«Missiyam -
insanlara yaxşılq etməkdir»
«Əsərimi
alan insanın şəxsiyyət olması mənim
üçün çox vacibdir»
Portuqaliyada
müasir dövrün sürrealist rəssamları tərəfindən
böyük bir layihə gerçəkləşdirilib. Amerika
və Avropanın ən qabaqcıl sürrealist rəssamlarının
toplaşdığı həmin sərgidə Azərbaycanı
sürrealist rəssam Mehriban Əfəndi təmsil edib. Biz də
onunla həmsöhbət olub sözügedən layihə və
rəssamın gələcək planları barədə
danışdıq. Qeyd edək ki, Mehriban Əfəndi Ə.Əzimzadə
adına Rəssamlıq Məktəbini bitirib. 2 il Moskva
“Soyuzmultfilm” animasiya məktəbində dərs alıb.
Öncə özünü kino sahəsində sınayıb.
“Azərbaycanfilm” kinostudiyasında bir neçə bədii
filmin - “Özgə vaxt”, “Məkanın melodiyası”, “Hotel
otağı” və Özbəkistanda çəkilən
“Qırmızı qatar” filminin geyim üzrə rəssamı
olub. Dünya şöhrətli alman rejissoru Fayt Helmerin
“Absurdistan” filmindəki işi 2008-ci ildə Almaniya
Kinoakademiyasının “Ən yaxşı geyim üzrə rəssam”
nominasiyasında mükafata layiq görülüb. İndiyədək
Mehriban Əfəndinin əsərləri dünyanın bir
çox ölkələrində nümayiş olunub.
Hazırda “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında çəkilişə
hazırlıq şöbəsinin müdiri vəzifəsində
çalışır. Azərbaycan Rəssamlar
İttifaqının, Rusiya və MDB ölkələrinin
kinematoqrafçılar ittifaqlarının üzvüdür.
- Necə
oldu ki, həmin layihədə təmsil olundunuz? Bu
tanışlıq haradan başlandı?
-
Onlar mənim əsərlərimi internet vasitəsi ilə izləyib
bəyənmişdilər. 56 rəssamın əsərlərindən
ibarət böyük bir layihə Avropada hadisə kimi qiymətləndirildi.
Həmin layihə barədə dünyanın ən
tanınmış mətbu orqanları məqalələr
yazdı.
- Həmin sərgidə
hansı əsəriniz nümayiş olundu?
- Sərgidə
«Muğam» əsəri ilə təmsil olundum. Bu əsər
son dərəcə maraqla qarşılandı.
-
Sürrealist rəssamlar, adətən məşğul
olduqları cərəyandan irəli gələrək asanlıqla
qavranılmırlar. Bu mənada, seyrçi ilə ünsiyyətdə
problemləriniz olur?
-
İstər Azərbaycan, istərsə də dünyada, adətən
yeniliklər asanlıqla qavranılmayıb. İnsanların
qeyri-adiliyə münasibəti fərqli olub. Adətən
naturmortlara, peyzajlara öyrəncəli olan seyrçi birdən-birə
yeni bir cərəyanı qəbul edə bilmir. Amma zaman
keçdikcə, sürrealizmə maraq da artır. Bu cərəyan
təhtəlşüurun yaratdığı bir göstəricidir.
Yəni insanın düşüncələri daha da dərinə
işləyərək bizim öyrəşdiyimiz adilikdən
çıxır, bəşəri anlamda qəbul edilməyə
başlayır. Sürrealizm insanın beyninin, təhtəlşüurunun
məhsuludur. Bu da təbii ki, seyrçilər tərəfindən
birmənalı qarşılanmayacaq.
-
Ümumiyyətlə, seyrçinin onu anlaması sürrealist
rəssam Mehriban Əfəndi üçün önəmli
faktordurmu?
- Mən
hesab edirəm ki, önəmli faktor məni seyrçinin
anlaması deyil, onun məni hiss etməsidir. İstər balet,
rəqs, şeirdə insan ruhunun görünməsi, qəlbinin
döyüntüsü çox önəmlidir.
- Kimə
baxıb sürrealist rəssam olmaq həvəsinə
düşmüsünüz? Bəhrələndiyiniz rəssam
varmı?
-
Açığı, elə bir rəssam olmayıb ki, mən
özümü ona bənzədim, ya da yolu ilə gedim. Həmişə
istəmişəm özüməməxsus olum, öz yolum,
öz fikrim olsun. Amma bəhrələndiyim sürrealist rəssamlar
olub. Salvador Dali, Mane kimi…
-Salvador Dali də zamanında
anlaşılmayan bir rəssam olub. O da sürrealist olmasına
baxmayaraq klassikadan bəhrələnib. Sizdəmi klassikaya
önəm verirsiniz?
-
Tamamilə doğrudur. Salvador Dali özü də deyirdi ki,
klassika olmasa, heç vaxt mükəmməl rəssamlığa
nail ola bilməzsiniz. Klassikanı da öyrənmək
üçün mən uzun bir yol keçmişəm, mərhələli
təhsil almışam. Məşhur rəssamların
emalatxanalarında rəssamlığın incəliklərinə
yiyələnmişəm.
- Rəssamlıq
sizdən ötrü nədir: özünüifadə, yoxsa
özünütəsdiq?
- Rəssamlıq
bir vergidir, bu vergi Tanrıdan sənə verilməlidir. İstəməzdim
ki, kimsə bu peşənin ardınca sadəcə bir peşəyə
yiyələnmək xatirinə getsin. Bu sənət sevgidən
yoğrulur. Sən o rəngləri sevməlisən, o rəngləri
duymalı, ağırlıqlarını hiss etməlisən.
Bunlar hamısı harmoniya təşkiletməlidir.
-
Hansı rəng ruhunuzla harmoniya təşkil edir?
- Təbiətin
bütün rəngləri çox gözəldir.
Qızılı çalarları çox sevirəm. Amma firuzəyi
rəng, səmavi rəng kimi, ruhumu təmizləyir. Çox
böyük qeyri-adi qüvvəyə malik bir rəngdir.
- İnsan ovqatına görə içinin də rəngi dəyişir.
Bəzən deyir içim boz rəngdədir, yaxud
yaşıl, qara… Bax, söhbətləşdiyimiz bu məqamda
içiniz hansı rəngdədir?
-
Ümumiyyətlə, mənim daxilimin rəngi
qırmızıdır. Bu da enerji ilə bağlı olan məqamdır.
Mənim «Gecənin mistikası» adlı əsərim var, o əsəri
yaradıcılığımın simvolu sayıram. Bu
yaxınlarda Bolqarıstanda 22 ölkə arasında
keçirilən bir rəsm müsabiqəsində qalib oldum.
Orada məhz bu əsərim qalib seçildi. Bu da təsadüfi
deyildi. Çünki «Xalqımın qədim kodları»
adlı o sərgidə vətənimin energetikasını
özündə əks etdirən od simvolu ilə bağlı
bir əsərim nümayiş olunurdu.
-
Yaradıcı insanların ilham pərisi olur. Sizin ilham pəriniz
varmı?
-
İlham pərim sevgidir. Bu sevgi təbiətə və Allaha
ünvanlanıb. Mən 5 yaşında ikən hiss edirdim ki,
sevimli anam, sevimli atam və sevimli qardaşım yalnız ailə
olaraq biz deyilik. Dünyada və kosmosda olan böyük
qüvvələr var ki, onlar bizimlədir, bizi hər zaman
görür, eşidir. Bu kosmik bir sevgidir. Əsərlərimdə
də bu sevgini hiss etdirirəm. Mənim çəkdiklərim,
sadəcə fiqurlar deyil, hamısı simvollardır.
- Əks
cinsə olan sevginiz də belə qeyri-adidir, yoxsa?
- Mənim
üçün sevgi ümumiləşib. Sevgi məfhumum fərqlidir.
Mənim üçün sevgidə konkret ünvan yoxdur.
- Əsərlərinizi
satırsınızmı?
-
Xüsusi hallarda satıram. Həmin əsərlərin
sonrakı taleyi də məni çox
düşündürür. Mənim üçün əsərimin
hansı evə getməyini bilmək çox maraqlıdır.
Əsərimi alan insanın şəxsiyyət olması mənim
üçün çox vacibdir.
- Rəssam
kimi, həyatda ən böyük missiyanız nədir?
- Mənim
haqqımda maraqlı film çəkilib, mən orada ingilis
dilində öz missiyamı söyləmişəm. Demişəm
ki, mənim missiyam - insanlara yaxşılq etməkdir. Hər
bir yaradıcı insan öz əsərləri ilə insanlara
pozitiv enerji ötürməlidir. Əgər bu enerjini
ötürə bilirsə, artıq özü
özünü xoşbəxt rəssam saya bilər.
- Xaricdə
daha hansı layihədə iştirakınız gözlənilir?
-
İtaliyanın Florensiya şəhərində təşkil
olunacaq möhtəşəm bir tədbirdə iştirak edəcəm.
Cəvahir SƏLİMQIZI
Mərkəz.-
2010.- 17 dekabr.- S.9.