Mstislav Rostropoviçlə Alfred Şnitkeni nə
birləşdirirdi?
XX əsrin ən məşhur və ən çox ifa
olunan bəstəkarlarından biri də Alfred Şnitkedir. O,
24 noyabr 1934-cü ildə Rusiyanın Saratov vilayətinin Engels
şəhərində anadan olub.
Alman-yəhudi əsilli bəstəkar “Həkim Yohanna
Faustun hekayəsi”, “Axmaqla həyat”, “Gezualdo”, “On birinci əmr”
operalarının, “Per Gyunt”, “Labirintlər”, “Eskizlər” baletlərinin,
digər janrlarda əsərlərin müəllifidir. Filmlərə
və teatr tamaşalarına musiqi yazıb.
O dövrün ən yaxşı ifaçıları
A.Şnitkedən əsər almaq üçün növbəyə
dayanırdılar. Amma heç də hər kəs buna nail ola
bilmirdi.
Dahi musiqiçilər Alfred Şnitke və Mstislav
Rostropoviçi təkcə birgə iş deyil, həmçinin
möhkəm dostluq əlaqələri birləşdirirdi.
Onları 1987-ci ildə violonçelçi Yuri Başmet
tanış etmişdi. M.Rostropoviç o zaman Amerikada
yaşayırdı və Vaşinqton orkestrinə rəhbərlik
edirdi. Bir dəfə Y.Başmet dahi violonçelçini
öz ifasında A.Şnitkenin “Orkestrlə alt
üçün konsert” əsərinə qulaq asdırır.
Musiqini eşidən M.Rostropoviçin gözləri
yaşarır. O, A.Şnitkenin onun üçün də nəsə
yazmağını istəyirdi, amma bunu bəstəkardan necə
istədiyini bilmirdi. Çünki onlar tanış deyildilər.
Y.Başmet M.Rostropoviçə bəstəkara məktubla
müraciət etməyi təklif edir. M.Rostropoviç belə
də edir. O yazır: “Mənim yaxın günlərdə 60
yaşım oldu və mən bilmirəm daha nə qədər
violonçeldə ifa edə biləcəyəm. Ona görə
də məni növbəyə salmayın. Mənim
üçün nə istəyirsinizsə yazın. Mən opera
xəyal edirəm və bu arzumu əlimdən almayın. Onu
neçə ilə istəyirsinizsə yazın”. Beləliklə,
M.Rostropoviç A.Şnitkeyə rəsmi sifariş verir və
ona məşhur xarici bəstəkarlara ödənən ən
yüksək qonorarı təklif edir. Bəstəkar onun
sifarişini yerinə yetirir. Hətta sifarişi üstələyir.
Belə ki, A.Şnitke M.Rostropoviç üçün “II
violonçel konserti”ni, “II violonçel sonatası”nı,
“Axmaqla həyat” və “Gezualdo” operalarını, həmçinin
“Altıncı simfoniya”nı yazır. Bəstəkar xüsusi
olaraq M.Rostropoviç üçün özünün “Per
Gyunt” baletinin epiloquna əlavələr edir.
A.Şnitke “Gezualdo” operasını 1993-cü ildə
yazıb. Əsərin premyerası 1995-ci ildə Vyana
Operasında M.Rostropoviçin dirijorluğu ilə baş
tutub. “Axmaqla həyat” operasını bəstəkar 1991-ci ildə
M.Rostropoviçin ideyası ilə yazıb. Opera ilk dəfə
1992-ci ilin 13 aprel tarixində Rostropoviçin dirijorluğu ilə
Amsterdam Opera və Balet Teatrında səsləndirilib.
Bəstəkar “Altıncı simfoniya”sını
1992-ci ildə M.Rostropoviç üçün yazıb.
Əsər 1993-cü ilin sentyabrında Moskva
Konservatoriyasının böyük zalında
M.Rostropoviçin dirijorluğu ilə Vaşinqton Milli Simfonik
Orkestrinin ifasında səsləndirilib. Möhtəşəm
ifadan sonra A.Şnitke səhnəyə çıxaraq maestronu
təbrik edib.
Dahi violonçelçinin ifası A.Şnitkeni heyran
edirdi. Bəstəkar o günlərdən belə
danışırdı: “Mən Rostropoviçin ifa tərzinin
məşqdən-məşqə necə yüksəldiyini
xatırlayıram. Axı mən “II violonçel konserti” əsərini
yazanda heç düşünməmişdim bunu
violonçeldə ifa etmək əlverişli olacaq, ya yox. Nəticədə
o bütün əsəri öyrəndi. Biz eyni mərtəbədə
yaşayırdıq və həmişə onun necə məşq
etdiyini eşidirdik. O deyirdi ki, texniki cəhətdən daha
mürəkkəb olan başqa heç bir şey ifa etməyib”.
M.Rostropoviç isə bu haqda deyirdi: “Şnitkenin
musiqisində bütün həyatımız əks olunur. Həyatın
sevinci, dissonansları, rəngarəngliyi, faciəsi. Biz
Şnitkeyə görə yaşayırıq”.
Violonçelçidən Şnitkenin “II violonçel
konserti” ilə digər ifa etdiyi əsərlər
arasındakı fərq barədə soruşanda, o, qısaca
demişdi: “Aşiqəm, aşiqəm... Müqayisə etməli
heç bir şey yoxdur”.
A.Şnitke 1998-ci il avqustun 3-də Almaniyanın Hamburq
şəhərində dünyasını dəyişib,
Moskvadakı Novodeviçye qəbiristanlığında dəfn
edilib.
R.Həsənova
L.və M.Rostropoviçlərin Ev-Muzeyinin elmi
işçisi
Mədəniyyət .- 2024.- 4 dekabr(¹89-90).- S.5.