«Sönməyən ulduzlar»
Bu teatr öz ətrafına qocaman aktyorları
toplayır
Ötən əsrin 80-ci illərində
keçmiş sovet respublikalarında mədəniyyət
fondları fəaliyyət göstərirdi. Bu fondlar mədəniyyət
tədbirləri təşkil edir, xeyriyyə işləri ilə
məşğul olurdular. Azərbaycanda da analoji fond fəaliyyətə
başlayır. Müxtəlif sərgilər, xarici ölkələrdə
Azərbaycanın mədəniyyət günlərini təşkil
edən bu fondun nəzdində bir neçə il sonra «Sönməyən
ulduzlar» adlı teatr da açılır. Bu teatrın
maraqlı cəhəti öz ətrafında qocaman
aktyorları toplamasıdır. Teatrdan uzaq
düşmüş yaşlı sənətkarlar bu sənət
ocağına pənah gətirir, tamaşalarda
çıxış edərək, hələ də işləmək
iqtidarında olduqlarını sübut edirlər. Hazırda Yaradıcılıq Fondunun nəzdində
olan və bu il 11 yaşını qeyd edən teatrın fəaliyyəti
ilə yaxından tanış olmaq üçün fondun sədr
müavini, əməkdar mədəniyyət işçisi
Rafiq Kaşanlı ilə söhbətləşdik.
- 1990-cı illərdə
çox ağır vəziyyət idi. O dövrdə məşhur
yaradıcı adamlarımız, xalq artistləri, əməkdar
artistlər işsiz qalmışdılar. Muxtar Avşarov,
Muxtar Maniyev, Məhluqə Sadıqova, Sofya Bəsirzadə kimi
yaşlı sənətkarlar teatrdan
çıxarılmışdılar. Bir çoxları fikirləşirdilər
ki, bu qoca adamlar daha teatra lazım deyillər. Gördük ki,
görkəmli adamlarımız həm mənəvi, həm
maddi baxımdan əziyyət çəkirlər. Ona görə
də 1992-ci ildə bu sənətkarları bir yerə
toplamaq, onların yaradıcılıq gecələrini,
benefislərini keçirmək məqsədi ilə assosiasiya
yaratmağa qərar verdik. Hörmətli sədrimiz
AMEA-nın müxbir üzvü, filologiya elmləri doktoru,
professor Kamal Abdulla assosiasiyanın adını «Sönməyən
ulduzlar» qoymağı təklif etdi. Bununla göstərmək
istəyirdik ki, yaşlı sənətkarlarımızın
«ulduzları» sönməyib, onları incəsənətdən
tez uzaqlaşdırıblar. Assosiasiyanın rəhbəri
tanınmış mədəniyyət işçimiz Cahangir
Aslanoğlu, onun müavini isə sevimli aktrisamız Leyla Bədirbəyli
oldu. Onlar aktyorları öz ətraflarına
yığdılar, maraqlı tədbirlər keçirdilər.
- Bəs, eyniadlı
teatr nə vaxt yarandı?
- Yaşlı
olmalarına baxmayaraq, bu adamlarda böyük sənət
eşqi var idi. Hiss etdik ki, onlar üçün bir teatr
yaratmağa ehtiyac var. 1998-ci ildə «Sönməyən
ulduzlar» teatrını yaratdıq. Teatrın bədii rəhbəri
rejissor Adil İsgəndərovun davamçısı, əməkdar
mədəniyyət işçisi Məmməd Kamal
Kazımov idi. Vaxtilə o, A. İsgəndərovla birlikdə
Akademik Milli Dram Teatrında S. Vurğunun «Vaqif» əsərini
tamaşaya qoymuşdu. Biz təklif etdik ki, «Sönməyən
ulduzlar»da ilk olaraq bu əsər səhnələşdirilsin.
Gülxar Həsənova, Mustafa Süleymanov, Muxtar Avşarov, Ələddin
Abbasov, Muxtar Maniyev, Elmira Şabanova, Şəfiqə
Qasımova kimi güclü aktyor heyəti iştirak edirdi.
Tamaşa Akademik Milli Dram Teatrının səhnəsində
oynanıldı. İnanın ki, zal ağzınacan dolu idi.
Tamaşa çox yüksək səviyyədə
hazırlanmışdı və tamaşaçılar tərəfindən
də maraqla qarşılandı. Uğurla keçən bu
tamaşadan sonra Məmməd Kamal Kazımov «Solğun
çiçəklər» əsərini C. Cabbarlının
100 illiyi münasibəti ilə səhnələşdirir. Bu
tamaşa da çox yükək səviyyədə
keçir. M.K.Kazımov dünyasını dəyişəndən
sonra teatrın rejissoru tanınmış, istedadlı sənətkar
Hafiz Fətullayev oldu. O, geniş dünyagörüşü,
daxili mədəniyəti ilə fərqlənən bir
insandır. Qısa müddət ərzində Hafiz Fətullayev
Şıxəli Qurbanovun məşhur «Sənsiz» əsərini
hazırladı. Yenə də Akademik Milli Dram Teatrında bu
tamaşanı göstərdik. Tamaşadan sonra Ş.Qurbanovun
qızı, fəlsəfə elmləri doktoru, professor
Gülnarə xanım səhnəyə çıxdı,
bütün yaradıcı qrupu təbrik etdi, tamaşanın
səviyyəsindən çox razı qaldığını
bildirdi. Bir müddət sonra biz dahi bəstəkarımız
Üzeyir Hacıbəyovun «Ər və arvad»
tamaşasını hazırladıq. Çox təəssüflər
olsun ki, bu əsər 1916-cı ildən bu yana səhnədə
oynanılmayıb. Biz həmin əsəri arxivdən
götürüb, bərpa etdik. Tamaşanın çox
gözəl musiqisi var. Teatrmızda bu əsəri
oynadıqdan bir il sonra Gənclər Teatrı da o əsəri
səhnələşdirdi. Eşitdiyimə görə,
İncəsənət Universitetinin tələbələri də
bu tamaşanı hazırlayırlar. Çox yaxşı
haldır ki, uzun illərdən sonra bu əsərə
müraciət edənlər artıb.
- Adlarını qeyd etdiyiniz aktyorların əksəriyyəti
bu gün dünyasını dəyişib. İndi «Sönməyən
ulduzlar»da hansı aktyorlar var? Ümumiyyətlə, teatrın
heyəti yalnız yaşlı nəslin nümayəndələrindən
ibarətdir, yoxsa gəncləri də dəvət edirsiniz?
- Bizim əsas məqsədimiz
sözsüz ki, yaşlı nəsil aktyorları bir dam
altına toplamaqdır. Amma buna baxmayaraq, bir neçə
gənci də teatra cəlb etmişik. Çünki bunu əsər
tələb edir, elə rollar var ki, onu yaşlı adama vermək
mümkün deyil. Düzdür, qoca adamı da qrim edib, cavan
şəklinə salmaq olar. Amma biz həm də istəyirik
ki, gənclər böyük bir məktəb görsün. Məsələn,
mənim bir tələbəm var idi - Rəna Məlikova. Onu bu teatra gətirmişdim, «Solğun çiçəklər»də
Saranı oynadı. O, xalq artistləri ilə eyni vaxtda səhnəyə
çıxdı. Görün bu, həmin o qızda nə qədər
böyük yaradıcılıq duğusu yaradacaq. İnstitut
tələbəsinin xalq artistləri ilə bir səhnəyə
çıxması onun üçün böyük məktəbdir.
Ona görə də biz bu təşəbbüsü davam
etdiririk. Hazırda teatrda Hafiz Fətullayev, xalq artisti Elmira
Şabanova, əməkdar artistlərimiz Firuz Xudaverdiyev, Cəmilə
Məmmədzadə, Esmiralda Şahbazova, Suğra
Bağırzadə çıxış edirlər. Aydın məsələdir
ki, bizim teatrın aktyorları yaşlı nəsilin nümayəndələridir
və az müddətdən sonra dünyalarını dəyişirlər.
Məsələn, gözəl müğənnimiz Oqtay
Ağayev bizim teatrımızın artisti idi. Müğənni
olmasına baxmayaraq, görərdiz, «Vaqif» tamaşasında Təlxək
rolunu nə qədər gözəl oynadı. O rolu Yaşar
Nuri də ifa edib. Y. Nuri dedi ki, Oqtay məndən gözəl
oynayıb. Müğənni Məmməd Salmanov da ilk dəfə
bizim səhnədə rol ifa etdi. «Vaqif» tamaşasında
İbrahim xan obrazını yaratdı. Odur ki, bu insanları
heç kim əvəz edə bilməz. Əlbəttə, biz
aktyorlarımızı itirəndən sonra çətinlik
çəkirik. Amma bizim məqsədimiz sadəcə
yaşlı nəsli teatra cəlb etmək deyil. Biz təqaüdə
çıxmış, heç yanda işləməyən sənətçilərə
yenidən yaradıcılıqla məşğul olmağa
imkan yaratmaq, onları həyata qaytarmaq istəyirik. İstəmirik
ki, onlar həyatadan küssünlər.
-Yaradıcılıq
Fondu başqa hansı işlərlə məşğul olur?
- Bizim
işimiz təkcə tamaşalarla bitmir. Biz müxtəlif
mövzularda müzakirələr aparırıq. Məsələn,
birinci mövzumuz «Təbəssüm nə deməkdir?» olub.
Fondumuzun müəllimlər, yazıçılar, bəstəkarlardan
ibarət 70-ə yaxın üzvü var. Yaradıcı
adamların doğum günlərini, xatirə gecələrini
keçiririk. Yazıçı və şairlərimizlə
görüşlər keçiririk. Nəriman Həsənzadə,
Ramiz Rövşənlə görüşümüz olub, rus
yazıçısı Sergey Yeseninə həsr edilmiş tədbir
keçirmişik. Əvvəllər rəsm əsərlərinin
sərgisini də təşkil edirdik. Amma indi buna
imkanımız yoxdur.
- Maliyyə
baxımından fonda köməklik göstərənlər
yoxdur?
- Sponsor tapmaq çətinləşib.
Biz ictimai təşkilatıq. Ona görə də dövlət büdcəsindən
pul almırıq. Amma keçən ildən
etibarən dövlətimiz ictimai təşkilatların layihələrinə
maliyyə vəsaiti ayırmağa başlayıb. Bu il biz bir layihə hazırlamışıq. Proyektimizin müsbət qarşılanacğına
inanırıq. Layihə «Sönməyən
ulduzlar» teatrının fəaliyyəti ilə
bağlıdır. Sənətkarlarımızın
səhnə həyatına dair kitab çap etmək istəyirik.
Bundan başqa onlar haqqında filmlər çəkmək
istəyirik. Teatrımızın regionlarda
- Naxçıvanda, Gəncədə, Bərdədə çıxışlarını
təşkil etmək, onları təbliğ etmək niyyətindəyik.
- Yaxın vaxtlarda
tamaşaçılarınıza hansı səhnə əsərini
təqdim etmək fikrindəsiniz?
- Yaşlı aktyorlar il
ərzində bir neçə tamaşa hazırlamaq
mümkün deyil. Amma buna baxmayaraq, həmişə
repertuarımızı yeniləşdirməyə, zənginləşdirməyə
çalışırıq. Rejissorumuz Hafiz Fətullyevin
həm də gözəl qələmi var. O, bir neçə əsərin
müəllifidir. Onun «Daşları
yığmağın vaxtıdır» adlı çox gözəl
bir əsəri var. Əsərin çox maraqlı bir
ideyası var. Azərbaycanlı əsgər ermənilərə
əsir düşür, düşmən tərəf onu «ələ
alır» və öz millətinə qarşı mübarizəyə
hazırlayır. Nəhayət, bir gün
o, anası ilə görüşür. Çox
maraqlı süjeti var. Burda həm Qarabağ, həm də
Xocalı mövzusu əksini tapıb. Biz
bu tamaşanı da oynamışıq. Hazırda bizim
«Sönməyən ulduzlar» teatrı türk
dünyasının görkəmli dramaturqu,
yazıçısı Nazim Hikmətin «Qəribə adam» əsəri üzərində məşqlər
aparır. May-iyun aylarında tamaşanı təqdim
etmək fikrindəyik. Tamaşanı
Akademik Milli Dram Teatrı indi təmirdə olduğu
üçün, yəqin ki, Gənc Tamaşaçılar
Teatrının yeni binasında oynayacağıq. Öz səhnəmiz olmadığı
üçün Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi həmişə
bizə dövlət teatrlarının səhnəsində
çıxış etmək imkanı verir. Biz inanırıq ki, hörmətil nazirimiz yenə də
bizə belə imkan yaradar və biz bu gözəl əsəri
ləyaqətlə, yüksək səviyyədə göstərərik.
Aişə
Mədəniyyət.- 2009.- 17 aprel.- S. 4.