Milli və bəşəri
sənət şöhrətlisi
Qarabağ nisgili ilə dünyadan köçsə də,
indi ruhu şaddır...
Süleyman Ələsgərov-100
Musiqi mədəniyyətimizin inkişafında
mühüm xidmətləri olan sənətkarlardan biri də
görkəmli bəstəkar, pedaqoq, dirijor, Xalq artisti,
professor Süleyman Ələsgərovdur. Mədəniyyət
xəzinəmizə rəngarəng sənət əsərləri
bəxş edən bəstəkarın bu il anadan
olmasının 100 illik yubileyidir.
Süleyman Əyyub oğlu Ələsgərov 22 fevral
1924-cü ildə Şuşa şəhərində
dünyaya göz açıb. Şəhərin zəngin
musiqi mühiti onda sənətə dərin maraq oyadır.
1935-ci ildə Şuşada Musiqi məktəbinin tar sinfinə
qəbul olunur. Eyni zamanda Pedaqoji Texnikumda təhsil alır. O,
musiqi ifaçılığına mükəmməl yiyələnmək
məqsədilə texnikumda təşkil olunan bədii özfəaliyyət
kollektivinə də yazılır. Texnikumun son kursunda oxuyarkən
musiqi məktəbində müəllim kimi fəaliyyətə
başlayır, musiqi nəzəriyyəsi və tar fənnindən
dərs deyir.
Musiqiyə olan hədsiz marağı onu Azərbaycan
Dövlət Konservatoriyasına (indiki BMA) gətirib
çıxarır. Məşhur pedaqoq, professor Boris
Zeydmanın bəstəkarlıq sinfində təhsil alır.
İkinci Dünya müharibəsi illərində Vətən
oğullarının şücaətini tərənnüm
edir. Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, general Həzi
Aslanova həsr etdiyi simfonik poema, “Məhəbbət
gülü” musiqili komediyasını, simli kvartet, skripka,
violonçel və fortepiano üçün “Trio”, “Xatirə”
və s. əsərlərini bəstələyir. Bundan əlavə,
simfonik orkestr üçün “Bayram uvertürası”nı,
violonçel, fortepiano və simfonik orkestr üçün
ikili “Konsert”ini, nəhayət, diplom işi olan “Vətən”
simfoniyasını ərsəyə gətirir. Hər
üç əsər elə yazıldığı dövrdə
musiqi ictimaiyyəti tərəfindən maraqla
qarşılanır.
Xalq yaradıcılığına dərin maraq
göstərən, ondan yetərincə bəhrələnən
bəstəkarın özünəməxsus üslubu, fərdi
yaradıcılıq prinsipi və xüsusiyyətləri olub.
Bu o zaman Üzeyir Hacıbəylinin
də diqqətini çəkib. Buna görə də gənc
Süleyman 1943-cü ildə dahi bəstəkarın zəmanəti
ilə Bəstəkarlar İttifaqına üzv qəbul olunub.
Geniş yaradıcılıq imkanlarına malik olan
Süleyman Ələsgərov “Ulduz”, “Özümüz bilərik”,
“Milyonçunun dilənçi oğlu”, “Sevindik qız
axtarır”, “Həmişəxanım”, “Hərənin öz
ulduzu” musiqili komediyaları, “Bahadır və Sona”, “Solğun
çiçəklər” operaları, “Bayatı-Şiraz”
simfonik muğamı, bir çox simfoniya və kantata, tar ilə
xalq çalğı alətləri orkestri üçün
konsert, “Vətənimdir”, “Yada düşdü”, “Sərvi
xuramanım mənim” romansları və iki yüzdən
artıq mahnısı ilə zəngin bir miras qoyub.
Bəstəkarın yaradıcılığı ilə
yaxından tanış olarkən hiss edirsən ki, o, ölkədə
ədəbi-mədəni prosesləri diqqətlə izləyib.
Elə buna görə də fəal aparıcı mövqe
nümayiş etdirib. Müşahidə etdiyi ayrı-ayrı mədəniyyət hadisələri onun yaradıcı təxəyyülünü
rövnəqləndirib.
Araşdırmalardan məlum olur ki, S.Ələsgərovun
geniş dinləyici arasında tanınması 1940-cı illərin
əvvəllərinə təsadüf edib. 1944-cü ildə
Tbilisidə Zaqafqaziya respublikalarının ongünlüyü
keçirilir. Ongünlüyə digər bəstəkarlarımızla
yanaşı, o da qatılır. Səsləndirilən əsərlər
sırasında onun “Gözlə məni” mahnısı da olur.
Mahnı dinləyicilər tərəfindən maraqla
qarşılanır və müəllifə şöhrət
gətirir. Bəstəkar xatirələr kitabında bu barədə
yazır: “İlk mahnımı II Cahan müharibəsi illərində
yazmışam. Bu, cəbhədə həlak olmuş
istedadlı şair Şirzad Əliyevin sözlərinə
yazılmış “Gözlə məni” mahnısıdır.
Xoşbəxtəm ki, bu ilk mahnımı Azərbaycan vokal məktəbinin
banisi Bülbül oxumuşdur”.
Bəstəkarın yaradıcılıq fəaliyyətinin
müəyyən bir dövrü də Azərbaycan Dövlət
Musiqili Komediya Teatrı (indiki Akademik Musiqili Teatr) ilə
bağlı olub. O, bu sənət məbədində orijinal əsərlər
qələmə alıb. Bəstəkarın musiqili komediya
janrında yazdığı ilk əsər “Məhəbbət
gülü”dür. Müəllif məşhur “Ulduz” musiqili
komediyasını isə Sabit Rəhmanın librettosu əsasında
1948-ci ildə yazıb. S.Ələsgərov “Milyonçunun
dilənçi oğlu” operettasına görə 1967-ci ildə
respublikanın Ü.Hacıbəyli adına Dövlət
mükafatına layiq görülüb.
Ömrünü həm də pedaqoji fəaliyyətə
həsr edən bəstəkar 1957-ci ildən Ü.Hacıbəyli
adına Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında kafedra
müdiri, sonra isə Şuşa filialının direktoru, Asəf
Zeynallı adına Musiqi Kollecinin direktoru, daha sonra isə
Bakı Musiqi Akademiyasında Xalq çalğı alətləri
kafedrasının müdiri vəzifələrində işləyib.
Neçə-neçə gənc musiqiçinin sənət
yoluna işıq salan sənətkar həmin dövrlərdə
tələbələrin tədris repertuarında olan
boşluğu aradan qaldırmaq üçün xalq
çalğı alətləri orkestri üçün
“Aşıqvarı”, “Tarantella”, balaban və orkestr
üçün “Xəyala dalarkən” adlı pyeslərini
yazıb.
Bəstəkar həmçinin müxtəlif vaxtlarda
Azərbaycan Televiziyasında Xalq çalğı alətləri
orkestrinin dirijoru, Musiqili Komediya Teatrının direktoru, baş
dirijoru və Mədəniyyət Nazirliyində İncəsənət
idarəsinin rəisi olub.
Görkəmli musiqi xadiminin səmərəli
yaradıcılıq fəaliyyəti yüksək qiymətləndirilib.
1960-cı ildə “Əməkdar incəsənət xadimi”,
1974-cü ildə isə “Xalq artisti” fəxri adlarına və
1999-cu ildə “Şöhrət” ordeninə layiq
görülüb.
Ömrünün müdrik çağlarında
Qarabağın işğalından sarsılan sənətkar
“Yürüş mahnısı”, “Gənclik marşı”, “Bu
torpağa bağlıyıq”, “Haradasan, igid oğlan?”, “Biz qələbə
çalmalıyıq!”, “Bura vətəndir” mahnıları,
“Əsgər marşı”, “Güllələnən abidələr”
balladası, “Azərbaycan polisi”, “Bakı-Ankara” əsərləri,
orkestr üçün çoxlu sayda hərbi marşlar
yazıb.
Şuşanın muğam-sənət mühitindən
işıq alan, rəngarəng yaradıcılığı
ilə musiqi mədəniyyətimizdə silinməz iz qoyan
Süleyman Ələsgərov 21 yanvar 2000-ci ildə vəfat
edib. Şuşa, Qarabağ nisgili ilə dünyadan
köçən sənətkarın ruhu şaddır.
Çünki artıq Vətənimizin bu guşələri
30 illik işğaldan azad olunub, görkəmli bəstəkarın
əsərləri doğma Şuşada səslənir...
Savalan Fərəcov
Mədəniyyət.- 2024.- 21 fevral,¹14.- S.6.