Azərbaycanda dini plüralizm
ənənəsi formalaşıb
Dini tolerantlıq ölkə vətəndaşlarının
həyat tərzinə çevrilib
Dini plüralizm
dinlərin və dini ənənə
daxilindəki fərqliliklərin çoxluğu
anlamına gəlir. Məssəblər və dinlərarası
tolerntlıq isə dini plüralizmin
fundamental göstəriciləridir. Çox təəssüf ki,
hazırda bir sıra inkişaf
etmiş ölkələrdə belə dini tolerantlıq ənənləri
formalaşmayıb. Azərbaycan isə nadir
ölkələrdəndir ki, burada dini plüralizm,
tolerantlıq bərqərar olub. Müxtəlif
dini əqidələrin sahibləri dost və mehriban şəraitdə
yaşayırlar. Heç şübhəsiz
ki, ölkəmizdə belə bir ənənənin formalaşması
dövlətin həyata küçirdiyi dini siyasətin nəticəsində mümkün olub.
Ölkəmizdə
dinlər və məzhəblər arası toleratlıq ənənəsinin
mövcudluğu və bu durumun diğər ölkərə
örnək təşkil etdiyi fikri təsadüfən
formalaşmayıb. Din sosiologiyası doktorantı Asəf Qənbərov hesab edir ki, dövlətin rəsmi
din siyasətinin də öz növbəsində, toleratliq ənənəsinin
qorunması və inkişaf etdirilməsi istiqamətində həyata
keçirilməsi din sahəsinin prioritet məsələsi
halına gəlmişdir: "Amma onu da qeyd etmək
lazımdır ki, Azərbaycanda tarixi toleratlıq ənənəsinin
siyasi bir təbliğat alətinə çevrilməsi bəzi
həqiqətləri görməyimizə əngəl təşkil
etməkdədir. Belə ki, mustəqillikdən sonra milli və
mənəvi dəyərlərin yenidən canlanması
prosesində, dindarlığın ümümi cəkisinin
artması və dini qrup və cameələrin sayindakı
çoxalma halları cəmiyyətin nisbi homogen dini
strukturunda fundamental bir dəyişikliyə səbəb
olmuşdur. Təssuflər olsun ki, dini pluralizmin artması cəmiyyətimizdə
dini qrup və cameələrin qutbləşməsi prosesi ilə
də müşaiyət olunmaqdadır. Zənnimizcə nəzərdən
qaçan məqam da, məhz dini pluralizm ilə dinlər
arası dözümlüyün tərs mütənasib bir
quruluşa malik olmasıdır: yəni dini müxtəlifləşmə
artdıqca fərqli inanc və əqidələrə
dözümlülük azalır". Onun sözlərinə
görə, dözümlülük ənənəsinin amillərini
təyin etməyə cəhd edərkən, cəmiyyətimizi
xarakterizə edən iki təməl xüsusiyyətlə
qarşılaşırıq. Bu iki xüsusiyyətin sekulyar cəmiyyət
və nisbi homogen dini struktur olduğu qənaətinə gəlmək
mümkündür. Sekulyarlaşma və ya dünyəviləşmə
prosesi XX əsr sosioloji düşüncənin mərkəzi
və eyni zamanda ən çox mübahisə doğuran
mövzusudur. Sekulyarlaşma prosesi, konkret olaraq "
institusional, ictimai və mədəni müstəvidə dinin əhəmiyyətini
itirməsi" şəklində izah edilir. Sekulyarlaşma
prosesinin mahiyyəti haqqındakı uzun mübahisələrə
girmək mövzumuz üçün vacib deyil. Burada əsas
üzərində durmaq istədiyimiz məqam sekulyarizmin dini
toleraltlıqla qarşılıqlı münasibətidir. Çünki sekulyar dünya
göruşü, başqa inanc və əqidəyə
dözümlü yanaşmağı şərtləndirən
əsas amillərdən biridir.
İnsanlar arasında qarşılıqlı münasibətlərdə
dini identifikasiyanın arxa plana atılması, dini zəmində
qarşıdurma yaratma ehtimalını təbii olaraq yox dərəcəsinə
endirir: "Azərbaycan cəmiyyətini sekulyar cəmiyyət
adlandırmaq üçün yetərli səbəblərimiz
var. Bu, həmçinin Sovet
dönəmindəki rəsmi dövlət
ideologiyasının dini təsisatları zəiflətməsi
və məcburi dünyəvi təhsilin nəticəsidir.
Müstəqillikdən sonra dini həyatda müəyyən
canlanma yaşansa da, Post-Sovet məkanında müstqətilliyini
yeni qazanmış diğər ölkələrlə
müqayisədə Azərbaycan cəmiyyətinin daha az dindar
olduğu görülür. Bu mövzuda aparılan empirik tədqiqatlar
və monitorinq nəticələri ilə müşahidələrimiz
üs-üstə düşür. Amma gələcəkdə
dünyəviləşmə prosesinin geriləməsi, yəni
dindarlaşmanın artması dinlər arası münasibətlərə
təsirsiz ötüşə bilməz. Bir çox tətqiqatçıların
iddia etdiyi kimi, sekulyarizmin geriləməsi və ictimai-siyasi
sferada dini hərəkatların aktivləşməsi prosesi
qlobal xarakter almışdır.
Nəticə olaraq cəmiyyətin dünyəviləşmə
dərəcəsi və toleratliq arasındakı münasibətləri
daim diqqət mərkəzində saxlamaq lazımdır".
Onun
bildirdiyinə görə, dini plüralizm dedikdə nəzərdə
tutduğumuz fəlsəfi mənada dinlərin
çoxluğunu və hər birinin relativ həqiqətə
sahib olduğunu müdafiə edən idea deyil, əksinə cəmiyyətdə
dini qrup və hərəkatların müxtəlifliyi və
getdikcə dini müxtəlifliyin artması prosesidir. Azərbaycanda
isə sözün həqiqi mənasında dini plüralizm
hökm sürməkdədir. Çünki dini plüralizmi təşkil
edən bütün elementlər özünü Azəbycanda
büruzə verməkdədir: "Ölkə qanunvericiliyində nəzərdə tutulan din və
etiqad azadlığı barəsindəki müddəalar
prosesin dini pluralizmə aparacağı gözlənilən durumdur. Buna baxmayaraq ənənəvi din və
etiqadlara meydan oxuyan yeni din və məzhəblərin
yayılması istər siyasi, istərsə də ictimai
sferada təhdid kimi qavranılır. Pluralizmin cəmiyyətin
inteqrasiyasını zəiflədən bir amil kimi qavranılması onu basqı
altına almaqla nəticələnir. Ənənəvi və
qeyri ənənəvi din ayırımı da dini pluralizmi
sıxışdırmanın məntiqi sonucundan başqa bir
şey deyildir. Humanizm prinsiplərinə zidd olan, dinlər və
məzhəblər arası dözümsüzlük, kin və
nifrət yayan inanışların qanunda nəzərdə
tutulan qaydada qadağan edilməsi, ənənəvi və
qeyri ənənəvi din ayırımı tamamilə gərəksiz
qılır. Çünki ənənəvi
olub-olmamasından asılı olmayaraq yuxarıda qeyd edilən
prinsiplərə zidd olan inancların təbliğ edilməsi
gadağandır. Bunları nəzərə alaraq dini pluralizmin
uğurlu idarə edilməsindən bəhs etməmiz
mümkün deyil. Nəticə olaraq milli sərvətimiz
sayıla bilən tolerantlıq ənənəsinin sərmayəsini,
sovetlər dövründən bizə miras qalan sekulyarizm və
həmcins dini quruluş olduğunu söyləmək olar.
Lakin ənənəvi sosial sistem dəyişdikcə bu sərmayələr
tükənməklə qarşı-qarşıya qalmaq
üzrədir. Dini cərəyanlar arasındakı qütbləşmə
tendensiyasının qarşısını almaq
üçün pluralizmi sıxışdırmaq və ya
qarşısını almaq mümkün deyil. Bunun yerinə
ictimai müzakirələrə şərait yaradaraq müxtəlif
və fərqli inanışlara hörmətlə yanaşma ənənəsini
inkişaf etdirmək lazımdır ki, bu proses Azərbaycanda həyata
keçirilməkdədir". O, qeyd edib ki, Azərbaycandakı
dini tolerantlıq və dini plüralizmi beynəlxalq aləmə
nümayiş etdirməkdən ötrü cəmiyyətimizin
dini strukturunu dərindən analiz edən elmi tədqiqatların
aparılmasına ehtiyac hiss olunur. Əslində Azərbaycanın
dini plüralizm modeli elmi- nəzəri yanaşma tələb
edir. Bu yanaşma isə ölkdə belə bir durumun
mövcud olub-olmaması, dözümlülük ənənəsinin
şərtləndirən əsas ictimai amillərin
aydınlaşdırılması məsələsini gündəmə
gətirir. Qısa və uzun dönəmdə cəmiyyətin
dini quruluşunda bas verən dəyişikliklərin dinlər
və məzhəblərarası dözümlüyə necə
təsir göstərəcəyini təxmin etmə və
potensial təhlükələrə qarşı zamanında tədbir
görülməsi baxımından da bu sahədə geniş
miqyaslı nəzəri və elmi tədqiqatların
aparılması böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, Azərbaycan
Respublikasında din və dini qurumlar dövlətdən
ayrıdır. Dövlət ona aid olan hər hansı işin
yerinə yetirilməsini dini qurumlara tapşırmır və
onların fəaliyyətinə qarışmır.
Bütün dinlər və dini qurumlar qanun
qarşısında bərabərdir. Heç bir din (dini cərəyan)
və dini qurum barəsində digərlərinə nisbətən
hər hansı üstünlük və ya məhdudiyyət
müəyyən edilə bilməz. Dini qurumlar ictimai həyatda
iştirak etmək, habelə ictimai birliklərlə
yanaşı kütləvi məlumat vasitələrindən
istifadə etmək hüququna malikdirlər. Dini qurumlar siyasi
partiyaların fəaliyyətində iştirak etmir və
onlara maliyyə yardımı göstərmirlər. Din xadimləri
dövlət orqanlarına seçildikdə və ya təyin
olunduqda onların peşəkar dini fəaliyyəti həmin vəzifədə
olduqları müddətdə dayandırılır. Din xadimləri
dövlət orqanlarına seçildikdə və ya təyin
olunduqda onların din xadimi kimi fəaliyyəti həmin vəzifədə
olduqları müddətdə dayandırılır. Dini
qurumlar cinayət yolu ilə əldə edilmiş pul vəsaitlərinin
və ya digər əmlakın
leqallaşdırılmasının və terrorçuluğun
maliyyələşdirilməsinin qarşısının
alınması məqsədi ilə onlar üçün
müvafiq qanunvericiliklə müəyyən edilmiş tədbirləri
yerinə yetirməlidirlər. Xatırladaq ki, dini plüralizm ənənələrinin
qorunub-saxlandığı Azərbaycanda müxtəlif
xalqların və dinlərin nümayəndələri yüz
illərdir ki, sülh və əminamanlıq şəraitində,
qarşılıqlı etimad və hörmət üstündə
vahid ailə kmi yaşayırlar. Ölkəmizin bütün
milli və dini azlıqları millətlərarası və
dinlərarası münasibətlərə, eləcə də
vətəndaş cəmiyyəti quruculuğuna öz layiqli
töhvəsini veriərək ictimai-siyasi və sosial mədəni
həyatın bütün sahəlrində yaxından
iştirak edirlər. Dini plüralizmin Azərbaycan nümunəsi
bir daha göstərdi ki, millətlər və dinlərarası
münasibətlərdə yaranmış çətinlikləri
aradan qaldırmaq üçün mültikulturalizm və
tolerant dəyərlərin daha geniş şəkildə təbliğ
edilməsinə ehtiyac var. Hazırda dünya əhalisinin
sayı 7 milyard 3 yüz milyonu ötüb. Paralel olaraq
dünyanın müxtəlif
bölgələrində millətlərin, müxtəlif
dini daşıyıcıların bir-birinə qarşı
münasibətlərinin fərqli olması ortadadır. Sözsüz ki, bu fərqli
münasibətlər müəyyən problemlər
yaradır. Belə bir şəraitdə sürətlə
inkişaf edən, müasir texnologiyalara malik ölkələrlə
yanaşı, hələ də inkişaf baxımından
geridə qlan xalqlara qarşı ögey münasibətlər sərgilənməkdədir. Azərbaycan
isə dünyaya dini tolerantlıq modeli təqdim etməkdədir.
İstər keçmiş, istərsə də müasir
dövrdə yaşananlar göstərir ki, hər bir cəmiyyətdə,
hər bir dövlətdə sabitliyin əsas
sütunlarından biri də multikultural və tolerant dəyərlərin
qorunması, inkişaf etdirilməsidir. Son illər
bütün dünyada dini-milli, sosial-iqtisadi zəmində
baş verən münaqişələrin, vətəndaş
müharibələrinin fonunda ölkəmizdə
müşahidə olunan sabitlik həm də onun sübutudur
ki, Azərbaycan bir çox ölkələrin sahib olmaq istədiyi,
ancaq əldə etməkdə çətinliklər və
uğursuzluqlar yaşadığı ən ali dəyərlərin
- tolerant və multikultural ənənələrin beşiyidir,
bu sahədə onun öz təcrübəsi, bu təcrübəni
qoruyub saxlayan, gələcək nəsillərə
ötürən dövlət-din modeli var. O model ki, indi
dünyanın bir çox ölkələri tərəfindən
tədqiq edilir, öyrənilir və tətbiqinin əhəmiyyəti
hər kürsüdə, hər görüşdə
vurğulanır. Bu isə o deməkdir ki, artıq Azərbaycan
dünyada multikultural və tolerant məkan olaraq mədəniyyətlərin,
dinlərin müxtəlifliyini yaşadan və inkişaf etdirən
unikal ölkəyə çevrilib. Ölkəmizdə irqindən,
dinindən və milli mənsubiyyətindən asılı
olmayaraq, hər kəsin hüquqları qanunla qorunur. Əksər
ölkələr üçün örnək olan
multikulturalizm və dini tolerantlıq modeli müxtəlif inanc
və mədəniyyətlərə sahib Azərbaycan vətəndaşlarının
həyat tərzinə çevrilib.
Azərbaycan Respublikası Prezidenti
yanında KİV-in İnkişafına Dövlət Dəstəyi
Fondunun maliyyə dəstəyilə çap edilmişdir
Olaylar.- 2017.- 26 may.- S.15.