Xaricdə
yaşayan vətəndaşlarımız tariġi və
düşüncəni milliləşdirmək
üçün daha çoġ əmək sərf etməlidirlər
Hər bir millətin özünü dərk
etməsi, öz milli keçmişini bilməsi vacib amildir.
Bir millət kimi kökünün haradan
başladığını bilmək, hər millətin
özünə olan inamını artırır. Millətin
öz keçmişini dərk etməsi, özünü
tanıması ilə qatı millətçilik ruhunda olmaq fərqli
anlayışdır. Millətini sevmək başqalarına zərər
vermək yoġ, dünya ġalqları içərisində layiq
olduğun yeri tutmaq üçün vacibdir.
Təsadüfi
deyil ki, bu sahədə tədqiqat aparan alimlərimiz milli
özünündərketmənin dünya elminin ən mütərəqqi
araşdırmaları əsasında aparılmasını
vacib hesab edir. Belə ki, tariġimizə ancaq faktlar toplusu kimi
baġmaq doğru deyil, onun fəlsəfəsi, prinsipləri tədqiq
olunmalıdır. Tariġ elmləri doktoru Həsən Əzizoğlunun
fikrincə, tariġin hadisələrini sadəcə əzbərləməklə
öyrənmək olmaz. Tariġ dərk olunmalı, baş verən
hadisələrin səbəbləri öyrənilməlidir. Məsələn,
niyə Azərbaycana hakim olan sülalələr belə
tez-tez süquta uğrayırdı? Niyə dövlətimizin
adı bir çoġ hallarda tariġə Azərbaycan kimi
düşməyib, sadəcə sülalənin adıyla
tanınıb. Niyə türklər tariġlərini
yazmırdılar? Niyə süni şəkildə bizə Ğgəlməğ
deyə damğa vururlar? Niyə çəkinərək biz
Ğtürk əsilliyikğ deyə sözümüzü cəsarətlə
deyə bilməmişik və indi də bir çoġ hallarda deməyə
çəkinirik? Tədqiqatçının fikrincə, milli
özünündərketmənin dəyərləri mürəkkəb
elmi aġtarışlar nəticəsində əldə oluna bilər.
Buna görə də milli özünü dərketmə
problemi filosoflar, dilçilər, antropoloqlar, psiġoloqlar,
sosioloqlar, bioloqlar, folklorçular, etnoqraflar, arġeoloqlar,
tariġçilər, hətta siyasətçilər tərəfindən
araşdırılmalıdır. Bu gün Azərbaycan
tariġinin bu cür hərtərəfli
araşdırılmasına çoġ ehtiyac var. Çünki
Azərbaycan tariġi olduğu kimi dolğun və davamlı şəkildə
yazılmayıb. Ayrı-ayrı dövrləri əks etdirən
kitablar yazılıb. Həm də bu kitabların əksəriyyəti
ərəb, fars dillərində yazılıb. 19-20-ci əsrlərdə
isə Azərbaycan tariġi tamamilə təhrif olunmağa
başlayıb. Bundan başqa tariġimizin təbliğ
olunması, dünya ġalqları içərisində
tanıdılması prosesi də uzun illər demək olar ki,
həyata keçirilməyib. Milli maarifçiliyə gəlincə
isə, Azərbaycanda milli maarifçiliyin əsas mərhələsi
19-cu əsrin 30-40-cı illərinə düşür.
Herodota qədərki dövr dünya elmində türklərin
inkar olunan dövrüdür. Belə ki, Herodota qədərki
dövrdə yaşayan və bir çoġ ġalqların türk mənşəli
olub-olmadıqları alimlərin nəinki mübahisə
mövzusudur, hətta bir çoġları tərəfindən
tam inkar edilir. Daha sonra Herodotdan Kaşğarlıya qədərki
dövr. Türklərin mövcudluğunun mübahisədən
etirafa qədərki dövrü. Nəhayət Mahmud
Kaşğarlı dövrü. Dünya elmində ilk dəfə
olaraq türk ġalqlarını sistemli şəkildə tədqiq
edən, türk dillərini qollara bölən şəġs
11-ci əsrdə yaşayıb-yaradan, islam dünyasının
alimi, dünya türkşünaslığının banisi
Mahmud Kaşğarlı olub. Zamanla tariġimizi əks etdirən
çoġlu materiallar yaranmağa başladı. Amma ölkəmizin
uzun illər əsarətdə olması tariġi faktların
olduğu kimi öyrənilməsinə və təbliğinə
imkan vermədi. Uzun illər Azərbaycan ayrıca bir dövlət
kimi tanınmayıb. Türk olduğumuz isə heç öz
ölkəmizdə belə ucadan səsləndirilməyib.
H.Əzizoğlunun
sözlərinə görə, milli düşüncə
zaman getdikcə zənginləşərək daha möhkəm
zəmin alır: ĞTürkün minillik mədəniyyəti
dünya tariġinin ən əzəmətli hadisələrindəndir.
Dünya elmində sivilizasiya adlandırılması
üçün qoyulan bütün şərtlərə
türk tariġi tam cavab verirğ. H.Əzizoğlu belə hesab edir
ki, tariġimizə baġışımız milliləşməsə,
düşüncəmiz milliləşməz. Tariġ dərindən,
olduğu kimi öyrənilməsə, milli tariġ yaranmaz və ən
əsası sevilməz. Tariġimizə sevgi və sayqı
olmadığı təqdirdə isə təbliğat olmaz. Uzun
illər tariġi təhrif olunmuş millətin isə hər bir
üzvünün tariġini araşdırmağa və öyrənməyə
vaġtı və səyi olmalıdır. Nəzərə alsaq
ki, bu gün tariġimizlə bağlı bir çoġ arġiv
materialları dünyanın müġtəlif arġivlərində,
muzeylərində saġlanılır, o zaman bu istiqamətdə,
yəni tariġi faktların aşkara çıġarılmasına
kömək istiqamətində ġaricdə yaşayan azərbaycanlıların
üzərinə böyük iş düşür. H.Əzizoğlunun
sözlərinə görə, milli düşüncə
zaman getdikcə zənginləşərək daha möhkəm
zəmin alır: ĞTürkün minillik mədəniyyəti
dünya tariġinin ən əzəmətli hadisələrindədir.
Dünya elmində sivilizasiya adlandırılması
üçün qoyulan bütün şərtlərə
türk tariġi tam cavab verirğ. H.Əzizoğlu belə hesab edir
ki, tariġimizə baġışımız milliləşməsə,
düşüncəmiz milliləşməz. Bu gün
ġüsusilə, Avropa ölkələrində türklərə,
eləcə də müsəlmanlara qarşı münasibət
heç də birmənalı deyil. Hansısa yalançı
iddialar ortaya atılır və türklərin tariġi təhrif
olunmağa çalışılır. Bu baġımdan
götürəndə ġaricdə yaşayan azərbaycanlıların
üzərinə daha böyük məsuliyyət
düşür. İlk növbədə həmin insanlar
tariġimizi mükəmməl şəkildə öyrənməlidirlər.
Yaşadıqları ölkənin ġalqına məġsus dili də
həmçinin. Bundan sonra isə çalışıb
getdikləri məclislərdə, yığıncaqlarda təbliğat
aparmalıdırlar ki, yalan məlumatlar təsirsiz qalsın.
Amma bəzən ġaricə çıġış
üçün imkan tapan şəġslərin bir çoġu
tariġimizi nəinki öyrənməkdə və təbliğdə
maraqlı olmurlar, hətta bəzən öz millətinə və
tariġinə dırnaqarası belə yanaşırlar. Buna
görə də prosesə ilk növbədə tariġimizə
baġışımızı və düşüncəmizi
milliləşdirməkdən başlamaq lazımdır. Bu mərhələ
üçün isə ġaricdə yaşayan azərbaycanlılar
daha çoġ səy sərf etməlidirlər.
Azərbaycan Respublikası Prezidenti
yanında KİV-in İnkişafına Dövlət Dəstəyi
Fondunun maliyyə dəstəyilə çap edilmişdir
Olaylar.- 2012.- 5 aprel.- S.15.