Səhranın
bəyaz günəşindən...
Rüstəm
İbrahimbəyovun 70 yaşına
Onun haqqında ictimaiyyət yetərincə məlumata
malikdir. Buna görə də bu yazı sadəcə
onun 70 yaşına bir hədiyyə olaraq, dəyərləndirilməlidir.
Başlayaq standart cümlələrdən. Çünki
tərəfsizlik qaydalarına
riayət edərək,
onun haqqında yalnız və yalnız tərəfsiz yazmağa qərar verdik.
Rüstəm İbrahimbəyov 1939-cu ilin
fevralın 5-də, qış
ayında anadan olmasına baxmayaraq, həmişə öz ətrafı ilə çox isti münasibətdə olub. Bunu
mən kiçik araşdırmamdan aydın
etmişəm. R.İbrahimbəyov
respublikamızın aparıcı
ziyalılarından sayılır.
Amma təəssüf
ki, bu böyük
ziyalı nədənsə
öz yaradıcılığını
və uğurlarını
daha çox xarici ölkələrlə
əlaqələndirir.
Onun yazdığı ssenarilər,
pyeslər dünyanın
tanınmış kinostudiyalarında,
teatrlarında ekranlaşdırılıb
və səhnələşdirlib. Amma
görəsən, nə
vaxt «Sibir bərbəri» kimi ssenari Azərbaycan kinematoqrafiyasında yazılacaq.
Elə bu anda ağlıma qəribə fikir gəldi və mən Rüstəm müəllimin Azərbaycan
kinematoqrafiyası üçün
yazdığı ssenariləri
özlüyümdə yüksək
qiymətləndirməli oldum.
- Yəqin ki, həmin ssenarilərə quruluş verən sanballı rejissorumuz yoxdur ki, yazılan
materialdan ortaya ciddi film çıxara
bilsin.
Rüstəm müəllimlə
yalnız bir dəfə həmsöhbət
olmuşam. Bakıdakı
evində, bəlkə
də bir saatdan da çox
davam edən müsahibədə keçmiş
uğurlardan çox danışdıq.
Özünün dediyinə görə, Azərbaycanda Rüstəm
İbrahimbəyovun bir
ssenarist kimi tanınmasında mərhum
rejissor Rasim Ocaqovun böyük əməyi olub. Tanınmış
ssenarist, yazarımız
həmin söhbətdə
Rasim müəllimdən
çox danışdı.
Onun fikirlərinə etiraz etmək çətin idi. Doğrudan da, Rüstəm İbrahimbəyov-Rasim Ocaqov cütlüyü Azərbaycan kinosunda ən yaddaqalan filmləri ərsəyə
gətirdi - «Ad günü» (1977), "İstintaq"
(1979), "Bağlı qapı"
(1981), "Park" (1983), "Özgə ömür"
(1987), "Ölsəm, bağışla"
(1989), «Həm ziyarət,
həm ticarət».
Rüstəm İbrahimbəyov həm Azərbaycanda, həm də ondan çox-çox
kənarda istedadlı
ssenarist, dramaturq və rejissor kimi tanınır. Lakin
onun ilk təhsili bu sahə ilə bağlı olmamışdır.
Belə ki, o, Azərbaycan Neft və Kimya
İnstitutundan sonra Moskvada Gerasimov adına Kinematoqrafiya İnstitutunun iki illik ssenarist və rejissorluq kurslarını bitirdi.
Dediyimiz kimi, tanınmış ssenaristin imzası Azərbaycan yox, əsasən, Rusiya istehsalı olan filmlərlə dünya kino ictimaiyyətinə təqdim olunub. İlk dəfə “Səhranın
bəyaz günəşi”
(1970) ssenarisi ilə Rusiya kinematoqrafiyasında imzasını tanıdan R.İbrahimbəyov, sonralar,
"Çekist haqqında
povest" (1969), "Müharibənin
sonunda sakit gün" (1970), "O vaxt
mən yox dedim» (1973), "Talismanım,
qoru məni» (1986),
"Vurulmayan sillə»
(1987), "Sərbəst enmə»
(1987) və s. filmlərin
ssenari müəllifi oldu.
Qeyd edək ki, İbrahimbəyovun
Nikita Mixalkovla birgə
işlədiyi filmlər
Avropa və Amerika kinobazarına girə bilib. R. İbrahimbəyovun
ssenarisi əsasında
N.Mixalkovun quruluş verdiyi «Günəşdən
usanmışlar» filmi
«Ən yaxşı xarici film» nominasiyasında
“Oskar” mükafatını
əldə etdi. Sonralar Rusiyanın ən baxımlı və iribüdcəli filmlərindən hesab olunan «Sibir bərbəri»
(1998) də onların
birgə əməyinin
məhsuludur. Rüstəm
İbrahimbəyovun Nikita
Mixalkovla birgə işlədiyi filmlər Kann, Venesiya kinofestivalllarının proqramlarına
daxil edilib, müxtəlif mükafatlara
layiq görülmüşdür.
Amma yazıçı,
dramaturq, ssenarist R. İbrahimbəyov son müsahibələrində bildirib
ki, artıq Nikita Mixalkovla onun işbirliyi bundan sonra davam
etməyəcək.
Rüstəm İbrahimbəyov bir çox kino təşkilatlarının, o cümlədən
Amerika Kino Akademiyasının
üzvüdür. Rüstəm İbrahimbəyov Azərbaycan,
Rusiya və Fransa kimi ölkələrin
yüksək səviyyəli
dövlət mükafatlarına
layiq görülmüşdür.
MDB və Baltikyanı ölkələrin Kinematoqrafçılar
Konfederasiyasının, Azərbaycan
Kinematoqrafçılar İttifaqının
və Azərbaycan
“Oskar” Komissiyasının sədridir. Bundan başqa,
R.İbrahimbəyov «İbrus»
Teatrının və
Bakı Beynəlxalq Kino Məktəbinin təsisçisidir. Ümid
edirik ki, bundan sonra da
onun ssenarisi əsasında hazırlanan
Azərbaycan filmləri
beynəlxalq kinofestivallardan
mükafatla dönəcək.
İndi isə biz tanınmış ssenaristə, böyük yazıçıya 70 yaşın
mübarək olsun deyirik.
F.Cabir
Mədəniyyət.-2009.-5 fevral.-S.5.