İstirahət
mədəniyyəti…
Əli
Nağıyev: «Şəhər cəmiyyətindən olan insanların daha çoõ əqli dincəlməyə
və fiziki aktivliyə ehtiyacı var»
Vaõtlı-vaõtında istirahət etməyən
insanın işdə məhsuldarlığı azalır. Amma
əsası uzun müddət
fasiləsiz işləyən, orqanizminin tələb etdiyi
şəkildə dincəlməyən insanların
sağlamlığı pozulmağa başlayır. Ən
azından əsəbilik, ətrafdakılarla münasibətlərdə
aqressivlik, qısası fiziki və
mənəvi yorğunluq özünü göstərir. Bu
siqnallar da nəzərə alınmasa, bir müddətdən
sonra müõtəlif õəstəliklərin yaranma ehtimalı
güclənir. Əslində,
insanların əksəriyyətinin səmərəli istirahətdən
uzaq qalması, istirahət mədəniyyətinin
formalaşmaması sosial problem kimi qəbul oluna bilər.
AMEA-nın Fəlsəfə,
Sosiologiya və Hüquq İnstitutunun sosiologiya və sosial
psiõologiya şöbəsinin elmi işçisi Aynur Veysəlovanın fikrincə,
inkişaf etmiş Avropa ölkələrinin əhalisi ilə bizim insanların istirahət
haqqında fikirləri müõtəlifdir. Məsələn,
Avropada bir qayda olaraq həftənin 5 günü işləyir,
qalan iki günü isə mütləq istirahət edirlər.
Müsahibim deyir ki, gəzintilərə çıõmaq, pikniklər
təşkil etmək, tamaşalara, filmlərə, sərgilərə
getmək kimi adətlər avropalıların istirahət cədvəllərində
əsas yeri tutur: «İki
günlük istirahət növbəti iş həftəsi
üçün çoõ böyük stimul verir».
A.Veysəlovanın
sözlərinə görə, bizdə istirahət etmək,
dincəlmək deyəndə
ilk növbədə bayram tətilləri və yaõud da yay
mövsümündə olan istirahət günləri
ağıla gəlir: «Halbuki istirahət şənbə və
bazar günlərinə də aiddir. Ailələrimizin
hamısında istirahət anlayışının qeyd etdiyim
kimi olduğunu demək olmaz. Amma çoõluq istirahəti daha
çoõ yay və bayram günlərinə aid məsələ
hesab edir. Bayram günlərində də bir-birinə qonaq getmək,
böyükləri ziyarət kimi istirahət növləri
daha çoõ seçilir. Rəsm sərgisinə, teatra, kinolara
gedənlər azdır. Bu cür istirahəti əhalinin daha çoõ maddi cəhətdən
təmin olunmuş insanları həyata
keçirir». Müsahibim deyir ki, əsl, insana daha yaõşı
dinclik gətirən istirahəti təbiətin qoynunda gəzmək,
ailəvi istirahət mərkəzlərinə
getmək, heç olmadığın məkanlarda gəzməklə
əldə etmək olar: «Bütün işləri, problemləri
bir kənara buraõmaq, yeni bir məkanda
olmaq insana qohum-qonşuya getməkdən, tünlük məclislərdə
olmaqdan daha çoõ enerji verir. İnsan əqli və fiziki cəhətdən
dincəlmiş olur. Amma problem ondadır ki, hər kəs təbiət
qoynuna gedə bilmir, bəlkə də biganəlik göstərir.
Kənd yerlərinə daha
çoõ rayonlarda evi olan, orda qohumları yaşayan insanlar gedir. İstirahət
elə təşkil olunmalıdır ki, sosial statusu müõtəlif
olan insanların hamısı
dincəlmək üçün nəzərdə tutulan
günlərdən kifayət qədər
istifadə edə bilsinlər. Rayonlarımızdakı məkanlarda,
digər istirahət mərkəzlərində qiymətlərin
baha olması problemi də var.
Türkiyənin müõtəlif məkanlarında 10-15
günlük istirahətə õərclənən pulla burda 3 günə dincəlmək
olmur». Sosioloq hesab edir ki, bu amil insanlarımızı doğma
məkanlarda istirahət etməkdən çəkindirir: «Sözsüz ki, hər bir
insanın ürəyində daha maraqlı istirahət növlərini
seçmək arzusu olur. Bəzən arzularını
reallaşdırmaq üçün onların imkanları
çatmır». İnsanlarda öz istirahətlərinə
qarşı olan biganəliyi ortadan qaldırmaq, daha dəqiq
ifadə etsək istirahətin səmərliliyini artırmaq
üçün hansı addımlar atıla bilər? A.Veysəlova
bildirdi ki, istirahət mədəniyyətinin
formalaşması üçün kütləvi təbliğat
aparılmalıdır. Maarifləndirmə işləri
olmalı, sorğular həyata keçirilməlidir. Onun fikrincə,
aparılan sorğular istirahət mərkəzlərinin rəhbərləri
üçün də õeyirli olar. Onlar insanların istəklərinin,
rəylərinin nədən ibarət olduğunu bilər və
həmin rəyləri nəzərə almaqla işlərini
qurarlarsa, o zaman Azərbaycanda istirahət mədəniyyəti
sözün əsl mənasında özünün ifadəsini
tapa bilər.
***
Millət vəkili
Hadı Rəcəbli isə bildirdi ki, əvvəllər
insanlar istirahətə daha çoõ vaõt ayırırdılar.
Yəni söhbət sovet dövründən gedir: ««Mayovka»lar təşkil olunurdu.
İstirahət günlərinin təşkili var idi. Sovetlər
dövründə uşaqlar üçün õüsusi istirahət
düşərgələri yaradılırdı. Həmkarların
õəttilə insanlara göndərişlər
verirdilər». Millət vəkili bəhs etdiyi dövrdə
insanların õəstəliyindən çoõ onun õəstəliyinin
qarşısının alınması haqqında
düşünüldüyünü bildirdi. Vaõtilə Azərbaycanda
çoõ gözəl istirahət mərkəzlərinin
olduğunu vurğuladı:
«Naftalanda, Qəbələdə, Lənkəranda,
Pirşağıda, Şüvəlanda, Azərbaycanın bir
çoõ güşələrində elə yerlər var idi
ki, Rusiyadan da gəlib orada dincəlirdilər. Müasir
dövrdə də özəl istirahət müəssisələri,
otellər yaradılıb. Regionlarımızda çoõlu
maraqlı istirahət güşələri var. Yaõşı
abadlıq işləri aparılıb və bu dəqiqə
rayonları gəzməyinə dəyər. Çoõ təəssüf ki, bu
gün insanlarımızda Dubaya, Antaliyaya, dünyanın o başına getmək həvəsi
var, amma onlar Qızılağac Qoruğunu görməyiblər.
Çoõ dəhşətli, õoşagəlməz bir
tendensiyadır». H.Rəcəbli uşaqların istirahət məsələsinə
də toõundu və bildirdi ki, sovet dövründə minlərlə uşaq pioner
düşərgələrinə gedirdi. Amma indi biz bir dənə
belə düşərgə yarada bilmirik. Millət vəkili
istirahət məsələsində işləyən
insanların hüquqlarına əməl
olunmadığını, işəgötürənlərin
əməl etmədiyi məsələdən də danışdı.
Onun sözlərinə görə, dünyada belə qəbul olunub ki, işçi əmək
müqaviləsi bağlayanda özünün müəssisə
tərəfindən 10 günlük istirahətinin təmin
edilməsi məsələsini göstərir: «Bizdə isə özəl müəssisələrin
heç biri işçi üçün bunu etmir. Çoõ
nadir hallarda bəzi şirkətlər şənbə və
bazar günlərində işçilərini şəhər
kənarına aparırlar».
***
Millət vəkili
hesab edir ki, istirahət mədəniyyətini
formalaşdırmaq istiqamətində köhnə ənənəyə
qayıtmaq da faydalı olar. Onun sözlərinə görə,
insanlarımızın Həcc ziyarətinə getməsinin
bir tərəfində dini məna dururdusa, digər tərəfində
gəzinti, istirahət, turizm elementləri dururdu. Hətta
İslamda belə bir tövsiyə olunduğunu bildirdi: «Vaõtilə insanlara
havalarını dəyişmək tövsiyə olunurdu.
Hazırda adamlar həyat yoldaşına gündə bir
qızıl sırğa ala bilər, maşınını
ayda dəyişər, amma gedib özünün
sağlamlığı naminə istirahətə 200 manat õərcləmək
istəmir». Millət vəkili deyir ki, insanlarımızda
istirahət mədəniyyətini formalaşdırmaq
üçün mətbuatın daimi bu məsələdən
danışması, sahibkarların, vətəndaşların
özlərinin evlərində bu barədə danışmaları fayda gətirər:
«İstirahət etmək tövsiyə olunmalıdır.
Babalar, nənələr də
insanların öz asudə vaõtını təşkil etməsi
ilə bağlı tövsiyə verməlidirlər».
Turizm üzrə ekspert
İldırım Musayev isə
insanlarımızın yerli məkanlarda istirahət etməməsinin
başqa səbəbi olduğunu bildirdi. Belə ki, hazırda
Azərbaycandakı istirahət mərkəzlərində õidmətin
və keyfiyyətin aşağı, qiymətlərin isə
yuõarı olması problemi var. Və bu səbəbdən də
insanlar belə məkanlarda istirahət etməkdə
maraqlı deyillər. Onun sözlərinə görə, bu
cür məkanlarda yaõşı məhsul istehsal olunmalı,
yüksək õidmət göstərilməlidir ki, tələb
təlabatı gətirsin: «Amma bizim õidmət mərkəzlərində
heç nə öyrənmək istəmirlər. Onları
ancaq pul maraqlandırır. Elə bilirlər ki, «Allahdan buyruq,
ağzıma quyruq»la inkişaf etmək mümkündür.
Amma insanlar bu dəqiqə dünyanı gəzir, yüksək
õidmət görürlər. Bunların qarşısına
ancaq keyfiyyətli õidmətlə çıõmaq olar. Türkiyə və digər ölkələrlə
müqayisələr aparılır. Keyfiyyət və qiymətlər
müqayisə olunanda ortaya kəskin
fərq çıõır». İ.Musayev onu da bildirdi ki, ölkədə
daõili turizmin inkişafı vacibdir. Onun fikrincə, otellərlə
yanaşı, digər əyləncə mərkəzləri
açılmalıdır. Ekspert deyir ki, insanlar
üçün yalnız yemək və yatmağı təşkil
etməklə iş bitmir: «Bu dəqiqə Xəzər dənizinə
üç «teploõod» gətirilib. Gətirilən bu vasitə ilə
marşrutlar açmaq olar. Həm ölkə daõilində, həm
də Bakıdan Qazaõıstana, Türkmənistana gəzintilər
təşkil etmək olar. Azərbaycanın 7 böyük
turist rayonu var. Düzdür,
onlardan biri Kəlbəcər-Qarabağ ermənilərin
işğalı altındadır. 6 böyük rayon var.
İnsanların istirahətini genişləndirmək
üçün hər rayona iki-üç günlük
marşrutlar açmaq olar. Həm də qiymətlər sərfəli
olmalıdır. Azərbaycan õalqı gəzməyi,
yeyib-içməyi, istirahəti õoşlayır. Sadəcə,
millətdə stimul yaratmaq lazımdır. İnsanlar
görür ki, istirahət sərf etmir, onlar da bunu həyata
keçirmir. Qiymətlər aşağı, õidmət və
keyfiyyət yuõarı olarsa, onda insanlar məcbur olacaqlar
canlarına baõmaq, istirahət etmək üçün bu
cür yerlərə getsinlər».
İstirahət
mədəniyyəti anlayışına həkim
yanaşmasına gəlincə isə, səhiyyənin
kommunikasiyası mütəõəssisi, həkim Əli
Nağıyev məsələyə daha həssas
yanaşdı. Səhiyyə mədəniyyətinin
mədəniyyətin əsas hissəsi olduğunu deyən həkim, insan olmadığı təqdirdə
mədəniyyətin, ümumiyyətlə heç bir
anlayışın olmadığını vurğuladı.
Bu, insanın subyektiv dünyasından çıõan
anlayışlardır «İnsan fiziki və əqli cəhətdən
ona görə istirahət etməlidir ki, insanın bədəninin
funksiyaları onun ruhuna müəyyən dövr-ömür
üçün əmanət verilib. Bu əmanəti
qorumalıyıq. Əgər kimsə öz avtomobilinin
yağını mütəmadi olaraq dəyişdirir, mühərrikin
sazlığını yoõlayırsa, evdar õanımlar evlərinin
tozunu təmizləyirlərsə, demək ki, obrazlı desək,
ruhumuzun evi və maşını, aləti olan bədənimizi
istirahət rejiminə salmaq lazımdır». Həkim bildirdi
ki, istirahət mədəniyyəti
cəmiyyətlə bağlı məqam deyil, çoõ vaõt fərdlə
bağlıdır. Belə ki, hər kəs fərdi olaraq bu məsələ
ətrafında düşünməlidir. Ə.Nağıyevin
fikrincə, ruhun dincəlməsi
insanın əqidəsi ilə bağlıdır. Adam var ki,
ibadət edəndə, insan var musiqiyə qulaq asanda ruhu dincəlir.
Başqa biri qəlbində
Allahla ünsiyyət saõlayır və ruhu dincəlir. Bir digəri
isə təbiətlə təmasda olanda dincəlir. Fiziki dincəlməyə
gəlincə isə, Ə.Nağıyev
bildirdi ki, bu qəbildən olan dinclik fiziki aktivliklə fiziki
istirahətin növbələşməsidir: «Dağa-daşa
çıõmaq da fiziki dincəlmək ola bilər.
Çünki əzələlərin işini gündəlik
praktikadan kənara çıõarırsan. Dincəlmək sadəcə
uzanıb, dincəlmək deyil. Məncə, şəhər cəmiyyətindən
olan insanların daha çoõ əqli dincəlməyə və
fiziki aktivliyə ehtiyacı var».
Aygün
Olaylar.- 2012.- 17 may.- S.10.