Peşə təhsili - hələlik son
ümid yeri
Bəs gələcəkdə?
Peşə seçimi insan həyatının
mühüm qərarlarından biridir və bu qərarın
verilməsində gələcək həyatın
bütünlüklə dəyişməsi ehtimalı nəzərə
alınmalıdır. Ölkəmizdə uzun illər
formalaşmış stereotiplər gənclərin peşə
seçimində müasir dövrün tələblərindən
daha çox, ənənəviliyi nəzərə
almasını göstərir. Bu səbəbdəndir ki, əmək
bazarının tələb - təklif balansını tənzimləmək
mümkün olmur.
Dünya
ölkələrinin təcrübəsinə görə,
peşə seçimi zamanı ilk olaraq əmək bazarının
tələbatı və bununla yanaşı peşəyə
yiyələnmək üçün zamanın
qısalığı və keyfiyyət nəzərə
alınır. Azərbaycanda peşə təhsilinin müasir
standartlara uyğun qurulması ətrafında uzun müddətdən
bəri aparılan müzakirələr tədricən nəticəsini
verir. Lakin ilk uğurlar hələ o demək deyil ki, bu sahədəki
mövcud problemlərin həlli qısa müddətdə
mümkün olacaq.
Peşə təhsillilər kimə və
niyə uduzur?
2007 – 2012 - ci
illəri əhatə edən texniki - peşə təhsilinin
inkişaf konsepsiyasının məqsədi ölkə
iqtisadiyyatının ixtisaslı fəhlə kadrlarına olan
tələbatının ödənilməsində texniki -
peşə təhsili müəssisələrinin fəaliyyətini
bu vəzifələrin icrasına yönəltmək, təhsil
sahəsində İslahat Proqramına uyğun olaraq texniki -
peşə təhsilini müasir tələblər
baxımından təkmilləşdirmək, islahat və xidmət
sahələri üçün yüksək ixtisaslı
kadrlar hazırlamaqdan ibarətdir. Hazırda 100 - dən
artıq peşə təhsili müəssisələrində
çox sayda peşə üzrə kadrlar hazırlanır.
Lakin bu müəssisələrin fəaliyyəti barədə
ictimaiyyətdə yetərli məlumat yoxdur, digər tərəfdən
də müəssisələrin maddi - texniki bazası işin
müasir tələblər səviyyəsində qurulması
üçün yetərli deyil. Məsələn, uzun illərdir
peşə məktəbi və peşə liseylərinə tədrisin
əyani və təlimin texniki vasitələri, yeni kompyuterlər,
müasir konstruksiyalı dəzgahlar, maşın – mexanizm və
cihazlar ayrılmır, kabinet, laboratoriyalarda kənd təsərrüfatı
texnikası, avadanlıqlar tələb ediləndən
azdır. İxtisaslı kadrlarla təminat baxımından da
vəziyyət hələ ürəkaçan deyil.
Maraqlıdır ki, inkişaf etmiş ölkələrdə əsas
təhsil pilləsi məzunlarının 40 - 60 faizi məhz
texniki - peşə məktəblərinə qəbul
olunduğu halda, ölkəmizdə bu rəqəm çox
cüzidir. Səbəblər arasında həmin müəssisələrin
fəaliyyəti barədə məlumat yetərsizliyi əsas
yer tutsa da, bu, tək səbəb deyil. Məsələ
burasındadır ki, valideynlər övladlarının
hansısa peşəyə yiyələnib gələcəyin
iş sahibi olmağındansa, ali təhsil müəssisəsinin
diplomunu daşıyıb işsiz olmasını üstün
tuturlar. Digər tərəfdən peşə məktəblərinə
yalnız təhsildə yüksək nailiyyətləri olmayan
şagirdlərin istiqamətləndirilməsi kimi
yanlış tendensiya mövcuddur ki, bu da kadr
hazırlığına mənfi təsir göstərən
mühüm amillərdən biridir. Peşə seçimində
əmək bazarının tələblərinin nəzərə
alınmaması, “sürücünün oğlu mütləq
sürücü olmalıdır” kimi artıq
formalaşmış düşüncə də öz
sözünü deyir. Uşaqlarla aparılan söhbət
zamanı da məlum olur ki, onlar və hətta valideynləri də
əmək bazarındakı vəziyyəti doğru təhlil
edə bilmir. Bu isə yanlış seçimlərə yol
açır. Məsələn, ölkəmizdə turizmin
inkişafı nəzərə alınaraq xidmət obyektlərində
daha peşəkar kadrlara ehtiyac var, lakin hələ də bu
sahədəki boşluq özünü hər addımda
büruzə verir. Yaxud yaxşı aşpaz, dərzi və bərbər
axtarmaq üçün uzun zaman “araşdırmalar” aparmaq tələb
olunur. Təbii ki, peşə təhsili müəssisələrinə
üz tutan yeniyetmə və gənclər üçün
lazımi şəraitin yaradılması da zəruri şərtlərdən
biridir. Əgər rayondan paytaxta peşə sahibi olmaq
üçün üz tutan gənc ən azından yataqxana ilə
təmin olunmursa, qarşıya çıxan problemlərin həllində
yalnız valideyn dəstəyinə ümid bəslənilir. Nəzərə
alın ki, övladlarını peşə təhsilinə
yönəldən valideynlərin əksəriyyətinin maddi
durumu heç də həmişə bütün bu problemlərin
həllinə imkan verəcək səviyyədə olmur.
Qızlarda peşə marağı niyə
azdır?
Maraqlı məqamlardan
biri peşə təhsilinə münasibətdə gender bərabərliyinin
hansı səviyyədə olmasıdır. Başqa sözlə
desək, qız və oğlanların peşəyə olan
marağıdır. Təhsil Nazirliyindən verilən məlumata
görə, 2011 – 2012 - ci ildə ilk peşə - ixtisas təhsili
müəssisələrinə qəbul üçün
ümumilikdə 20 818 nəfər müraciət edib.
Müraciət edənlərdən 13840 nəfəri oğlan,
6978 nəfəri qız olub. Bunlardan da 7497 nəfəri 14 -
16, 7603 nəfəri 17 - 20, 4367 nəfəri 21 - 30 yaş
arasında, 1351 nəfəri isə 31 yaşdan yuxarı
olanlar olub. Müraciət edənlərdən 17280 nəfəri
peşə - ixtisas təhsili müəssisələrinə
ilk dəfə müraciət edib. Bundan əlavə, müraciət
edənlərdən 3150 nəfəri hərbi xidmətdən
sonra, 1894 nəfəri ali və ya orta - ixtisas təhsili müəssisələrinə
qəbul olunmadıqdan sonra, 1680 nəfəri əvvəllər
iş təcrübəsi olanlar, 429 nəfəri isə
işləyənlər olub. 2011 – 2012 - ci tədris ilində
ilk peşə ixtisas təhsili müəssisələrinə
ümumilikdə 16895 nəfər qəbul planı müəyyən
edilib. Həmin yerlərin 14190 - ı dövlət vəsaiti
hesabına, 2705 - i ödənişli əsaslarla olub. Rəqəmlərdən
də göründüyü kimi qızların ilk peşə
- ixtisas müəssisələrinə marağı
oğlanlara nisbətən xeyli azdır. Bunu ilk növbədə
cəmiyyətin düşüncə tərzi ilə də əlaqələndirmək
olar. Övladı məktəbdə yaxşı oxumayan
valideyn onun barəsində ilk növbədə gələcək
ailə başçısı kimi düşünür və
bu zaman onun təhsili məsələsinin də həllinə
çalışır. Qızlar barədə isə bu
düşüncə arxa plana keçdiyindən “qız və
peşə” anlayışlarını bir arada təsəvvür
edənlərin sayı o qədər də çox olmur.
Halbuki təhsil formasından asılı olmayaraq, qız və
oğlan fərqi qoymaq lazım gələrsə (biz buna
ehtiyac olmadığını düşünürük- E)
üstünlük qızlara verilməlidir.
Yeni ixtisaslar barədə nə bilirik?
Nazirlər
Kabinetinin 2010 - cu ildə təsdiqlədiyi "Orta ixtisas təhsili
üzrə ixtisasların Təsnifatı"nda əmək
bazarının tələblərinə cavab verən kifayət
qədər ixtisas var. İxtisasların təsnifatına diqqət
yetirəndə məlum olur ki, burada fiziki tərbiyə,
texnologiya, musiqi, təsviri incəsənət müəllimliyi
ilə yanaşı, ailə və ev təhsili, məktəbəqədər
təhsildə korreksiyaedici təlim kimi maraqlı ixtisaslar var.
Yaxud ölkəmizdə yerli özünüidarəetmə
orqanlarının yaradılmasından artıq bir neçə
il keçməsinə baxmayaraq, hələ də bələdiyyələrdə
çalışanların peşəkarlığı istənilən
səviyyədə deyil. Bələdiyyə təsərrüfatının
təşkili ixtisası üzrə hazırlanan kadrlar yəqin
ki, bələdiyyələrdə işlə təmin edilmək
baxımından problemlə üzləşməzlər.
Reklamçılığın gəlirli və inkişaf edən
sahə olduğunu, eyni zamanda ölkəmizdə bu sahədə
kifayət qədər problemlərin mövcudluğunu nəzərə
alaraq reklam işi üzrə ixtisasa yiyələnmiş kadra
ehtiyacın az olmadığı məlum olur. İndiki halda
seçim əsasən bank işi, maliyyə işi, vergi və
vergitutma, mühasibat uçotu, gömrük işi kimi daha cəlbedici
görünən ixtisaslar üzərində
aparıldığından və bu ixtisaslar üzrə həmin
müəssisələrdə hazırlanan kadrlar ali təhsil
müəssisələrinin məzunları ilə rəqabətə
davam gətirmədiyindən əmək bazarında
özünə yer tapa bilməyənlərin sayı
artır. Yaxud səhiyyə, rifah və xidmət ixtisasları
qrupu üzrə müalicə işi, mamalıq, əczaçılıq,
tibb bacısı işi kimi ənənəvi və artıq
düşüncələrdə özünə kifayət qədər
yer tutmuş (bu fikri əmək bazarı ilə bağlı
söyləmək olmur - E) ixtisaslarla yanaşı, sosial
iş, idman və müalicə masajı kimi ixtisaslar daha
çox gələcək vəd edir. Turizmin inkişafı ilə
əlaqədar bu sahədə çalışan kadrların
peşəkarlığı da narahatlıq doğurur. Məsələn,
sanatoriya - kurort komplekslərində, mehmanxanalarda iaşə və
servis səviyyəsi məhz kadrların peşəkarlığından
asılıdır. İnsanların həyat tərzi dəyişdikcə
xidmətlə bağlı tələblər də artır və
bu tələbləri qarşılamaq üçün adi bir
restoranda ofisianta belə yüksək tələblər
qoyulur. Əmək bazarındakı rəqabətdə isə
yalnız bu tələblərə ən yüksək səviyyədə
cavablandıranlar davam gətirir. Çox uzağa getməyək,
“Avroviziya” musiqi yarışması ilə bağlı xidmət
obyektlərində ən yüksək əmək haqqı ilə
əməkdaşların cəlbinə başlanılıb,
bu zaman isə tələblər yüksək olduğundan bu tələblərə
cavab verəcək şəxslər tapmaq o qədər də
asan deyil. Başqa bir misal. Zərgərlik məmulatlarının
hazırlanması həmişə maraq doğurub. Amma bunun
yanında dünyada artıq yerini almış bəzək əşyalarının
hazırlığı kimi bir sahə də var ki, kifayət qədər
gəlirli olması ilə fərqlənə bilər. Bizdə
isə hələ də bəzək əşyalarının
hazırlanması ilə məşğul olan hansısa
kiçik bir iş yeri ya yoxdur, ya olsa belə bazarda payı
çox azdır. Onun yerini isə Çindən gətirilən
keyfiyyətsiz və insan sağlamlığı
üçün ziyanlı ola biləcək bəzək əşyaları
tutur. Bütün bunları sadalamaqda məqsədimiz peşə
seçimi zamanı diqqət yetirilməsi vacib olan məqamların
nəzərə alınmasına diqqəti çəkməkdir.
“Son ümid”, yoxsa gələcək
işin təminatçısı?
Təbii ki,
uğur həmin müəssisələrin öz işini
hansı səviyyədə qurmasından ilk növbədə
asılıdır. İndiki halda peşə təhsili müəssisələrinin
orta məktəblərlə qarşılıqlı əməkdaşlığı
gələcək üçün böyük ümidlər
vəd edəcək səviyyədə qurulmayıb. Şagird
və valideynlər bu müəssisələrdən,
oradakı ixtisaslardan, bu ixtisasların əmək
bazarındakı rəqabətə dözümlülük
qabiliyyətindən məlumatsızdırlar. Şagirdlərlə
aparılan sorğular göstərir ki, onlar ənənəvi
ixtisaslar barədə daha çox şey bilirlər,
çünki əvvəlki illərin, bəlkə də ata -
babalarına gedib çıxan illərin təcrübəsindən
danışılanları eşidiblər. Peşə təhsili
müəssisələri üçün əsas baza hesab
edilən məktəblərdə görüşlərin keçirilməsi
stereotiplərin dağılmasına yardımçı ola
bilər. Burada təbii ki, dövlət - biznes əməkdaşlığını
da unutmaq olmaz. Bu əməkdaşlığın yüksək
səviyyədə qurulması gələcəyin peşə
sahibi olan gənclərinin yetişdirilməsinə istiqamətlənir.
Bir sıra ölkələrin, o cümlədən
keçmiş SSRİ məkanında Qazaxıstanın təcrübəsi
kifayət qədər məşhurdur. Müəssisə məhz
əmək bazarının tələblərinə uyğun
kadr hazırlığını həyata keçirir və bu
tələb sifariş səviyyəsinə qədər
yüksəlir. Özü üçün kadr
hazırlığını bu sahədə təcrübəsi
olan müəssisəyə həvalə edən hansısa
biznes müəssisəsi qısa müddət ərzində
öz əməkdaşlarını işə cəlb edir.
Bunun nəticəsidir ki, əmək bazarında peşə təhsillilər
ali təhsillərlə rəqabətdə nəinki uduzmur, bəlkə
hətta onları üstələyirlər. Ümidimiz
onadır ki, gələcəkdə ölkəmizdə də
inkişaf məhz bu istiqamətdə gedəcək. O zaman
peşə təhsil müəssisəsi zəif oxuyan
şagirdlərin və ya ali məktəbə qəbul
imtahanlarından keçid balını toplaya bilməyən
abituriyentlərin “son ümid yeri” olmaqdan çıxaraq gələcək
işin potensial təminatçısına çevriləcək.
Elnarə
Olaylar.- 2012.- 10 aprel.- S.12.