Dünyanın gözəl şeri

Yunus Əmrədən gəlib

 

 

                Dastanlar bu torpağa düzüləndə bildim ki,

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

                Göz yaşına çevrilib süzüləndə bildim ki,

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

 

                 "Subhənallah" deyincə nurlu gözləri dolan,

                Ruminin məclisində yenə ilk bahar olan,

                Dərin bir fəlsəfənin qaranlığına dalan,

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

 

                Hər misrası gövhərdən, torpaqdan daha dolğun,

                Yanaqları lalədən, incidən daha solğun.

                Türkün övladı yenə baxanda oğrun-oğrun,

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

 

                İllərin arxasında candakı ruhu gördüm,

                "Qurani-Kərim"də mən Adəmlə Nuhu gördüm.

                Harayı ərşə çatan fəğanla ahu gördüm,

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

 

                Əhmədin məktubları sızıldadı tar kimi,

                Bağlandı Haqq dininə Haqqı sevən yar kimi.

                Allahı sevən qəlbə ələndi bir qar kimi,

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

 

                Dağılanda gözümdən həsrət, ayrılıq, kədər,

                Sevdim Anam torpağı axan göz yaşı qədər.

                Bir elə, bir obaya yayılsın bu xoş xəbər:

                Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib.

 

Torpağım qədər əziz,

ey haray çəkən dilim!

 

         Səninlə qürurlanıb tarixi varaqladım,

         Nəsimi, Xətayidən mən səni soraqladım.

         Qəm, kədəri üst-üstə mən yığıb torpaqladım,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

 

         Nəsiminin üsyanı, Vaqifin harayısan,

         Füzulinin qəlblərdə düzülən sarayısan.

         Dünyada hər bir türkün günəşisən, ayısan,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

 

         Natəvanın qəzəli, Ələsgərin sazısan,

         Vaqif gözəllərinin işvəsisən, nazısan.

         Mənim şair qəlbimin baharısan, yazısan,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

 

         Şəhriyar da cənubda "Heydər baba"nı yazdı,

         Zakir doğma torpaqda "Badi-səba"nı yazdı.

         Ələsgər qoşmalarda eli, obanı yazdı,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

 

         Şimaldan cənubadək yepyeni səfər oldun,

         Tarixin sınağından çıxan al səhər oldun.

         Türkün al bayrağında yenə də zəfər oldun,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

 

       Babək, Cavanşir özü haqqında nələr dedi,

       Xətayi də "qələbən yenə tez gələr"-dedi.

        "Səni unutmağımız qəlbləri dələr!"-dedi,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

 

          Şamdan Bağdada qədər Füzuli qəzəlisən,

         Vaqifin siyah telli, işvəli gözəlisən.

         Türkün yenə dilisən, dillərin gözəlisən,

         Torpağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

         Bayrağım qədər əziz, ey haray çəkən dilim!

                                                                               

                                    Məni Allah yaradıbdı

 

             Fərhad mənəm, Tahir mənəm, Məcnun mənəm, Kərəm mənəm,

            Zaman-zaman tarix boyu Haqqı yazan qələm mənəm.

            "Subhənallah" deyə-deyə Dünya kimi aləm mənəm,

            Mən Allaha qul doğuldum, məni Allah yaradıbdı.

 

            "La ilahə illallah"la müsəlmanın əsli mənəm,

            Dədə Qorqud, Xan Eyvazla Koroğlunun nəsli mənəm.

            Bulaq kimi coşub-daşan mmrün bahar fəsli mənəm,

            Mən Allaha qul doğuldum, məni Allah yaradıbdı.

 

            Haqqı sevib, haqqı deyən ərşə çatan haray mənəm,

            Damla-damla, zərrə-zərrə şeir mülkü-saray mənəm.

            Səma mənəmə, torpaq mənəm,ulduz,günəş, həm ay mənəm,

            Mən Allaha qul doğuldum, məni Allah yaradıbdı.

 

            Həsrət mənəm, qüssə mənəm, sevinc mənəm, kədər mənəm,

            Dastan mənəm, qətra mənəm, ömür mənəm, səfər mənəm.

            Günahları zaman-zaman bağışlanan qədər mənəm,

            Mən Allaha qul doğuldum, məni Allah yaradıbdı

          

            Aydın səma, göy qurşağı, duman mənəm, çən də mənəm,

            Dağlar kimi sərin-sərin hər dərdə bir tən də mənəm.,

            Odlar yurdu-Azərbaycan həm torpaq, vətəndə mənəm,

            Mən Allaha qul doğuldum, məni Allah yaradıbdı

 

            Qəlblərə süzülüb gələn yanaqdakı bir nəm mənəm,

            Qələm mənəm, varaq mənəm, hicran mənəm, bir qəm mənəm.

            Haray çəkən zaman hər an, ərşə çatan  bir bəm mənəm,

            Mən Allaha qul doğuldum, məni Allah yaradıbdı.

 

                      Gözümün ağında, qarasındasan

 

                        Yanaqdan göz yaşı süzüləndə də,

                        Dastanlar torpağa düzüləndə də,

                        Həsrətdən dodaqlar büzüləndə də,

                        Gözümün ağında, qarasındasan,

                        De, görüm dünyanın harasındasan?!

 

                         Sevinc göz yaşına dönsəm də belə,

                        Gözəlin qaşına dönsəm də belə,

                        Torpağın daşına dönsəm də belə,

                        Gözümün ağında, qarasındasan,

                        De, görüm dünyasının harasındasan?!

                      

                        Torpağın canına hopub gələrəm,

                        Borana çevrilib qopub gələrəm.

                        Mən səni axtarıb tapıb gələrəm,

                        Gözümün ağında, qarasındasan,

                        De, görüm dünyanın harasındasan?!

 

                        Yenə ərşə çatır şair harayım,

                        Çələngdən hörülən uçmaz sarayım.

                        Mən səni de, görüm harda arayım?!

                        Gözümün ağında, qarasındasan,

                        De, görüm dünyanın harasındasan?!

 

                        Yanaqdan süzülən yaşamı dönüm,

                        Həsrtədən çatılan qaşamı dönüm?!

                        Yurdumda dağamı, daşamı dönüm,

                        Gözümün ağında, qarasındasan,

                        De, görüm dünyanın harasındasan?!

 

                        Kədərlər əriyib keçsin aradan,

                        Yenə dayağımdı UCA YARADAN.

                        Mən səni soruşum denən haradan?!

                        Gözümün ağında, qarasındasan,

                        De, görüm dünyanın harasındasan?

 

                      Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam

 

                         İYİRMİ YANVAR ŞƏHİDLƏRİ, millətimin dar günündə,

                        Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam!

                        Fitnə-fəsad, qırğınları yenə yada salıb bu gün,

                        Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam!

 

                         Gözümü yuma bilmərəm millətimin dərd-sərinə,

                        Gərək yenə həmdəm olam xeyirinə, həm şərinə.

                        Zaman-zaman dastan qoşam alnın süzülən tərinə,

                        Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam!

 

                        Zaman-zaman dünya yenə millətimə yağı çıxıb,

                        Həsrətini çəkə-çəkə gözün qara, ağı çıxıb.

                        Kədər görüb, kədər deyən qəlbin artıq dağı çıxıb,

                        Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam!

 

                        KOROĞLU, BABƏK, CAVANŞİR ərənlərin ər yurdunda,

                        ƏRTOĞRUL, ORXAN, OSMANDAN BÖYÜK TÜRKÜN hər yurdunda,

                        "ALPAMIŞ", "MANAS", "GİLQAMIŞ" qəhrəmanlıq zər yurdunda,

                        Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam!

 

                        Ruhdan ruha ümman kimi candan cana hopub gəlib,

                        Tarix boyu laxtalanan ələq-qana hopub gəlib.

                        YUNUS ƏMRƏM kimi yenə vaxta, ana hopub gəlib,

                        Türkün ana torpağında ah-nalə qoparmalıyam!

 

Kədəri sevinclə gözlərindən çək!

 

"Çəkdim həsrətin desəm, sənə mən,

Bəlkə inanmazsan sözlərimə sən?!".

Müəllif.

 

 

            Qəlbindən süzülən duyğularını,

            Mənə söylədilər o vaxtı, gülüm.

            Məndə ki, o vaxtı coşub-daşırdım,

            Dəyişdi şairin bir baxtı, gülüm.

 

             Səhərdən-axşama narahat qəlbdə,

            Ən incə duyğular süzülüb gəldi.

            Dastanlar qoşanda qəlbimdə artıq,

            Torpaqdan qəlbimə düzülüb gəldi.

 

            O gündən bu günə mənim qəlbimin,

            Döyünən, çıpınan aynası oldun.

            ALLAHA, "QURAN"a dastanlar qoşan,

            TÜRKÜN ŞAİRİNİN DÜNYASI OLDUN.

 

            Sevinc də, kədər də mənim ömrümün,

            Səhərə can atan xəbəri oldu.

            Sənin gözlərinə qəm ələnməyi,-

            Sevgi sarayımın kədəri oldu.

 

            Hər dəfə çələngdən dastan qoşanda,

            Sən düşdün yadıma həmişəki tək.

            Nə kədər, nə qüssə yaraşmır sənə,

            Kədəri sevinclə gözlərindən çək.

 

            Ağla, şairim, ağla ağlamaq vaxtı gəlib

 

            Durna qatarı kimi dan yeri söküləndən,

            Ağla, şairim, ağla, ağlamaq vaxtın gəlib.

            Cənubda TƏBRİZ adlı şəhərdə üsyan gedir,

            Doğma BAKIDA çağla, çağlamaq vaxtın gəlib.

 

            Yanağından süzülən yaşın yaşa dönəcək,

            Dağ dözümlü həsrətin dağa, daşa dönəcək.

            Dərdi, qəmi torpağın gözə, qaşa dönəcək,

            Kədəri qəlbdə saxla, saxlamaq vaxtın gəlib.

 

            Millətimin çatılan qaşıyla saya-saya,

            Dərdi-səri gözümün yaşıyla saya-saya,

            Ələnən torpağımın daşıyla saya-saya,

            Qapıları gəl bağla, bağlamaq vaxtı gəlib.

 

            Qəm adlı bir dastandan torpağa hopmaq gərək,

            Fəryad, üsyana dönüb torpaqda qopmaq gərək.

            Sözünü demək üçün zamanı tapmaq gərək,

            Bulaqlar kimi çağla, çağlamaq vaxtı gəlib.

 

Kənan Aydınoğlu

    

Olaylar.- 2017.- 12 aprel.- S.11.