Hollivuddan azərbaycanlı
yazıçıya
təklif: “Film çəkmək istəyirik"
Yunus Oğuz: "10-15 ildən
sonra Avropa Suriyadan da pis vəziyyətə düşəcək"
Yunus Oğuzun "Cümhuriyət"
qəzetinə müsahibəsinin
ikinci hissəsini təqdim edirik. Müsahibənin bu hissəsində
yazıçı günümüzün ədəbi
reallıqları və tarixi mövzulara aid sualları
cavablandırıb. Qeyd edək ki, Yunus Oğuz müsahibənin
əvvəlki hissəsində ölkənin ictimai-siyasi həyatında
baş verən proseslərə dair sualları
cavablandırmışdı.
(Əvvəli 21
Fevral tarixli sayımızda)
"İnsanlar
şit şoulardan beziblər"
- Sizcə,
günümüzdə yazılan bədii əsərlərin əsas
hissəsini niyə daha çox beldən aşağı olan
mövzular təşkil edir? Bir yazar kimi nə
düşünürsünüz, niyə daha çox ölkənin
ağrılı problemlərini özündə əks etdirən
əsərlər yazılmır?
- Oxucu tələbatı var, bu tələbat da birbaşa şair və yazıçılara xitab edir. Əslində oxucu tələbatını da telekanallar, sosial şəbəkələr, bir sıra mətbuat orqanları və qloballaşma yaradır. Bağlı mövzular vardı ki, bir neçə il əvvələ qədər bunları dilə gətirmək ayıb sayılırdı, nəinki bundan yazmaq. Amma indi bir sıra yazarlar tez məşhurlaşmaq üçün bu mövzulardan asanlıqla yazırlar. Belə yazıçı cəmiyyətə nə verir? Cəmiyyət də son nəticədə pozulmağa, daralmağa doğru gedir. Mənim bütün kitablarım vətənpərvərlik mövzusundadır. İnsanların son vaxtlar bu mövzusuya ac olduqlarını görürəm. Az insanlar bu mövzunu istəyirlər. Dəfələrlə Səfər Əbiyevin vaxtında aidiyyatı qurumlara müraciət etmişəm ki, bizim hərb tariximizdən yazan insanlarla hərbi hissələrdə görüşlər keçirilsin. Təhmasib Şah, Şah İsmayıl Xətai, Atilla və digərləri haqda çoxlu sayda kitablar yazılıb, mənim də bu yöndə yazdığım çoxlu əsərlər var. İnsanlarımız bilməlidirlər ki, bizim nə qədər hökmdarlarımız, sərkərdələrimiz, tarixdə zəfərlərimiz olub. Dünyada ilk dəfə musiqi Azərbaycanda nota alınıb. Amma bunu heç kəs bilmir. İnsan öz keçmişiylə fəxr etməyi bacarmalıdır. Vətənpərvərlik insanlarımızın alt şüurunda hələ də yaşadığı üçün aprel döyüşlərində yüz mindən çox insan döyüşə getmək üçün müraciət etdi. Vətənpərvərlik budur, iş təkcə hərb tarixini yazmaqla bitmir. Bunu gələcək nəslə də aşılamaq lazımdır. Təkcə döyüşmək və bundan yazmaq da vətənpərvərlik deyil, yaxşı alim olmaq, yaxşı yazıçı olmaq, yaxşı sənətkar olmaq da vətənpərvərlikdir. Təkcə torpaqların azad olunması yox, bu sərhədlərin qorunması da vətənpərvərlikdir. İnsanlar şit şoulardan beziblər. Nə qədər bayağı verilişlərə baxmaq olar? Bir də görürsən ata oğulu bıçaqladı. Niyə? Çünki belə verlişlərlə beyninə kütlə təfəkkürünə uyğun təbliğat yeridilir. Mentalitetlə kütlə təfəkkürü uyğun gəlməyəndə insan dəli formasına düşür. Bu vəziyyətdə də istənilən cinayəti törətmək olur.
"Rusun
soyuducusundan arağı
götür, inqilab edəcək"
-Doğrudur, dəyərlər
toqquşur. Bu ədəbi mühitdə hazırda
özünü postmodern, kosmopolit düşüncəylə
mental, yaxud milli dəyərlərin toqquşmasında göstərir.
Sizcə, bu döyüşdə üstün tərəf
kimdir? Siz də tarixi romanlar yazırsız, daha çox milli
düşüncə tərəfindəsiz.
- Mən
tarixi romandan başqa heç nə yazmadım.
- Niyə sırf tarixi roman, niyə
digər mövzular yox?
- Digər
mövzular nə verəcək?
- Ən az oxucu verə
bilər.
- Mənim
kifayət qədər oxucum var. 22 ölkədə 47
kitabım nəşr olunub. Bunun 19-u Azərbaycanda
çıxıb. Amma söhbət ondan gedir ki, tarix dəryadır.
Tarixdə buraxılan səhvlər müasir
dövrümüzdə təkrarlanır. Tarixi mövzularda
ona görə yazıram ki, bu səhvlər təkrarlanmasın.
Amma istənilən halda bu səhvlər olur. Bir bilə-bilə,
bir də bilməyərək etdiyin səhvlər var, bir də
bu səhvləri "kopyalamaq" var. Tarix həm də bizim
şanlı keçmişimiz olmalıdır. Vətəni
insanlara sevdirmək, kosmopolitizmdən uzaqlaşdırmaq
üçün bizə tarix lazımdır.
- Niyə? Bizə kosmopolitizm lazım
deyil?
- Bir az da
keçsəydi, torpaqların itirilməsinə, başqa
xristian ölkələrində olduğu kimi fahişəliyin
yayılmasına biganə qalacaqdıq. Kosmopolitizm buna
aparır. Kosmopolit düşüncəyə görə Azərbaycan
vətəndaşlığı yoxdur, dünya vətəndaşlığı
var, erməni də, düşmən də, dostumuz da
dostumuzdur, sən lezbiyan, gey paradlar da keçirə bilərsən.
Yəni, sənin üçün heç nəyin fərqi
yoxdur, sən təksən, özün üçün
yaşayırsan, mən yoxamsa, dünya yoxdur. Kosmopolitizm budur.
Amma bizim min illərdir formalaşmış təfəkkürümüz,
dəyərlərimiz var. Bizdə insan ölənədək
gözləri övladlarının üzərində olur,
amma ruslar, xristianlarda bu yoxdur. Buna görə də bizdə
ailə möhkəm olur. Amma kosmopolitizmdə belə deyil: sən
heç kəs haqqında düşünmürsən,
heç kəs də sənin haqqında
düşünmür. Necədir?
- Yaxşıdır. Amma, məsələn,
dünya vətəndaşı olmağın nəyi pisdir?
- Nəyi
yaxşıdır? Amma sən istəsən də, istəməsən
də fərqli fikirlər olacaq. Bu, bəziləri
üçün yaxşı, bəziləri üçün
də pis fikir olacaq. Bir halda ki, erməni sənin 20%
torpağını işğal edib, sən onu sevə bilərsən?
Kosmopolitizmin yetişən yeni nəsli isə çoxalıb
Qarabağı unutdurub, ermənilərlə də
barışmaq istəyəcək. Avropanın "göbəyində"
yerləşən İspaniyada yaşayan basklar da ayağa
qalxıblar, müstəqil olmaq istəyirlər. Xüsusilə
də Şərq mentalitetinə sahib olan insanlar daha çox fərdi
təfəkkürə meyilli olurlar. Bəlkə də buna
görə muğam bizdə yaxşı alınır, amma
xorumuz demək olar ki, yoxdur. Amma Rusiyada ictimai təfəkkür
var. Məsələn, rusların soyuducularından
araqlarını götürün, onlar inqilab edəcəklər.
Onlar proseslərə ictimai təfəkkürlə
baxırlar. Amma bizdə ailədən tutmuş cəmiyyətədək
fərdi təfəkkür var və bu düşüncədə
olanlar da həmişə fərdi olaraq fərqlənmək
istəyirlər. Yəni, bizdə fərdi təfəkkür
güclü olduğu üçün kosmopolitizmə yer
ayrılmır. Bir sıra bunun daşıyıcıları
olan insanların istəkləri də baş tutmur.
Çoxları indi belə yazmaq istəyirlər, yazsınlar.
Amma fəlsəfə, sosial, etno-psixoloji prinsipləri bilməsən,
çətin olacaq, itib-batacaqsan.
- Bir məsələ də var ki,
biz Dağlıq Qarabağ savaşında azərbaycanlıların
başlarına gətirilən faciələri dünyaya bəşəri
faciə kimi təqdim edə bilmədik. Sizcə, bu da qeyri-kosmopolit
təfəkkürün yaratdığı probem deyildimi?
Halbuki, biz bunu bəşəri problem kimi təqdim edə bilsək,
erməniləri daha asan məğlub edə bilərdik, necə
ki, İkinci Dünya Müharibəsində yəhudilər
bunu bacarmışdılar.
- Biz
artıq bunu dünyaya çatdırırıq. Artıq 12-13
ölkə Xocalı soyqırımını tanıyır.
Bu artıq başqa bir məsələdir. Unutmayın ki,
Qarabağ problemi ortaya çıxanda Azərbaycan müstəqil
deyildi. Burada da həmin təfəkkür məsələsinə
gəlirik. Məsələn, 1988-ci ildə Topxana hadisələrinə
görə, 1 milyondan çox azərbaycanlı ayağa
qalxdı. Çünki o dönəmdə şüur və
təfəkkürdə SSRİ-yə inam yox idi. Dövlət
xalqın arxasında durmadığı üçün xalq
meydana çıxdı. Bu gün isə dövlət
xalqın, problemlərinin arxasında durub, çünki bu sənin
öz dövlətindir. Fərq bundadır. Tarixin digər mərhələlərinə
baxanda ümumiyyətlə, dəhşətə gəlirsən,
daha ağır faciələrimiz olub. Təsəvvür edin
ki, tarixdə 6 ay ərzində Təbriz və Gəncəyə
3 dəfə ağır yürüşlər olub. Cəmi
2-3 yazan var idi, informasiyanı da indi həmin mənbələrdən
alırıq. Tarixdən dərs götürmək
lazımdır. Tarixə qayıtmaq lazımdır ki, gələcəkdə
bu hadisələr baş verməsin.
- Keçmişlə hesablaşmaq
gələcəyə gedən yolu kəsmir? Bir çox
inkişaf etmiş ölkələr, adətən, gələcəyə
investisiya yatıracaq layihələr həyata keçirirlər.
-
Əksinə, keçmişi unutmamaq inkişafa kömək
edir. Məsələn, Türkiyənin keçmişi gələcəyinin
qabağını kəsir? Türkiyədə insanlar
xatırlayırlar ki, onların babaları Osmanlı
İmperiyasının vətəndaşları, təbəələri
olublar. Ruslar son 300 illəriylə fəxr edirlər. Rus
"bomj" da deyir ki, "Rusiya üçün
canımı verməyə hazıram".
- Bəs biz niyə Səfəvilər
İmperiyasının dünya miqyasında Azərbaycan -
türk dövləti olduğunu sübut edə bilmirik? Elə
qardaş Türkiyənin özü də bunu İran dövləti
kimi tanıyır.
-
Artıq yavaş-yavaş qəbul edirlər. 70 il SSRİ-də
olduğumuz dönəmdə Rusiya bu məsələni
şüurlara əleyhimizə olan formada yeritməyə
çalışıb. Ağqoyunlular, Qaraqoyunlular,
Afşarlar, Səfəvilər, Qacarlar dönəmində
yazılan məktublarda vurulan möhürlərə baxın
və göstərin ki, bunlar və digərləri İran
dövləti olub. Heç kəs göstərə
bilməyəcək. Ağqoyunlular
"Bayandur" möhürü vururdu, Afşarlar
"Afşar", Səfəvilər də "Səfəvi"
möhürü vururdu. İran bu məsələlərin
yanında Avropa və Rusiyanın yaratdığı
mövzuydu. Çünki Osmanlı
İmperiyası 3 qitəni əhatə edən türk
dövləti idi. Səfəvlər də
türk dövlətiydi.
- Ümumiyyətlə, ədəbiyyat,
yaxud digər sahələr olaraq Avropa və...
- 10-15 ildən
sonra Avropa Suriyadan da pis vəziyyətə düşəcək.
- Bunu nəyə əsasən deyirsiz?
-
Yaxın Şərqdən olan qaçqınların
hamısı oradadır.
- Belə çıxır ki, islam hara getsə, oranı dağıdır?
- Yox. İslamdakı fərd təfəkkürü
Avropada da sözünü deyəcək. Avropadan,
Rusiyadan İŞİD-ə qoşunların sayı azdır?
Heç onların ərəblərə dəxli
yoxdur.
- Ədəbiyyatda və digər
sahələrdə də qadınlar həmişə ön
planda olur. "İnsan
hüquqları" deyəndə də ağıla ilk
qadınlar gəlir. Sizin əsərlərinizdə
də bu belədir.
-
Böyük imperiyaların imperatorların yanlarında olan
qadınlar həmişə böyük rollara sahib olublar. Bəzən
qadınların elədiklərini kişi
imperatorlar edə bilmirdilər. Məsələn,
Yekaterina öz dönəmində böyük Rusiya
İmperiyasını qurdu. Qadın
allahın sirridir. Qadının
ağlı məntiqə çıxmır, bu, qeyri-səlis
məntiqdir. Gözlənilməyən yerdə
qadın istənilən hərəkəti edəcək.
Amma kişilər bunu hesablayırlar. Buna görə də qadınlar güclü olurlar.
- Amma hesab etmək olar ki,
qadınları bu qədər kişi
ehtirası şişirdib.
- Bu məsələ
də var. Amma qadınları bu qədər şişkin
göstərən onlarda fərdi təfəkkürün
üstün və güclü olmasıdır. Çox
vaxt qadınlar özlərini əzilmiş kimi göstərirlər.
Amma qadınlar əzilmiş deyillər. Qadının təfəkkürü ona hesablanıb
ki, kişiləri daha üstün hesab etsin. Buna görə də qadın ətrafda nə varsa,
onu idarə edə bilir. Bir də
görürsən, küsməklə, ağlamaqla nəyisə
həll edirlər.
"Tarixi seriallara da pul
ayrılmalıdır"
- Niyə Şah İsmayıl haqda
çoxseriyalı film çəkilmir?
- Kim
çəkməyə qoydu? İndi böyük maliyyə vəsaiti
tələb olunur, o vaxt da SSRİ qoymadı. Şah
İsmayıl türk dilində danışdığı,
türk olduğu üçün Moskva onu "düşmən"
kimi təqdim edirdi. Şah İsmayıla aid hansı nümunə
ortaya çıxarılsa, türk dilindədir. Şah
İsmayıl Osmanlı sultanlarına türk dilində məktublar
yazırdı, onlar da fars dilində cavab verirdilər. Amma indi
yazdığım "Nadir Şah" romanıyla
bağlı mənə məktub gəldi ki, Nadir Şahla
bağlı "Hollivud" film çəkmək istəyir.
İndi də kifayət qədər insanlar var ki, bu tarixi
şəxsiyyətləri bizimki olmağa qoymurlar. Amma biz
çəkməliyik. Kim Səfəvilər haqda film çəkmək
istəsə, məndə ssenarisi var. "Nadir şah"
pyesini yazdım, Mədəniyyət Nazirliyi sifariş verdi,
tamaşa hazırlandı, amma "Azdrama"da cəmi 10
tamaşa oynanıldı. Bu da anşlaqla oldu. Teatra yeni rəhbərlik
gələn kimi dayandırıldı. Amma vaxt gələcək,
özləri məcbur olub bu kitablardan filmlər çəkəcəklər. Aqil Abbasın "Dolu"sundan
başqa Qarabağ haqda nə çəkiblər? Dövlət
seriallara pul ayırır. Sizcə, həmin pullara Qarabağ
haqqında serial çəkilsə, insanlar baxacaqlar? Türkiyədə
çəkilən "Ərtoğrul", "Kösəm
Sultan" və digər tarixi mövzularda olan serialların
milyonlarla izləyicisi var. Onlar reklamlardan milyonlar qazanırlar.
Serialda iştirak edən oyunçuların geyimlərini,
aksesuarlarını brend edib dünyanın hər yerində
satırlar. İş adamları bu sahəyə girişməlidirlər.
Mümkündür ki, 10-15 ildən sonra bizdə də olsun.
- Amma bir məsələ də var,
"Möhtəşəm yüz yıl"
serialındakı "Süleyman Qanuni"ni insanlar
arasında məşhur edən müharibələrdəki zəfərləri
yox, eyş-işrət, məhəbbət əhvalatlarıdır.
Biz də məsələn, Şah İsmayıldan serial
çəkib, gözünə də bir az erotika qatsaq,
olmazmı?
- Bizdə
hələ buna hazır deyillər. Çünki bizdə
reklamla pul qazanan şirkətlər azdır. Bizdə gözləyirlər
ki, dövlət sifariş versin. Gözləmək yox, çəkmək
lazımdır. Ən böyük biznes də buradadır,
iş adamları hələ ki, başa düşmürlər,
başa düşəndə də ömürləri
qalmayacaq.
Mənsur Rəğbətoğlu
Olaylar.- 2017.- 23 fevral.- S.9.