Öz qədrini bilənin qədrini bilərlər!

İnsan kompleks varlıq olduğu üçün özünü “biz” hesab edə bilər

Qədir anlayışı heç də hamı tərəfindən eyni cür və birmənalı qarşılanmır. Bəziləri bunu bir elə vecinə almır, daha çoxları isə bunu gülünc vəziyyətlə qarışdırır və ya xurafat hesab edir. Amma etdiyi yaxşılıqların əvəzi ilə qarşılaşmayan, zəhməti dəyərləndirilməyən, nankorluq və xəyanət görən bir çox insanlar da var ki, dərin təəssüf hissi keçirdir və qədr-qiymətinin olmadığından gileylənirlər. Qədir anlayışı bəxt-taleyin müəyyən tərkib hissəsi sayıla bilər, amma qədir həm də insanın özündən asılıdır və onu hər kəsin özünün formalaşdırması tam mümkündür. Qədri-qiyməti olsun deyə başqalarına ağıllı yardım, mənalı köməklik göstərmək, ictimai faydalı müdafiə, mənfəətsiz yaxşılıq və qədərində olan ianə vermək sonradan peşimançılıq etməmək üçün qismən münasib sayıla bilər. Lakin qədrsiz vəziyyətdən tam sığortalanmaq da mümkündür.

“Qədər” bizdə miqdar anlayışını verirsə də, osmanlı türkcəsində “taleh” deməkdir və “qədir” sözünü xatırladır. Bu mənada “taleh” anlayışını “qədir”dən tamam uzaqlaşdırmaq düzgün olmazdı. “Qədir” anlayışı həm də Ramazan ayının ən şərafətli Qədr gecəsinin Allah yanında yüksək qiymətinə işarədir. Həmin dəyərli gecədə Allah –təala Cəbrayıl əleyhüssəlamın vasitəsilə özünə elçi seçdiyi Məhəmməd ibn Abdullahın qəlbinə müqəddəs Qurani-Kərimi saldı və İslam dinin təməlini qoydu. “Qədr Xum” çölündə isə İslam peyğəmbəri sonuncu həcc ziyarətindən geri dönərkən dayandı və məhz burada özünün vəsiyyətini etdi. Bu məqamlara nəzərən “Qədr” anlayışı həm də müqəddəslik xarakterini daşıyır. Elə isə qədirli adamın üzərində Allahın nəzərlərinin daha çox olduğunu iddia etməyə dəyər. Lakin yenə də insanın özü üçün qalan çox məqamlar var. Hətta Allahın dərk olunması da insanın özündən asılıdır. Yalnız Peyğəmbərlik və İmamlıq İlahi seçimlədir, qalan bütün məziyyətlər insanın öz əlindədir; insan şərafətli də ola bilər, alim də, müdrik də, ziyalı da, xoşbəxt də, bədbəxt də, qədirli də, qədirsiz də. Bəxti açıq-aşkar qara gətirən adam bu uğursuluğa bənd olub qalarsa, faciəyə təslim olarsa, ağlayıb-sızlamaqdan durmazsa, onun bəxtsizliyi, kədəri, faciəsi daha güclü təsir və daha uzun müddət davam edəcək. Allah hərəkət edənə bərəkət verir. İnsanın qədrli-qiymətli olması onun özünün özünə verdiyi dəyərdən başlanır. Təbii ki, bu dəyər insanın fiziki varlığına, maddi mövcudluğuna aid olduqda təkəbbür xarakteri daşıyacaq. Amma bu şəxsi dəyər insanın bütünlüklə varlığına şamil edildikdə ciddi qarşılanmalıdır. Ən azından içində İlahi nurun zərrəsini qoruyub saxlaması səbəbindən insanın kimsəni, eləcə də özünü küçümsəməyə və alçaltmağa ixtiyarı yoxdur. İnsan varlığı isə kompleks şəkildə bir neçə məvhumdan ibarətdir. Bu səbəbdən də insanın danışarkən “mən” yox, “biz” ifadəsindən istifadə etməsi daha səmimi səslənir. Hətta Allah da özünü “Biz” ifadəsi ilə tanıdır. Bu heç də onun tək olmadığına işarə deyil, bu ifadə onun kompleks böyük bir varlıq olduğuna işarədir. İnsanın özünə verdiyi dəyər öz içindən başlanır. Müdrik insan özünün təkcə fiziki deyil, həm də astral varlıq olduğunu anlayır, astral varlığını daha düzgün yaşamağa çalışır. Əslində o özünün fiziki varlığını mənəvi cəhətdən düzgün yaşadıqda, astral varlığı da güclənir, o müsbət yüklü əməllər sahibinə (əməli-saleh) çevrilir. Qeyd edək ki, həyatda heç nə itmədiyi kimi, deyilmiş sözün, düşünülmüş fikrin, edilmiş əməllərin enerji yükü də itmir. Bunun bir qismi konkret əməllərə hopursa, digər bir qismi də insanın ətrafında qalaraq bioloji enerji qatı yaradır. Bu enerji müsbət yüklü olduqda bədənin ətrafında gümüşü zərrin halə formasına düşür. Müsbət enerji qatı güclü olduqda insanın yaxşılıqları yaxşılıq cəlb edir, zəif olduqda və ya qaranlığa büründükdə isə özünə yalnız pisliklər çəkir. Qeyd etdiyimiz kimi, astral varlıq anadangəlmə olaraq mənfi yüklü də, müsbət yüklü ola bilər. İnsan bunu özünün yaxşı və ya pis əməlləri ilə dəyişməyə, artırmağa qadirdir. Amma bundan ötrü o əvəlcə özünü kompleks şəklində dərk etməlidir. Təəssüf ki, bir çox insanlar nəinki başqalarını, heç özü özünü də dərk etmir. Bu dünyaya haradan gəlib, ona bu hərəkət, düşüncə haradan verilib? O niyə körpəlikdən böyəlir, yaşlanır, qocalır, ölür?.. Ona canı-ruhu kim verib, niyə verib? Özünün daxili və xarici orqanlarının funksiyaları nəyə və necə xidmət edir? Zəka, təfəkkür və təxəyyül nə deməkdir? Onu necə zənginləşdirmək olar? Doğru və yalan, düz və əyri, günah və savab necə başa düşülməlidir? İnsanın fərdi və ictimai funksiyaları necə olmalıdır? Şəxsi və ictimai münasibətlər necə tənzimlənməlidir? Bu suaların cavabı məlum olduğu halda kimsə o insanın haqqını mənimsəyə, hüququnu tapdalaya, kimsə onun xidmətini kiçildə, etdiyi xidməti yanlış qəbul edə və yaxşılığın müqabilində ona pisliklərlə cavab verə bilməyəcək. İnsan öz şəxsində yuxarıdakı suallara müsbət cavab verə bilərsə, qədri də olacaq, qiyməti də. Göründüyü kimi, bu heç də sadə proses deyil. Bu tələblərə cavab verməyəcəksə, heç evdə-ailədə, arvad-uşaq yanında da şəxsin qədri olmayacaq. Düşünək ki, insanın özünü düzgün dəyərləndirməsi, yəni öz qədrini bilməsi üçün özünü hamıdan daha yaxşı tanıması vacibdir. Sorğu keçirilərsə 100 adamdan heç 90-ı özünü nə fiziki, nə psixoloji, nə mənəvi, nə də astral cəhətdən tanımayacaq. Bu bir qədər inandırıcı səslənməsə də, təəssüf ki, belədir. Daha asan və gözlə görünən, rahatca dərk edilə bilən fiziki varlıqdan başlayaq. Özünün anatomik qurluşu, bütün orqanların dəqiq funksiyaları və onların idarə edilməsi hər adama məlumdurmu? Şəxsin gigiyenik qorunması, psixoloji mühafizəsi və dəqiq mənəvi səviyyəsi necə?.. İnsanın acarkən yemək, bədəni soyuqdan üşüyərkən geyinmək, isti olarkən sərinlənmək, xoşalanarkən sevmək, nəsə almaq naminə pul qazanmaq, yorularkən yatmaq və digər fiziki ehtiyaclarını ödəməli olduğunu dərk eləməsi 100-ün 1-ə nicbəti qədər kiçikdir və bu kimi tələbatları yerinə yetirməkdən ötrü şüura çox da ehtiyac qalmır və bunu hansısa formalarda şüursuz heyvan da icra edə bilir. İnsan özünü psixoloji və astroloji cəhətdən də yaxşı tanımalı, hansı məqamda necə addım ata biləcəyini qabaqcadan bilərək uğursuzluqdan sığortalanmalı, uğura doğru özü addımlar atmalıdır. Ətrafımızda beləsi neçə nəfərdir? Mənəvi cəhətdən kamilləşməyən insanın mükəmməl yaxşılıqlar törədəcəyi təsadüflərə möhtacdır. İnsanın həm də bir bio-enerji məfhumu olduğunu da anlaması lazımdır. Bir daha qeyd edirik ki, hər bir insan özünün əməllərinə uyğun olaraq öz ətrafında bio-enerji yükü yaradır.Onun əməlləri ümumbəşəri normalara müvafiq olaraq müsbət xarakterli olduqda bu əməlin enerji yükü tam ixrac olunmur, şəxsin öz ətrafında da cəm olaraq qalır. Yanan şam ətrafa işıq salmaqla yanaşı yanaraq öz ətrafında mavi halə yaradır. İnsanın astral enerji sahəsi də onun ətrafında bu cür halı formalaşdırır. Sadəcə, onu fiziki gözlə görmək mümkün deyil. Bundan ötrü insanın həm də bəsirət gözü açıq olmalıdır. Öz bədəninin astral mahiyyətini dərk edən və buna vaqif olan insanın astral gözü- bəsirət gözü də açıq olacaqdır. Bu cür insanlar qarşılaşdıqları digər insanların ətrafında mövcud olan bio-enerjinin rənginə və gücünə nəzərən onun mənəvi cəhətdən kimliyini dəqiq müəyyən edə bilər. Müsbət xarakteri zəif olan və ya pisliklər məcmuusu sayılan insanların ətrafında mənfi yüklü, qara enerji qatı yaranır və bu sıxlaşır. Bəzən əməlində olmasa da xislətində xəbislik və müxtəlif cür yamanlıqlar olan insanla qarşılaşarkən insan özünü çox pis hiss edir. Bu onun ətrafındakı mənfi enerjinin güclü təsirinə görədir. Beləsi ilə hər dəfə qarşılaşdıqdan sonra işləri düz gətirməyən insanlar onun üzünün pis olması qənaətinə gəlirlər. Bu heç də xurafat deyil. Sadəcə, mənfi yüklü insanla qarşılaşdıqda onun sənin müsbət və ya mənfi yükündən daha güclü olan mənfi enerjisi sənə pis təsir edə, müsbət enerjini azalda, sarsıda, hətta tamam məhv edə bilir. Ətrafında mənfi enerji yükü artdıqda insanın uğur dalıyca getməsi nəticəsiz qalır və ya çox pis nəticələnir. Həyat yaşamaq təkcə maddı təminatların ödənilməsindən ibarət deyil. İnsan fiziki olmaqla yanaşı həm də mənəvi varlıqdır. Onun bu mənəvi varlığı isə fiziki dünya ilə paralel mövcud olan astral dünyaya bağlıdır. Ətrafımızdakı insanlara nəzər saldıqda onların çoxunun maddı mövcudluq uğrunda mücadilə apardığının şahidi oluruq. Maddiyat isə insanı hər cür yamanlığa məcbur edə bilir. Qeyd edək ki, mənəvi cəhətdən kamil olan insanların ciddi və maddi problemləri olmur. Məhz mənəvi kamillik səbəbindən insanın bioloji varlığının ətrafında artan, güclənən, böyələn astral nur haləsi daha güclü təsirə malik olur. Bu isə insanın yönəldiyi bütün istiqamətlərə nur salması, oranı işıqlandırması deməkdir. Əsil nurlu, ziyalı sayılmaq da budur. Əməlləri işıqlı, nurlu olan insanların özünə qayıdan cavab əməllər və ümumiyyətlə, hər hansı bir qismət də bu nurun içərisindən keçməyə və deməli işıqlanmağa məhkumdur. Bu halda onun bütün arzuları əlbəttə gerçəkləşəcəkdir. İnsan yaşadığı dövrdən, zamandan, formasiyadan asılı olmayaraq, öz varlığını kompleks halda dərk və hiss etdikdə, doğru olanı yaşadıqda, problemləri asanlıqla həll olunacaqdır. Bu olmadıqda isə aurası qaranlıq olan insanların çoxluq təşkil etdiyi cəmiyyətlər tez-tez çalxalanacaq, inqilablarla, qiyamlar, çevrilişlərlə zənginləşəcək, lakin problemlər yeni forma alsa da, tükənməyəcək, bitməyəcək. Sosial təminatları daha yaxşı ödənilən sovet adamı axtardığını düzgün müəyyən edərdisə, sosializmin devrilməsinə əsla çalışmazdı. Amma o nə istədiyini, nə axtardığını dəqiq bilmirdi. Sadəcə, daha mükəmməlini görə və yarada bilməməsi, kommunizmin qurulmasının mümkün olmadığı səbəbindən və on illiklər boyu yamanladığı kapitalizmə olan maraq səbəbindən kapitalizmə düşdülər. İndi isə bir çox insanlar iyrənc, zalım və vəhşi kapitalizmin caynaqları içərisində ikən sosializmə nastolji hisslər keçirdirlər. Yenə də varlıq etıbarı ilə kompleks halında nə istədikləri məlum deyil. Sovet adamının digər insani tələblərinin ödənilməsinə şərait mövcud deyildi. Dini, fəlsəfi inanclar, yaradıcılıq imkanları da məhdud idi. İndi mənəvi cəhətdən azad hesab olunan cəmiyyətimizdə bəs nə üçün insanlar anlaşılmaz vəhşiliklər, qəddarlıq və amansızlıq törədirlər? Etiraf edək ki, indi ateizmin tüğyan etdiyi sovet rejimindən daha betər kafirlik peyda olub! Heç bir sağlam məntiqə sığmayan inkarçılıq və təftişçilik də anlaşılmazdır. Çünki böyük çoxluq əslində nə istədiyini bilmir. Özünü yaxşı tanıyan insan təbii ki, birinci olaraq öz Allahını tanıyacaq. Yuxarıda qeyd olunan suallara cavab verməyən insan isə heç şeytana da düz-əməlli itaət və ibadət edə bilməyəcək. İnsanın özünü mənəvi cəhətdən dərk etməsi üçün isə onun dini həqiqətlərə vaqif olması gərəkir. Dini həqiqətlər insanı yaxşılıqlara təhrik edir və deməli, onun astral mövcudluğunu müsbət enerji ilə gücləndirir. İmanı kamil olan insanın təmizliyi ucbatından bəzən çaşması, səhf buraxması mümkün olursa da, yamanlıqlar törətmə və yamanlıqlar görmə ehtimalı az olur. Təəssüflər olsun ki, “hırnan-zırın fərqini” belə anlamayan bir çox kütbeyinlər sosial şəbəkələrdə səninlə uzun-uzadı mübahisə edir, dinin, xüsusən də İslamın gerilik mənbəyi olduğunu isbata yetirməyə çalışır. Qarşısına min bir arqument qoyursan, amma o mənəvi cəhətdən kor olduğu üçün öz tutduğunu buraxmır ki, buraxmır. O özünün nə istədiyini bilirmi? Hətta rifah halı çox yüksək olan insan da bəzən müxalifətdən daha betər od püskürür. O da əslində nə istədiyini anlamır. Beləsinin etdiyi hansısa yaxşı əməl onun mənəvi balansına daxil olarkən əvvəllər törətmiş olduğu digər cahil, kafir, naqis və günah əməllərin müqabilində toplanmış mənfi yükə üstün gələ bilmir. Enerji balansında üstünlük müsbət enerji xarakterli olmadıqda bəzi yaxşı əməllərin yaxşılıq cazibəsinin olmayacağı, əvəzsiz, yəni bu əməlinin qədirsiz qalacağı labüddür. Bu halda insanın qədrinin olmadığından gileylənməsinə haqqı çatırmı? Özünü kompleks şəkildə dərk etməyən kəs özünü tanıya bilməz. Tanımadığı üçün öz içində İlahinin Nur zərrəsi olan canı-ruhu da tanıması və onunla canlı münasibət qurması mümkün deyil. Bu olmadıqda özünü kompleks şəkildə necə sevəcək, necə düzgün dəyərləndirəcək, öz qədrini necə biləcək? Öz qədrini bilməyənin başqaları da qədrini bilməz.

Hafiz Mirzə

www.hafizmirza.com

Olaylar.- 2013.- 26 noyabr.- S.12.