“Quran və elm”

XXII söhbət

Suyun təbiətdəki dövrü

Müasir elm sübut edir ki, Günəşin isti şüaları dənizlərin, okeanların və Yer üzündə olub torpağa sızan suların buxarlanmasına səbəb olur. Bu şəkildə meydana gələn su buxarı atmosferə qalxıb orada kəsifləşir, qatılaşır və nəticədə buludlar təşəkkül tapır. Əsən küləklər bu buludları müxtəlif tərəflərə qovur, bəzi buludlar yağmur vermədən səmanın müxtəlif yerlərində itib qeyb olur. Bəzi iri bulud topaları başqa topalarla birləşir, bəzən də yağmur vermək məqsədilə bölünüb parçalanır. Yağış suyu Yer üzünün 70%-ni təşkil edən dənizlərə, okeanlara düşər-düşməz öz daimi dövrünü tamamlamış olur. Yağmur torpağa düşdükdən sonra onun bir qismi bitkilər tərəfindən sovrularaq onların böyüməsinə səbəb olur. Bitkilər də, öz növbəsində, sovurduqları suyun bir qismini tərləmə yolu ilə atmosferə geri verir. Yağışın digər qismi dərhal torpağın altına sızır, oradan da yeraltı su qaynaqlarını taparaq dənizlərə, okeanlara axır, yaxud digər su yolları vasitəsilə yerüstü su şəbəkələrinə qayıdır və yenidən torpağa sızır.

Quran ayələri suyun təbiətdəki daimi dövrü barəsində bizə müasir elmin nailiyyətləri ilə səsləşə bilən məlumatlar verməklə yanaşı, dənizlər haqqında da orijinal, hətta müasir elmin özü üçün belə yeni olan məlumatlar verir.

XXIII söhbət

Dənizlər haqqında

Allah-təala qoynunda cürbəcür nemətlər, çox qiymətli incilər, mərcanlar, növbənöv heyvanlar bəsləyən dənizləri insan oğlunun istifadəsinə vermiş, dəniz vasitəsilə onların özlərinin bir yerdən başqa yerə getməsini, yüklərinin daşınmasını asanlaşdırmışdır. Nəhl surəsinin 14-cü ayəsində belə deyilir:

"Təzə ət (balıq əti) yeməyiniz, taxdığınız bəzəkləri (inci, sədəf, mərcan) çıxartmağınız üçün dənizi də sizə ram edən Odur. (Ey insan! Allahın) nemətindən ruzi axtarmağınız üçün sən gəmilərin onu yara-yara üzüb getdiyini görürsən. Bəlkə (bundan sonra Allahın nemətinə) şükür edəsiniz".

Quranda dənizlə bağlı ayələrdə, bəlkə də, elm üçün ən maraqlı fikir bir-birilə birləşən dənizlərin suyunun bir-birinə qarışmamasıdır. Aşağıdakı ayələrə nəzər salaq:

Furqan surəsi, ayə 53:

"Birinin suyu çox şirin, digərinin isə olduqca şor (acı) olan iki dənizi bir-birinə qovuşduran, aralarında (bir-birinə qarışmamaq üçün) maneə və keçilməz sədd qoyan Odur!"

Fatir surəsi, ayə 12:

"İki dəniz eyni deyildir. Birinin suyu çox şirin, dadlı və içməyə rahat, digərininki isə həddən artıq şor və acıdır. Onların hər birindən təzə ət yeyir, taxdığınız bəzəkləri çıxardırsınız".

Rəhman surəsi, ayə 19-20:

"(Suları şirin və acı olan) iki dənizi O qovuşdurdu. Amma onların arasında maneə vardır, bir-birinə qatışmazlar (özləri üçün müəyyən edilmiş həddi aşmazlar)".

Yuxarıdakı ayələrdə çox böyük bir möcüzə gizlənir. Bu möcüzənin həqiqəti isə elm aləminə yalnız ötən əsrdə məlum olmuşdur. Həmin hadisənin mahiyyətini məşhur dəniz mütəxəssisi, kapitan Kusto (1910-1997) belə açır: "Bəzi dəniz tədqiqatçılarının fərqli dəniz kütlələrini bir-birindən ayıran maneələrin mövcud olduğuna dair irəli sürdükləri görüşləri incələyirdik. Araşdırmalar nəticəsində gördük ki, Aralıq dənizinin özünəməxsus istiliyi, duzluluğu, qatılığı və canlılar aləmi var. Həmin araşdırmaları Atlantik okeanında aparıb onun da özünəməxsusluğunun şahidi olduq. Bu iki su kütləsi cəbəlüttariq boğazında birləşir və bu birləşmə min illərdir ki, davam edir. Bu nöqteyi-nəzərdən, dəryanın bir-birinə qarışması nəticəsində onların duzluluğunun, qatılığının və ehtiva etdikləri maddələrin bir-biri ilə eyni və ya çox yaxın olması lazım gəlirdi. Lakin biz belə bir vəziyyətin mövcud olmasını, yəni su kütlələrinin bir-birinə qatışmadığını və hər iki su hövzəsinin yaxın qisimlərində ayrı bir düzənin mövcud olduğunu müşahidə etdik. Bununla bağlı apardığımız araşdırmalar zamanı bizi şaşırdan bir durumla üzləşdik. Belə ki, birləşmə nöqtəsində hər iki dənizin bir-birinə qarışmasına onların arasında mövcud olan əsrarəngiz bir sədd mane olurdu. Bu qəbildən olan bir maneəni də alman alimləri 1962-ci ildə Ədən körfəzi ilə Qırmızı dənizin birləşdiyi Babülməndəb boğazında tapmışdılar. Sonrakı araşdırmalarımızda belə bir maneənin bütün dənizlərin birləşmə nöqtəsində mövcud olduğunu müşahidə etdik".

Bu nəticəni XX əsrin ən böyük elmi kəşflərindən biri hesab edən kapitan Jak İv Kusto bir qədər sonra onun 1400 il bundan əvvəl Həzrəti Muhəmmədə vəhy edilən Quranda mövcud olduğunu bildikdə heyrətini gizlədə bilməmiş və "Şəhadət verirəm ki, müasir elmi 14 əsr bundan öncə qabaqlamış Quran Allah kəlamıdır", - deyərək, islamı qəbul etmişdir. Bax, budur Quranın möcüzəsi!

XXIV söhbət

Tozlanma

Allah-təala Hicr surəsinin 22-ci ayəsində belə buyurur: "Biz (buludla) yüklənmiş (tozlandırıcı) külək göndərdik, göydən yağmur endirib sizə su verdik (içirdik). Yoxsa onu yığıb saxlayan (bir yerə toplayan) siz deyilsiniz". Müasir elm bitkilərin mayalanmasında, tozlanmasında böcəklərdən, cücülərdən sonra küləyi ən mühüm vasitə hesab edir. Külək vasitəsilə tozlanma bir çox ağaclarda və bütün otlarda mövcuddur. Ən kiçik bir külək belə, bitkilər üçün tozlanma vasitəsi olub onların mayalanmasına kömək edir. Burada onu qeyd etmək lazımdır ki, yuxarıdakı ayədə işlənən "ləvaqih" sözü "laqihə"nin cəmidir ki, o da "mayalandıran", "tozlandıran" deməkdir. Ayənin mənası isə özlüyündə bir möcüzədir. Rəvayətə görə, səhabə dövründə Quranın tərcümanı hesab edilən Abdullah bin Abbas bu ayəni təfsir edərkən "küləklər ağacların və buludların mayalandırıcısıdır" demişdir. Ayənin təfsirində küləklərin ağacları mayalandırdığı söylənsə də, onları nə cür mayalandırdığı izah edilməmiş, beləliklə, bu nöqtə müfəssir olduğu qədər də həkim olan Fəxrəddin Razi kimi böyük bir alim üçün belə məchul qalmışdır. Yəni ağaclarda, bitkilərdə mayalanma hadisəsi o dövrün alimlərinə məlum olsa da, küləyin bu prosesdəki rolu məlum deyildi. Bitkilərdə küləyin erkək və dişi hüceyrələri bir-biri ilə birləşdirərək onları mayalandırması elm aləminə yaxın zamanlarda məlum olmuşdur. Qurani-Kərim isə bu həqiqətə 14 əsr bundan əvvəl işarə etmişdir.

Qurani-Kərim bir çox ayələrində, o cümlədən Rəd surəsinin 3-cü ayəsində "Allahın bütün meyvələrdən (erkək-dişi, acı-şirin, turş-meyxoş olmaqla) cüt-cüt yaratdığını" qeyd etməklə, bütün bitkilərin çiçəklərində erkək-dişi cütlüyünün olmasını, erkəyin dişini mayalandırması ilə meyvə hasil olduğunu da bəyan etmişdir. Buradan da küləyin bitkilərin çiçəklərində olan erkək-dişi cütlüyünü bir-biri ilə birləşdirərək onların mayalanmasını həyata keçirmək işindəki rolu öz-özlüyündə aydın olur. Doğrudan da, belə bir möcüzə yalnız və yalnız Qurani-Kərimə məxsusdur.

Mərkəz.-2010.- 28 oktyabr.- S.16.