Qala - bildiklərim,
gördüklərim, duyduqlarım
Qala Arxeoloji-Etnoqrafik
Muzey Kompleksindən reportaj
Bəzən «Hər
daşın altında bir tarix yatır» deyən şairin elə
bu misrasındakı hikməti duymaqdan ötrü
özümüzdən əvvəlki nəsillərin
yadigarı ilə qarşılaşmaq kifayət edir. Bu halda
istər-istəməz qan yaddaşına güvənib geriyə
boylanır, tarixi vərəqləyir, bilmədiklərinin
bildiklərindən nə qədər çox olduğuna təəssüflənirsən.
Axı, tarixinə bələd olmayınca, keçmişini
bilməyincə özünü də bir o qədər pis
tanımış olursan. Qala Arxeoloji-Etnoqrafik Muzey Kompleksindən
yazı hazırlamaq niyyətninin arxasında da özünə
qayıdış (lap Orxon-Yelisey abidəsindəki
«Özünə qayıt...»
çağırışının əks-sədası
kimi) dururdu.
Bu yol Qalaya gedir...
Metronun “M.Əzizbəyov”
stansiyasında Qala kəndinə (Buradaca bir haşiyə
çıxım: bütün paytaxt qəsəbələri
kimi, Qala da inzibati-ərazi bölgüsünə görə
şəhər tipli qəsəbə sayılır. Amma tarixi
minilliklərlə hesablanan qədim yaşayış məskəninə
qəsəbə demək ən azı insafdan deyil. Çünki
qəsəbə kəlməsi, nədənsə, qəsb
sözü ilə güclü assosiasiya doğurur. Bir növ
sonradan gəlmə, məqsədli şəkildə məskunlaşma
mənasını xatırladır. Amma kənd kəlməsinin
məna tutumunda bir ilkinlik var. Bu səbəbdən də
sürətlə urbanizasiyaya uğrayan Bakının,
Abşeronun içində tarixi keçmişi anklav kimi
yaşadan Qalaya qəsəbə deməyə dilim gəlmir.)
gedən marşrut avtobusuna minən kimi sürücüdən
xahiş edirəm ki, qoruğa çatanda mənə xəbər
eləsin. Sərnişinlər, görkəmindən,
simasından əsl kəndli sadəliyi yağan yaşlı
qadınlar yerbəyerdən «elə bizimlə, kənd yolunda
düşərsən», «narahat olma, biz deyərik» deyə səslənirlər.
Onlara minnətdarlıq edib əyləşərkən
ağlımdan keçir ki, deyəsən, doğrudan da, əsl
kəndə gedirəm. Hər halda şəhərli ona
ünvanlanmayan suala cavab verməyi çoxdan
yadırğayıb.
Yerlilərin
reaksiyasından qətiləşdirirəm ki, Qala
Arxeoloji-Etnoqrafik Muzey Kompleksinə təkcə tədbirdən-tədbirə
gələn olmur, bu yer təkcə xaricdən gələnlərə
göstərmək üçün deyil. Belə olsaydı,
nabələdliyimi görüb ora niyə getdiyimlə də
maraqlanardılar.
Nəhayət, kənd
yoluna gəlib çatırıq, həmin qadınlarla birlikdə
mən də avtobusdan düşürəm. Qadınlardan biri
düz asfalt yolu göstərib bələdçilik edir: «Bax,
qızım, elə bu asfalt yolu tutub düz gedərsən. Ağ
bayraqları görəndə biləcəksən ki,
qoruğa az qalıb». Təşəkkür edib,
ayrılıram.
Ağ bayraq altında
Kompleksə
yaxınlaşınca uzaqdan Abşeron küləyinin
hökmü ilə yellənərək ağ göyərçinləri
andıran həmin ağ bayraqların üstündəki
yazı da, emblem də aydın seçilir. Heydər Əliyev
Fondunun bayraqlarıdır dalğalanan. Ünvana yetişənədək
Qala Arxeoloji-Etnoqrafik Muzey Kompleksi barədə bildiklərimi
bir daha yadıma salıram.
Qala kəndi 1988-ci ildə qoruq elan edilib. Bu kənddə 216 abidə qeydə alınıb.
5 məscid, 3 hamam, 4 ovdan, 70-dən artıq yaşayış evi, yaşayış qəsrinin
qalıqları, türbələr,
sərdabələr, kurqanlar
156 hektar ərazisi olan qoruğun sahəsinə daxildir. Beş min illik tarixə malik Qala kəndi
bir neçə məhəlləyə bölünürmüş.
Tərəkəmə, Balaverdi,
Hacı Ramazan, Çənbərəkənd məhəllələri
bu gün də mövcuddur. Ötən ilin yayında qoruğun ərazisində
Heydər Əliyev Fondunun təşəbbüsü
və rəhbərliyi
ilə Qala Arxeoloji-Etnoqrafik Muzey Kompleksi yaradılıb.
Məqsədi - açıq səma
altında muzey ilə yanaşı, həm də interaktiv turizm kompleksi yaratmaq olub. Bu muzey
kompleksi hələlik
ölkəmizdə ilk etno-turizm
obyekti sayılır.
Ərazisi 1,2 hektardır. Ötən ilin yayında
kompleksin yaradılmasına
başlanılıb. Vətənpərvər ruhlu, səriştəli insanların gərgin əməyi sayəsində
qısa müddətdə
muzey kompleksindəki işlər yüksək səviyyədə başa
çatdırılıb. 2008-ci il oktyabrın
10-da Qala Arxeoloji-Etnoqrafik
Muzey Kompleksinin açılış mərasimində
Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti cənab İlham Əliyev və ölkəmizin birinci xanımı, Heydər Əliyev Fondunun prezidenti Mehriban xanım Əliyeva iştirak edib. Bildiklərimiz bu qədər.
İndi də keçək gördüklərimizə...
Han, xırman, dulusçu sexi, keçə
alaçıq görmək istəyirsinizsə...
...Orta əsr
yaşayış evinə daxil oluram. İçəri
döşənmiş xalıların şux
naxışları adamın gözünü oxşayır. Qonaq
otağında üstünə iri yorğan
salınmış kürsü qurulub. Gözlərimi yumuram,
Abşeronun sümüyə işləyən şimal küləyindən
qorunmaq istəyən, uzun gecələri kürsü
yorğanının altında qısaldan mehriban ailəni xəyalımda
canlandırıram.
Adam necə
də «can nənə,
bir nağıl de» demək istəyir.
Cingiltili uşaq səsləri
məni diksindirir. Görəsən, mən keçmişdəyəm?
Yox-yox, sadəcə, keçmişə qayıtmaq istəyən
bugünkü uşaqlar da Qala Arxeoloji-Etnoqrafik Muzey Kompleksində
qonaqdırlar. Şövqlə, həvəslə kompleksin həyətində
qaçışır, istədiklərinə toxunur, səliqəli,
gözoxşayan çəmənləri ayaqlayır,
suallarını yağdırırlar. Neyləsinlər, bəlkə
də, evdə çox şeyə toxunmaq onlara yasaqdı, amma
bura başqa aləmdir... Hananın qarşısında əyləşib
ilmə vurmaq da olar, hələ desən, təndirə öz əlinlə
çörək yapmaq da!
Ən maraqlı hadisə
isə dulusçu emalatxanasında baş verir. Hər kəs,
oğlanlar da, qızlar da dulusçu çarxının
qarşısında əyləşib nəsə düzəltməyə
can atırlar. Həm də uşaq saflığı ilə
inanırlar ki, 5-10 dəqiqənin içində nəsə
düzəldə biləcəklər. Qıvrımsaç,
sarışın, totuq bir oğlan isə buna, deyəsən,
hər kəsdən çox inanır. Yoldaşlarının
tələsdirməsinə baxmayaraq, Toğrul ayağa qalxmaq
istəmir. Çiçək kimi bir qızdan öyrənirəm
ki, Bakıdakı 6 saylı məktəbin III sinfində
oxuyurlar. Lalə də, Həmidə də deyirlər ki, bura
onların çox xoşuna gəlir. Hətta o qədər
maraqlıdır ki, vaxtlarını yenicə tanış
olduqları jurnalistlə söhbətə yox, qədim
dövrün əyləncələrinə sərf etmək
istəyirlər. Axı, şəhərdə onlardan Qalada
kimi yox, nələri gördüklərini soruşacaqlar.
Balacaları
qınamıram, elə mənim də ürəyimdən keçdi
ki, bəlkə, mən də dulusçu çarxının
qarşısında əyləşim, uşaqlıqda rəsm
dərnəyində öyrəndiklərimi yada salım... Qalsın
başqa vaxta...
Ekskursiyamı başa
vurandan sonra muzey kompleksinin direktoru Fikrət Abdullayev ilə
söhbətdə ürəyimdən keçən
dulusçuluq həvəsimi gizlətmirəm. Fikrət müəllim
isə heç təəccüblənmir: «Siz tək
deyilsiniz. Böyüklər uşaqlardan az maraqlanmırlar. Valideynlər
deyirlər ki, hamımız təndir çörəyinin
dadını bilirik. Amma nə təndirxana
görmüşük, nə də xırman». Düz deyirlər,
heç mən də indiyədək görməmişdim.
Xırman da, keçə alaçıq da, tacir evinin interyeri
də, dəmirçixana da çox maraqlı idi.
Qala Muzey Kompleksi belə yarandı...
Ekskursiyamı başa
vurub inzibati binaya yollanıram. Bu müasir tikilidə də qədim
dövrlə canlı ünsiyyətin təəssüratından
ayrıla bilmirəm. Amma gəlişimin məqsədi yazı
hazırlamaq olduğundan fantaziyamı cilovlayıb müsahibəyə
başlayıram. Qala Arxeoloji-Etnoqrafik Muzey Kompleksinin direktoru
Fikrət Abdullayev suallara ətraflı cavab verir.
- Belə bir muzey kompleksin
yaradılmasından məqsəd odur ki, gələn qonaq təkcə
qədim yaşayış məskəninə tamaşa etməsin,
bütün emalatxanalarda işləsin, əcdadlarımızın
həyat tərzini təsəvvür etsin, bir anlıq
özünü keçmişdə hiss etsin. Bu,
etnoqrafiyanın, milli mədəni irsin yadda qalması,
yaşaması üçün lazımdır, digər tərəfdən
də buraya gələn qonaq gördüklərini təkcə
muzey əşyası kimi yox, canlı orqanizm kmi qavrayır. Şüşənin
altındakı eksponatlara baxmaq müasir insana keçmişdən
yalnız xəbər verir, onların arasında ünsiyyət
yaranmır.
- Fikrət müəllim,
buradakı ən qədim eksponatın yaşı nə qədər
olar?
- Muzeydəki
eksponatların arasında eramızdan əvvəlki 2-3-cü
minilliklərin qayaüstü rəsmlərdən
başlayaraq, ta XX əsrə aid məişət əşyalarına
da rast gəlmək mümkündür. Abşeron yarımadasının
tarixinə aid qəbir daşları, kurqanlar da burada
toplanıb. Beş min il tarixi əks etdirən keramika nümunələrini
də özünüz gördünüz.
- Açıq səma
altında muzey kompleksinin yaradılması barədə qərarın
qəbul edilməsi ilə açılış arasında
çox az vaxt keçdi. Adamın inanmağı gəlmir ki,
təxminən iki ay yarım ərzində belə
böyük bir layihə gerçəkləşsin...
- Düz deyirsiniz.
Çoxları buna inanmır. Hətta muzey komleksinin layihəsini
Türkiyə mütəxəssislərinin
hazırladığını güman edənlər də
tapılır. Bəri başdan onu deyim ki, Heydər Əliyev
Fondu təkcə açıq səma altında muzey layihəsinin
təşəbbüsçüsü deyil, həm də
bilavasitə iştirakçısıdır. Həm də
layihəyə cəlb edilən hər kəs əsl vətənpərvər
kimi peşəkarcasına calışıb burada. Bütün
gördükləriniz təxminən 70 gün ərzində ərsəyə
gəlib. Tikililər Abşeron memarlıq ənənələrinə
uyğun olaraq tikilib. Müasir materiallardan istifadə etməli
olsaq da, inşaatçılar çalışıblar ki,
müasirlik nəzərə çarpmasın. AMEA-nın
Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutunun Abşeron arxeoloji
ekspedisiyasının rəisi, tarix elmləri namizədi
İdris Əliyevin də əməyi çoxdur. Təsəvvür
edin ki, eyni vaxtda bir neçə iş görülürdü
- həm arxeoloji qazıntı, bərpa-tikinti,
abadlaşdırma işləri aparılırdı, həm
ekspozisiya yaradılırdı. H.Əliyev Fondunun rəhbərliyinə,
şəxsən Mehriban xanım Əliyevaya çox minnətdarıq.
Qarşıya çıxan hansısa problem, layihədəki
hər hansı dəyişiklik yerindəcə həll
olunurdu. Əgər Heydər Əliyev Fondu bu işin
başında durmasaydı, qısa vaxt ərzində bu qədər
iş görmək mümkün olmazdı.
- Muzey-kompleks açılandan
bəri qonaqlarınızın ardı-arası kəsilmir...
Böyük Britaniya şahzadəsi, York hersoqu Endrudən
başlayaraq, ölkəmizin bütün ali qonaqları Qalaya
tamaşa etməyə gəlir.
- Elədir. Ən
müxtəlif beynəlxalq tədbirlərin
iştirakçıları, diplomatlar, ziyalılar, hətta Azərbaycana
şəxsi dəvətlə gələn əcnəbilər
muzey-kompleksdə olublar. Paytaxt yaxınlığında belə
qədim tarixi yerlə tanışlıq hamı
üçün maraqlıdır.
Təsəvvür edin,
2008-ci ilin oktyabrın 10-dan ötən ilin sonunadək 2 mindən
çox adam muzeyə ekskurs edib. Novruz bayramı günlərində
isə təxminən üç min nəfər qonaq qəbul
etmişik. Havalar istiləşdikcə qoruğa gələnlərin
sayı getdikcə artır. Məktəblilər
üçün xüsusi turlar nəzərdə tutulub. Əslində
bu layihə elə uşaqlar üçündür. Təndirdə
çörək bişirməkdən tutmuş xalça
toxumaq, dəmirçixanada dəmir döymək, dulusçu
çarxında gil qab düzəltmək daha çox şəhər
uşaqlarını maraqlandırır. Özünüz də
gördünüz ki, onlar hər şeylə necə
yaxından maraqlanırlar. Bu gün onların qoruqda
gördüyü hər şey yaddaşlarına həkk
olunur, onlarda vətən tarixinə, milli adət-ənənələrə
bağlılığı tərbiyə edir.
Gülcahan MİRMƏMMƏD,
Bakı-Qala-Bakı
Mədəniyyət.- 2009.- 9 may.- S. 12-13.