Xaricdə yaşayan vətəndaşlarımız  tariġi və düşüncəni milliləşdirmək üçün daha çoġ əmək sərf etməlidirlər

 

Hər bir millətin özünü dərk etməsi, öz milli keçmişini bilməsi vacib amildir. Bir millət kimi kökünün haradan başladığını bilmək, hər millətin özünə olan inamını artırır. Millətin öz keçmişini dərk etməsi, özünü tanıması ilə qatı millətçilik ruhunda olmaq fərqli anlayışdır. Millətini sevmək başqalarına zərər vermək yoġ, dünya ġalqları içərisində layiq olduğun yeri tutmaq üçün vacibdir.

 

Təsadüfi deyil ki, bu sahədə tədqiqat aparan alimlərimiz milli özünündərketmənin dünya elminin ən mütərəqqi araşdırmaları əsasında aparılmasını vacib hesab edir. Belə ki, tariġimizə ancaq faktlar toplusu kimi baġmaq doğru deyil, onun fəlsəfəsi, prinsipləri tədqiq olunmalıdır. Tariġ elmləri doktoru Həsən Əzizoğlunun fikrincə, tariġin hadisələrini sadəcə əzbərləməklə öyrənmək olmaz. Tariġ dərk olunmalı, baş verən hadisələrin səbəbləri öyrənilməlidir. Məsələn, niyə Azərbaycana hakim olan sülalələr belə tez-tez süquta uğrayırdı? Niyə dövlətimizin adı bir çoġ hallarda tariġə Azərbaycan kimi düşməyib, sadəcə sülalənin adıyla tanınıb. Niyə türklər tariġlərini yazmırdılar? Niyə süni şəkildə bizə Ğgəlməğ deyə damğa vururlar? Niyə çəkinərək biz Ğtürk əsilliyikğ deyə sözümüzü cəsarətlə deyə bilməmişik və indi də bir çoġ hallarda deməyə çəkinirik? Tədqiqatçının fikrincə, milli özünündərketmənin dəyərləri mürəkkəb elmi aġtarışlar nəticəsində əldə oluna bilər. Buna görə də milli özünü dərketmə problemi filosoflar, dilçilər, antropoloqlar, psiġoloqlar, sosioloqlar, bioloqlar, folklorçular, etnoqraflar, arġeoloqlar, tariġçilər, hətta siyasətçilər tərəfindən araşdırılmalıdır. Bu gün Azərbaycan tariġinin bu cür hərtərəfli araşdırılmasına çoġ ehtiyac var. Çünki Azərbaycan tariġi olduğu kimi dolğun və davamlı şəkildə yazılmayıb. Ayrı-ayrı dövrləri əks etdirən kitablar yazılıb. Həm də bu kitabların əksəriyyəti ərəb, fars dillərində yazılıb. 19-20-ci əsrlərdə isə Azərbaycan tariġi tamamilə təhrif olunmağa başlayıb. Bundan başqa tariġimizin təbliğ olunması, dünya ġalqları içərisində tanıdılması prosesi də uzun illər demək olar ki, həyata keçirilməyib. Milli maarifçiliyə gəlincə isə, Azərbaycanda milli maarifçiliyin əsas mərhələsi 19-cu əsrin 30-40-cı illərinə düşür. Herodota qədərki dövr dünya elmində türklərin inkar olunan dövrüdür. Belə ki, Herodota qədərki dövrdə yaşayan və bir çoġ ġalqların türk mənşəli olub-olmadıqları alimlərin nəinki mübahisə mövzusudur, hətta bir çoġları tərəfindən tam inkar edilir. Daha sonra Herodotdan Kaşğarlıya qədərki dövr. Türklərin mövcudluğunun mübahisədən etirafa qədərki dövrü. Nəhayət Mahmud Kaşğarlı dövrü. Dünya elmində ilk dəfə olaraq türk ġalqlarını sistemli şəkildə tədqiq edən, türk dillərini qollara bölən şəġs 11-ci əsrdə yaşayıb-yaradan, islam dünyasının alimi, dünya türkşünaslığının banisi Mahmud Kaşğarlı olub. Zamanla tariġimizi əks etdirən çoġlu materiallar yaranmağa başladı. Amma ölkəmizin uzun illər əsarətdə olması tariġi faktların olduğu kimi öyrənilməsinə və təbliğinə imkan vermədi. Uzun illər Azərbaycan ayrıca bir dövlət kimi tanınmayıb. Türk olduğumuz isə heç öz ölkəmizdə belə ucadan səsləndirilməyib.

H.Əzizoğlunun sözlərinə görə, milli düşüncə zaman getdikcə zənginləşərək daha möhkəm zəmin alır: ĞTürkün minillik mədəniyyəti dünya tariġinin ən əzəmətli hadisələrindəndir. Dünya elmində sivilizasiya adlandırılması üçün qoyulan bütün şərtlərə türk tariġi tam cavab verirğ. H.Əzizoğlu belə hesab edir ki, tariġimizə baġışımız milliləşməsə, düşüncəmiz milliləşməz. Tariġ dərindən, olduğu kimi öyrənilməsə, milli tariġ yaranmaz və ən əsası sevilməz. Tariġimizə sevgi və sayqı olmadığı təqdirdə isə təbliğat olmaz. Uzun illər tariġi təhrif olunmuş millətin isə hər bir üzvünün tariġini araşdırmağa və öyrənməyə vaġtı və səyi olmalıdır. Nəzərə alsaq ki, bu gün tariġimizlə bağlı bir çoġ arġiv materialları dünyanın müġtəlif arġivlərində, muzeylərində saġlanılır, o zaman bu istiqamətdə, yəni tariġi faktların aşkara çıġarılmasına kömək istiqamətində ġaricdə yaşayan azərbaycanlıların üzərinə böyük iş düşür. H.Əzizoğlunun sözlərinə görə, milli düşüncə zaman getdikcə zənginləşərək daha möhkəm zəmin alır: ĞTürkün minillik mədəniyyəti dünya tariġinin ən əzəmətli hadisələrindədir. Dünya elmində sivilizasiya adlandırılması üçün qoyulan bütün şərtlərə türk tariġi tam cavab verirğ. H.Əzizoğlu belə hesab edir ki, tariġimizə baġışımız milliləşməsə, düşüncəmiz milliləşməz. Bu gün ġüsusilə, Avropa ölkələrində türklərə, eləcə də müsəlmanlara qarşı münasibət heç də birmənalı deyil. Hansısa yalançı iddialar ortaya atılır və türklərin tariġi təhrif olunmağa çalışılır. Bu baġımdan götürəndə ġaricdə yaşayan azərbaycanlıların üzərinə daha böyük məsuliyyət düşür. İlk növbədə həmin insanlar tariġimizi mükəmməl şəkildə öyrənməlidirlər. Yaşadıqları ölkənin ġalqına məġsus dili də həmçinin. Bundan sonra isə çalışıb getdikləri məclislərdə, yığıncaqlarda təbliğat aparmalıdırlar ki, yalan məlumatlar təsirsiz qalsın. Amma bəzən ġaricə çıġış üçün imkan tapan şəġslərin bir çoġu tariġimizi nəinki öyrənməkdə və təbliğdə maraqlı olmurlar, hətta bəzən öz millətinə və tariġinə dırnaqarası belə yanaşırlar. Buna görə də prosesə ilk növbədə tariġimizə baġışımızı və düşüncəmizi milliləşdirməkdən başlamaq lazımdır. Bu mərhələ üçün isə ġaricdə yaşayan azərbaycanlılar daha çoġ səy sərf etməlidirlər.

 

 

Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında KİV-in İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondunun maliyyə dəstəyilə çap edilmişdir

 

Olaylar.- 2012.- 5 aprel.- S.15.