Türklüyün yaşanması-insanlığın
xilasıdır
Hər
il mayın 3-ü Türklük
Günü kimi qeyd edilsə də, hələ türkün özünəməxsus özəllikləri
ömürləşməyib. Dünyanın indiki
ruhsuz halı türklərin də
yaşamına öz dərin təsirini
göstərməkdədir. Dünya dəhşətli
dərəcədə eyniləşir. Bu ilk olaraq
türklüyümüzə zərbə vurur.
Sayını unutduğumuz tədbirlərdə
türklüklə bağlı danışılanlar sözdən
işə çevrilmir.
***
Türklüyümüz –
mahiyyətimiz, bənzərsizliyimizdir. Bu gün dünyada Türk Ruhunun var olmasına böyük
gərək duyulur. İndi
dünya mahiyyətindən
ayrıldığı üçün türk də özünə yadlaşır. Türksüz dünyanı mahiyyətcə yox saymaq olar.
Bəşər ruhunun, mədəniyyətinin,
adət-ənənələrinin ilahi, insani səviyyədə qoruyucusu,
həm də ilkin yaradıcısı Türk ona olan
bütün qeyri-müəyyən yanaşmalara baxmayaraq,
halını, özümlüyünü
qorumalıdır. Hər il
Azərbaycanda, eləcə də Türk
Dünyasında keçirilən müxtəlif tədbirlərdə
türklə, türkçülüyün
sorunları ilə bağlı müəyyən işlər
təhlil və müzakirə obyektinə çevrilsə də,
bunların kökündə duran nədənlər
diqqətlə araşdırılmır.
***
Türk
xalqı niyə istədiyi kimi var ola, mahiyyətini təsdiq
edə bilmir? İnam Ata (Asif Ata)
bunun nədənlərini aydınca
göstərir: "Türk öz Peyğəmbərini vermədi, verəndə
də onun arxasınca getmədi. Türkün ikinci xətası
onda oldu ki, Türk Türkü
sevmədi. Türkün üçüncü
xətası idrakının gücündən çox qılıncının gücünə
güvənməsi oldu”.
Türk
xaraktercə birsifətliyi, dəyişməzliyi, ölümlə
öcəşməyi, öldürməyi sevməməyi,
anadangəlmə döyüşkənliyi,
inancıllığı, yurdsevərliyi ilə diqqəti cəlb
edir. Deyə bilərlər ki, bu cəhətlər başqa millətdə də var.
Ancaq Türkün
başlıca xarakterik cəhətləri
yalnız ona məxsusdur və sözün gerçək anlamında bir qurtarıcı kimi dünyaya təqdim olunmalıdır.
Bu,
ayrıca bir söhbətin mövzusudur ki, möhtəşəm
fikir, ruh quruculuğuna, ideyaçılığa, idraki və bədii gücə qadir olan Türk
habelə böyük dövlətçilik
gələnəyi yaratdı. Təbii ki,
dövlətçiliyimiz yaranmasaydı, başqa
özəlliklərimizi qorumaq da mümkün
olmayacaqdı. Türk dövlətçilik
gələnəyini minillər boyunca qorudu, bu gün
də yaşatmaqdadır. De gəl, tarixin çeşidli
çağlarında Türk özündən
ayrıldı, zaman-zaman başqalarına
yaradı. Türklük mahiyyəti onu özündən ayrılan məqamlarda
daxilinə üz tutmağa,
özündən güc almağa
çağırdı.
İnam Ata Türk Birliyini
belə görür: "Türkün
mənəvi-ruhani birliyi:
İnamçılıq – Mütləqə İnam
əsasında birlik. Ədəbiyyat, sənət,
elm, musiqi birliyi: mənəvi-idraki-ümumi türk mahiyyəti;
Hərbi
ittifaq: Ayrı-ayrı müstəqil
dövlətlərin hərbi ittifaqı;
Qərbçiliyə
qarşı birgə döyüş. Qərbçiliyin
aradan qalxması”.
***
Türk həyata
yaradıcı baxır, insanilikdən soraq
verən hər bir cəhəti ləyaqətlə
dəyərləndirir. Onu qoruyur,
yaşadır və sabaha
çatdırır. Bu gün
Türkün fitrəti dərinliklərə
çəkilsə də, bu ilahi hal onun
içində bir güc
kimi yaşamaqdadır. Türkün
təbiətə yanaşması onun
dağı, daşı, göyü,
çayı, meşəni, təbiətdəki
varlıqları ilahiləşdirməsi demək olub. O, ilkin mifoloji düşüncəsində ilahi özəlliklərini ifadə edib. Türkün mifoloji düşüncə sistemi
son dərəcə insana
doğma təsir bağışlayır.
Türk təbiətdə, onun yaratdıqlarında özünü
görüb, gördüyünü
öyüb. Bütün
bunlar əski Türklərin inanc dünyasında Tanrıya tapınma kultunu yaradıb.
***
Türk
Tanrısına olduqca doğma
idi. Bu doğmalıq onun canına, qanına hopmuşdu.
Türkün "köçəriliyi"
ideyası zaman-zaman onu
sevməyənlərin uydurduğu həqarətli
yanaşmadır. Böyük yaşam sistemi,
dünyabaxış yaradan bir
millət bizi sevməyənlərin dediyi anlamda necə
köçəri ola bilərdi? Türk yalnız öz
elində köç edib.
Çoxlu zəfər yürüşləri
Türkü dünyanın müxtəlif
bölgələrində böyük ruhunu ifadə etməyə imkan
verib.
***
Türk getdiyi yerlərdə zorçu
yox, ruhçu
(insançı) olub. Əski və orta yüzillərdə bənzərsiz idraki imkanını üzə
çıxarmaqdan daha çox
qılınca üz tutan,
özünəməxsus dövlətçilik ənənəsi
yaradan Türkləri anlamaq
olur. Ancaq hər halda Türkün
böyük potensiyasını zaman-zaman qılınca sərf etməsilə
də razılaşmaq olmaz. Əgər
qılıncdan yapışmaq, sonucda
Türklərin Birliyinə, Türk Ruhunun dünyanı xilas kimi saracağına gətirib
çıxarsaydı, yenə dərd yarı idi.
De gəl ki, Türklər
böyük dövlətçilik gələnəyi
yaratdığı dərəcədə bir-birini
sevmədilər.
Sözün əsl
mənasında Türk öz
böyüklüyünü dəyərləndirə
bilmədi. Türkü sevməyənlər onun
içindəki didişmələrdən bacarıqla
yararlandılar. İldırım Bəyazidlə Teymurləng,
Şah İsmayıl Xətayi ilə Sultan Səlim arasındakı döyüş
mahiyyətcə Türklərin tarixdə buraxdığı ən
böyük yanlışlardan idi. Türklər bir
ola bilsəydilər, onda
dünyanın indiki durumu
başqalaşardı. Türk özünün
dünyabaxışını, ilahi inanclar sistemini qoruya, artıra, bunların özülündə
yenisini yarada bilmədi.
Bu, dünyaya daha çox Türkü öyrənib ona
zərbə vurmaq üçün
tutalğa verdi.
***
Bir millət olaraq dərdlərimiz çoxdur. Amma hər halda
dünyanın sonu da deyil. Başımıza gələnlər bizə onu deyir
ki, bundan sonra çaşmaq, sarsılmaq olmaz. Gerçək durumumuz bizə
onu deyir ki, zəngin dövlətçilik gələnəyimizi
dəyərləndirməli, keçmişimizlə, olmuşlarla
yanaşı, həm də ömrümüzdə
yeni-yeni ümidli üfüqlər yaratmalıyıq.
Bu gün Türklərin qarşısında duran ən qaçılmaz iş onların bir-birini anlamamasıdır.
Türk Türkün dərdinə
yanmalıdır. Özgəçiliyə yarayan Türkün sabahı yoxdur. Görəsən, haçanacan Türk
dünyası Qarabağ
məsələsinə saymaz
yanaşacaq? Azərbaycanın
Qarabağ, Güney dərdi mahiyyətcə Türk dünyasının
köklü problemidir.
Türkün ruhunda ideologiya
yaratmaq gələnəyi
ayrıca yer tutur. Bu anlamda 20-ci yüzilin
başlanğıcında Azərbaycanda
Əlibəy Hüseynzadənin,
habelə Türkiyədə
Ziya Göyalpın ideya yaratmaq yönündə işləri
ayrıca diqqət çəkir. Bu, həmin dönəm idi ki, dünya
Türkün hər mənada ölümünə
çalışırdı. Belə bir çağda Türkçülük ideologiyasının
ortaya çıxması
mahiyyətcə türklüyün
yeni bir səviyyədə təqdimi
demək oldu. Bu insanlar gördülər
ki, əgər türkçülük ayrıca
bir ideologiyaya çevrilməsə, onda
türkün sabahı
üçün böyük
əngəl yaranacaq.
Bu anlamda türkçülüyün
yaşarı bir ideya səviyyəsində
meydana çıxması
gündən-günə gərginləşən
dünyada ideoloji mübarizənin yaranmasında
önəmli rol oynadı.
Az sonra uzun
illərdən bəri
ideoloji yöndə vuruşunu dövlət qurmaqla gerçəkləşdirən
Məhəmməd Əmin
Rəsulzadə və
yörəsindəki ləyaqətli
aydınlar dövlətçilik
tariximizdə hünərli
bir səhifə yazdılar. Bu dövrdə
Türkiyə başına
gələn çoxlu
fəlakətlərdən qurtuldu,
hünərlər göstərdi.
Özəlliklə 1930-cu illərdə Azərbaycanda türkçülüyə
qarşı amansız
basqılar oldu. Azərbaycanın say-seçmə aydınları repressiyalara
uğradılar.
***
Bu gün bütün umacaqlarımıza baxmayaraq,
hər halda türk xalqları arasında müəyyən
münasibətlər yaranıb. Çağdaş dönəmdə mənəvi
sahədə türk xalqları arasında birliyin yaradılmasına daha çox gərək var. Elmi-mədəni
iş birliyi bu mənəvi bağlılığın gündən-günə
bərkiməsinə çalışmalıdır.
Hər halda ümumtürk əlifbası, ümumtürk
ədəbi dili yönündə daha ciddi düşünməyin
vaxtıdır.
Türk xalqlarının adət-ənənələrinin öyrənilməsi, yaşadılması
gərəkdir. Əgər bu yöndə
cəhdlərimizi davam
etdirməsək, indi tez-tez işlədilən
"Türk Dünyası"
anlayışı konkretlikdən
daha çox ümumi, anlaşılmaz bir hala düşər.
Ötən yüzilin 90-cı illərindən "21-ci yüzil
Türk yüzilidir"-deyə danışılır.
Ancaq görəsən, dünyada,
eləcə də öz aramızda, içimizdə Türk insançılığının, xilasçılığının var olması üçün nə edirik?
Bu gün coğrafi Turançılıqdan daha
çox Mənəvi
Turançılıq ideyasının
özül prinsip kimi yaşadılmasına
gərək var. İndi
türklərin bir-birinə
özgələşməsi onların yeni fəlakətlərini yaradır. Milli ruha yiyə
durmaq, xalqların yaratdıqlarına sayğı
ilə yanaşmaq dünyaya, həyata, insana, təbiətə daim uca Türk
Ruhu ilə baxmaq hər gün Türklük Gününün yaşanması
deməkdir.
Türk xalqı tarixən olduğu kimi indi də
başqa xalqlara qarşı insansevərlik
göstərir. Əslində türkün insansevərliyi
dünyanın milli tolerantlıq qəlibindən
ötə, bənzərsiz
bir olaydır, bəşəriliyi tam mənasıyla
təsdiq edir. Ancaq dünyada "Türkdən
qorxmaq” ideyasının
olduğu kimsəyə
gizli deyil.
Bizi gözləyən fəlakətlərdən üstün
olmalıyıq.
***
Bu gün Türk özünə və dünyaya İnam Atanın Mütləqə
İnam Dünyabaxışını
təqdim edir. Türkün və dünyanın xilası bundadır!
Atamız var olsun!
İşıqlı Atalı,
Mütləqə İnam Ocağının
Yükümlüsü
Olaylar.- 2013.- 3 may.- S.8.