Sağlığında
heykəlləşən bəstəkar
Sevilən bəstəkar Oqtay
Kazıminin ölümündən 1 il ötdü
Sağlığında
qiymət verin insanlara,
İstəmirəm vaxt-vədəsiz
hər qiyməti.
Baş əyirəm milyon
kərə,
Sağlığında
iynə boyda bir
hörməti
Ondan sonra min heykələ
dəyişmərəm!
Avqustun 9-da bu məşhur mahnının
musiqi müəllifi, sağlığında heykəlləşən,
öz bəstələriylə
Azərbaycan musiqisinin
canlı əfsanəsinə
çevrilmiş, musiqi
sənətinin zirvəsində
dayanan, xalq artisti, bəstəkar Oqtay Kazıminin anım günüdür. Onun yoxluğundan
bizi 1 illik zaman kəsiyi ayırır. Ruhən əbədi
olaraq mahnılarında
yaşayan bəstəkarın
ürəyi yenə də elə həmin mahnılarla döyünəcək. «Sənsiz»i,
«Cavanlığım»ı, «Məhəbbət»i, «O sənli
günlərim»i, «Nə
gəlməz oldun»u, «İnanmaram»,ı «Bakı
Qızları»nı, «Əlvida»nı,
«Taleyim»i dinləyib ruhumuza can verəndə Oqtay Kazıminin ürəyinin döyüntüsünü
eşidəcəyik. Çünki Oqtay müəllim o bəstəkarlardan idi ki, mahnılarına ürəyini qoyurdu.
Elə buna görə də, 50 yaşlı həmişəcavan melodiyalarını
indinin özündə
də həyəcanla
dinləyirik.
Xalq artisti
Flora Kərimova Oqtay Kazıminin musiqilərinin
ilk ifaçısı kimi
özünü xoşbəxt
müğənni saydı. Amma onun yoxluğuna yanıb-yaxıldığını da gizlətmədi: «Oqtayı itirməklə cavanlığımı itirdim,
xatirələrimin üstündən
qara xətt çəkdim, dərd dostumdan ayrıldım. Oqtayı ona görə canım qədər istəyirdim ki, o, əsl şəxsiyyət
idi. Ölərdi, amma heç
vaxt heç kimsənin qabağında
əyilməzdi, sınmazdı.
Köhnə kişilərdən idi, sözünü deyib arxasında durmağı bacarırdı.
Heç
kimdən umacağı
da yox idi».
Vaxtilə musiqilərinə
görə, bəstəkarın
çox incidildiyini deyən Flora Kərimova bütün bunlara baxmayaraq, onun həmişə dözümlə,
mətanətlə təhqilərə
sinə gərdiyindən
danışdı: «Oqtay
estradaya yeni nəfəs gətirmişdi.
Buna görə onu nəinki arxadan, hətta öndən də zərbələr vururdular.
Amma heç nə onu yolundan döndərmirdi.
Küsürdü, inciyirdi, hətta
yadımdadır ki, partiya biletini də büro iclasında çıxarıb
tullamışdı. Bunu
o dövrdə kim edərdi, heç kim».
«Deyirdi ki, Aybəniz, sən mənim mahnılarıma can verirsən»
Əməkdar artist Aybəniz Haşımova
Oqtay Kazımini özünə ata saydığını söylədi:
«Mən Bakıya gələndə Oqtay Kazımi mənə ata qayğısı göstərdi. Onun evində qaldım,
mahnılarını oxumaqla
bərabər, qayğısını
gördüm. Həmişə
mənə deyirdi ki, Aybəniz, sən mənim mahnılarıma can verirsən».
Aybəniz xanım sənəti ilə şəxsiyyəti bir olan Oqtay Kazıminin
həmişə gənc
nəslə, o cümlədən
də özünə
tövsiyələr verdiyini
xatırladı: «Oqtay
müəllim qürurlu
adam idi
və buna görə də biz gənclərə həmişə
qürurlu, vicdanlı
olmağı tövsiyə
edərdi. Deyirdi ki, dünya malı dünyada
qalar, buna görə heç vaxt mənliyinizi ayaqlar altına atmayın. Çünki özü də
belə bir şəxsiyyət olmuşdu.
Oqtay Kazımi haqsızlığa dözə
bilməyən, ədalətsizliyə
göz yummayan, ürəyi ilə dili bir olan
adam idi.
Sözü üzə şax
deməyi bacarırdı.
Hətta
ona ziyan gətirsə də belə».
Onda sənətkarlıqla şəxsiyyət vəhdətdə
idi
«Qolu-budaqlı acağa bənzətsən, Oqtay Kazıminin timsalında Azərbaycan estrada musiqisi cüssəli gövdəsini itirmiş oldu», – deyən əməkdar artist Firuzə
İbadova bəstəkarı
həm insan, həm də musiqiçi kimi xarakterizə etdi: «Çox az hallarda
sənətlə şəxsiyyət
bir olur. Bəzən sənətində bütöv
olan bir insan şəxsiyyətində
axsayır. Amma Oqtay
Kazımi o xoşbəxtlərdən
idi ki, onda
sənətkarlıqla şəxsiyyət
vəhdətdə idi.
Mən özümü xoşbəxt
sayıram ki, onun «Məhəbbət» mahnısını oxumuşam,
özü də Oqtay müəllimin istədiyi formada. Hər kəs bilir ki, Oqtay Kazıminin
bir nömrəli müğənnisi Flora Kərimova
olub, amma belə bir sənətkardan
sonra bəstəkarın
mənə yüksək
səviyyədə qiymət
verməsini özümə
şərəf bilirdim».
Belə bir hüznlü gündə Firuzə xanım giley-güzarını
da gizlətmədi. Oqtay Kazımi kimi böyük bir bəstəkarın itkisinə
laqeyd münasibətdən
pis olduğunu dilə gətirdi: «Azərbaycan estrada musiqisinin nəhəng bir qolu qırılıb,
amma həmin axşam bir dənə də olsun televiziya kanalı ölüm xəbərini yayımlamadı.
Sağ olsun, Aybəniz Haşımovanı,
bircə-bircə sənətkarlara
telefon açıb xəbəri çatdırdı.
Yəni bu qədər soyuqqanlı olmaq mümkündürmü»? Göz yaşlarını
saxlaya bilməyən Firuzə İbadova bir istəyini də gizlətmədi: «Televiziya və radiolar, heç olmasa, bu günlərdə
Oqtay Kazıminin o misilsiz musiqilərinin lent yazılarını səsləndirsinlər.
O zaman bəstəkarın
ruhunu sevindirmiş olarlar. İnanmıram o mahnılardan bir
də yazılsın».
… Oqtay Kazıminin musiqiləri o qədər canayatandır
ki, cavanlar da həmin mahnıları
sevə-sevə oxuyur.
Digər
bəstəkarlardan fərqli
olaraq, Oqtay Kazımi cavanlara o qədər dəstək idi ki, hətta
onun mahnısını
yeni aranjemanda oxuyanda da onların
könlünə dəymək
istəmirdi. Yadımdadır
ki, bir ara Nurcan adlı müğənni onun «Ayrılıq olmayaydı» mahnısını
oxumuşdu. Özü də yeni aranjemanla. Oqtay müəllim nəinki
gənc müğənninin
icazəsiz «eksperimentindən»
qəzəblənmişdi, hətta bunu müsbət qarşılamışdı.
Bu barədə qəzetimizə
açıqlama verərək
demişdi: «Gənclərə
güzəşt etmək
lazımdır. Onlar axtarışda
ola-ola özlərini bu sənətdə tapmalıdırlar. Gənclərin daim axtarışda olması onların inkişafı deməkdir.
Həm də çox istedadlı gənclər yetişir, onları ruhdan salmaq olmaz,
əksinə, hər birimiz onları dəstəkləməliyik. Eyni zamanda, onlara düzgün yolu göstərməliyik”. Belə
bir ürək yalnız Oqtay Kazımiyə məxsus ola bilərdi.
Yaxud da, bəzi yaşlı müğənnilər «Taleyim»,
«Əlvida» mahnısını
özəlləşdirib, «bu mahnıları heç kim
oxuya bilməz» deyəndə, Oqtay Kazımi irəli durub cavanları müdafiə etmişdi. «Mahnının müəllifi
mənəm, izn vermək səlahiyyəti
də mənə məxsusdur», – deyərək
cavanlara öz razılığını bildirmişdi.
Flora Kərimovanın sözlərinə qüvvət,
Oqtay Kazımi həqiqətən də köhnə kişilərdən
idi. 78 yaşına gəlib
çatmışdı, amma
bircə dəfə də olsun, şəxsiyyətinə, qüruruna
xələl gətirəcək
bir iş tutmamışdı. Onun üçün
mənlik, şərəf,
ləyaqət hər şeydən yüksəkdə
dayanırdı. Sağlığında özünə heykəl qoyanlardan idi, Oqtay Kazımi.
Cəvahir
Mərkəz.- 2011.-9 avqust.- S. 11.