Gələcəyi qoruyan əllər
Həftənin tam
beş günü onunla qırğına
çıxırdıq: üç yaşlı qızım
israrla “bağçaya getmirəm” - deyib haray çəksə
də, körpəmin göz yaşlarına məhəl
qoymamaq məcburiyyətində qalırdım. Çünki
uşağın evdə aldığı tərbiyə ilə
hər hansı məktəbəqədər müəssisədə
əldə etdiyi kompleks təlim-tərbiyənin fərqi
yüzdə-yüz bəllidir. Ailənin əhatə etdiyi
üç-dörd nəfərlik cəmiyyətdən
çıxıb daha böyük kollektivlə ünsiyyət
qurmaq körpənin təbiətinə yalnız müsbət
təsir göstərə bilər. Yaxşı ki, çəkişmələrimiz
uzun sürmədi: üç yaşının tamamında
qızım nisbətən böyük yaşlı
uşaqlarla bir qrupa keçdi və vəziyyət hiss olunacaq
dərəcədə dəyişdi. İndi artıq hər səhər
onu əvvəlki tək zorla yola salmalı olmuruq, əksinə,
özü böyük həvəslə
yoldaşlarının yanına can atır. Söz yox ki, hər
səbəb arxasında bir səbəbkar dayanır. Elə
söhbətimin canı da məhz bu səbəbkarla, daha dəqiq
desək, uşaqların özəl dünyasını
qurub-yaratmış Ziba müəllimə ilə
bağlıdır.
Ziba müəllimə
artıq otuz səkkiz ildir ki, Nəsimi rayonunda yerləşən
100 saylı Uşaq bağçasında
çalışır, körpələrin tərbiyəsi ilə
məşğul olur. Onu tanıdığım
beş-altı il ərzində bir şeyə şahid oldum ki,
bu xanım işini vicdanla görür. Evdə bir-iki
uşaqla dil tapmaqda çətinlik çəkən biz
valideynlərə tam örnək sayılacaq şəkildə
iyirmi beş-otuz uşaqla eyni zamanda ünsiyyət qurur. Aşıladığı
yazılmamış qayda-qanun körpə beyinlərə
pozulmayacaq bir dərinliklə həkk olunur. Hətta
axşamlar evdə işlətdikləri «yaramazlıqları»
da tez “Ziba müəllimə görür” - deyə
ört-basdır etməyə çalışırlar. Yox, bu
bir qorxu hakimiyyəti deyil, sadəcə, onlarla birgə gəzən
gizli nəzarət, təlim çərçivəsinə
sığınmış ehtiyatlanmadır. Kimsə söhbətimə
kinayə ilə dodaq büzə bilər ki, hə, nə
olsun, bu yazdıqların hər bir müəllimin müqəddəs
vəzifə borcudur və ya hamı belə edir də. Amma
inandırım sizi ki, hamı belə etmir. Körpələrimin
təlimini layiqincə təşkil etmək məqsədilə
son dövr bir çox uşaq müəssisələri ilə
əyani və qiyabi formada təmasda olmuşam. Əksər
hallarda hər iki dilli qruplarda səs-küylə,
uşaqların «özbaşınalığı» ilə
üzləşmişəm. Ola da bilər ki, məsələnin
əsl səbəbini başqa yerdə axtarmaq lazımdır. Bəlkə
də məvacibi aylıq ehtiyacının üçdə
birini ödəməyən tərbiyəçi-müəllim
üçün azyaşlı balalara vaxt sərf etmək o qədər
də ürəkaçan deyil. Bu halda yalnız daxili mədəniyyət
və kübarlıq, insani keyfiyyətlərin
üstünlüyü müəllimi düzgün yönləndirə
bilər ki, o da ancaq Ziba xanım kimilərdə
tapılır. Həmin xüsusiyyətlər isə nə
müəllimin təcrübəsi, nə də
savadının dərəcəsi ilə
ölçülür. Sırf əxlaqi məziyyətlərinin
çoxluğu ilə xarakterizə olunur. Ziba xanım əsil-nəcabətli
qadın olaraq dərindən-dərinə dərk edir ki,
müasir cəmiyyətimizin qurucularından biri də elə
özüdür. Bəlkə də, gələcəkdə
dünyaya səs salacaq yüzlərlə gəncin ilkin mənəvi
özülünün elə uşaq bağçasında
qoyulduğu danılmaz həqiqətlərdən biridir.
Kənardan durub məşğələlərini
dinlədikcə açıq-aydın hiss edirsən ki, bu
sakit, səliqə-sahmanlı təlim-tərbiyə
saatları yuxarıda qeyd etdiyim pərakəndə vaxtitirmələrdən
yerlə-göy qədər fərqlənir. Uşaqların
istirahət saatından özgə boş zamanları yox :
onlar ya şeir əzbərləməklə, ya şəkil
çəkməklə, ya da müxtəlif rəngli fiqurlar
düzəltməklə məşğuldurlar. Uşaqların
məişət və mədəniyyət, bacarıq və vərdişlərinə
yiyələnmələri burada tərbiyənin hərtərəfli,
yüksək səviyyədə təşkilindən xəbər
verir. Açığı, evdə qızımı yarım
saat eyni yerdə oturdub nəsə maraqlı bir əyləncə
ilə başını qatmaqda aciz olduğum halda, onun saatlarla
stol ətrafında necə bənd almasına təəccüblənməyə
bilmirəm. Bu bir müəllimin uğurudur: körpələrlə
birgə rəqs edib nəğmə oxuyarkən gənc,
sağlam enerjiylə dolu, biliklərini masa arxasında əyləşib
gözlərini zilləyən balacalara aşılayarkən isə
ahıl, təmkinli, xanım-xatın
görünüşlü bir qadın, bir ana, bir ziyalı tərbiyəçi
- ömrünü körpə fidanlara həsr eləmiş
Ziba xanımın uğurudur. Dünən əli ilə məktəb
həyatına yola saldığı balacaların neçəsinin
sorağı bu gün onlarla tanınmış ali təhsil
ocağından gəlir. Müəllimçün bundan
böyük sevinc təsəvvürə gəlməz. Belə
qismət payını bütün balalara, onlara baxıb
qürurlanmağı, hələ neçə ilini, beləcə,
uşaqlarla sıx təmasda olmağı və
cansağlığı ilə bərabər, Ziba müəlliməyə
arzulayırıq!
Samirə Səma
Mədəniyyət.- 2009.- 6 mart.- S. 8.