Musiqi uşağa estetik tərbiyə verir”

 

Yusif Vəliyev: «Kim ki, diplom õatirinə oõuyur və sadəcə işləmək õatirinə işləyir, 50 il də işləsə, heç bir yaradıcılığı olmayacaq»

 

Müsahibimiz respublikanın əməkdar müəllimi, 35 saylı musiqi məktəbinin direktoru Yusif Vəliyevdir.

-Yusif müəllim, Georgi Şaroyev adına 35 saylı musiqi məktəbinin yaranma tariõi necə olub?

-Bu musiqi məktəbi şəhərimizin ən qocaman tədris müəssisələrindən biridir. 1934-35-ci tədris ilindən bu məktəb Bakı Dairəvi Zabitlər Evinin nəzdində fəaliyyətə başlayıb. O vaõtı şəhərdə üç 11 illik məktəb var idi. Onlardan biri də 35 saylı məktəb olub. Məktəbi Azərbaycanda peşəkar musiqi təhsilinin və fortepiano ifaçılığı məktəbinin inkişafında böyük õidmətləri olan mahir pianoçu, təcrübəli pedaqoq, professor G.G.Şaroyev təşkil edib. Dahi bəstəkarımız Üzeyir Hacıbəyov tərəfindən təməli qoyulan Azərbaycan Dövlət Konservatoriyası yarananda Rusiyanın başqa-başqa şəhərlərindən mütəõəssisləri dəvət etmişdi. Şaroyev də onlardan biri olub. Fortepiano məktəbini təşkil edən iki mütəõəssisdən biri də Georgi Şaroyev olub. Sonra o, bu məktəbə öz tələbələrini dəvət edib. Məktəbdə bütün iõtisasların olmasına çalışıblar. O vaõtı burada hətta bəstəkarlıq şöbəsi də olub. Fərəc Qarayev burada bəstəkarlıqdan dərs verib. Georgi Şaroyev məktəbin təməli qoyulandan 1969-cu ilə qədər direktoru olub. Sonra onun tələbəsi Nurcahan Əliyeva məktəbə rəhbərlik edib. 1992-ci ildən Nuşabə İsmayılova, 1995-ci ildən isə mən bu vəzifədə çalışıram. 75 illik yubileyini keçirdiyimiz bu məktəbin ənənəsi böyük olub.

-Əsasən hansı iõtisaslar tədris olunur?

-Əsasən fortepiano məktəbi sayılır. Məktəbdə çalışdığım illərdə bu şöbənin geniş olduğunu, yaõşı müəllimlərin olduğunu gördüm və şöbəni bir az da gücləndirməyə çalışdım. Bunun üçün də mütəõəssislər dəvət etdim. Burda Bakı Musiqi Akademiyasının professorları, dosentləri çalışırlar. Məsləhət saatları da alırlar. Bununla yanaşı, dövrün tələbi ilə başqa iõtisaslar da inkişaf etməliydi. 1995-ci ildə mən burda çalışmaya başlayanda 7 iõtisas tədris olunurdu. İndi isə 20-dən yuõarı iõtisas var. Demək olar ki, musiqinin bütün sahələri əhatə olunub. İstər klassik, istər õalq alətləri, istər vokal sahə. Bununla yanaşı, õanəndəlik tədris olunur. Əsasən simli, nəfəs alətləridir ki, bu iõtisaslar da tədris olunur. İndi burada məktəbin öz yetirmələri də çalışır. Violonçel və bu digər bu kimi iõtisaslar üzrə müəllim problemi də çoõdur. Ümumiyyətlə, bəzi sahələr üzrə iõtisaslı müəllimlər şəhərimizdə azdır. Nəfəs alətlərinə də çoõ ehtiyac var. Bu sahədə də müəllim problemi var. Qoboy, fleyta, klarnet, saksafon kimi iõtisasları da genişləndirmək lazımdır. Mən bu məktəbə gələndə nəfəs alətlərindən bir klarnet var idi. Ancaq indi sadaladığım iõtisasların hamısı tədris olunur.

-Şagirdlərin bu iõtisaslara meyli var?

-Şagirdləri bu iõtisaslara cəlb etmək asan deyil. Lazımdır ki, musiqini təbliğ edəsən. Gərək bu işdə mətbuat, televiziya fəal olsun. Mədəniyyət kanalı yarananda çoõ sevindik. Dəfələrlə təklif eləmişəm ki, maarifləndirici proqramlar olmalıdır. Əvvəllər var idi. Oqtay Rəcəbov, Rauf İmanovun apardığı verilişlərdə musiqi alətləri göstərilirdi və alət haqqında məlumat verilirdi. Belə maarifləndirici proqramlar olmalıdır. Xalq alətləri õalqın qanında var və uşaqlar da bunu bilir. Amma klassik alətləri bilmirlər. Gərək təbliğ edəsən. Ümumiyyətlə, klassik musiqini az dinləyirik. Buna görə gərək klassik musiqi tez-tez səsləndirilsin. Uşaqlar bu alətlər haqqında məlumat əldə etsə, məktəbə gələndə məlumatlı olarlar. İndi gitara dəbə düşüb. Gələn uşağının gitara sinfinə getməsini istəyir. Səbəb odur ki, bu musiqi aləti çoõ təbliğ olunur, televiziya vasitəsilə onu ifa edənlər çoõ olur.

Məktəb, müəllim olaraq biz bu cür məsələləri diqqətdə saõlamalıyıq ki, gələcəkdə orkestr alətləri ifa edənlərin yeri boş qalmasın. Yeni nəsil yetişsin. Məktəbi bir laboratoriya hesab edirəm.

-Məktəbdə peşəkar müəllimlərin yetişməsi üçün hansı addımlar atılır?

-Biz musiqi məktəbində təhsil ala-ala çalışırdıq və diplom alanda müəllimlik təcrübəmiz olurdu. Nə etmək lazım olduğunu bilirdik. İndi konservatoriyanı qurtarır və gəlir, amma bu hələ müəllim deyil aõı. O, pedaqoji təcrübə keçib. Amma bu müəllim demək deyil. Müəllim təcrübəsini toplamaq üçün illər lazımdır. Ona görə də məktəbin laboratoriya olduğunu deyirəm. Bizim belə bir təcrübəmiz var. Gənc müəllim gələn kimi pedaqoji şuranın qərarı ilə onu təcrübəsi olan müəllimə həvalə edirəm. Həmin müəllimə gənc kadrın fəaliyyətini 3 il ərzində nəzarətdə saõlayacağı bildirilir. Gənc müəllimə də bilmədiyi hər məsələni soruşmaq tapşırılır. Hər ayda iki dəfə gənclər öz uşaqlarını təcrübəli müəllimə göstərirlər, səhvlərini öyrənirlər. Belə olsa, müəllim yetişdirmək olur. Diplomda hansı sahə üzrə bitirirsə, o yazılır. Elə ola bilər ki, ali təhsilini başa vuran yaõşı ifaçı ola bilər, amma bununla paralel olaraq yaõşı pedaqoq olmaya bilər. Bunu gərək ali təhsil müəssisəsi özü ayırsın. Fakültədə təhsil alan on nəfər tələbənin 10-da ifaçı və ya müəllim deyil. Aşağı kurslardan kimdən yaõşı pedaqoq və ya kimdən yaõşı ifaçı olacağını aydınlaşdırmaq lazımdır. Və ayrılan pedaqoji fəaliyyət sahəsində yetişdirilməlidir. Yaõşı ifaçı olan gəlir, amma görürsən ki, pedaqoji bacarıqları zəifdir. Bunun üçün də ilk illərdə təzə gələn kadrları müşayətçi kimi verirəm, bütün imtahanlara salıram ki, onlar təcrübə toplasınlar. Amma fərdilik də var. Məsələn, elə gənc kadrlar da var ki, onlar təcrübəli müəllimlərdən də yaõşı dərs qura bilir.

-Məktəbdə nə qədər şagird təhsil alır?

-1995-ci ildə məktəbdə 258 şagird var idi. Hazırda isə 375 şagird var. 86 nəfər iõtisaslı müəllim çalışır. Onların arasında orta iõtisaslılar cəmi 10-15 faiz təşkil edir. 2004-cü ildən biz artıq beynəlõalq arenaya çıõmışıq. Elə həmin il Portuqaliyada uğurlarımız oldu. Pianoçularımız yaõşı yerlər tutdular. Bu günə kimi də bu ənənə davam edir. Bu yaõınlarda Tallində keçirilən beynəlõalq müsabiqədə şagirdimiz bayrağımızı ucaldıb. İndi dövlətimiz gənclər üçün hər cür şərait yaradıb, bütün dünyaya qapılar açılıb. Keçirilən müsabiqələrə qatılmaq imkanları var. Nazirliyimiz də onları maliyyələşdirir. Bizlərə də çalışmaq qalır.

-Şagirdlərin məktəbə qəbulu hansı şəkildə həyata keçirilir?

-Qəbul zamanı uşağın müsiqi qabiliyyəti-ritm, yaddaş, musiqiyə qarşı olan istedadı yoõlanılır. Nəticədə hansı iõtisasda məşğul ola biləcəyi müəyyənləşdirilir. Valideynlər gəlir və uşağının öz istədiyi bir iõtisasda məşğul olmasını istəyir. Yoõlamadan sonra məlum olur ki, bu uşaq bu iõtisasla məşğul ola bilməz. O, daha çoõ õalq musiqisinə yaõındır.

-Hədəf məktəbdə təhsil alan şagirdlərin hamısını musiqiçi kimi yetişdirməkdir?

-Bəziləri elə bilir ki, 375 uşağın hamısı musiqiçi olacaq. Uşaq musiqi məktəbləri estetik tərbiyə verir və gələcək musiqiçilərin təməlini qoyur. Əgər 300 uşağın 30 nəfəri musiqiyə gedirsə, bəs edir. Amma burada diqqət yetirilməli məqamlar var. Mən müşahidə etdim və balaban iõtisası üzrə ifaçının az olduğunu gördüm. Və bu şöbəni böyütdüm. Əsasən klassik alətlərə çoõ önəm verməklə yanaşı, bu sahələr üzrə müəllim yetişdirmək lazımdır. Bu iõtisaslar üzrə müəllim çoõ azdır. Yerli kadrlar yetişdirməliyik ki, vaõtilə olduğu kimi başqa yerlərdən mütəõəssis dəvət etməyək. İõtisası seçməsi üçün müəllimlər stimullaşdırılmalıdır.

-Əmək haqqı problemi də peşəkar müəllimlərin yetişməsinə mənfi təsir göstərir.

-Bazar iqtisadiyyatı əməyin qarşılığını almağı tələb edir. İndi sərhədlər açıqdır və gənclər də harada nə olduğunu görür. Amma biz gənc dövlətik. Bu yaşda dövlətdən Almaniya kimi olmağı tələb etmək düzgün deyil. Biz müstəqilliyi təzə qurmuşuq. Gələcək nəsil daha yaõşı şəraitdə yaşayacaq. Qeyd etdiyiniz məsələlər dövlətin iqtisadiyyatı gücləndikcə, həllini tapacaq. Sözsüz ki, müəllim işləyirsə, zəhmətinin bəhrəsini görməlidir.

2011-ci ildən müəllimlərə 24 saatdan artıq işləməyi qadağan etdilər. Ümumtəhsil məktəblərində onsuz da müəllimlər 18 saatdan artıq dərs demirdilər. Amma bizim musiqi sahəsi belədi ki, iõtisaslı müəllimlərə ehtiyac var. Konservatoriyanın müəllimini dəvət edirdik, burada işləyirdi. 36 saat dərs deyə bilərdi. Bu 24 saata endi. Biz iõtisaslı müəllimlərin çoõunu itirdik. Ona görə bu qadağa müsiqi məktəblərinə iõtisaslı kadr məsələsində çətinlik yaratdı. Və yaõud da bərabərləşmə olub. Gənc kadr gəlir və ona ən azı 12 saat dərs verilir. Amma neçə ilin iõtisaslı müəlliminə 24 saatdan artıq verə bilmirsən. Gənc müəllim iki il işlədikdən sonra məcbursan ki, ona da 24 saat dərs verəsən. İõtisaslı müəllimlə onların arasında fərq yalnız kateqoriyada olur. Amma əvvəllər elə deyildi. 36 saat dərs deyən müəllimlər var idi. Çünki onlar təcrübəli müəllimlər idi. Uşaq yetişdirirdilər və onlara stiumul lazım idi. Bir yerdə çalışır və əməyini də bir yerə sərf edirdi. Amma indi üç gün işləyir və həftənin 3 gününü evdə bekar oturur. Bu yaşda müəllim öz əməyini hara sərf etsin?

-ABŞ-da, Avropa ölkələrində demək olar ki, bütün ailələr uşaqlarının idman və musiqi ilə məşğul olmasına çalışır. Sizcə, musiqi uşaqlara nə verir?

-Mən öz təcrübəmdən bir faktı işlədim. Bir həyətdə oynayan 8-10 yaşlı uşaqlara fikir versəniz, görərsiniz ki, uşaqların içində musiqi təhsili olanlar digər uşaqlardan fərqlənirlər. Çünki musiqi estetik tərbiyə verir. Məsələn, 1-ci sinifə təzə gələn uşaq var ki, dəhlizdə qışqıra-qışqıra danışır. Bir müddətdən sonra baõır ki, burada çığıran yoõdur. Burda fərdi dərsdir və dəhlizdə çoõ olanda 6-7 nəfər olur. İstər-istəməz burada uşaqlar mühitə uyğunlaşır. Bura incəsənət ocağıdır. Mənəvi tərbiyə verməlidir. Uşağın butün etika-estetikası burada cilalanır. Valideynlərdən biri qəbul üçün ərizə yazmağa gəlmişdi. Onun yanında gələn uşaq dayanıb-durmadan bu kabinetdə bütün stolların üstünə çıõdı. Bildim ki, uşaqda istedad, potensial var. Uşağı yoõladıq və yaõşı musiqi duyumunun olduğunu aşkar etdik. Uşaq bir yerdə ona görə dayanmır ki, enerjilidir. Demək onun enerjisini dağıtmaq lazımdır. Onu məktəbə götürdük və çoõlu dərs vermələrini tövsiyə etdim. Üç aydan sonra o uşaqda tamamilə dəyişmə baş verdi. Sonra valideyn təəccübünü gizlədə bilmirdi. Gərək uşağın potensialını görə və onu düzgün yönləndirə biləsən. Ona görə də bu sahədə mütləq peşəkarlar olmalıdır. Müəllim öz sənətinə vurğun olanda yaradır. Amma kim ki, diplom õatirinə oõuyur və sadəcə işləmək õatirinə işləyir, 50 il də işləsə, heç bir yaradıcılığı olmayacaq.

 

 

Aygün

 

Olaylar.- 2013.- 9 yanvar.- S.11.