Pir Hüseyn xanəgahı: tarixdən
günümüzə
Azərbaycan coğrafiyasında İslam
dininin yayılmasında
sufilərin böyük
xidmətləri olmuşdur.
Onların xoşməramlı
İslam anlayışları
insanların könlünə
təsir etmiş və bu dinin
qəbulunu sürətləndirmişdir.
Sufilik Şərqdə
X-XII əsrlərdə artıq
ideya cərəyanlarından
biri kimi formalaşmışdır. X əsrin
sonlarından etibarən
sufi icmaları təşkil olunub geniş yayılmağa başlamışdır. Ayrı-ayrı
şeyxlər öz ətrafında çoxlu müridlər toplayır,
onlar üçün
tərtib etdikləri ciddi adətlər üzrə gələcək
davamçılarını hazırlayırdılar. Bu
hazırlıq prosesi zaviyə, dərgah, təkyə, xənəkə,
xanəgah deyilən yerlərdə baş verirdi.
Səyyah İbn
Cəbirin məlumatından
və sair mənbələrdən də
məlum olur ki, XI əsrin ikinci yarısında İslam ölkələrində
mədrəsələrin, xanəgahların
təşkili və sayı sürətlə artmışdır. Bununla
əlaqədar, ali təhsil imkanları da genişlənmişdir.
Bu vəziyyət, ümumiyyətlə, Yaxın
və Orta Şərqdə, eləcə
də Azərbaycanda məktəb şəbəkəsinin
genişlənməsinə müsbət təsir göstərmişdir. O dövrdə
Azərbaycanda bir çox xanəgahların
mövcud olduğu məlumdur ki, onların da əksəriyyətini tədris
ocaqları kimi qiymətləndirməyə əsas
var. Çünki vaxtilə xanəgahlarda da tədris təşkil edilmişdir.
Əbu Nəsr
Şirvani tərəfindən
Şamaxıda təşkil
edilmiş xanəgahla
əlaqədar Məhəmməd
ibn Münəvvərin
“Əsrar əl-touhid”
əsərində verilən
bir məlumatdan aydın olur ki, həmin dövrdə Şirvanda
400-dən çox xanəgah
fəaliyyət göstərmişdir.
Bu xanəgahlardan biri də Pir
Hüseyn xanəgahıdır.
Pir Hüseyn xanəgahı Azərbaycan
memarlıq nümunələri
arasında seçilən
qədim tikililərdəndir.
Ümumilikdə, xanəgahlar
ölkənin mədəni,
iqtisadi-siyasi münasibətlərində
mühüm rol oynadığı üçün
daha çox karvan yolları üzərində inşa
olunurdu. Xanəgahlar dini mərasimlərin tələblərinə uyğun
binaların birləşməsindən
ibarət olmuşdur. Kompleksə ibadət və ayinlərin icrası üçün
tikililər, camaatxana
(yəni ümumi məsələlərin müzakirə
olunduğu yer), təsərrüfat üçün
lazım olan tikililər və s. daxil idi.
Ölkə əhəmiyyətli
XI-XIV əsrlərin yadigarı
olan Pir Hüseyn xanəgahı özündə bir çox cavabları gizləyən tarixi abidələrimizdən biridir.
Bir çox alimlərin marağına
səbəb olmuş tarixi abidə Bakı-Salyan karvan-ticarət
yolunun üzərində,
Hacıqabul rayonunun Qubalı Baloğlan kəndi ərazisində, Pirsaat çayının şərq sahilində yerləşir. Onun xanəgahlar arasında fərqli yer tutmasının səbəbi
memarlıq üslubunun
mükəmməlliyidir.
Əsl adı
Əl-Hüseyn ibn Əli olan Pir
Hüseyn Şirvani
954-cü ildə Şirvanda
dünyaya göz açmışdır. O daha
çox “Pir Hüseyn” adı ilə tanınmışdır.
Rus şərqşünası
Vera Kraçkovskaya
(1884-1974) onun İranın
İstəxr şəhərinin
Rəvan kəndindən
olduğunu göstərsə
də, eyni zamanda kaşı parçalarının kitabələrini
yazan xəttatların
xeyli səhv buraxdıqlarını, hətta
Quran ayələrini belə səhv köçürdüklərini üzə çıxarmışdır.
Ərəb qrafikası
ilə yazılmış
“Şirvanan” sözündə
“Şin” hərfini yazmadıqlarına, (digər
bir mülahizə isə sonradan “Şin” hərfi qopduğuna) görə “Rəvanan”
sözü alınmışdır.
XIII əsr İran tarixçisi
Həmdullah Qəzvininin
Pir Hüseyni “Şirvanan” kimi qeyd etməsi onun məhz İrandan deyil, Şirvandan olduğunu sübut edir. Bunu əsaslandıran səbəblərdən biri
də Pir Hüseynin həyat və fəaliyyətinin, abidəsinin Şirvan ərazisində yerləşməsidir.
Pir Hüseyn
Şirvani öz təhsilini Xorasanda fəaliyyət göstərən
Əbu Səid Əbu Xeyirdən almışdır. O, dövrünün
görkəmli şəxsiyyəti,
sufilikdə 3-cü dərəcəyə
(Salik əl-Məsalik)
çatmış, ruhani
işləri ilə məşğul olmuş,
imam ləqəbi almış, Azərbaycan elmi-fəlsəfi fikir tarixində, İslami-fəlsəfi
dünyagörüşünün formalaşmasında böyük
xidmətləri olmuş
bir mütəfəkkirdir.
Tarixi mənbələrdə
qeyd olunduğuna görə, o, Şirvan şahlarından I Məniçöhr
ibn Yəzdin, Əbu Nəsr Əli ibn Yəzdin,
Qubad ibn Yəzdin, Buxt Nəssar Əli ibn Əhmədin vəziri olmuşdur. Sonuncu şahın hakimiyyət dövrü az olduğundan, ola bilsin ki,
o həm də Sallar ibn Yəzdinin
dövründə vəzirlik
etmişdir. Pir Hüseyn 1072-ci ildə (bəzi mənbələrdə
1074-1075-ci illər) vəfat
etmişdir.
Pir Hüseyn
Şirvaninin həyat və fəaliyyəti haqqında geniş məlumat yoxdur. Xanəgah haqqında isə abidənin kitabələri və xalqın rəvayətlərindən
başqa bir neçə tarixçinin
qeydləri vardır. Həmin qeydlərin birində tarixçi Həmdullah Qəzvini yazırdı ki, Pir Hüseyn xanəgahının yüzlərlə
müridi vardır. Xanəgaha məxsus vəqf torpaqlarında ona xidmət edən dərvişlər
və işçilər
(kişilər və qadınlar) yaşayırdı.
Müridlər və dərvişlər barədə
xanəgahın minarəsində
də kiçik bir kitabə vardır ki, həmin kitabədə “Bura dərvişlər və müridlər məskənidir” qeydi var.
Dərvişlər və dərvişlik missiyası da təsəvvüfdə xüsusi
yår tutur. “Dərviş” farsca “qapı-qapı dolaşan”,
“dilənçi” mənalarını
vårir. Sözün ərəbcə qarşılığı
kimi “fəqir” anlamından istifadə ådilir. Daha çox
səyyarı həyat
kåçirən, miskin
yaşayış tərzinə
malik bu həqiqət aşiqləri
zahiri ibadətləri
yox, batini åtiqadı üstün tuturlar. Qəlbini ilahinin nuru ilə
işıqlandıran və
fənaya uğrayan həyat və axirətdən kåçən
dərvişlər çox
zaman gəzəri şəkildə təriqət
idåyalarının təbliği
ilə də məşğul olurlar.
Beləliklə, demək olar ki, Azərbaycanın, xüsusən də Şirvan bölgəsinin ictimai-tarixi və ədəbi-mədəni mühitinin
formalaşmasında əhəmiyyətli
dərəcədə rol
oynamış şəxsiyyətin
– Pir Hüseyn Şirvani və müridlərinin Azərbaycanda
İslam dininin yayılmasında, möhkəmlənməsində
özünəməxsus yeri
olmuşdur.
Məlum olduğu
kimi, ölkəmizin maddi-mədəni zənginlikləri
tarixən bədnam qonşuların maraq dairəsində olmuşdur.
XIX əsrin əvvəllərindən
etibarən tarixi Azərbaycan torpaqlarına
köçürülən ermənilər tarix mədəniyyət abidələrimizi
dağıtmaq, talan etmək və mənimsəmək yolunu seçmişlər.
Erməni vandalizmindən
zərər görən
abidələrimizdən biri
də Pir Hüseyn xanəgahıdır.
1907-ci ildə Tiflisdə
Qafqazşünaslıq İnstitutunun
elmi katibi Ter-Avetisyan xanəgahda işə başlamışdır.
O, xanəgahda olan zaman buradakı kaşı bəzəklərinin
kitabələrini bərpa
edib oxumuşdur. V.Kraçkovskayanın yazdığına
görə, Ter-Avetisyanın
xanəgahda işə
başlamasından sonra,
xanəgah kaşıları
yoxa çıxmışdır.
1913-cü ildə Parisdə yaşayan dəllal Dikran Kələkyan və Madam Duffanti xanəgaha gəlmiş, xanəgahın qalan kaşı parçalarını
qopardaraq Parisdə hərracda satmışlar.
Pir Hüseyn
xanəgahına ən
böyük dağıdıcı
zərbəni erməni
quldur dəstəsi 1918-ci
ildə vurmuşdur. Rus alimi V.Sisoyev
1925-ci ildə nəşr
etdirdiyi məqaləsində
bildirmişdir ki, xanəgah kaşı parçalarının çox
hissəsi 1918-ci ildə
bu kompleksi zəbt etmiş erməni hərbçiləri
sındıraraq buranı
xarabalığa çevirmişlər.
Xanəgahı bəzəmiş
kaşı parçalarının
daşınma prosesi sovet dövründə başa çatdırılmışdır.
1925-ci ildə xanəgahın
11 metrlik kaşı bəzəkləri qopardılaraq
Sankt-Peterburqdakı Dövlət
Ermitaj Muzeyinə aparılmışdır. Hazırda
Ermitajda xanəgahdan yağmalanmış 123 çilçıraqlı
ulduz, 325 firuzəyi xaç və başqa kaşı parçaları saxlanılır.
1936-cı ilin oktyabrına
olan məlumata əsasən, xanəgahda
3 kaşı parçasının
qaldığı bildirilir.
Bu parçalar mehrabla birlikdə
1940-cı ildə Nizami
adına Ədəbiyyat
Muzeyinə aparılaraq
orada divara quraşdırılmışdır. Bu gün Pir
Hüseyn xanəgahında
ümumilikdə 15 kaşı
parçası mövcuddur.
Hazırda xanəgahın
talanmış nümunələri
Ermitajla yanaşı,
Moskva Şərq Xalqları İncəsənəti
Muzeyi, Gürcüstan
Dövlət Muzeyi, Luvr və London muzeylərində saxlanılır.
Dəfələrlə xanəgaha vurduqları zərərlə kifayətlənməyən
ermənilər 1957-ci ildə
SSRİ Meliorasiya Nazirliyi
tərəfindən 2 km
aralıda tikiləcək
su anbarını Akopyanın layihəsi və təklifi ilə xanəgahın arxa hissəsində tikilməsini qərara almışlar. Düşmənin
məqsədi həmin
ərazidəki olan qədim yaşayış
məskənindəki sənət
nümunələrini, mumiyalanmış
meyitləri məhv etmək idi. Nəhayət, onlar öz bəd niyyətlərinə çatırlar.
1959-cu ilin 6 aprel tarixində sel sularının çoxalması
nəticəsində bənd
partlamış və
xanəgahdan yan keçərək ətraf
kəndləri su altında qoymuşdur.
Müxtəlif vaxtlarda Pir Hüseyn
xanəgahında təmir-bərpa,
tədqiqat işləri
aparılsa da, bunlar keyfiyyətsiz və yarımçıq
həyata keçirilmişdir.
Xanəgah həm
təmir-bərpa, həm
də tədqiqat baxımından layiqli qiymətini müstəqillik
dövründə almışdır.
Azərbaycan alimi, tarixçi-epiqrafçı və
şərqşünas, AMEA-nın müxbir üzvü Məşədixanım
Nemətova burada dərin araşdırma aparmışdır.
Nadir memarlıq
incisi olan Pir Hüseyn xanəgahı Mədəniyyət
Nazirliyinin 22 yanvar
2004-cü il 19 nömrəli
əmri ilə ölkə əhəmiyyətli
tarixi abidə kimi qeydiyyata alınmışdır. Bundan
sonra abidədə təmir-bərpa işlərinə
başlanılmışdır. Aparılmış təmir-bərpadan
sonra 2007-ci il oktyabrın 1-də açılış
mərasimi olmuşdur.
Bu gün
Pir Hüseyn xanəgahı ölkəmizdən
və xaricdən çoxsaylı ziyarətçiləri
qəbul edir. Qonaqlara kompleksin tarixi haqqında ətraflı məlumat verilir.
Məhərrəm Müslümov
“Pir Hüseyn Xanəgahı” Tarix-Memarlıq Qoruğunun direktoru
Mədəniyyət.- 2023.- 8 sentyabr.-
S.6.