Qələmini süngü ilə əvəz edən qəhrəman

Ölümündən sonra Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adına layiq görülmüş Kazımağa Kərimovu Goranboyda uşaqdan böyüyə hamı tanıyırdı. Ürəyi hər zaman Vətən eşqi ilə döyünürdü. Bəlkə onu insanlara sevdirən də xalqına olan sonsuz məhəbbəti, düzlüyü, sözübütövlülüyü idi. Kazımağa Goranboya qədəm basdığı ilk günlərdən buranı özünə doğma yurd yeri seçdi. Həyatın bu enişli-yoxuşlu, kələ-kötür yolları onu çox əzablarla, haqsızlıqlarla qarşılaşdırdı. Lakin bu həyatdan yorulmadı, tutduğu haqq işindən bir addım da olsun geri çəkilmədi. Əksinə, bu çətin, keçilməz yollar onu polad kimi bərkitdi, mətinləşdirdi. Kazımağa ixtisasca jurnalist idi. Ancaq taleyin hökmü ilə qələmini silahla əvəz etdi.

Özünü hərbçi kimi sınağa çəkdi. Ölkədə Xalq Hərəkatı başlayanda onun önündə gedənlərdən biri oldu. Xalqı haqq səsini ucaltmağa səslədi. Şeytan yuvasına çevirmiş keçmiş «Şaumyan» adıyla məşhur olan rayonun və ətraf kəndlərin təmizlənmə əməliyyatlarında da Kazımağanın böyük rolu vardı. O inanırdı ki, tezliklə bu torpaqlar erməni millətçilərindən təmizlənəcək və əhali azad, firavan yaşayacaq. Kazımağanın ümidləri doğruldu, Goranboy rayonu qeyrətli oğulların sayəsində işğalçılardan büs-bütün azad oldu. Amma Kazımağaya bu sevinci yaşamaq qismət olmadı.

Kazımağa Kərimov 1951-ci il sentyabrın 1-də Qubadlı rayonunun Sarıyataq kəndində sadə bir kəndli ailəsində dünyaya göz açmışdı. Qara İlyasov adına Qubadlı şəhər orta məktəbini bitirdikdən sonra rayonun «Avanqard» qəzetinin mətbəəsində yığıcı peşəsi üzrə əmək fəaliyyətinə başlamışdı. Qısa müddət ərzində kollektivin dərin hörmətini qazanmışdı. Bəlkə də, onun jurnalist peşəsini seçməsində bu mətbəənin rolu az olmamışdı. O, gündüzlər ağır bir sahədə çalışır, gecələr isə qəbul imtahanlarına hazırlaşırdı. Kazımağa zəhmətinin bəhrəsini 1970-ci ildə gördü. İmtahanları müvəffəqiyyətlə verərək Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsinə daxil oldu. Kazımağa Kərimov təhsil illərində həm respublika, həm də rayon qəzetlərində maraqlı yazılarla çıxış edirdi. Universiteti bitirdikdən sonra o, təyinatla «Azərbaycan məktəbi» jurnalına göndərilir. Lakin həyatında baş verən müəyyən problemlər onu öz sevimli peşəsindən ayrılmağa məcbur edir. Bir müddət keçdikdən sonra köçüb Goranboy rayonunun Qızılhacılı kəndinə gəlir. Ömrünün sonuna qədər də həyatını bu torpaqla, bu torpağın insanları ilə bağlayır. Az keçmir ki, rayon Aqrar Sənaye Birliyində hüquq məsləhətçisi kimi işə qəbul olunur. İşinə çox həvəslə yanaşırdı. Qarşıya çıxan ən xırda problemi belə diqqətdə saxlayır, onu həmin andaca həll etməyə çalışırdı. Kazımağa ixtisasca jurnalist olsa da, işləyə-işləyə hüquqi biliklərə də dərindən yiyələnmişdi. Bəlkə elə ona görədir ki, rayonda kimin haqqı tapdalanırdısa, məhz Kazımağaya müraciət olunurdu. O da öz bilik və bacarığını xalqdan əsirgəmirdi. Ancaq Goranboyda baş qaldıran erməni fitnəkarlığı onun bu sakit həyatını əlindən aldı. O, əlinə silah götürüb, torpaqlarımızın müdafiəsinə yollandı.

1991-ci il… Goranboyda vəziyyət günü-gündən gərginləşirdi. Rayonda özünümüdafiə batalyonunun yaradılmasına böyük ehtiyac yaranmışdı. O, rayonun qeyrətli oğulları ilə birlikdə bu batalyonu yaratmağa nail olur. Kazımağa həmişə deyərdi. «Biz bu batalyonu vəzifə xatirinə deyil, torpaqlarımızı qaniçənlərdən təmizləmək məqsədilə yaratmışıq. O, gah öz qüvvəsini batalyonun formalaşmasına sərf edir, gah da əlinə silah götürərək gənclərlə birlikdə postda dayanır, onları döyüşə ruhlandırırdı. Onun mənəvi və əməli dayağından ruhlanan döyüşçülər əməliyyatları müvəffəqiyyətlə davam etdirir, kəndlər bir-birinin ardınca erməni işğalçılarından təmizlənirdi. Goranboyda ikinci özünümüdafiə batalyonu yarananda, Kazımağa batalyon komandirinin müavini təyin edilir. Bu vəzifəyə keçməsi onun qayğılarını bir az da artırmışdı. Batalyonda nizam-intizamın möhkəmlənməsinə böyük qayğı ilə yanaşırdı.

Düşmən Mənəş kəndinə böyük qüvvə toplamışdı. Bu kəndlə bərabər, qonşu kəndlər də təhlükədə idi. Kazımağa burada əməliyyat aparmaq üçün rəhbərilyi öz üzərinə götürür. O, cəsarətlə döyüşün önündə gedir, əsgərlərimizi hücuma səsləyirdi. Bir neçə saatlıq gərgin vuruşmadan sonra kənd düşməndən azad edilir. Bunun ardınca Qaraçinar, Erkəc və başqa kəndlər də daşnaqlardan təmizlənir. Kazımağanın son döyüşü Meşəli ərazisində olur. Əməliyyat bir saata başa çatmalı idi. Cəsur komandir əsgərlərə öz tapşırığını verir. Elə bu vaxt sıx meşəlikdən düşmən əks-hücuma keçir. Əsgərlər cəld siaha sarılırlar. Şiddətli döyüş başlayır. Bir az sonra erməni quldurları tərksilah olunur. Lakin baş leytenant Kazımağa Kərimov bu döyüşdə ayağından ağır yaralanır. Yoldaşları vaxt itirmədən onu vertolyotla Bakıya yola salsalar da, çoxlu qan itirdiyindən onun həyatını xilas etmək mümkün olmur. Kazımağa hospitalda dünyasını dəyişir.

O, Bakı şəhərindəki Şəhidlər Xiyabanında dəfn edilib.

Azərbaycan prezidentinin 23 iyun 1992-ci il tarixli 6 saylı fərmanı ilə Kərimov Kazımağa Mövsüm oğluna ölümündən sonra Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adı verilib. Goranboyda büstü qoyulub, yaşadığı Qızılhacılı kənd Mədəniyyət evinə isə adı verilib.

Vüqar ƏSGƏROV,

AMEA-nın Respublika Xatirə

Kitabı Redaksiyasının redaktoru

Mərkəz.-2011.-31 mart.- S.15.