Minacat

Adam yurda dönər, yurda qayıdar,

Torpağa tapınar, elə söykənər.

Bir uzaq ulduza yol alıb gedən

Ağ günə aparan yola söykənər.

Bir bulaq başında könül açmağa,

Bir ocaq başında dərd danışmağa

Bir isti həmdəmə möhtacdı adam,

Həmişə Vətənə möhtacdı adam.

Özünə dönməyə yol tapmayanda,

Boynuna salmağa qol tapmayanda

Şərinə-xeyrinə, çal-çağırına

Rəddinə-izinə, yol cığırına

Dönüb qayıtmağa el tapmayanda

Adam-adamlıqdan çıxır, İlahi!

Dərd başdan tökülür, kürəkdən axır,

Qabıqtək ayaqdan çıxır, İlahi!

Atasız -anasız keçinmək olur,

Qardaşsız-bacısız keçinmək olur.

Vətənsiz keçinmək olmur, İlahi!

Adam niyə yurddan didərgin düşür,

Adam yurda ölmür, İlahi!

İlahi, hamını Sən yaratmısan,

Məzlumu, zalımı Sən yaratmısan.

Qurulu ocağı suya calandı,

Mənliyi tapdandı, varı talandı.

Nə olar, başını bu yana döndər,

Axı bu millət də sənin balandı!

Bu didərgin millət, bu qaçqın millət,

Dörd yanın dərd almış bu çaşqın millət.

Bilmir hara getsin, nəyə tapınsın

İşıq gələnəmi, it hürənəmi?

Bu millət bir addım irəli atsa,

Yanan çıraq sönər, hürən it hürməz.

Damara baxarlar qan alanda da,

Bu boyda dərdi heç bəşər götürməz!

İlahi, yükü var qarışqanın da,

İlahi, yükün var, kəhər götürməz.

Gecənin şehində yuyunar səhər,

Gecənin suçunu səhər götürməz!

Oğul yaratmışdın, oğul olmadım,

Günah duasıydım, qəbul olmadım.

Bir də yurdsalası yaşda deyiləm,

Bir ocaq yerində daş da deyiləm.

Oğul yaratmışdın, oğul olmadım,

Bu dəfə gəl məni bir daşa döndər

Gəl məni bir quşa döndər, İlahi!

Bir böcəyə döndər, bir qurda döndər.

İlahi, Sən məni o yurda döndər,

İlahi, Sən məni Uruda döndər!

O torpağa, daşa, o suya, ruha

Andım var, əhdim var,

borcum böyükdür!

Əfv et, günahımı, bağışla məni,

İlahi, qarşıda suçum böyükdür!

Günahım böyükdür, əfv et, İlahi!

Tövbəyə dayanmış peşman bəndəni

Əfv etməmək yükdür,

Əfv et, İlahi!

Özgəyə qılıqlı, özgəyə həmdərd,

Özümə sitəmkar, xain olmuşam.

Fırfıra-fırlana baş girləşmişəm,

Fırtına əllərdə oyun olmuşam.

Əfv et günahımı, əfv et, İlahi!

Soyuyan ocağı, qaralan daşı,

Dönüb isitməyə mənə macal ver.

Qayıda bilməsəm, bu məğlub daşı,

Bu əsir torpağı, bu yesir daşı,

Bir qəfil tufanla ayağa qaldır,

Bir qəfil tufanla məhv et, İlahi!

Məhv et!

Cünahını öz qanı ilə

Yuyan günahkarı əfv et, İlahi!

Allah umuduna yurdmu qoyarlar?

Olub bir fitnənin qulu gəlmişik,

Yaralı gəlmişik, ölü gəlmişik.

Allaha tapşırıb eli gəlmişik,

Allah umuduna yurdmu qoyarlar?

Üstünü kim örtüb boranda, qarda,

Üzündən kim öpür hər ilk baharda.

Biz düzdə qalmışıq, yurdumuz darda,

Allah umuduna yurdmu qoyarlar?

Fələk atlı oldu, qaldıq piyada,

Getdi qapılarda abır-həya da.

Şorsatan dünyada, şorgöz dünyada.

Allah umuduna yurdmu qoyarlar?

Allah xəmirini acıtsın sənin,

Allah səbirini qaçırtsın sənin,

Allah çadırını uçurtsun sənin,

Allah umuduna yurdmu qoyarlar?

Öldür, sülh nəğməsi yaza bilmərəm

Torpağı tarımar olan şairin,

Yurdu əsirlikdə qalan şairin,

Haqqı yox danışsın yalan şairin.

Öldür, sülh nəğməsi yaza bilmərəm.

Şuşa əsirlikdə, Laçın tordadı,

Zəngəzur hardadı, Göycə hardadı?!

Nə qədər torpağım torba-torbadı,

Öldür, sülh nəğməsi yaza bilmirəm.

Qarabağ olmasa, gün qara olar,

Beynimdə hər fikir min para olar.

Ürəyim sinəmdə qumbara olar,

Öldür, sülh nəğməsi yaza bilmirəm.

Yarama bir məlhəm san bayrağımı,

Bağla, qoy qızartsın qan bayrağımı.

Xankəndi öpməsə, xan bayrağımı,

Öldür, sülh nəğməsi yaza bilmərəm.

Bir parça Vətən torpağı

Bir parça Vətən torpağı,

Nə ölməyə qoymur bizi,

Ölsək, yağıya qalacaq.

Nə bizsiz yaşamır,

Nə bizi qoymur yaşamağa.

Bir parça Vətən torpağı,

Dizimizə çırpılmaqdan yumruğumuzu,

Kilidlənməkdən qırıb dişimizi.

Bir parça Vətən torpağı

İt yuvasına, yağı qapısına apardı bizi.

Adəmi, Hatəmi gördük,

Adəmi tamah aldadıb,

Adəm bizə inanmaz.

Hatəmi hamı aldadıb,

Hatəm bizə inanmaz.

BMT-ni, ATƏT-i gördük,

Adəmin xaç suyuna salınmış uşaqları

Bizə inanmaz.

Ümidimiz bir özümüzə qalıb,

Bir də Tanrıya.

Özümüz özümüzə inanmasaq,

Tanrı bizə inanmaz!

Salam aparın

Biz doğranan kötüklərdən

Boy atıb qalxan, balalar,

Ruhların qışqırığına

Dönüb qayıdan, balalar,

O kəndə salam aparın.

Ömür bir qarışqa yolu,

Yudu yağış, döydü dolu.

O cənnətə itkin oğlu

Adəmdən salam aparın.

Budadıq pusquda, darda,

Qiymə-qiymə, xırda-xırda.

Əsirlikdə qalan yurda,

Vətəndən salam aparın.

Yüz il sonra, min il sonra,

Yadınızda qalsam, əgər

Bir ovuc torpaq götürün,

Bizim yollara səpməyə.

Məndən də salam aparın!

* * *

Musa Urud, hər nə varsa,

Səndən sonra da qalacaq.

Dərdin ağırı yaxına,

Yüngülü yada qalacaq.

Ömür arxdı dolub gedir,

Quşdu, lələk salıb gedir.

Hərə bir pay alıb gedir,

Şairə qada qalacaq.

Var-dövlət ötəri şeydi,

Şan-şöhrət sənə ögeydi.

Söz haqdır, sözə baş əy ki,

Sözün dünyada qalacaq.

* * *

Musa Urud, səndən sonra

Aləm gül açdı, gül açdı.

Al lalənin bağrı qara,

Gözüm qamaşdı, qamaşdı.

Əlinə əlim çatmadı,

Gül atdım, gülüm çatmadı,

Gecikdi ölüm çatmadı,

Fələk qımışdı, qımışdı.

Kimə qaldı kimin yeri,

Mübarəkdi qəmin, yeri!

Sən bağlayan düymələri,

Bir gör kim açdı, kim açdı!

* * *

Şahlıq quşu baş axtarır,

Qonmağa tacı-taxtı yox.

Baxtı olan haqdan qaçır,

Haqqa qaçanın baxtı yox,

Duz səp, qanım tama gəlsin,

Yurda gələn, cana gəlsin.

Ruhu kölə olan kəsin,

Azad bayrağı yoxdu, yox!

Mey içilib, dua qalıb,

Boş meydan məddaha qalıb.

Bizimki Allaha qalıb,

Allahın da ki, vaxtı yox!

Qalmadı

Bu dünyanı yalan olsun,

Oldu mənə olan oldu.

Alma bağım talan oldu,

Dərdim almadı, almadı.

Başçısız başına qaldıq,

Allahın işinə qaldıq,

Bircə daş kişilər qaldı,

Heç kəs qalmadı, qalmadı.

Təkləndi Ərikli dağı,

Budandı qolu-budağı,

Çiyin söykəməyə Ağrı,

Tayı qalmadı, qalmadı.

Yarımadım boş umuddan,

Bir daş olmadım o yurdda.

Musa Urudun Uruddan,

Payı qalmadı, qalmadı.

Su pərisi

Su pərisi, su pərisi,

Yarı balıq, yarı adam.

Sənincəndim eşq dəlisi,

Sənincən də yarımadım,

Apar məni dənizlərə.

Batmaqdı, dənizdə batım,

Yosunları tacım olsun.

Yarı balıq, yarı adam,

Su qızları bacım olsun,

Apar məni dənizlərə.

Bu dünyada əziz pərim,

Sevgiləri unudurlar,

Heç olmazsa, dənizlərin

Sahil adlı umudu var,

Apar məni dənizlərə.

Bu dünya fırlanır axı,

Bir gün gələrik üz-üzə.

Torpağın altı da dardı,

Utandırmayın kimisə,

Apar məni dənizlərə.

Varaq gedək

Alma atdım, nar gəlmədi,

Saç ağartdım, yar gəlmədi.

Daha sevgilər qalmadı,

Varaq gedək bu diyardan.

O evdən düşən işıqdan,

Gözlərim kor olub tamam.

Qalmağımız bir qaşıq qan,

Varaq gedək bu diyardan.

Gedək minək qayıqlara,

Üz tutaq ayrılıqlara,

Sirdaş olaq balıqlara,

Varaq gedək bu diyardan.

Musa Urud

Mədəniyyət. - 2009.- 22 aprel.- S. 13.