Hiss və həyəcanın
apofeozu
Leyla Altunayın sənət yolu haqqında
Sənət sənətkarın özünüifadə
tərzidir. O cümlədən
təsviri sənətdə
müəlliflər öz
hisslərini, düşüncələrini
müxtəlif ifadə
vasitələri ilə
tamaşaçıya çatdırmağa
çalışırlar. Yeniliyə
önəm verən gənc rəssam Leyla Altunayın yaradıcılığı da
fərqliliyi ilə hər zaman seçilir.
Ənənəvi bədii standartlardan imtina edərək, xəlqilik ruhunun təfsirinə və improvizasiyaya diqqət yetirən rəssam bəzən qədim ənənələrimizdən, bəzən də aktual dünyadan istinad etdiyi motivləri birləşdirərək,
özünəməxsus tərzdə
kətan üzərində
əks etdirir.
Leyla Muxtar
qızı Nəsibova
(Altunay) 1981-ci ildə
Bakıda anadan olub. 1998-ci ildə Respublika İncəsənət
Gimnaziyasını bitirib.
1998-2002-ci illərdə isə
Azərbaycan Dövlət
Pedaqoji Universitetində
Təsviri sənət
və rəsmxət ixtisası üzrə bakalavr, 2002-2004-cü illərdə
Azərbaycan Dövlət
Rəssamlıq Akademiyasında
Qrafika ixtisası üzrə magistr təhsili alıb. 2011-ci ildən Azərbaycan Rəssamlar İttifaqının
üzvüdür. Yaradıcılıq
fəaliyyəti ilə
yanaşı, rəsm
müəllimi, moda və interyer dizaynı sahəsində də fəaliyyət göstərir.
Rəssamın əsərlərində ilk
baxış bütün
əzəməti ilə
kompozisiyanın mərkəzində
ilişib qalır, bəzən isə baxış nöqtəsi
kətanın üzərində
sanki səyahətə
çıxaraq, kəşf
olunmağı gözləyən
kodları deşifrə
etməyə və onlardan orijinal bir hekayə qurmağa can atır. Bu zaman
kompozisiyada rəssamın
xəyal və düşüncələrinin qapıları
izləyicilər üçün
geniş şəkildə
açılır və
keçmişin bütün
təfərrüatları birdən-birə
süjetin məğzində
fokuslanır.
İntuisiya, anlayış
və qavrayış
– bu üç fərqli anlayışları
bir konsepsiyaya istiqamətləndirən rəssamın
bədii yaradıcılığı
onun çağdaş
düşüncələrinin və mənəvi tələbatının parlaq
əksidir. Millilik, Şərq ab-havası, Qərbsayağı minimalizm,
nəfis ornamentallıq
və dekorativ elementlərə müraciət
onun yaradıcılığının
bədii-fəlsəfi təməlidir.
Müəllifin mücərrəd kompozisiyaları
onun daxili impulsunun əksidir. Sanki bütün duyğu və düşüncələri kətan
üzərində hərəkət
edir, əsla dayanmaq bilmir. Kompozisiyalarına biomorfik,
piktoqrafik və ornamental ünsürlər
qataraq bütün bunlardan düşüncə
və ideyalarının
özəl şifrələri
kimi istifadə edir.
Onun yaradıcılıq
fəaliyyətində xüsusi
rol oynayan, eyzən fikirdə bədii niyyətinin əksinin substansiyasını
təmsil edən Orxon-Yenisey mədəniyyəti
xüsusilə diqqətəlayiqdir.
Türklərin ibtidai
tarixini, köklərini
özündə ehtiva
edən bu mədəniyyətdən ilham
alan rəssamın motivlərində, ornamentlərində
və mövzu seçimlərində bunu
açıq-aydın görmək
mümkündür. Rəssam
bir çox kompozisiyasında qədim türk yazısına müraciət edir. Leyla Altunay öz
imza seçimində də qədim türk əlifbasından istifadə edir. Türklər öz kimliyini əbədiləşdirmək
üçün əsrlər
boyu mif, əfsanə, Orxon-Yenisey kitabələri, Qobustan qaya abidələri, “Kitabi-Dədə Qorqud”, “Manas”, “Koroğlu”, “Alpamış” kimi eposlar ərsəyə gətiriblər. Bütün
bu qədimi nümunələr türkün
tarixdəki qüdrətini,
təfəkkürünün gücünü özündə
əks etdirən önəmli abidələrdir.
Daş abidələrin
sonsuza qədər məhv olmadan dayana biləcəyi inancına sahib olan qədim türklər onlara “bengu” adını vermişlər. “Bengu” qədim türkcədə
əbədi mənasını
verir.
Müəllif hər zaman tamaşaçılarına öz
rəsmlərinə yaxın
baxış nöqtəsindən
nəzər yetirməsi
üçün şərait
yaradır, rənglərin
onları tam əhatə etməsinə
can atır, bunun üçün müəyyən üsullardan
istifadə edir. Hər bir kompozisiyada
universal bir dünya kölgələnir.
Misal kimi “Antik daraqlar”, “Təbiət”, “Dəvətikanı”,
“Hüruf”, “Köhnə
çıraq”, “Köhnə
xalı”, “Lampa”, “Qıfıllanmış qapı”,
“Qayçı”, ”Yeni əhval”, “Ümidin əlləri”, “Şamanın
qayığı”, “Qızıl
ay”, “Pəncərədən”, “Mexaniki
mələk”, “Çin
yelpikləri”, “Həyat
çiçəyi”, “Kəlağayı”
silsiləsi, “Kamal Əhmədə ithaf”, “Balıqlar”, “Hallüsinasiya”
və s. əsərləri
qeyd edə bilərik.
Kətan üzərində
yağlı boya işləri ilə tanınan Leyla Altunayın müraciət
etdiyi alternativ texnikalar da var.
Müxtəlif materialların
üzərində icra
etdiyi mürəkkəb
tətbiqləri, optik
illüziyalar, xüsusi
rəng şkalasından
istifadə edərək
yaratdığı işıq-kölgə
oyunları, simvollar, fiqurlar, naxışlar və motivlər onun bədii ifadə tərzindən, üslub seçimindən
xəbər verir. Bəzi nümunələrdə
rəssamın ekspressiv,
təfərrüatlı rəsm
üslubunun və yumşaq rəng keçidlərinin olduğu,
bir sıra nümunələrdə isə
daha səthi və sadə formaya müraciətin üstünlük təşkil
etdiyini görmək mümkündür. Bu əsərlər bizə abstrakt ekspressionizmin xüsusiyyətlərini xatırladır.
Eyni zamanda onun yaradıcılığında
aktual abstraksiya deyil, daha isti,
məhrəm, nizamsız,
hətta romantik bir ab-hava hiss
olunur.
Leyla Altunayın
abstrakt və ekspressionist üslubu ilə Azərbaycan rəngkarlığının inkişafında,
bədii ifadə dilinin zənginləşməsində
özünəməxsus yeri
var. Ona yaradıcılıq fəaliyyətində
yeni uğurlar arzulayır, yüksək enerji və maraqlı təxəyyülünün
bədii məfkurəsindən
çıxış edərək,
hər zaman qəlbən bağlı olduğu incəsənət
dünyasına töhfələr
verməsini diləyirik.
Nigar Hətəmova
Azərbaycan Dövlət Rəsm Qalereyasının kiçik elmi işçisi
Mədəniyyət.- 2023.- 14 iyun.-
S.7.