“Mənimlə dil tapmaq çox çətindir”

Rejissor Samir Qulamov istedadsızlara baş rolların verilməsini sənətə zərbə olduğunu deyir

Samir Qulamov BİMİ, ADMİU və BKA-nın məzunu, İtalian rejissoru Kişdov Zanussi, Pavel Çuxray kimi rejissorların yetirməsidir. Hər birimizin tanıdığı, sevdiyi rejissor. İstər özünü bir aktyor, istərsədə bir rejissor, ssenarist kimi təsdiqləyib sənət möhürünü vuran istedadlı sənət fədaisi. Qəlbi yaratmaq eşqi ilə döyünən, gəncliyin mənəvi dayağı, ümid yeri olan Azərbaycan övladı. Ən əsası, insani keyfiyyətləri, əsl azəri kişisinə xas görkəmi, xasiyyəti, əqidəsi ilə minlərin qəlbinə köçən, sənətdə öz yolu, dəsti- xətti olan azərbaycanlı...

- Samir müəllim, Siz lazımınca tanınan, sevilən, ən əsası professionalların qəbul etdiyi bir rejissorsunuz. Nədən quruluş verdiyiniz tamaşalarda, çəkdiyiniz filmlərdə tanınmış aktyorlara yer ayırmırsınız?

- Mən tanınmışların kölgəsində gizlənərək nə isə əldə etməyə can atan, populyar simaların tanınmaq baxımından reytinq toplamağa çalışan, bir sözlə tanınmışların sənət təcrübələrindən bəhrələnərək tamaşa hazırlayan, film çəkən rejissorlardan deyiləm. Bu mənim sənət palitrama yad və ziddir. Mən tanınmayan, lakin potensial imkanı olan gənclərə şərait yaradıram. İstəmirəm ki, istedadlı gənclərimiz kölgədə qalsın. Əgər bir istedadlı gənci filmimə çəkib onu xalqa təqdim edirəmsə və bundan xalq razı qalırsa, bu mənim uğurum kəşfimdir.

- Sizin reytinqlərin zirvəsində dayanan “Küləklər şəhəri” filminizdə əməkdar incəsənət xadimi Baba Vəziroğlunu da gördük...

-Nə demək istədiyinizi də anladım. Deyirsiniz ki, cəmiyyətdə müəyyən nüfuz sahibləri olan bu iki tanınmış şəxsiyyətləri niyə filmə çəkmişəm? Bu mənim rejissor təxəyyülümün məhsulu deyil. İstər Şeyx Əbdül, istərsə də Baba Vəziroğlu özləri “Küləklər şəhəri”ndə çəkilmək arzusunda olublar. İstək həmin şəxslərin özlərindən qaynaqlanıb. Mən də onların bu istəklərini reallaşdırıb, arzularını çin etmişəm.

- “Küləklər şəhəri” filmində hansı gənc aktyorun oyunu sizi bütövlükdə bir rejissor kimi qane edir?

- Filmdə bir çox aktyor var ki, onlardan biri də Səlimdir. O, professional olmasa da öz rolunu öhdəsindən məharətlə gəlir. Hətta aktrisa Səidə Qulamova da Səlimin rolu yaratmaq, obrazın daxilinə varmaq bacarığına heyran qaldığını söyləyib. Səlim məni bir aktyor kimi tam qane edir.

- Rejissorlar yaman qısqanc olur. Bildiklərini öyrətmək istəmirlər. Bu nədəndir?

- Öyrətməyi bacarmayan rejissor uğurlara imza atmayacaq. Baş rolları da həmişə tapşırıqlarla istedadsız aktyor və aktrisalara verəcək. İstedadsız aktyor və aktrisa nə qədər baş rollar oynasa da o, professionalların gülüş obyekti olacaq. Tapşırıqla rollar bölünməz.

- Demək ki, siz tapşırıqla quruluşlarınıza aktyor və aktrisalar dəvət etmirsiniz?

- Qəti. Qərarı mən verirəm, mənə qərar vermirlər. İstedadsız aktrisa və aktyorla heç nə əldə etmək olmaz. Ona görə də bəzi teatrlarımızda sənət adamlarına rollar tapşırıq və telefon zənglərilə əsaslanıb bölündüyündən tamaşaların, sənət əsərlərinin ömrü uzun olmur. Sənət sənətkarlığı sevir. Sənətində sənətkarlığın yoxdursa, Sən heç nəsən.

- Maraqlıdır, “Küləklər şəhəri” filminin bir seriyasının çəkilişi üçün nə qədər maddiyatınız gedir?

- Bir seriya üçün 150 manat pul xərclənir. Qeyd edim ki, sponsorumuz yoxdur, öz imkanlarımız hesabına bu filmi ərsəyə gətiririk.

- Bəs aktyorlara qonorar ödənilmir?

- Xeyr, onlar fədaidirlər, sənət naminə çalışırlar, bu filmə çəkilməklə onlar böyük bir məktəb keçirlər. İnanın, mən bu filmin həm ssenari müəllifi, həm rejissoru, həm də operatoruyam. İndi təsəvvür edin, gedişatda əsəblər necə tarıma çəkilir.

- “Küləklər şəhəri” filmi start götürəndə “Ruhların qovuşan yeri” adlanırdı. Niyə adını dəyişdirdiniz?

- Mən bir xanım aktrisanı bu filmdə baş rola çəkmişdim, 20 seriyamız hazır idi. Sonra həmin xanım ailə həyatı qurdu və xahiş etdi ki, o çəkilən yerlər verilməsin. Mən də istəmədim ki, aktrisanın ailə xoşbəxtliyinə mane olum. 20 seriyanı həmin xanımın xoşbəxtliyinə qurban verdim və təzədən “Küləklər şəhəri” adı ilə həmin filmi çəkdim.

- Özünüzü necə xarakterizə edirsiniz?

- Əsəbiyəm, konkret qərar verirəm. Verdiyim qərarı dəyişmirəm. Mən hamıyla dil tapıram, ancaq mənimlə dil tapmaq çox çətindir.

- Hansı çəkilən filmlər Sizi daha çox qane edir?

- Vaqif Mustafayevin “Yaramaz”, Rasim Ocaqovun “Ölsəm bağışla” filmlərini çox bəyənirəm.

- Kinomuzun bu günü sizi qane edirmi?

- Qətiyyən. Mədəniyyət Nazirliyinin kino şöbəsi fəaliyyətində güclü dönüş yaratmalıdır. Hansı filmimiz dünya və beynəlxalq mükafatlara layiq görülüb? Heç biri. Budur görülən işlərin nəticəsi. Nəsimi Əliyev, Murad Muradov kimi gənc rejissorlarımıza şərait yaradılmalıdır. Mən bu iki gəncin rejissurasına çox ümidliyəm.

- Samir müəllim, Sizi qısqanan rejissorlara münasibətiniz. Tarixən yaşlı nəsil gəncləri qısqanıb, yollarında səddə çevriliblər...

- Mən sağlam və saf rəqabətin tərəfdarıyam. Qısqanclıq, paxıllıq mənim təbiətimə xas deyil. O ki, qaldı mənim paxıllığımı çəkən rejissorlara, bircə onu deyirəm ki, rejissorun fantaziyası, təxəyyülü tükəndisə, deməli onun sənətlə vidalaşmağının məqamı çatıb. Onu qeyd edim ki, istedadı nə qədər boğsan da, yolunda sipər olsan da, onu itirmək, silmək mümkün deyil. Sənətkarlıq olan yerdə bütün səfləri dəf etmək mümkündür.

- Belə bir sual. Gəncsiniz, xanım aktrisaların toruna düşmək təhlükəsi ilə üzləşməmisiniz?

- Mən hisslərimə hakim olmağı bacarıram. Bir də onu deyim ki, mən hər kəsi bəyənən, tez- tez vurulan, hisslərinin, nəfsinin qulu olanlardan deyiləm.

... Müsahibim olduqca qürurlu, qabağından yeməyən, sözünün ağası olan bir gəncdir. İstedadı ilə çox rejissorları arxada qoyan Samir Qulamova uğurlar, saysız- hesabsız filmlər arzulayırıq. Qismət olsa, bir də görüşərik.

Alim Nəbioğlu

Olaylar.- 2012.- 1 fevral.- S.11.