkilovanın
dəvəti ilə burada milli rəqs üzrə müəllim işləyirəm. Bəzən
sənətə lazımsız
insanlar da gəlir, sənət təhsilində axsama olur. Biz həmişə
çalışmışıq sənəti qoruyaq. Son iki ildə
sırf sənətlə
məşğuluq. Klassik
rəqs də, milli rəqs də inkişaf edir.
– Rəqs sənətimizə
dair tədris vəsaitləri ilə bağlı vəziyyət
necədir?
– Akademiya yaranandan
sonra çoxsaylı proqramlar yazıldı. Həmin proqramlardan bir neçəsini, eləcə də metodiki tövsiyələr
yazmışam. Milli rəqslərimiz haqqında
məqalələrim də
dərc olunub. Gördüyünüz bu
divar dəzgahı milli rəqsdə heç zaman olmayıb. Məşqlər
həmişə orta hissədən başlayıb.
Klassikada şagirdlər
divar dəzgahı yanında qızışma
hərəkəti edib
sonra başlayırlar
əsas rəqsə və mərkəz hissəyə. İlk dəfə burada tətbiq etməyə başladıq. Dərs dediyim müddətdə tələbələrim 16 beynəlxalq
müsabiqədə iştirak
edib, onun 14-də birinci yer, ikisində
Qran-pri qazanmışıq.
İşlərimiz hədsiz
çoxdur, yəni dayanmadan çalışırıq.
***
Yusif müəllimlə
söhbətimizi başa
vurub BXA-dan çıxmaq istəyirik.
Pillələri enərkən
ağ göyərçinlərə
bənzəyən kiçikyaşlı
qız və oğlanlarla rastlaşırıq.
Onların hər biri rəqs sənətimizin sabahıdır
və hər iki korifey rəqqas
da onların parlaq gələcəyi üçün çalışır.
Yetirmələrinin uğurlarını
həm özləri görür, həm də yeni nəsillər
görəcək. Hər
iki sənətkarımıza
cansağlığı və
pedaqoji fəaliyyətlərində
uğurlar arzulayırıq.
Lalə Azəri
Mədəniyyət.- 2023.- 9 iyun.- S.6.