“Ulduzlu gecə”də duyğularla
baş-başa
Həmin axşam (noyabrın 28-də) yağış
lap məşhur filmdə deyildiyi kimi, “tut ucundan göyə
çıx”ılası idi. Bir növ “İslanıb
üstü-başı yaz (bu dəfə payız)
yağışından yarımın” lirikası da bir yandan
“səs” edirdi. Küləyin ağaclardan qopardığı
son yarpaqlar yerə düşməyə macal tapmamış
islanıb asfalta yapışmışdı. Sənətsevərlər
isə onlara məhəl qoymadan yağışdan
islanmış ətəklərini darta-darta Heydər
Əliyev Sarayının pilləkənləri ilə sürətlə
qalxırdılar...
İçəridə başqa bir ovqat, bir həzin
gecə vədi vardı. Özü də bu dəfə 90-lar
nəsli üçün. Odur ki, özümü həmyaşıdlarım,
təxminən eyni dövrün adamları içərisində
rahat hiss edirdim. Yeniyetməlik dövrümüzün hitləri
səslənəcəkdi.
Budur, açılış musiqisi ilə əzəmətli
saray səhnəsinin pərdələri aralanır.
Aparıcı “Əziz tamaşaçılar, sevimli bəstəkarımız,
hamımıza doğma olan nəğmələrin
yaradıcısı, Əməkdar artist Vüqar Camalzadənin
50 illiyinə həsr olunmuş yubiley konsertə, “Ulduzlu gecə”yə
xoş gəlmisiniz” deyib səbəbkarı səhnəyə
dəvət etdi.
Sürəkli alqışlar altında təşəkkür
ifadə edən bəstəkar hesabat xarakterli konsertini həyəcanla
gözlədiyini dedi. Uzun illər üzərində işlədiyi
və zaman-zaman dillər əzbəri olan
mahnılarını bir araya toplamaqla bir növ nəsillərin
görüşünə nail olmasından məmnunluğunu
dilə gətirdi, tamaşaçılara təşəkkür
etdi.
Konsert bəstəkarın illərdir üzərində
işlədiyi və yaxın zamanlarda geniş
tamaşaçı auditoriyasına təqdim etməyi
planlaşdırdığı “Dədə Qorqud” baletindən
parça ilə başladı.
Niyazi adına Dövlət Simfonik Orkestri (dirijor Cavad
Tağızadə) və Azərbaycan Dövlət Rəqs
Ansamblının (bədii rəhbər Xalq artisti Rüfət
Xəlilzadə) müşayiəti və rəngarəng rəqs
nömrələri musiqili gecənin ovqatına uyğun idi.
Mahnıların zaman və mövzu sıralaması da
yerində idi. Məsələn, ilk olaraq səhnədən “Səs”
yayıldı. Əməkdar artist Lalə Məmmədovanın
ifasında səslənən bu füsunkar nəğmə
yerini ikinci ifaya – “Ulduz”a verdi.
Sonra estrada ulduzu Ayaz Qasımov ifa texnikası
baxımından mürəkkəb hesab olunan “Sevgilimi istərəm”i
dilə gətirdi. Ardınca “Bakı bulvarı” dilə gəldi.
“Dədə Qorqud” baletindən “trio”dan sonra Aysel
İbrahimova zala “Səni sevirəm ki” etirafını etdi. Nə
zamansa bizləri xayali naməlum ünvanlara aparan “Həsrət
yelləri” Rövşən Məmmədovun qaltanlı səsində
pərvazlandı.
Məqam “Məhəbbət payım”a çatanda az
qala bütün zal bir ağızdan nəğmənin ilk və
son ifaçısı Elnarə Xəlilovaya qoşuldu.
Musiqi gecəsində Zamiq Hüseynovun ifası – “Məhəbbət
gəlsin”i də dilləndi. Əməkdar artist Eldar Məmmədovun
piano müşayiətində Nurlana Abdullayeva “Neyləyim”
sualına cavab axtardı.
Konsert boyu ifalarını izlədiyimiz Dövlət Rəqs
Ansamblı “Azərbaycan süitası” şedevri ilə haqq elədiyi
gur alqışı aldı.
Xalq artisti Röya Ayxanın “Nazlı” və “Ulduz nəğməsi”
sevgi selinə döndü. Xalq artisti, özünəməxsus
üslubu ilə hər zaman seçilən Faiq Ağayevin
“Geri dön” çağırışı yerini
estradamızın ustadlarından Xalq artisti Mübariz
Tağıyevə verdi. Vətənpərvərlik
mövzusundakı bir çox mahnıları ilə milyonlarla
tamaşaçının qəlbində yeri olan sənətkar
“Müqəddəs Vətən”i oxudu.
Konsert “Azərbaycan” mahnısı ilə bitdi.
İlkin Dövlətov, Elnarə Xəlilova, Aysel
İbrahimova, Rövşən Məmmədov və Nurlana
Abdullayevanın birgə ifası zalda daha bir sürəkli
alqış doğurdu.
Uzun illəri əhatə edən bəstəkarlığı
dövründə ilk dəfə cəsarət etdiyi bu hesabat
konsertini müəllifin dinləyicilərə hədiyyəsi
də hesab etmək olardı.
Onu da deyim ki, gecə boyu bəstəkarın filmlərə
yazdığı musiqilər, tamaşalara bəstələdiyi
mahnılardan (uşaqlar üçün) da söz
açıldı. Həmçinin instrumental musiqi
kompozisiyaları səsləndi.
Vüqar Camalzadənin simfonik orkestr üçün 3
hissəli simfoniya, kamança və simfonik orkestr
üçün konsert, simfonik mənzərə,
violonçel və fortepiano üçün sonata və digər
əsərlərin, həmçinin 60-dan çox
mahnının müəllifi olduğu diqqətə
çatdırıldı.
Gecə də növbəti nümayişin vədi –
“Dədə Qorqud” baletinin premyerası sorağı ilə
başa çatdı və tamaşaçılar nostalgiya
yağışında dilə gələn hisslərini
alqışa büküb səhnəyə – səbəbkara ərməğan
etdilər.
Həmidə
Mədəniyyət .- 2024.- 13 dekabr(¹92-93).- S.5.