Oğuz - türk tarixi: Bəylərbəyi
Rəvan
xandan İrəvan qala - şəhər yadigarı
əvvəli ötən sayımızda
Əvvəla, bir qədər
sonra görəcəyik
ki, "Urartu" anlamının yunanların
"İşkil" (bizim
dildə "Səllim
itlər") dedikləri
(XVI əsr erməni polşalı yepiskop Simeon
Lehatsi ) babilli əfsanə qəhrəmanı
Haykı IX əsrdə
eponim qəbul edib "Hay" olan, XIX əsrdə bizim "erməni" (bizim Ata sözümüzdə:
"Suya düşmüş
itlə, yağışa
düşmüş erməni
arasında fərq yoxdur") adlandırdığımız
millətlə heç
bir əlaqəsi yoxdur. İkincisi, başqa sözlə, deyilənlərdən aydın olur ki, nə
Biaini çarlığının,
nə Arqiştinin işğal etdiyi Aza ölkəsinin, nə də onun bu torpaqda
m.ö.VIII əsrdə
tikdirdiyi "İrpuni"
qala şəhərin
qanlı rus süngüsü ilə yazılmış 1828- ci il tarixindən başlayaraq, zaman-zaman başqa ölkələrdən
gətirilib, qərbi Azərbaycan torpaqlarında
yerləşdirilmiş yarıdilənçi
ermənilərlə bağlılığı
yoxdur. Biainilər də türk
tayfalarıdı, azalılar
da. Bu baxımdan
biainilərin m.ö.
VIII əsr işğal
tarixindən m.ö.VI əsr
süqut tarixinədək
Aza ölkəsinin coğrafiyasında marlarla
birlikdə yaradılmış
zəngin mədəniyyət
ümumtürk tarixinin sinkretik - şərikli mədəniyyətidir.
Bəs, bu biainilər tarixən kimlərdirlər?
Onlar m.ö. XI əsrdə Dağlıq Altaydan "Bia" / "Biy" deyilən çayının sahilindən (bu günkü "Biyski vilayəti" böyük bir elin tarixini yaşadır) Böyük Köçlə Kiçik
Asiyaya daxil olmuş, Ata yurtdakı çayın adı ilə "Bia" (son zamanlar bəzi ədəbiyyatda məqsədli
olaraq "Van" anlamında
qeydə alınmışdı) adlanırdıqları
gölün sahilində məskunlaşmışlar.
Bu cəsur və döyüşkən el "Biaini"
("bialıların yurdu"
anlamını verir) namında m.ö. IX-VI əsrləri əhatə
edən 300 ilik bir dövrdə qədim Şərqin qüdrətli çarlığını
təşkil etmişdir.
Venesiya mxıtaristlərindən gələn
saxta ənənəni
ilk dəfə silaha çevirən B.B.Piotrovski
ermənilərin torpaq
iddiasına ideoloji baza yaratmaq məqsədilə
ümumtürk tarixinin
böyük bir epoxasını təşkil
edən "Biaini çarlığı"nı heç bir elmi-tarixi maddi sübutla təsdiq edilməyən uydurma
"Urartu çarlığı"
adlandırır. O, əsasını
qoyuğu bu siyasi modellə biainilərin hərbi-inzibati
ərazisinə müvəqqəti
daxil edilmiş Ön Qafqaz türk tarixini saxta "Urartu tarixi" adı altında "erməniləşdirir."
B.B. Piotrovski görkəmli
tarixçi idi. Şübhəsiz,
o, ğözəl başa
düşürdü ki,
elmi tarix "Urartu" adında toponim tanımır. Ancaq onun bədbəxtliyi
onda idi ki, o, yəhudi kökündə törətdiyi
erməni nəsl səcərəsi (o, Ermitajın
ona qədər Baş Direktoru olmuş, milliyyətcə
erməni olan Orbelinin həm tələbəsi,
həm də qızının əri idi) ona imkan
vermədi sağlam alim vicdanı ilə tarixi həqiqəti olduğu kimi söyləsin.
"Urartu" namı
"Bibliya"da İrakın
şimalında yerləşən,
"Qurani-Kərim"də "Cudi dağ" ("Alçaq təpə")
deyilən dağa aiddir. Bu dağa "Bibliy"da
"Ararat" da deyilir.
Biaini daş yazılarında heç bir yerdə "Urartu" sözünə rast gəlinmir, hər yerdə ölkə "Biaini" adı ilə tarixləşdirilir.Yuxarıda
Arqişti yazılarından
gətirdiyimiz nümunələr
də bizim fikrimizi təsdiq edir. Buna baxmayaraq, B.B.Piotrovskinin
qərbi Azərbaycanda
özünün aşkarladığı
arxeoloji maddi sübutlar onun əksinə dayansa da, o, Kremlin əlində Azərbaycan türklərinin
Ön Qafqaz tarixinə qarşı amansız zəhərli qılınc idi. Necə deyərlər,onun kəsdiyi başa zaval yox idi. Bu səbəbdən
də B.B.Piotrovskinin ortaya atdığı tutar-tutmaz hər bir fikir keçmiş
Sovetlər Birliyi dövründə bütün
xalqların tarixşünaslığında
siyasi doqmaya çevrilmiş, aparıcı
qirmızı xətti
təşkil etmişdi.
Təəssüflər olsun ki, müstəqillik günümüzdə də bəzi Azərbaycan tarixçiləri problemlə əlaqədar danışarkən
ümumtürk tarixinin
300 illik epoxası olan "Biaini çarlığı"nın və "İrpuni" qala şəhərin adını çəkməkdən uzaq
dayanırlar, düşmənin
zəhərli ənənələrinin
davamı olan "Urartu çarlığı"
və "Erebuni"
anlamlarını işlədərək,
onların "tarixi mövcudluğunu" təsdiq
edirlər və bununla da qədim Ön Qafqazda Azərbaycan türklərinin
tarixini təkrar-təkrar
görünməz edirlər.
Bircə
nümunə. Professor Cəbi Bəhramov qəzet
məqalələrinin birində
yazır: "Erebuni bir tarixi abidə
kimi ermənilərə
deyil, urartulara məxsusdur."
Araşdrmamıza nəticə olaraq
deyək ki, B.B.Piotrovski və keçmiş Sovetlər Birliyi dövründə yazılmış tarix kitablarında
ilk mənbədə "İrpuni" adı ilə tarixin qan yaddaşına çevrilmiş türk qala şəhərinə
ermənipərəstcəsinə istər "Erebuni" desinlər, istərsə də
"Erevan" desinlər,fərqi
yoxdur,tarix tarixliyində
qalır. Belə ki tarixdə
ilk dəfə Vahid Azərbaycan dövlətini
yaratmış Şah
İsmayıl Xətai
Ön Qafqazın hüdudlarını qorumaq
məqsədilə onun
qərbində mühafizə
qala şəhəri salmaq qərarına gəlir. Məşhur
türk səyyahı
Övliya Çələbi
bu barədə yazır: "915-ci ildə
(1509 - 10 -cu illərdə) İran
torpağının şahı
İsmayıl Şah öz vəziri Rəvanqulu xana əmr etdi ki,
həmin yerdə qala tikdirsin. O, Zəngi çayının
sahilində yeddi ilə qala tikdirdi,
ona öz adını verdi
- "Rəvan." Bu fakt sübut edir ki, Oğuz Albaniyasının
qərb ərazisində
babamız Rəvan xanın şərəfli
adına ucaldılan, rus işğal tarixini nəsllərimizə
nişan verən İrəvan şəhəri
Azərbaycan türklərinin
danılmaz qədim tarixidir.Bundan başqa,Rəvan xanın aşağıda nümunə
gətirəcəyimiz Şah İsmayıla yazdığı
məktubda həmin ərazini "Oğuz-türk
diyarı" adlandırması
da göstərir ki, Ön Qafqaz
Oğuz Albaniyasının
qədim tarixi siyasi-inzibati coğrafiyası
XVI əsrdə də
rəsmi dövlət
sənədlərində də
qeyddə olmuşdur.
Tarixin bu çağında ermənilərin mövsümi
iş üçün
Oğuz-türk torpaqlarına
ailə şəkilində
sızdıqlarını, türklərin
qapılarında ağır
və çirkin günəmuzd işlə
çətin yaşayış
tərzi keçirdiklərini,
qız-gəlin namusunu
hərraca qoymaqla ayrı-ayrı kəndlərimizin
ətrafında
tədricən yerləşdiklərini Rəvan (daha sonralar "İrəvan") şəhərinin
qalabəyi və Çuxur - Səəd bəylərbəyi Rəvanqulu xanın oktyabr 1519-cu ildə Şah İsmayıl Xətaiyə yazdığı
məktubun tarixən ermənilərin Ön Qafqazla hansı şəkildə təmasda
(əlaqələrdən danışmağa
dəyməz) olduqlarını sübut edən rəsmi dövlət sənədi
kimi,tarix və tarixilik baxımından müstəsna elmi dəyəri əvəzsizdir.
Rəvan
xan Vahid Azərbaycan dövlətinin
banisi şöhrətli
şah babamız Şah İsmayıl Xətaiyə yazırdı:
"Ulu şahim ! Tanrı Heydər Səfiyə qəni-qəni rəhmət
eləsin. Sən
nökər bəndəni
bu Oğuz - türk diyarına bəylərbəyi təyin
edərkən, adamlar içrə Çahmərdan
Həzrət Əli kimi ədalətsevər olmağı,mömünlərlə imamımız Hüseyn kimi insanpərvər davranmağı dönə-dönə
tövsiyə etmisən.
Mən qulluq həddimi heç zaman aşmamışam. Lakin
son illər müşahidələrimə
görə, əhalinin
bir qismi,yəni
Beynənnəhreyndən (İkiçayarasından
- Ə.T.) Van gölü sahillərinə,
oradan da beş-beş, on-on Qafa, bizim torpaqlara gələn ermənilər,
sazişdəkilər kimi,
kəsbkarlıqla, bənna
və dülgərliklə
güzəran sürüb
farağat oturmaqdansa, tabeliyimdəki torpaqlarda yerləşmə vurnuxmalarına
başlamış, geniş
oturaq həyat iddialarına qapılmışlar.İndi
Ağkilsə kəndində
əyləşən dünya
ermənilərinin katolikosu II Qriqori zunnarına xas olmayan fəaliyyəti
ilə və təxribatçılıq əməlləri
ilə idarəmizi müşkülə məruz
qoyub. Katolikos erməni dini mərkəzinə vəqf
sərmayəsi hesabına
öz soydaşlarının
türk kəndləri
kənarında iki-üç
ailə olmaqla oturaq məskunlaşmasını
maliyyələşdirir,onlara ufacıq kilsələr tikdirir, beləliklə, bu tayfanın Qafda qədim mövcudiyyəti təsəvvürü
yaradılır ki, bunlar istiqbalda nəsillərimizə baş
ağrısı verə
biləcək fəsadlar
törənməsinə zəmin
yarada bilər.İndi
zikr olunan ərazidə elə bir kəndimiz,obamız qalmayıb ki, orada üç yad ailə işığı
yanmasın.İsmətsizlik əxlaqına qurşanmış hayk qız-gəlinləri türk
dəliqanlı cavanlarına
sırınmağa can atır,
qədim peşəliklə
könüllər ovundurur,
Oğuzlara ərə
getməyə, başqa
sölə, mülkümüzə,
malımıza şərik
çıxmağa çalışır,
siyasətdə sakit təcavüz adlanan cinayətlər törədirlər.
Qarışıq nigahların
vüsəti məni qorxudur,şahım. Mənə səlahiyyət
ver, cəmi on beş min gəlməni
mövsümi işçilər
kimi qısım-qısım
qaytarım vətənin
dışarına. Sənin qulun
Rəvan xan."
Rusların Qafqazı işğal
etdikləri tarixdən
meydana çıxan
"erməni amili"
babamız Rəvan xanın əbəs yerə həyəcan təbili çalmadığını
sübut etdi.O,qanımıza
erməni qanı qarışdığı ilk nəsil
törəməsilə xalqımızın
faciə tarixinin başlanğıcı olacağını
müdrikcəsinə görürdü.
Əjdər Tağıoğlu, professor
"Turan Araşdırma Mərkəzi"
ib-nin sədri
Olaylar.- 2018.- 5 aprel.- S.14.