“Ciddi ədəbiyyat təbliğ edilməlidir”
Xalq yazıçısı Anar: “Virtual
dünyada söz sənətinə maraq da, hörmət də,
diqqət də azalıb...”
Martın 14-də Xalq yazıçısı, publisist, ssenarist, kinorejissor, ictimai xadim, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin sədri Anarın 85 yaşı tamam olur.
Anar baharda dünyaya gəlib. Bəlkə həm də bu səbəbdən yaradıcılığı da həmişə yeni təravətdə olub, sevilib, oxunub. İnsanlar bahara ehtiyac duyduqları kimi Anarın da əsərləri hər zaman ehtiyac duyulan, axtarılan əsərlərdir. Xalq yazıçısı ilə ömrünün 85-ci baharında görüşdük.
– 15 il əvvəl, 70 illik yubileyinizlə bağlı müsahibəmizdə demişdiniz ki, mən yaşa o qədər də əhəmiyyət vermirəm. Əsas da məni yaşadan, həvəsləndirən budur ki, planlarım çoxdur, elə işlər var ki, onları görmək istəyirəm. Elə isə o gündən bu günə hansı əsas planlarınızı reallaşdıra bildiniz?
– Xeyli iş görə bildim. Üç cilddə rus dilində “Azərbaycan ədəbiyyatı və incəsənəti” nəşr edilib. Hərəsi 1000 səhifəlik kitabdır. Azərbaycan dilində “Azərbaycan söz dünyası” 5 cilddə çap olunub. “Yaşamaq haqqı” kitabım nəşr olunub. Bu da təxminən 1000 səhifədir. Nazim Hikmətin həyat və yaradıcılığı haqqında düşüncələrimdən ibarət “Kərəm kimi” romanım da nəşr olunub, haradasa, 1000 səhifədir. Bundan əlavə, “Sübhün səfiri” filminin ssenarisi və Gənc Tamaşaçılar Teatrında səhnələşdirilən “Şəhərin qış gecələri” pyesi, eləcə də çoxlu məqalə, hekayə və yazılar. Demək, xeyli iş görülüb.
– Yaşın bu çağında həyat və ədəbiyyatla bağlı düşüncələrinizi də bilmək maraqla olardı...
– Düzü, əvvəl necə görünürdüsə, bu gün də elə. Elə bir fərq yoxdur. Yeganə fərq odur ki, bu gün ədəbiyyatı daha az oxuyurlar. Bura, Yazıçılar Birliyinə bir müddət əvvəl gənclər gəlmişdilər. Divardakı yazıçıların şəkillərini göstərib kim olduqlarını soruşuram. Heç birini tanımırlar. Bu böyük təəssüf doğuran haldır. Ona görə də nə qədər ədəbiyyatı təbliğ etsək, o cümlədən sizin qəzetiniz, televiziya kanalları, digər media vasitələri ilə klassiklərimizi tanıtsaq, o qədər də yaxşı olar.
– Gənclərimizin klassiklərimizi tanımamağının səbəbini nədə görürsünüz? Bəlkə həm də Yazıçılar Birliyində təşkil olunan çoxsaylı tədbirlərdə, xatirə və yubiley gecələrində gənclərin iştirakı diqqətdə saxlanılmır.
– Məncə, əsas səbəb virtual dünyanın yaranmasıdır. Gənclər sosial şəbəkələrə qapanıblar. Kitab oxumurlar. Yalnız adını eşidirlər. Bu virtual dünyada söz sənətinə maraq da, hörmət də, diqqət də azalıb.
– Sizcə,
bu problemlə necə mübarizə apara bilərik?
– Müəllimlərdən,
pedaqoqlardan daha çox asılıdır. Məktəblilərin
teatrlarda tamaşa izləməsinə şərait yaratmaq, gənclərin
yazıçıların ev-muzeylərinə ziyarətini təşkil
etmək, bir sözlə, genişmiqyaslı iş aparmaq
lazımdır. Təhsil sistemindən də
asılı səbəblər çoxdur. Maarifləndirici, ciddi ədəbiyyat təbliğ
olunmalıdır. Bu işi birlikdə
görsək, daha məqsədəuyğun olar.
–
Hamımız birlikdə demişkən, Ulu öndər Heydər
Əliyev Azərbaycan yazıçılarının
1976-cı ildə keçirilən qurultayındakı
çıxışında yaradıcılıq
ittifaqlarının sıx əlaqəsinin,
qarşılıqlı mübadilənin mədəniyyətimizin
inkişafı üçün önəmini
vurğulamışdı. Bu məsələ indi
də aktualdır. Anar müəllim, Rəssamlar
İttifaqı, Bəstəkarlar İttifaqı və başqa
yaradıcılıq təşkilatları ilə birgə
layihəniz olubmu?
–
Yaradıcı təşkilatların hər birinin rəhbəri
mənim dostlarımdır. Rəssamlar
İttifaqı, Bəstəkarlar İttifaqı, Azərbaycan
Kinematoqrafçılar İttifaqı da eləcə. Bir-birimizin tədbirlərinə qatılır,
çıxışlar edirik. Özüm
Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqının
üzvüyəm. Vaxtilə Rüstəm
İbrahimbəyov sədr idi, hazırda Rasim Balayevdir. Tədbirlərində mütəmadi iştirak
edirik. Fərhad Xəlilov sərgilərə
dəvət edir. Əlbəttə ki, Ulu
öndərin vaxtilə etdiyi bu çağırış
çox doğrudur. Bizim yaradıcı təşkilatlar
arasında tək şəxsi deyil, yaradıcı əlaqələr
də qurulmalıdır. Bu sahəyə də
xüsusi diqqət ayırmaq lazımdır.
– Bu il ölkəmizdə “Heydər Əliyev
İli”dir. Yazıçılar Birliyinin əlamətdar ilə
nə kimi töhfəsi olacaq?
– Yazıçılar Birliyi kitab hazırlayır. Bu kitabda Heydər
Əliyevi şəxsən tanıyan
yazıçıların xatirələri toplanıb. Kitabda mənim də xatirələrim yer alır.
Tanımayan, şəxsən ünsiyyətdə
olmayan yazıçıların da Heydər Əliyevə həsr
etdikləri yazılar bu nəşrdə olacaq. 100 illik yubileyə belə bir sanballı nəşrlə
töhfəmizi verəcəyik.
– 2008-ci
ildə Yazıçılar Birliyi və Mədəniyyət
Nazirliyinin birgə layihəsi olan “Gənc ədiblər məktəbi”
yaradılmışdı, xeyli müddət də fəaliyyət
göstərdi, bu layihənin iştirakçısı olan
neçə-neçə gənc ədəbi mühitdə
tanındı...
– Biz bu
layihəni bərpa etməyi, əlbəttə ki,
düşünürük. Ümumiyyətlə,
Mədəniyyət Nazirliyi ilə birgə müzakirə etmək
istədiyimiz məsələlər, layihələr var.
İndi o sistemdə dəyişikliklər gedir. Düşünürəm ki, birgə planları,
işləri gələcəkdə həyata keçirə
bilərik.
– Bu
gün Türk dünyasının ölkələr və
xalqlar olaraq bir araya gəlməsi hamımızı sevindirir. Sizcə, ədəbiyyat və sənət bu
yaxınlaşmaya, birliyə öz töhfəsini necə verə
bilər?
– Mən
Türkiyəyə ilk dəfə haradasa 40 il
əvvəl getmişdim. Həmin dövrdə
çox üzüldüm ki, orada, bir nəfər də olsun,
Azərbaycan yazıçısını tanımır.
Bir nəfər də olsun
yazıçımızın əsərlərinə rast gəlmədim.
İndi çox şey dəyişib. Bu gün bizim onlarla yazıçının nəinki
Türkiyədə, bütün Türk dünyasında əsərləri,
kitabları nəşr olunur. Yazıçılarımızın
əsərləri tamaşaya qoyulur. Eləcə
də bizim türkdilli dövlətlərlə əlaqələrimiz
genişlənir. Könül istər ki,
daha da çox olsun. Bir-birimizi daha da yaxından
tanıyaq...
“Mətbuatda,
ədəbiyyatda dilimizin vəziyyəti bizi narahat edir”
– Siz həmişə
ana dilimizə həssas yanaşmısınız. Müasir ədəbi nümunələrimizin dili
sizi qane edirmi?
– Biz bir
neçə gün əvvəl Yazıçılar Birliyində
müşavirə keçirdik. Seyran Səxavət
dilimizin vəziyyəti haqqında məruzə etdi. Akademiklər, professorlar, Xalq
yazıçıları, digər müəlliflər də
çıxış etdilər. Bu gün
mətbuatda, ədəbiyyatda dilimizin vəziyyəti bizi çox
narahat edir. Qeyri-dəqiq ifadələr, dil
pozuntuları və s. var. Bunlarla mübarizə bizim borcumuzdur.
Bizim müşavirənin mətni “Ədəbiyyat
qəzeti”ndə çap olunub. Bütün
dil qayğılarımız bu mətndə ifadə olunub.
Bundan sonra da məsələni diqqətdə
saxlayacağıq.
–
Yaradıcılığınızda ədəbi-mədəni
və tarixi yaddaşa müraciət önəmli yer tutur. Bəs bu gün tariximizin hansı dövrünə,
hadisəsinə işıq salınmasına ehtiyac var?
– Bu
gün tariximizə aid daha çox kitablar yazılır. Qarabağ xanlığının tarixinə dair daha
çox kitablar nəşr olunur. Bu
mövzu aktualdır. Çünki
Qarabağ hər zaman Azərbaycan torpağı olub. Ermənilərin yaratdığı saxta tarixi
ifşa etmək üçün həqiqi tarixi yazmaq
lazımdır. Bundan əlavə, dövlətçilik
tariximizin əsas səhifələrindən olan Səfəvilər
dövrü ilə bağlı da əsərlərin
yazılması, məncə, gündəmə gəlməlidir.
– Bəzi
ziyalılar, hətta hansısa tənqidçi Mirzə Cəlilin,
Sabirin timsalında tənqidi realistlərin guya
xalqımızı təhqir etdiyi barədə fikirlər səsləndirirlər.
Bu qənaətdə olanlara nə deyərdiniz?
– Bu qənaətdə
olanlara mənim sözüm budur ki, bu heç də
düzgün ifadələr deyil. Ümumiyyətlə,
bəzən şairlərimiz, yazıçılarımız
barədə yazılanlar, danışılanlar heç də
həqiqəti əks etdirmir. Məsələn,
37-ci illə bağlı müəyyən fikirlərə rast
gəlirik. Bilirsinizmi, dövrün,
zamanın da öz tələbləri, öz qanunları olub.
Bu binada Yazıçılar
İttifaqının fəaliyyəti 1939-cu ildən sonraya təsadüf
edir. Bu illər ərzində
yazıçılarımız arasında yaşananlar da,
yaranan ədəbiyyatımız da tarixdir.
“Tarixi
şəxsiyyətlərimiz haqqında filmlər çəkilsə,
yaxşı olar”
– Mirzə
Cəlil, Üzeyir bəy, Hüseyn Cavid, Mirzə Fətəli
haqqında filmləriniz var. Bu silsilədən daha kimlər
haqqında film çəkmək istərdiniz?
– Bu
mövzuda demək istədiyim odur ki, görkəmli ədəbiyyat
və mədəniyyət xadimlərimiz haqqında
nə qədər çox filmlər çəkilsə, təbliğ
olunsa, bir o qədər yaxşı olar. Söhbət
mənim ssenarilərimdən gedirsə, uzun müddətdir mənim
ssenarilərimə film çəkilmir. Klassiklərə
aid beşinci filmin ssenarisini yazmışam. Cəfər
Cabbarlı haqqında
“Azad bir quşdum” adlı ssenarini üç il əvvəl
nazirlik qəbul etdi, ancaq hələ də film barədə
bir xəbər yoxdur. Teatrımızın 150 “Azərbaycanfilm”in
100, kinomuzun 125 illik yubileyində belə bir filmin ərsəyə
gəlməsi həm də Cabbarlı ruhuna bir ehtiram
olardı. Düzdür, yenə də onu qeyd etmək istərdim
ki, burada problem maliyyə vəsaiti ilə də bağlı ola bilər. Mən demirəm,
bunların hamısını dövlət etməlidir. Amma bizim varlı, imkanlı adamlarımız var.
Onlar bu ssenarilərə pul ayırsalar, kinomuza dəstək
olsalar, heç də pis olmaz.
– Qeyd
etdiyiniz kimi, bu il peşəkar milli
teatrımızın 150 illiyidir. Teatr tariximizdə xüsusi
yeri olan tamaşalar sırasında sizin də imzanız var.
Ulu öndər yaradıcı heyətlə hal-əhval tutmaq
üçün səhnəyə ilk dəfə sizin “Şəhərin
yay günləri” pyesinizin tamaşasından sonra
çıxıb...
– Bəli,
o vaxt Heydər Əliyev ali məktəblərə
qəbulda rüşvət problemindən bəhs edən
pyesimi “vaxtında yazılan əsər” adlandırdı. Bu mövzuda film çəkilməsini tövsiyə
etdi. Bu əsərə görə 1980-ci
ildə pyesin müəllifi kimi mənə Dövlət
mükafatı da verildi. Amma son illər əsərlərim
teatrlarda, demək
olar ki, səhnəyə qoyulmur. Mən çox
arzulayardım ki, “Şəhərin yay günləri”ndən
sonra yazdığım “Şəhərin qış günləri”
əsəri də məhz Akademik Milli Dram Teatrında səhnəyə
qoyulsun. Təəssüf ki, bu əsərə
teatr laqeyd yanaşdı. 20 Yanvar faciəsinin
30 illiyinə həsr olunmuş əsəri uğurla Əməkdar
incəsənət xadimi, rejissor Bəhram Osmanov Gənc
Tamaşaçılar Teatrında səhnələşdirdi.
Bu gün mənim hər hansı bir teatra
müraciət etmək fikrim yoxdur. Teatrlarda
əsərlərim əsasında hazırlanan tamaşalara
görə minnətdaram.
– Anar
müəllim, “Dədə Qorqud” filmində Emin Sabitoğlunun
sizin sözlərinizə bəstələdiyi məşhur
“İncəbellim” mahnısı Vətən müharibəsindən
sonra başqa mətnlə ifa edilir. Bunu necə
qarşıladınız?
– Mən,
düzü, bu dəyişikliyi müsbət
qarşılamadım. İllərdir tanınan
bir mahnıya müdaxilə etməyi müəllif hüququna
da hörmətsizlik kimi qəbul edirəm. Yaxşı olardı ki, bu musiqi üzərində
oxunan sözlərə ayrı mahnı bəstələnsin.
– Bu
gün sizi sevənlər və sevməyənlər, AYB-ni tənqid
edənlər və işini təqdir edənlər var...
– Məni sevənlər 99 faizdirsə, sevməyənlər 1 faiz təşkil edir. Yazıçılar Birliyindən narazı qalanlarla razı qalanların sayı da mütənasibdir. Bir tərəfdən Yazıçılar Birliyini tənqid edən yazıçılar o biri tərəfdən gəlib birliyə üzvlük üçün müraciət edirlər. Belə məqamlar var. Əgər Yazıçılar Birliyi heç bir işə yaramırsa, onda niyə siz bura üzv olmaq üçün növbəyə dayanırsınız. Bu gün Yazıçılar Birliyi bacardığı qədər həm gənc, həm də yaşlı nəsil yazıçılarımıza dəstək olmağa çalışır. Fəaliyyətimizdən söz açarkən onu deyim ki, biz burada çox cüzi məvaciblə çalışırıq. Bəzən hesablayanda görürük ki, bizim sədr və müavinlərin maaşını bir yerdə toplayanda hansısa idarə rəisinin maaşına bərabərdir. Maaş artımı ilə bağlı müraciət edəndə həmişə bizə deyilir ki, ixtisarlar edin və bunun nəticəsində də maaşları yüksəldin. Amma burada rəhbər olduğum illər ərzində heç vaxt heç kimi ixtisara salmadım. Çünki düşündüm ki, cüzi də olsa, adamın ümidi, uşaqlarına çörəkpulu aparmaq qapısı bu birlikdir. İşimizə gəlincə isə, biz qurultaydan sonra bir neçə dəfə iclaslar keçirmişik. Bölmələrimizin, seksiyaların işinin dirçəldilməsi, bu günün tələblərinə cavab verən qaydada tənzimlənməsi ilə bağlı tövsiyələrimi də vermişəm.
– Sizə elə gəlmirmi ki, şanlı Zəfərimizin bədii ədəbiyyatda inikası ilə bağlı cəmiyyətdə sanki bir qədər səbirsizlik hiss olunur.
– Bu gün cəmiyyətdə Zəfərə, Vətən müharibəsinə həsr olunan ədəbiyyat yazılmır deyənlər, əslində, ədəbiyyatı oxumayanlar, ədəbi gündəmdən xəbərsiz olanlardır. Biz Vətən müharibəsinin ildönümünə həsr olunmuş AYB-nin təşəbbüsü ilə hazırlanan “Qarabağ dastanı, otuz ilin həsrəti – 44 günün Zəfəri” kitabını çap etdik. Bu kitabdakı əsərlərin çoxu Vətən müharibəsində Zəfərimizdən sonra qələmə alınıb. Ramiz Qusarçaylının bu kitabda yer alan “Vətən” poemasına mükafat da verdik. Həmçinin kitabda Sabir Rüstəmxanlının yaxşı bir poeması var. Ümumilikdə, kitabdakı bütün yazılar Zəfər mövzusunu özündə əks etdirir.
– Bu il Şuşa “Türk dünyasının mədəniyyət paytaxtı” kimi çoxsaylı tədbirlərə ev sahibliyi edəcək. AYB olaraq bununla bağlı planlarınız varmı?
– Şuşada keçiriləcək mötəbər tədbirlərə biz də özümüzə aid olan bölmələr üzrə hazırlaşırıq. İnanırıq ki, bu tədbirlər də çox böyük uğurla yekunlaşacaq.
– Müsahibəyə görə təşəkkür edirik. Qəzetimizin kollektivi adından yubileyinizi təbrik edir, cansağlığı, yaradıcılıqla bol olan fərəhli illər arzulayırıq.
– Mən də sizin kollektivə uğurlar arzulayıram.
Lalə Azəri
Mədəniyyət.- 2023.- 3 mart.-
S.6.