Söz mülkünün
xaqanı
Elmi seminar Xaqani irsinə yeni baxış
formalaşdırdı
Ədəbi irsi 17 min beytlik divandan, 60 məktubdan ibarət
bədii nəsrdən, «Şiniyyə» və «Mədain xərabələri»
qəsidələri, "Həbsiyyə" və
"Töhfətül-İraqeyn" poemalarından ibarət
zəngin yaradıcılığa malik XII əsrin görkəmli
Azərbaycan şairi Əfzələddin Xaqaninin vəfatının
810 illiyyi ilə əlaqədar M.F.Axundov adına Milli
Kitabxanada ədibin yaradıcılığına həsr
olunmuş milli seminar keçirilib. “Bakı-İslam mədəniyyətinin
paytaxtı” çərçivəsində keçirilmiş
yığıncaq İSESKO-Regional Mərkəzi, Azərbaycan
Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi və Milli Elmlər
Akademiyasının birgə təşkilatçılığı
ilə təşkil olunub. Tədbirdə akademik Bəkir Nəbiyev,
AMEA-nın müxbir üzvü Teymur Kərimli, filologiya elmləri
doktorları Tərlan Quliyev, İmamverdi Həmidov,
Nüşabə Araslı və başqaları Xaqanı
yaradıcılığına həsr olunmuş məruzələrlə
çıxış ediblər. Məruzələrdə
şairin yaradıcılığı ədəbi-tarixi
olunub, ona həsr edilmiş tədqiqat işlərindən bəhs
edilib. Elmi seminar AMEA-nın Ədəbiyyat İnstitunun
direktoru, akademik Bəkir Nəbiyevin sədrliyi ilə
keçirilib.
Seminarda giriş sözü
ilə mədəniyyət və turizm nazirinin müavini Ədalət
Vəliyev çıxışında ilk əvvəl seminar
iştirakçılarına mədəniyyət və turizm
nazirinin salamlarını çatdırdı. Nazir
müavini çıxışını davam etdirərək
bildirdi: “İSESKO və İslam Konfransı Təşkilatının
himayədarlığı ilə Bakı 2009-cu il
üçün İslam ölkələrinin mədəni
paytaxtı elan edilmişdir. Bu çərçivədə
onlarla tədbir keçirilmişdir. Bunlardan ən
böyüyü isə oktyabrda Bakıda baş tutan İslam
ölkələrinin Nazirlər Şurasının
Konfransı olmuşdur ki, 42 nazir və nazir müavinin, 20 beynəlxalq
təşkilat rəhbərinin iştirak etdiyi bu tədbir Azərbaycanın
mədəni həyatında uzun müddət unudulmayacaq hadisəyə
çevrilmişdir. O cümlədən İslam Konfransı Təşkilatına
daxil olan bir çox dövlətlərin mədəniyyət
günlərinin paytaxtımızda keçirilməsi ilin hadisələridir.
Bu gün keçirilən silsilə tədbirlərin
sırasına İSESKO-nun yaxından iştirakı, Milli Elmlər
Akademiyasının təşkilatçılığı ilə
keçirilən Xaqanı yaradıcılığına həsr
edilmiş milli seminar da daxil olur. Hesab edirəm ki, Xaqani
yaradıcılığı öz nəhəngliyi ilə
buna layiqdir. Bu gün ediləcək məruzələr,
aparılacaq diskussiyalar Xaqani
yaradıcılığını elmi yanaşma
baxımından bir daha diqqətə gətirəcək”.
Akademik Bəkir Nəbiyev “Poetik istedadla həyat həqiqətinin nadir vəhdəti” adlı məruzəsində Xaqaninin həyat fəlsəfəsidən, yaradıcılığından, poetik istedadının müxtəlif imkanlarından geniş və hərtərəfli danışdı.
“Xaqani təkcə Azərbaycanın
deyil, həm də Yaxın Şərq ədəbiyyatının
ən görkəmli simalarındandır. Tədqiqatçılar
haqlı olaraq onu fəlsəfi qəsidənin banisi hesab edirlər.
Xaqani ərəb, fars, türk dillərini mükəmməl
bilməklə, həm də bu dillərdə şeirlər
yazmışdır. Lakin o dövr əksər Azərbaycan
şairlərinin üzləşdikləri səbəblər
baxımından Xaqaninin də dilimizdəki
yaradıcılığı bizə gəlib
çatmamışdır. Lakin onun
yaradıcılığında Azərbaycan ruhu, türk ahəngi
kifayət qədərdir. O, öz türk ailəsini
qürurla vəsf edir. Təkcə farsca yazdığı əsərləri
bəs edir ki, Xaqaninin nə qədər böyük mütəfəkkir
olduğu üzə çıxsın. Ziyalı tədqiqatçımız
F. Köçərli öz oçerkində yazır ki,
Xaqaninin əsərlərini oxuyan farslar iqrari-etiraz edərək
deyirdilər ki, onun yaradıcılığından türk ətri
gəlir. Professor Qafar Kəndli isə qeyd edirdi ki, Xaqani 12-ci əsrdə
Azərbaycan bayrağını Şərqdə
dalğalandırmış şair idi. Onun humanizm ideyaları
poetik istedadla çulğalaşaraq həyat həqiqətlərini
yaradıcı sferada canlandırmışdır. Şair Mənuçöhrün
xüsusi fərmanı ilə dövrünün ədəbi-ictimai
mühitinin ən ali məqamı sayılan -“Xaqani” adına
layiq görülmüşdür. Tədqiqatçı
H.Araslı özünün “X.Şirvani” əsərinə
epiqraf kimi məhz onun “Azadlıqdan gözəl heç bir nemət
yoxdur” kəlamını seçmişdir. Xaqani bu fikrə
yalnız özündən əvvəlki müdriklərdən
əxz edərək gəlməmişdir, onun həyat səhifələri
də bu qənaəti doğurmuşdur. Onun “Həbsiyyə”si
insanın azadlıq yanğısına dair ən mükəmməl
əsərdir. Burada zindan həyatı təsirli poetik ifadələrlə
qələmə alınmışdır. Onun cəsarətli
istedadı, həqiqətsevərliyi, ibrətamiz
yaradıcılığı tezliklə sarayı tərk etməsini
şərtləndirmişdir. Teymur Kərimli haqlı olaraq
qeyd edir ki, Xaqani yaradıcılığı Azərbaycan ədəbi
məktəblər silsiləsinin iki möhtəşəm
zirvəsidir. Onun poeziyası zəmanəsinin lirik-fəlsəfi
şeirinin mahiyyətinə varmaqla yanaşı, həm də
Nizami dünyasının epik qanunlarına keçiddir.
Xaqaninin dərin poetik qənaətləri, orijinal təşbehləri
özündən sonrakı şairlər üçün mənbə
olmuşdur. Hətta Nizami kimi dahi şair də onun
yaradıcılığına biganə qala bilməmişdir.
Xaqaninin yaradıcılığını poetik ensiklopediya
adlandırmaq mümkündür. Buna onun “Töhfətül-İraqeyn”
əsəri gözəl misaldır”.
Akademikin geniş məzmunlu çıxışından sonra İSESKO-nun
“O, Şirvanda doğulsa da, əsərləri
bizə daha geniş coğrafiyanı, böyük ideyaları
göstərir. Xaqanini çoxları təqlid etmək istəsə
də, bu ideyalar onun öz adı ilə bəşər mədəniyyətinə
daxil olub“.
“Bahar Şirvani Xaqani
Şirvaninin davamçısı kimi” məruzə ilə isə
filologiya elmləri namizədi R.Aydəmirova
çıxış etdi.
“12-ci əsrdə Yaxın və
Orta Şərqdə əsərlərindəki bədii təravət
və dərin ideya-estetik cəhətdən, dahi Nizami istisna
olmaqla, Xaqaniyə bərabər ikinci bir şair
olmamışdır. Onun səfərləri nəticəsində
Azərbaycan ədəbiyyatına gözəl töhfə
olan “Mədain xərabələri” və “Töhfətül-İraqeyn”
adlı məsnəvisi meydana gəlmişdir. “Töhfətül-İraqeyn”
xüsusi bir cəhətinə görə Yaxın Şərq
ədəbiyyatında orijinal mövqe tutur: bu əsər epik
şeir tarixində öz zəmanəsinə, mövcud
üsul-idarəyə , haqsızlığa qarşı etiraz
və üsyanın parlaq bədii ifadəsidir. Azərbaycan ədəbiyyatı
tarixində Xaqani ənənələrini davam etdirən bir
sıra şairlər yetişmişdir. Onların arasında
19-cu əsrdə yaşamış ustad sənətkarlarımızdan
biri sayılan Mirzə Nəsrullah Bahar Şirvani də
vardır. Şairin həmvətəni olan Bahar onun bir sıra
qəzəl və qəsidələrinə, həmçinin
məşhur “Töhfətül-İraqeyn” mənzuməsinə
nəzirələr yazmışdır. Baharın bu toplusu H. Məmmədzadə
tərəfindən Azərbaycan dilinə tərcümə
edilmişdir. Farsca tərtib etdiyi “Divan”da “Töhfətül-Əhibba”
məsnəvisinin adı isə mənbədə olduğu
kimi , “Məsnəvi be tərige Töhfətül-İraqeyn”
kimi göstərildiyi üçün bir çox ədəbiyyatşünaslar
onu, adətən belə adlandırmışlar. Əslində
isə əsər “Töhfətül-Əhibba” (”Dostlara hədiyyə”)
adını daşıyır. Baharın məsnəvisi həcmcə
daha kiçik olsa da, şair burada ilahiyyata və fəlsəfi
motivlərə geniş yer verib. Bütövlükdə
götürdükdə isə, hər iki şairin əsərlərində
insan təbiətin uca varlığı kimi bütöv
götürülür, əyilmək, ucalıqdan kənar
çıxmaq-insanlığa xəyanət etmək deməkdir.
Qədim yunan, hind fəlsəfəsi, zəngin türk adət-ənənələri,
xalqın ənənəvi tərbiyə üsulu, İslam
dininin proqressiv cəhətdən onların
yaradıcılığında insana və insanlara fəlsəfi-bədii
münasibət sistemi yaratmışdır. X.Şirvani və
B.Şirvaninin poeziyasına nəzər salarkən hər iki sənətkarın
poeziyasında mövzu baxımından çox yaxınlıq
olduğunu görürük. Bütün bunlar bir daha onu göstərir
ki, intibah dövrünün böyük şəxsiyyəti
olan X.Şirvaninin irsi daima onun yolu ilə gedən şairlər
tərəfindən öyrənilib, öyrəniləcək”.
AMEA-nın müxbir üzvü Teymur Kərimli “Ə.Xaqaninin humanizmi” adlı məruzəsində şairin fəlsəfi ideologiyasına aydınlıq gətirdi.
“Azərbaycan ədəbiyyatında
dahi şair, filosof-sənətkar kimi tanınan Xaqani yaradıcılığının
da aparıcı motivlərindən birini məhz ictimai ədalət
uğrunda mübarizə, humanist ideyaların təbliği təşkil
etməkdədir. Bu isə bütövlükdə orta əsrlər
Azərbaycan ədəbi məktəbinin əsas xüsusiyyətlərindən
biri kimi nəzəri cəlb edir. Bu baxımdan Xaqaninin
“Töhfətül-İraqeyn” poeması zəngin bədii-fəlsəfi
material verir. Xaqani şeiri yüksək sənətkarlıqla
yanaşı, həm də dərin sosial-fəlsəfi məzmuna
malikdir. Şair bir çox əsərlərində ictimai ədalətsizliyə,
sosial şərə qarşı çıxmış,
dağıdıcı müharibələri tənqid
etmiş, məzlumların müdafiəsinə qalxaraq,
Tanrının insani xoşbəxtlik üçün bu
dünyaya gətirdiyi fikrinin qızğın tərəfdarı
olmuşdur.
Orta əsr sənətkarlarının
əksəriyyəti kimi Xaqaninin də humanizmi dual müstəvidə
özünü büruzə verir; yəni filosof-şair
dünyanı bir-biri ilə barışmayan iki qütbə
bölür. Bunlardan biri şairin özünün də
daxil olduğu kamil insanlar, ariflər, ikincisi isə cahillər,
nadanlar, bir sözlə humanist keyfiyyətlərdən məhrum
olan insan formalı canlılardır. Xaqani “dünya” və
“insan” deyərkən məhz ikinci zümrəni nəzərdə
tutur və bəzən adama elə gəlir ki, şairin təqdimində
bu ikinci qrup birincini xeyli üstələyir. Bəzən isə
paritet yaratmaq üçün şair başqa pozitiv qüvvələrin
köməyinə müraciət edir ki, onlardan biri antropomorf
cizgilər aşılanmış Günəş
obrazıdır. Günəş həm də ucalıq simvolu
kimi alçaqlıq simvolu olan Dünyaya qarşı qoyulur.
Xaqaninin təbliğ etdiyi humanist ideyalar sonrakı əsrlərdə
azərbaycanlı sənətkarlar tərəfindən davam və
inkişaf etdirilmiş, xüsusən Nəsimi
yaradıcılığında kamil və cahil insan
qarşıdurması yeni yüksək bədii səviyyədə
təqdim edilmişdir.
Xaqani öz sosial fəlsəfəsinin
şərhində islami dəyərlərə söykənmiş
və onların qızğın müdafiəçisi kimi
çıxış etmişdir. Bununla yanaşı, ümumən
orta əsr Azərbaycan ədəbiyyatına xas olan
tolerantlıq və dözümlülük də Xaqani
humanizminin ayrılmaz əlamətlərindən biri kimi
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir”.
Filologiya elmləri doktoru Tərlan
Quliyev “Əfzələddin Xaqaninin əsərlərinin vəzni”
məruzəsində XII əsr poeziyasının nəzəri
məsələlərinə toxundu.
“Azərbaycan şairləri
zaman-zaman Şərqin 3 böyük dilində-ərəb,
fars və türk dillərində yazmışlar. Xüsusilə
fars dilində yazan şairlərimiz fars poeziyasını ideya,
məzmun baxımından zənginləşdirməklə bərabər,
poetik yöndə də inkişaf etdirmiş, onun sənətkarlıq
baxımından da şöhrət tapmasında mühüm
xidmətlər göstərmişlər”.
Elmi seminarda filologiya elmləri
doktoru İmamverdi Həmidovun “Xaqaninin ərəb ədəbiyyatşünaslığında
öyrənilməsi”, filologiya elmləri namizədi Leyla Əliyevanın
“Xaqani ingilisdilli tədqiqatlarda” məruzələri də dinlənildi.
Məruzələrdən sonra çıxışlar ətrafında
müzakirələr aparıldı.
Sabutay
Mədəniyyət.- 2009.- 18 dekabr.- S. 5.