HONORİS CAUSA. Elmi rəhbərim. Esse
İnsanın mənən formalaşması,
onun ətrafda yaşanan abu –havanı özünə hopdurması və cahan mövcudiyyətlərinə
qarışması üçün
həyati vacib əhəmiyyətli şəxslərə
daim böyük ehtiyacı olur. Əgər onlardan biri sənin müəllimin, gələcəyinə
işıq saçmağı
özünə vacib hesab edən şəxsiyyətdirsə,
onda sən xoşbəxt və elmin ağuşuna cəsarətlə atılmaqdan
qorxmayan biri kimi yetişmək iqtidarında olacaqsan.
Bu gün haqqında
ürək dolusu danışmaqdan çəkinmədiyim,
varlığı ətrafında
olan, onu sevən insanlar, tələbələri üçün
vacibiyyətə çevrilən,
daim dəyərli məsləhətlərinə və
göstərdiyi yola böyük ehtiyac duyduğum şəxsiyyət
barədə danışmaq
mənim üçün
həm sevincli, həm qürurlu, həm də fəxrlidir. O, bütün növ
tərif, təmtəraq
və pafosdan uzaq olan, sadə,
eyni zamanda müxtəlif yaş mərhələlərinin kolliziyalarını
özündə qeyri
– ixtiyarən cəmləyən,
insani keyfiyyətləri
ilə hər kəsə nümunə ola bilən, lakin öz fikrini
məcburən heç
kəsə yeritməyi sevməyən,
gənclik dövründən
bu günədək elmi yenilikləri ilə musiqişünaslığın
daim diqqət mərkəzində təmərküzləşən
alim – Ülviyyə xanım İmanovadır.
Əvəzsiz elmi rəhbərim
haqqında fikir bölüşmək üçün
düşünməyə, hansısa fikirləri “axtarıb tapmağa” ehtiyac duymuram. Çünki onun barəsində mümkün
bütün xoş fikirlər münasib və dayanmadan söylənəbiləcəklərdir. Lakin bir məqam
vardır. Bu da onun müsbət
fikirlər çoxluğuna
münasibətinin birmənalı
olmaması və seçiciliyidir. O səbəbdəndir
ki, yazılmış
hər bir kəlməyə onun baxışı ilə nəzər yetirərək
münasibətimi daha
təmkinli yanaşma bucağından təqdim etməyə çalışıram.
Dünya, eləcə
də, Azərbaycan musiqi tarixi və
nəzəriyyəsinin dərin
bilicisi olan Ülviyyə xanım ilə tanışlıq çoxlarımızın tələbəlik
dövrünün ən
vacib “tapıntısı”dır.
Təhsil dövrünün ilk mərhələsində
qarşıya çıxan
“Xarici musiqi tarixi” səddi məhz onun köməkliyi, auditoriyada
yaratdığı abu
–hava, ən əsası hər bir musiqi dövrünü
anlaşılan və
əlçatan edən
maraqlı mühazirələr
sayəsində hamarlanmışdır.
Etiraf etməliyəm ki, pedaqoji təcrübəyə
başladığım ilk
günlərdən etibarən
dəfələrlə həmin
mühazirələri yenidən
dinləmək, Ülviyyə
xanımın yaratdığı
abu –havaya təkrarən düşmək
sevdasında olmuşam.
Elə bu səbəbdəndir ki, özüm onun tələbəsi olsam belə, həmin yolu yenicə keçməyə başlayan
tələbələrə daim paxıllıq hissi ilə yanaşıram.
Düşünürəm... iki onillik
müddətində bir
insanla ünsiyyət,
onunla professor –tələbə ünsiyyəti
zamanı verilən məsləhətlər, göstərilən
yollar, müzakirə edilən elmi, yada salınan tarixi hadisələrin təkrarsızlığı necə
mümkündür?! Mütləqdir
ki, bunun üçün həmin şəxsiyyətin ailə,
daha sonra cəmiyyət və formalaşdığı mühitlə
yanaşı, özünüinkişaf
bacarığı çox
önəmlidir. Təsadüfi
deyildir ki, hazırkı dövrümüzdə
də məhz, o, özü çoxlarımızın
həyatında formalaşma,
dəstək və yaradıcı fiqura çevrilmişdir. Bu məqam
Respublika rəhbərliyinin
də nəzərindən
qaçmamış və
Ü.Hacıbəyli adına
Bakı Musiqi Akademiyasının “Musiqi tarixi” kafedrasınınn rəhbəri, professoru Ülviyyə xanım İmanova Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
2011-ci il 20 dekabr tarixli, 1904 nömrəli sərəncam ilə Azərbaycan Respublikasının
“Əməkdar müəllimi”
fəxri adına layiq görülmüşdür.
Heç zaman üzündən
əskik olmayan doğma və mülayim təbəssüm,
daim ətrafa istilik saçan yardımçı münasibət
onu həm həmkarları, həm də tələbələri
arasında sevilən,
dəyərli və əvəzsiz birinə çevirmişdir. Dəfələrlə ruh düşkünlüyünə
qapılmışları ümidləndirən,
daxili və həqiqi yaradıcı potensial duyduğu gəncləri özünə
inandırıb irəli
addımlamağa vadar
edən bu səmimi insan daim ondan kömək
diləmək məqsədi
ilə uzanan əlləri qucaq dolusu yola salmaqdadır.
Ülviyyə xanım Azərbaycan musiqisinin intibahı dövründə (XX əsrin
60 -70-ci illəri) sənətdə
irəliləməyə başlamış
və musiqişünaslığımızın
parlaq simasına çevrilmişdir. Onun həyata
gəldiyi il milli bəstəkarlıq məktəbinin yaradıcısı,
görkəmli sima –Üzeyir Hacıbəylinin
yaşam fəaliyyətinin
son dövrünə,
müasirlik tendensiyaları
və yenilikçi münasibəti ilə musiqimizi fərqli dünyaya kökləyən
əvəzsiz sima Qara Qarayevin isə yaradıcılığının formalaşdığı dövrə
təsadüf edirdi.
O zaman bir tərəfdən artıq yetkin hesab edilən, digər tərəfdən
formalaşmaqda olan musiqiçi nəsillərinin
dairəsində öz
sözünü demək
heç də hər kəsə nəsib olmamışdı.
Lakin Ülviyyə xanım İmanovanın müraciət etdiyi dissertasiya işinin mövzusu - “XX əsrin
klassisizmi və Qara Qarayevin musiqisi” onun barəsində izah məqsədilə insanı
heç bir kəlmə belə işlətməyə vadar
etmir. Elmi rəhbəri sənətşünaslıq
namizədi, dosent İzabella Abezqauz olmaqla Daşkənddə müdafiə edilən bu elmi əsər
nəinki yazıldığı
dövrdə həddən
ziyadə yenilikçi
olmuş, hətta müasir zamanda da aktual hesab
edilən mövzudan bəhs edir.
Musiqişünaslığımızda
açılan bu yeni tədqiqat qolu sonradan böyük
bir şəcərənin
formalaşmasına təkan
vermişdir. Görkəmli bəstəkar Q.Qarayev
Azərbaycan bəstəkarlıq
məktəbində müasirlik
cərəyanının yaradıcısı
idisə, dəyərli
musiqişünas Ü.İmanova
da məhz Q.Qarayev musiqisinə XX əsr ampluasından yanaşan ilk tədqiqatçı olmuşdur.
Təsadüfi deyildir
ki, o, hazırkı dövrdə də toxunulmamış mövzuların
araşdırılmasında maraqlı olan bir alimdir. Bu
səbəbdəndir ki,
onun elmi rəhbərliyi altında
tədqiq olunaraq müdafiə edilən işlərin hər birində bu yenilikçiliyi aşkar izləmək mümkündür.
Beləliklə, vurğulamaq lazımdır
ki, məhz professor Ülviyyə xanım İmanovanın sayəsində Azərbaycan
musiqişünaslıq məktəbi
öz tədqiqat imkanlarını genişləndirir
və yüksək mərhələyə doğru
daim irəliləməkdə
davam edir.
Dəyərli və doğma insan Ülviyyə xanımın yubileyi ərəfəsində şəxsiyyətinə
xitabən sözlərə
köçürülmüş, ona ünvanlı olan münasibətimin çox cüzi hissəsi açılmış
oldu. Arzu edirəm ki, elmi rəhbərim çoxsaylı yeni musiqişünas nəsillərinin
formalaşması üçün
sütun olmaqda davam edərək öz yaradıcılıq
zirvəsindən ona olan münasibət və aşkar sevgimizi daim fəxrlə izləsin.
Aybəniz Növrəsli
Müsiqi
dünyası.- 2019.- 3/80.-S.4-35