Mədəniyyətimizin böyük hamisi
İllərin xronikasından
Ümummilli lider
Heydər Əliyev böyük siyasətdə
olduğu bir qərinədən artıq
dövrdə, doğma
xalqının taleyində
tarixi rol oynamaqla bərabər, mədəni irsimizin qorunması və zənginləşdirilməsi, milli
incəsənətin, ədəbiyyatın
inkişafı, respublikada
mədəni-maarif işinin
qabaqcıl səviyyədə
təşkili sahəsində
də müstəsna xidmətlər göstərib.
Heydər Əliyevin
mədəniyyətə diqqət
və qayğısı
onun dövlət xadimi kimi fəaliyyətinin
bütün mərhələlərində
– sovet Azərbaycanına
rəhbərlik etdiyi illərdə, Moskvada,
SSRİ rəhbərliyində çalışdığı vaxtda və müstəqil Azərbaycana
onillik prezidentliyi dövründə tarixin yaddaşına çoxsaylı
səhifələrlə yazılıb.
O, hər zaman və hər yerdə Azərbaycan mədəniyyətinin böyük
hamisi olub. Bununla bağlı illərin xronikasından seçdiyimiz məqamları
“Heydər Əliyev İli”nə töhfə olaraq diqqətinizə təqdim
edirik...
(əvvəli ötən sayımızda)
1995-ci il 13 oktyabr
Prezident Heydər
Əliyev Xalq şairi Bəxtiyar Vahabzadənin 70 illiyinə
həsr olunmuş təntənəli gecədə
iştirak edib.
Yubiley münasibətilə
Bəxtiyar Vahabzadəyə
təbrik məktubu ünvanlayıb. “Xalqın
düşüncə və
arzuları, hiss və duyğuları, istək və amalları həmışə
Sizin zəngin yaradıcılığınızın, mübariz poeziyanızın
cövhəri olmuşdur”,
– deyə təbrikdə
vurğulanırdı.
1995-ci il 19 oktyabr
Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin
inkişafında misilsiz
xidmətləri olan Rəşid Båhbudovun 80 illik yubilåyi haqqında sərəncam imzalayıb.
1995-ci il 31 oktyabr
Azərbaycan Respublikasının yeni Konstitusiyasının layihəsində
dövlət dili haqqında maddə ilə bağlı Elmlər Akademiyasında keçirilən müzakirədə
nitq söyləyib.
1995-ci il 3 noyabr
Görkəmli bəstəkar Vasif Adıgözəlovu 60 illik
yubileyi münasibətilə
təbrik edib. “Xalq mahnılarımızın,
muğamlarımızın ruhundan qida alan,
ilhamla yaratdığınız
musiqinizdə həmişə
zamanın nəbzi duyulmuşdur”, – deyə təbrikdə qeyd olunmuşdu.
1995-ci il 29 noyabr
Böyük Britaniyaya işgüzar səfəri zamanı görkəmli Azərbaycan
rəssamı Səttar
Bəhlulzadənin əsərlərinin
Londondakı “Rassel” hotelində açılmış
sərgisində olub.
1995-ci il 9 dekabr
Azərbaycan milli teatr sənətinin
inkişafında xidmətlərinə
görə Səyavuş
Àslanın “Şöhrət”
ordeni ilə təltif edilməsi haqqında sərəncam imzalayıb. 60 illik yubileyi münasibətilə
Səyavuş Àslana təbrik məktubu göndərib.
1995-ci il 15 dekabr
Azərbaycan kinematoqrafçılarının VIII qurultayına təbrik məktubu göndərib.
1995-ci il 16 dekabr
Prezident sarayında
Respublika Kinematoqrafçılar
İttifaqının qurultayında
yeni seçilmiş idarə heyətinin üzvlərini qəbul edib. Görüşdə
geniş nitq söyləyib.
“Mən eşidəndə
ki, siz mənimlə
görüşmək istəyirsiniz,
xahiş etdim ki, belə bir
görüş təyin
olunsun. İndi sizi dinləyirəm və fikirləşirəm,
bir var ki,
dərdi bilməyəsən,
bir də var ki, dərdi
biləsən, ona çarə tapa bilməyəsən – bu, çox çətindir...
Bizim bir sözümüz var – dərdləşməyin özü
də insana təskinlik verir. Ona görə də hesab edirəm
ki, görüşməyimiz
çox yaxşıdır
və mən sizin problemlərinizi daha da yaxından
başa düşürəm.
Birinci, onu
demək istəyirəm
ki, bizim kinonun tarixi və əldə etdiyi nailiyyətlər milli sərvətimizdir, mədəni sərvətimizdir
və bunu qorumalıyıq...
...Məsələn, elə
“Arşın mal alan” filmini götürək. Üzeyir Hacıbəyovun
“Arşın mal alan” əsəri dahi bir əsərdir, mədəniyyətimizdə çox
görkəmli yer tutmuş əsərdir. Ancaq o film çəkilməsə
idi dünya “Arşın mal alan”ı
da o qədər tanıya
bilməzdi, Üzeyir Hacıbəyovu da, Rəşid
Behbudovu da o qədər
tanıya bilməzdi. Görürsünüz, bir
film ilə nə qədər böyük məsələlər həll
olundu.
Sonrakı dövrdə yaranmış
və tariximizi əks etdirən filmlər, məsələn,
“Nəsimi”, yaxud da “Babək”, “Dədə Qorqud”, “Nizami” filmləri gözəl filmlərdir... Məsələn,
“Dədə Qorqud”un
kinoya salınması tariximiz üçün nə qədər böyük hadisədir! Nə üçün? Çünki, gəlin açıq danışaq,
elə özümüzün
içərisində də
çoxları “Dədə
Qorqud”u yaxşı
bilmirlər. O əsəri
oxumaq, – onun dili də çox
adam üçün çətindir. Amma kino elə
bir vasitədir ki, gedib baxırsan, hər şey aydın olur.
Yaxud “Nəsimi” filmini götürün. Nəsimini
çoxları tanıyırdı,
şeirlərini də
bilirdilər. Amma Nəsimini
kinoda necə əks etdirdilərsə, insanların qəlbində,
hafizəsində Nəsimi
o cür qəbul olundu...
Şəfiqə xanım (Məmmədova
– red.) “Ad günü” filminin
adını çəkdi,
o film xatirinizdədir. O filmin
yaranmasından mənim
xəbərim yox idi. Təsadüfən baxdım, gördüm ki,
çox dəyərli
filmdir. Həmin o “Ad günü” filmi iyirmi il bundan sonra da, otuz il sonra da yaşayacaqdır. O gün
televiziya ilə bir verilişə baxırdım, deyəsən,
onun davamını göstərirsiniz. Artistləri
tanıdım, Hacı
İsmayılovu tanıdım...
Çox yaxşı artistdir, yaxşı da rol oynayır.
Tofiq Tağızadə dedi ki, bir istirahət günü çay içə-içə onun
çəkdiyi kinoya baxaq. Mən sizə deyim, 1993-cü ildə buraya gələndən indiyə
qədər təəssüf
ki, bir saat da istirahət üçün
vaxt tapa bilmirəm. O vaxtlar mən burada işləyəndə,
düzü, bazar günləri
bəzən kinoya, xüsusən yeni filmlərə
baxırdım. Amma indi
vəziyyət o qədər
ağırdır ki, bir
gün, bir saat da istirahət yoxdur. Bu o demək deyil ki, mən sizin filmə baxmayacağam. Sizin filminiz məni çox maraqlandırır.
İndi mən həmin
mövzuya – “Ölülər”
mövzusuna gəlirəm.
Bəlkə də səhv edirəm, tarixdə olan müəyyən məsələləri
bilmirəm, amma hesab edirəm ki, bəşər tarixində
“Ölülər” kimi
bir mövzuda əsər yaranmayıbdır...
Həddindən artıq
fəlsəfi bir əsərdir və hesab edirəm, bizim çatışmazlığımız
ondan ibarətdir ki, indiyə qədər bu əsəri təbliğ edə, dünyaya tanıtdıra bilməmişik...
Görürsünüz, o qədər mövzu var ki, bir-iki saat da danışa bilərik. Amma bilirəm
ki, tarix də öz yerində, əsərlər də öz yerində, lakin sizi maraqlandıran
əsas məsələ
odur ki, bu gün kinematoqrafiya necə yaşamalıdır.
Şübhəsiz ki, indi
keçmişdəki imkanlarımız
yoxdur, bunu bilmək lazımdır. Ona görə də mən sizə söz verim ki, qaldırdığımız
məsələlərin hamısını
həll edəcəyəm,
– bunu deyə bilmərəm. Ancaq təkliflərinizi sonra mənə təqdim edərsiniz, bunların hamısına çox diqqətlə baxarıq və nə qədər mümkündürsə,
çalışarıq, o qədər kömək edək.
Kinonu, kinematoqrafiyanı, kino sənətimizi
yaşatmaq lazımdır.
Şübhəsiz ki, bizim
kino sənətinin on illərlə
yaranmış böyük
bir kollektivinin dağılmasına imkan vermək olmaz...
İnanıram ki, bu ağır
dövrün də ömrü uzun olmayacaqdır... İqtisadiyyatda
dəyişikliklər də
aparırıq və bütün imkanları axtarıb kinomuzu da saxlamağa çalışacağıq...”.
Hazırladı: Vüqar Orxan
(davamı var)
Mədəniyyət.- 2023.- 8 sentyabr.-
S.5.