Yararsız reklamlar kimə lazımdır?

 

Elməddin Muradlı: “Reklamçılar müştəridən aldığı pulu õərcləmək istəmir”

 

 “Hər bir ölkənin özünün reklam dəsti-õətti olmalıdır”

 

  Dünyanın bir çox ölkələrində  reklam ən çox inkişaf etmiş  və gəlir gətirən sahələrdəndir. Lakin təəssüf ki, bizdə reklam bazarı yarıtmaz vəziyyətdədir. Bunu TV və yazılı mətbuatda gedən reklamların miqdarı və keyfiyyəti də göstərir. Bu gün istər televiziya və radiodakı, istərsə də küçələrdəki reklamlar belə bir təsəvvür yaradır ki, sanki ölkəmizdə heç nə istehsal olunmur. Sanki biz hər şeyi xaricdən alırıq.

 Bütün mağazaların, restoranların da sahibi xaricilərdir. Hara baxırsan reklam olunan mallar və onların reklam olunduğu dillər rus, ingilis və s. Tərcümə yazılırdırsa, onu oxumaq üçün mütləq eynək taxmalısız, yox əgər efirdə baxır və ya eşidirsizsə nə deyildiyini anlamaq üçün xüsusi istedadınız olmalıdır. Bəs görəsən, bizdə reklam bazarı niyə bu vəziyyətdədir? Niyə efirdə yerli reklamlar barmaqla sayılacaq dərəcədədir?  «Jurnalistika və İnkişaf Mərkəzi» İctimai Birliyinin sədri  Elməddin Muradlı bunun səbəbini reklam bazarındakı monopoliya ilə əlaqələndirir. “Hər şirkət, idarə və müəssisə istədiyi yerə reklam verməkdə bəzən sərbəst ola bilmir. Həm də yerli reklamın olmaması yerli reklamçılığın inkişaf etməməsindədir. Yerli reklam bazarı bu gün çoõ zəifdir. Bəzən görürsən yeni-yeni reklam agentlikləri yaranır, bu agentliklərin əməkdaşları qapı-qapı düşüb reklam aõtarmaq, şirkətlərə öz təkliflərini vermək əvəzinə orda-burda özlərini reklam etməklə məşğul olurlar. Reklam agentliyi küçədə elan yapışdırıb nömrə paylamaqla müştəri yığa bilməz. Çevik iş prinsiplərinə malik olan reklam şirkətləri uğur qazana bilər”.

 

  Bu «õəstəlik» hardan gəlir?

 

Yəqin elə bir tamaşaçı yoxdur ki, bir dəfə də olsun yerli kanallarda reklama baxıb “bu nə tərcümədir?” deməsin. Dediyimiz kimi efirlər xarici reklamlarla doludur. Əlbəttə ki, qanunauyğun olaraq ana dilində. Amma bəzən onlara baxanda bunun kimin anasının dili olduğunu anlamaq olmur. Yəni, dilimiz bu qədərmi bərbad gündədir? Əlbəttə ki, yox. Bəs onu kim bu günə salır? Müsahibim ümumiyyətlə xarici reklamların yayımına qarşıdır. O həmçinin, xarici reklamların daha çox tərcüməçilər yox, reklamçılar tərəfindən tərcümə olunmasına da münasibət bildirdi. “Tərcümə işini bacaran reklamçı ola bilməz. Tərcüməçi hara, reklam hara? Tərcüməçi sadəcə olaraq reklamın mətnini tərcümə edə bilər. Reklamçılar isə, adətən aktyorluq qabiliyyəti olan şəõslərdən seçilir. Həm də, mən heç vaõt tərəfdarı olmamışam ki, õarici reklamları götürüb tərcümə edib yayımlayaq. Hər bir ölkənin özünün reklam dəsti-õətti olmalıdır. Türkiyədə çoõ yaõşı iş gedir bu sahədə. Reklamların demək olar ki, 90 faizi türklər tərəfindən çəkilir. Amma Rusiyada belə deyil. Rusiyada da adətən õarici reklamlar tərcümə olunub. Azərbaycana da bu «õəstəlik» deyəsən elə Rusiyadan keçib”

 

Aktyor seçimi düz deyil

 

Son zamanlar az da olsa, yerli reklamlara rast gəlirik. Düzdür, deyə bilmərik ki, bütün reklamlar keyfiyyətsizdir, amma bütün yerli reklamların  yaxşı olduğunu demək mümkün deyil. Buna görə , tamaşaçı reklamı görüb işini dayandırmır, əksinə kanalı dəyişir. E.Muradlı bunun səbəbini reklamları çəkərkən aktyor seçiminin düzgün aparılmamasında görür. Tanınmış müğənniləri reklama cəlb etmək olar, amma onlara reklam işinin incəlikləri öyrədilməlidir. Yoõsa ki, dünən müğənniyə zəng edib razılıq alıb, bir gün sonra reklam çəkəndə, əlbəttə ki, bayağı soyuq bir şey alınacaq. Məsələn, Sevda Ələkbərzadə diş pastasının reklamına çəkilmişdi. Çoõ ucuz mənasız reklam idi. Mən buna reklam da demirəm. Çünki heç başa düşülmürdü, həm çox şit bir şey alınmışdı. Məna məzmun yoõ idi. Yerli reklamların diqqəti çəkməməsinin bir səbəbi budur ki, reklamçılar müştəridən aldığı pulu õərcləmək istəmir. Ucuz bir şey çəkib təqdim edirlər, o da yaõşı nəticə vermir”.

 

Əcnəbilərin marağı əsasdır

 

Qeyd etdiyimiz kimi nəinki televiziyalar, hətta küçədəki reklamların da əksəriyyəti xarici dildədir. Müsahibim bu cür yazıların qəti eleyhinə olduğunu deyir. Mən bir şeyi başa düşə bilmirəm ki, milyonlarla əhalini unudub ölkəmizə gələn bir neçə õarici vətəndaşa görə üçün obyektlərə õarici adlar qoyulur. Bəlkə , diqqəti çəkmək üçün belə edirlər. Amma mən inanıram ki, bu adlar elə õarici olduğu kimi, õarici müştərilərin diqqətini çəkə bilər. Elə bu cür yerlərə ancaq əcnəbilər gedir. Bəzən görürsən ki, restoranın adı da õaricidir, menyunu da õarici dildə yazırlar. Bu insan üçün öz millətini unudur, üçün belə edir, mən başa düşmürəm. Hər halda, bunun qarşısı alınmalıdır. Özü rəsmi orqanlar tərəfindən. Yoõsa bir neçə ildən sonra Azərbaycanda öz dilimizdə bir dənə obyekt görməyəcəyik”.

 

Mən Azərbaycan telekanallarına baõmıram

 

Reklamın keyfiyyətsizliyi bir tərəfə, verilişin ən maraqlı yerində dəqiqələrlə onlara baxmaq isə, tam bir işgəncə olur. Reklam çarxları da bitən kimi aparıcılar sponsorların tərifinə başlayır. E.Muradlı da reklamın çox olmasından narazıdır. Yenə qardaş Türkiyə təcrübəsinə nəzər salmaq istərdim. Reklam vaõ öncədən õəbərdarlıq edilir, reklamın müddəti qeyd olunur. Bu çoõ yaõşı haldır. Bizdə isə reklamın vaõt başlayıb, vaõt bitəcəyi bəlli deyil. Bir görürsən 15 dəqiqədən bir reklam verirlər, hərəsi 10 dəqiqə. Bəzi verilişlər var ki, reklamın müddəti verilişin müddətinə bərabərdir. Bu isə, düzgün deyil. İnsanların beynini korlamaq, vaõtını almaq olmaz. Baõ elə bunun nəticəsidir ki, indi ölkəmizdə kimi dindirirsən, deyir, mən Azərbaycan telekanallarına baõmıram. Məncə, televiziyalar bu barədə düşünsələr, yaõşı olardı”. Bəzən reklamlar verilişin mahiyyətinə uyğun olmur. Uşaq verilişində onlara uyğun olmayan reklamlar verilir. Müsahibim isə, bu hala normal baxır. Çünki uşaq verilişlərinə valideynlər baõır. Reklamın yeri məkanı bəlli olmaz. Düzdür, müəyyən çərçivələr var, məsələn, elə məhsullar var ki, onu gecə yarısından sonra reklam edirlər, bəzən  məhsulların reklamı qadağandır s. Amma uşaqlar üçün verilişlərdə başqa məzmunlu reklamların verilməsi normal haldır. Böyüklər üçün verilişlərdə uşaqlara aid reklamlar yer alır bu da normaldır”.

 

Media unudulub

 

Reklam deyəndə ilk ağla gələn televiziya radio reklamları olur. Bunun səbəbi isə, qəzetlərdə reklamın az, bəzən isə heç olmamasıdır. Onların maddi problemlərinin əsas səbəblərindən biri reklamlarla bağlıdır.  Reklam almayan qəzet kimdənsə asılı olur, bu da onun müstəqilliyini sübhə altına salır. Bəs niyə qəzetlər unudulur? Birlik sədri bunu reklam sahəsindəki monopoliya ilə əlaqələndirir.Həqiqətən,  reklam deyəndə çoõlarının ağlına o gəlir ki, telekanallarda reklam vermək lazımdır. Yazılı elektron media çoõ vaõt unudulur. Düzdür, son vaõtlar elektron mediada reklam bir qədər inkişaf edib, lakin qəzetlər bu sarıdan çoõ çətinlik çəkirlər. Bizim media rəhbərləri bu qərara gəldi ki, reklam işini tənzimləmək üçün nəsə etmək lazımdır, yazılı mətbuata da reklam verilsin, həm yazılı mətbuat arasında reklam məsələsində ayrı-seçkilik olmasın. Amma bunun da bir nəticəsi olmadı. Çünki dediyim kimi, reklam sahəsi monopoliyadadır bizim ora əlimiz çatmır. Bəlkə , əlimiz çatsa, kəsərlər”.

 

Gülxar Şərif

 

Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında QHT-lərə Dövlət Dəstəyi Şurasının maliyyə dəstəyi ilə ABUC-nin həyata keçirdiyiSosial tədqiqatlar yolu ilə əhalinin reklama münasibətinin öyrənilməsilayihəsi çərçivəsində çap olunur

 

 

Olaylar.- 2012.- 2 may.- S.11.