Azərbaycanda pos-terminallar niyə işləmir?
“Bizim dükana düz bir aydır
pos-terminal yerləşdiriblər, amma bir nəfər də
müştəri məndən kartla ödəmək
üçün pos-terminal soruşmayıb. Necə
işlətməyi düz əməlli də bilmirəm,
quraşdıranda öyrətmişdilər, amma işlətmədikcə
yadımdan çıxır. Yəni bunun xeyrini görməmişik,
amma əvəzində bizdən ayda 15 manat xidmət haqqı
istəyirlər”,- bunu ANS PRESS-ə
Bakının Yasamal rayonundakı şirniyyat
dükanının satıcısı deyir.
Orta
yaşlı qadın, bununla belə, pos-terminalı
lazımsız saymadığını da vurğulayır:
“Deyirlər ki, “Eurovision” günlərində kartdan istifadə
edən çox olacaq, yəni istər-istəməz
pos-terminallardan istifadə edəcəyik”.
Orta
yaşlı şirniyyatçı qadının dediklərini
indi Bakının ticarət və xidmət sektorunda işləyən
istənilən adamdan eşitmək olar. Məsələ burasındadır ki,
ölkə başçısının 24 noyabr 2011-ci il tarixli sərəncamı ilə
“İstehlakçıların hüquqlarının müdafiəsi
haqqında” qanunun 17-ci maddəsinə dəyişiklik edilib və
orada xidmət və ticarət obyektlərində pos-terminalların
quraşdırılmasının vacibliyi vurğulanıb.
“Ticarət, məişət və digər növ xidmətlərin
göstərilməsi zamanı müştərilərlə
hesablaşmaların aparılması, habelə vergilərin və
dövlət orqanları tərəfindən göstərilən
xidmətlərə (işlərə) görə dövlət
rüsumlarının və haqlarının ödənilməsi
üçün müvafiq pos-terminallar
quraşdırılmalıdır”,- deyə
maddəyə əlavədə bildirilir. Yeni
düzəlişə görə, pos-terminallar
quraşdırılacaq obyektlərin müəyyənləşdirilməsi
meyarları, ərazilər üzrə pos-terminalların mərhələlərlə
tətbiqi qaydası və cədvəli müvafiq icra hakimiyyəti
orqanı tərəfindən müəyyən edilir.
Qanunun 17-ci maddəsinə əlavə edilmiş növbəti
paraqrafda isə pos-terminalların
quraşdırılmasının məcburi olduğu
vurğulanır: “Pos-terminalların
quraşdırılmaması qanunla nəzərdə tutulmuş
məsuliyyətə səbəb olur”.
Qanuna
düzəlişi gerçəkləşdirməli icra
hakimiyyəti orqanı kimi Vergilər Nazirliyi son aylarda bu sahədə
fəaliyyəti gücləndirib. Artıq Bakı, Gəncə və
Sumqayıt kimi iri şəhərlərdə demək olar ki,
bütün ticarət və xidmət obyektlərinə
pos-terminalların quraşdırılması barədə sənədlər
təqdim edilib və bunun üçün müxbir
hesabları olan banklara müraciət etmələri tövsiyə
edilib. Rayon mərkəzlərində yerləşən
iri mağaza və servis xidmətlərinə də bununla
bağlı göstərişlər verilib. Pos-terminallar pulsuz quraşdırılır və
bank aparatla edilən əməliyyatlardan
götürdüyü gəlirlə ona xidmət pulunu
çıxarır. Əgər ticarət
nöqtəsində fəaliyyət aşağıdırsa,
onda bank fəaliyyətsiz pos-terminallar üçün 15-20
manat səviyyəsində aylıq xidmət haqqı müəyyən
edir. Bakının Yasamal rayonunda fəaliyyət göstərən
bir avtomobil ehtiyat hissələri dükanından verilən məlumata
görə, bank mağazadan pos-terminal vasitəsi ilə ayda ən
azı 1000 manatlıq dövriyyə tələb edir, əks
halda mağaza pos-terminala xidmət haqqı kimi hər ay 15
manat pul ödəməlidir. Əgər pos-terminallarda normal
dövriyyə olarsa, bankların gəliri daha yüksək
olmalıdır - hazırda Azərbaycan bankları kart ödənişləri
üçün dövriyyədən 1,5-3%-ə qədər
pul tutur ki, bu da 1000 manatlıq dövriyyə üçün
30 manata qədər pul edir. Yəni istənilən
halda banklar məsələdən gəlirli
çıxırlar və buna görə də pos-terminal
quraşdırılması məsələsində bir növ
yarışa çıxıblar - son günlərdə bu sahədə
fəaliyyət aktivliyi 20 dəfəyə qədər
artıb. Vergilər Nazirliyinin məlumatına
görə, əgər əvvəllər prosesinq mərkəzləri
tərəfindən gün ərzində maksimum 15-20
pos-terminal qeydiyyata alınırdısa, hazırda bu rəqəm
300-400-ə çatdırılıb. Nazirliyin
məlumatına görə, hazırda 20 minə yaxın
pos-terminal quraşdırılıb. Və
bu rəqəm bankların hələ 165 minə yaxın
obyektdə pos-terminal quraşdırmaq imkanına malik
olduğunu göstərir. Statistikaya
görə, Azərbaycanda 185 minə yaxın ticarət
nöqtəsi var - bunun 40 minə yaxını hüquqi
statuslu xidmət və ticarət nöqtələridir.
Bazar və yarmarkalarda da 40 minə yaxın ticarət nöqtəsi
var. Həmçinin ölkədə 55 min mağaza və 6
minə yaxın köşk mövcuddur. 9 minə
yaxın iaşə müəssisəsi və 20 minə
yaxın atelye fəaliyyət göstərir. Prezidentin fərmanına
görə, 2,5 min aptekdə və 10 mindən
çox taksidə də POS-terminal
quraşdırılmalıdır. Ölkədə
iki prossesinq mərkəzinin - "Azerikart" və
"Millikart"ın işlədiyini və bu mərkəzlərə
üzv olan bankların pos-terminallarının digər mərkəzə
aid kartları görməmək ehtimalı olduğu nəzərə
alınarsa, ölkədə quraşdırılmalı
pos-terminal sayı 350 minə qədər qalxa bilər. Əslində, bu sayda
pos-terminalların quraşdırılması və ticarət
dövriyyəsində nağdsız hesablaşmaların
artması Azərbaycan dövlətçiliyi və əhali
üçün çox əlverişlidir. Birincisi, pos-terminalların
quraşdırılmasının xüsusilə də neftdən
kənar bölmə üzrə vergi ödənişlərinin
artmasına səbəb olacağı ehtimal edilir. Bu fikir Vergilər Nazirliyinin mətbuat xidmətindən
ANSPRESS-ə verilən məlumatda da vurğulanır. Mətbuat xidmətinin əməkdaşlarının
fikrincə, istənilən halda vergi dərinliyi artacaq,
çünki pos-terminallar vasitəsi ilə ödəniş
bank vasitəsi ilə gerçəkləşdirilir və
ticarət nöqtəsi bu cür fəaliyyəti heç
cür gizlədə bilməz. Bu,
istehlakçılar üçün xüsusilə əlverişlidir,
çünki alıcını kağız pulların
yaratdığı problemlərdən azad edir. Yəni müştərinin üzərində
daşıdığı kağız pulun təhlükəsizliyi,
ona qaytarılan qalıq pulun saxta olub-olmaması ilə
bağlı qayğıları aradan qalxır.
Qeyd edək
ki, nağd ödənişlərdən imtina XXI əsrin ən
böyük iqtisadi meyllərindən biridir və bir
çoxları bu əsrdə kağız pulun yoxa
çıxacağını ehtimal edirlər. İnkişaf etmiş
ölkələrdə pərakəndə ticarət
dövriyyəsinin 80%-dən çoxu nağdsız
hesablaşmalar vasitəsilə aparılır, nağd
hesablaşmalar yalnız xırda hesablaşmalarda gerçəkləşdirilir.
Qonşu Rusiyada da bu sahədə ciddi işlər
gedir və Rusiya bankları ölkə ərazisində
milyonlarla pos-terminal quraşdırırlar və əhali də
kartla alış-verişə xüsusi diqqət yetirir. Məsələn, Rusiya “Sberbank”ı öz milyonuncu
pos-terminalını 1 dekabr 2011-ci ildə Tümendə
quraşdırdı və bu pos-terminalla alış-veriş edən
ilk alıcıya planşet hədiyyə edib.
Amma Azərbaycanda
tam tərsinədir və əhalinin əksəriyyətində,
xüsusilə də pensiyaçılarda bank kartları
olmasına baxmayaraq, əhali kartla alış veriş etməyə
maraq göstərmir. ANS
PRESS-in pos-terminallar quraşdırılmış ticarət
nöqtələrində apardığı araşdırmaya
görə, orta statistik azərbaycanlıların getdiyi orta həcmli
marketlərdə pos-terminal quraşdırılsa da, bir ay ərzində
bir nəfər də müştəriyə xidmət göstərilməyib.
Pos-terminallarla ödəniş yalnız xarici vətəndaşların,
yaxuda da xarici şirkətdə işləyən azərbaycanlıların
getdiyi iri supermarketlərdə təsadüf edilir. Lakin həmin
ticarət obyektlərində də nağdsız ödənişlərin
payı yüksək deyil, məsələn, Bakının
Cavid prospektinin yuxarı başında yerləşən iri,
şəbəkəyə məxsus supermarketdə
satıcı qız gün ərzində 2-3 müştəriyə
kartla xidmət etdiyini qürurla bildirirdi. Amma
yaxınlıqda yerləşən brend uşaq malları
mağazasında isə kartlı müştərilərə
bir neçə gündən bir təsadüf edildiyini
söyləyirlər.
Yəni
Azərbaycan xalqı kartla ödənişə hələ
alışmayıb. Hadisəni
araşdıran Azad İstehlakçılar Birliyi (AİB) bunu
bu cür ödənişin adi ödənişdən baha
başa gəlməsi ilə izah edir: “Kartla ödəniş
adi ödənişdən 3%-ə qədər baha
çıxır. Bu günlərdə bizə
bununla bağlı bir neçə şikayət daxil olub.
Camaat ona görə də nağdsız hesabatlardan
qaçır”,- deyə AİB sədri
Eyyub Hüseynov ANS PRESS-ə bildirib.
Azərbaycanın
iki kart prossesinq mərkəzindən birinin – “Azərikart”ın
təsisçisi Azərbaycan Beynəlxalq Bankının (ABB)
mətbuat xidmətindən isə bildiriblər ki, kartla ödənişlərin
qiymətinin qalxmasında əsas günahkar ticarət nöqtələridir. “Qaydalara görə, kartla ödəniş
zamanı bank 1,5-2% xidmət haqqı tutur. Bu pul müştəridən deyil, mağazadan
tutulmalıdır. Mağazanın bu məsələdə
qazancı məhsulunu reallaşdırmasıdır. Yəni bankın göstərdiyi xidmətin haqqı
müqabilində gəlirinin bir qismindən imtina etməlidir.
Daha bank xidmətinin haqqını müştərinin belinə
yükləməməlidir”,- deyə AAB mətbuat
xidmətinin başçısı Rauf Ağayev bildirir.
ABB təmsilçisinin
fikrincə, AİB bu məsələni qaldırmaqla doğru
addım atıb: “Bu da supermarketlərin müştərilərə
gəldiyi növbəti fırıldaqlardan biridir, yəni qiymət
piştaxtada az göstərilir, kassada isə çox
çıxılır. Məsələn, elə
supermarketlər var ki, kassa qiyməti piştaxta qiymətindən
18% yüksək olur, səbəbini soruşanda “18% əlavə
dəyər vergisidir, onu dövlətə ödədiyimizdən
piştaxtada göstərmirik” deyirlər. Zənnimcə,
Azad İstehlakçılar Birliyi bu məsələni də
gündəmə gətirməlidir",-
deyə Rauf Ağayev vurğulayır. Onun
sözlərinə görə, hazırda Azərbaycan
bankları nağdsız hesablaşdırmaları
stimullaşdırmaq üçün bir sıra kampaniyalara
başlayıblar ki, bunlardan biri bonus kampaniyasıdır.
Yəni müştəri hər dəfə
kartla alış-veriş etdikdə bonus qazanır və
toplanan bonusları sonradan kampaniyanın keçərli
olduğu şəbəkələrdə pul əvəzində
işlədə bilir. ABB-nin
buraxdığı Visa Electron, Visa Classic və Visa Gold
kartları bonus xüsusiyyətinə malikdirlər. Kampaniyadan yararlanmaq üçün alıcı
bonus nişanı olan mağazada alış-verişi bonusla
gerçəkləşdirmək istədiyini kassirə bildirməlidir
ki, kassir ona bonuslu qəbz təqdim etsin. Həmin
qəbzdə həm əsas ödəniş, həm də
bonusun miqdarı göstərilir. Alıcı
toplanan bonusları yığaraq kampaniyanın keçərli
olduğu istənilən ticarət nöqtəsinə təqdim
edərək, bonus qarşılığında
alış-veriş edə bilər. ABB-nin
bonus şəbəkəsinə daxil olan mağazalarda bonus
miqdarı əsas ödənişin 5%-dən 20%-ə kimi dəyişir
və qeyd edək ki, bu, Rusiyada təqdim edilən bonus səviyyəsindən
xeyli yüksəkdir - şimal qonşumuzda bu göstərici
3% səviyyəsindədir. Rauf Ağayev Azərbaycanda tətbiq
edilən stimullaşdırıcı təkliflərin yüksək
olmasının nəticəsiz qalmayacağına və əhalidə
kartla alış-verişə həvəs artacağına
inanır: "ABB-nin bonus kampaniyasına daxil olan elə
mağaza şəbəkələri var ki, 100 manatlıq
alış-veriş etdikdə 20 manatlıq bonus əldə
etmək mümkündür. Bu, yetərincə əlverişli
məbləğdir və gec-tez öz işini görəcək",- deyə ABB təmsilçisi bildirir.
Olaylar.- 2012.- 12 aprel.-
S.12.