Hayların Ön Qafqazda
rus imperiya tarixi
"Arsak/Artsax" toponiminin etnomənsubiyyəti
Arsaklı çarları tarixin ayrı-ayrı çağlarında
Part imperiyasının müvəqqəti
hərbi-inzibati ərazisinə
daxil edilmiş Ön Asiyanın qərb əyalətlərində
və Ön Qafqazda ayrı-ayrı valilik bölgələri yaratdılar. Onlar Kiçik Asiyada Qalis (Qızıl İrmak) çayınadək
olan vilayətləri əhatə edən birinci valiliyin mərkəzini İraqın
şimalında yerləşən
Ktezifonda, Ön Qafqaz Oğuz Albaniyasının qərb
ərazilərinin bir hissəsindən (Ağrı
dağı vadisindən)
axıb keçən
Araz çayının
sol sahilindən Göyçə
gölünün Qərb
sahilinə, ölkənin
cənubundan qədim Nəxçu elində Dərəşam qala şəhərindən Şimala
Fasis (indiki Rion) çayının cənub sahillərində
hüdudlanan geniş əraziləri əhatə
edən ikinci valiliyin mərkəzini Valarşapatda (bu şəhəri çar Vologez /Valarşa
(m.s.117-140) öz şərəfinə
saldırmışdı), Göyçə
gölünün Şərqindən
Alban dənizinin ləpədöyəni
arasında yerləşmiş
vilayətləri - Cənubdan
qədim Kaspiana
("kaspilər" oğuzların
nəsil qollarından
biridir) ölkəsindən
Dərbənd daxil olmaqla, qədim Azərbaycan torpaqlarının
şimal sərhədlərini
əhatə edən üçüncü valiliyin
mərkəzini Part şəhərində
(M.Xorenatsidə "Partav",
ərəb mənbələrində
"Bərdə") yerləşdirmişlər.
Qeyd edək ki, II Mitradat (m.ö.123-88) imperiyanın
adını Ön Qafqazda tarixə çevirmək üçün
"Part" namında böyük
vilayət şəhərini
saldırmış, onun
tərkibində indiki
Qarabağ torpaqlarını
əhatə edən coğrafiyada imperiyanın
banisi Başbuğ Arsakın şərəfinə
"Arsak" adında
ərazi bölgəsini
yaratmışdır. Bu tarixi
hadisə bu gün ermənilərin
Kremlin təhriki ilə
qaldırdıqları saxta
"erməni Artsax"ı
hay-küyündən təxminən
iki min 150 il
əvvəl baş vermişdir. Tarix bu dövrdə
nə "hay", nə
də "armyan" adında əhali tanımırdı. Bu gerçək
həqiqətə baxmayaraq,
başqa soydaşları
kimi, N.Adons da tarixən yarıdilənçi vəziyyətində
yaşamış babalarını
uydurma "armyan arsaklıları" adı
ilə süni şəkildə ümumtürk
tarixini 475 illik Part imperiya epoxasına şərik etməyə çalışır. O, yazır:
"Fərada qədər
(Part çarlığına işarə edir.- Ə.T.) Böyük Armeniyanı təşkil
edən torpaqların sahibi armyan arsaklıları
idi. Roma və Persiya arasında mübarizə də ancaq Böyük
Armeniya uğrunda gedirdi."
Erməni tarixçilərinin iddia etdikləri "Böyük
Armeniya" anlamının
real tarixi əsası
yoxdur. Bu mifik uydurmanı kilsə üç türk dövlətinin (Biaini, Arme, Part) gerçək tarixindən bəhs edən mifloji və filoloji materiallar əsasında anonim keşiş Moisey Xorenatsinin adına tərtib etdiyi "tarix" kitabında səsləndirmişdir. Bu barədə bir qədər əvvəldə
danışdıq.
N.Adons aşağıdakı cümlədə
fikrini bir qədər də dəqiq ifadə etməyə çalışır.O,yazır: "387-ci ildə
baş verən mübahisənin və bölüşdürmənin predmeti
məhz Arsaklıların
torpaqları idi."
Mötəbər mənbələrdən məlumdur ki, N.Adonsun nişan
verdiyi tarixin
"387-ci ilindən" 163 il əvvəl (Ərdəşir Papakan
225-ci ildə Part imperiyasının
Yekbatanda (Həmədanda)
yerləşən mərkəzini
işğal etdi, Pers-Sasani sülaləsinin
əsasını qoydu)
Arsaklıların Ön
Asiyada olan hakimiyyətlərinə son qoyulmuşdur.
Bununla da Part imperiyasının
300 ildən artıq bir dövrdə hərbi-inzibati ərazisinə
müvəqqəti daxil
edilmiş Ön Asiyanın qərb torpaqları Pers-Sasani sülaləsinin işğal
dairəsinə daxil edilmişdir. Bu torpaqların qədim sahibləri nə Arsaklı-türk sülaləsi,
nə də Sasani-Pers sülaləsi idi. N.Adonsun qeyd etdiyi tarixin
387-ci ilində Roma və
Persiya arasında gedən qanlı döyüşlər Fəratın
(Fratın) yuxarı axarında yerləşən
Artaksinin banisi olduğu 200 illik "Arme çarlığı"na
aid torpaqlar uğrunda gedirdi. Ölkənin qədim yerli
əhalisi Azərbaycan
türklərinin Anamayasında
iştirak etmiş Mar
tayfaları idilər.
Deyilənlərdən aydın olur ki, erməni
kilsəsinin və onun tarixçi varislərinin tarixin tanımadığı hay (armyan)
babalarını uydurma
"armyan arsaklıları"
("erməni arşakuniləri")
adı ilə Part imperiyasının banisi Başbuğ Arsakın çar sülaləsinə
bağlamaları erməni
xalqının özü
qədər saxtadır!
Bu baxımdan Manuk Abeqyanın adını çəkdiyi
"Arsak vadisi" iddiası ilə 1828-ci ildə rusların gətirib Azərbaycan türklərinin torpaqlarına
yerləşdirdikləri yarıdilənçi
babalarının Ön
Qafqaz tarixini süni şəkildə qədimlərə atır.
O, yazır: "Güman
ki, ermənilər m.ö.V əsrdə Taron istiqamətində Şimala hərəkət
etmiş və Arsak vadisinə gəlmişlər."
Etnokökü bu günə kimi elmə məlum olmayan babalarının guya Anadolu torpaqlarından m.ö.V əsrdə Ön Qafqazda "Arsak vadisi"nə "gəlmələrini" iddia
edərkən "güman"dan
başqa Manuk Abeqyanın əlində hər hansı yazılı mötəbər
mənbə, yaxud arxeoloji, antropoloji və linqvistik maddi-mədəniyyət
nümunələri yoxdur,
ola da bilməz.
Ancaq erməni alimi gözəl bilirdi ki, rusların
1828-ci ildə beş ölkədən
toplayıb gətirdikləri
yarıdilənçi babalarının
tarixini, əsassız
torpaq iddiası ilə əlaqədar, Azərbaycan türklərinin
qədim Ön Qafqaz torpaqlarına m.ö. V əsrdən bağlamağa çalışır.
Bu, erməni şizofreniyasıdır,
erməni alimlərinə
kilsədən gələn
əcdad xəstəliyidir!
Əgər bu iddia şizofreniya xəstəliyinin nəticəsi
olmasaydı, şübhəsiz,
Manuk Abeqyan xalqların tarixinə ayıq və sağlam ağılla yanaşardı və o zaman başa düşərdi ki, m.ö.V əsrdə tarix səhnəsində nə Part imperiyasının
banisi Başbuğ Arsak, nə də onun Arsaklı
çar sülaləsi
var idi, nə də ki, Azərbaycan türklərinin qədim coğrafi ərazisində
"Arsaklı vadisi"
anlayışı.
Bütün bu tarixi həqiqətlərə baxmayaraq,
işğalçı rus
imperiyası XIX əsrin
əvvəllərindən başlayaraq,
köçkün erməniləri
"qədim yerli əhali" etmək məqsədilə "Türksüz
Ön Qafqaz" ideoloji ölüm konveyeri yaratdı. İmperiya Azərbaycan türklərinin
Ata tarixini zaman-zaman günahsız, havadarsız
insanların qanı ilə örtməyə, görünməz etməyə
çalışdı. Ancaq tarix tarixiliyində
qaldı!
Bu baxımdan Kremlin daşnak-bolşevik
ünsürlərinin xüsusi
göstərişi ilə
"erməni Dağlıq
Qarabağı" tarixi
yazmaq üçün
Qarabağa gəlmiş
görkəmli alim İ.Petruşevskinin rəhbərliyi
altında geniş iş aparan ekspedisiyanın rəyi maraqlıdır.
İ.Petruşevski 1930-cu ildə yazırdı
ki, Dağlıq Qarabağın ayrı-ayrı
kəndlərində yaşayan
erməni ailələrinin
babalarının bir qismi XVII əsrin II yarısından başlayaraq,
Cənubi Azərbaycanın
Qaradağ mahalından
günəmuzd iş üçün zaman-zaman
gəlib yerləşmiş
rəncbərlərdirlər. Onların ikinci qismi 1860-cı ildə rus imperatorluğu
tərəfindən yenə
də Qaradağ mahalından kütləvi
köçürülüb gətirilmiş və Qarabağda məskunlaşdırılmışdı.
N.Emin də hadisə ilə bağlı eyni fikirdədir. O,yazırdı:
"Qarabağ kəndlərinin
xeyli hissəsinə Persid Qaradağından,Türkiyədən
və başqa yerlərdən gətirilib
yerləşdirilmiş köçkün
ermənilər idi."
Bu da "ermənilərin
Qarabağ kəndlərində
"nəslən sosial
palentologiyasının olmaması"na
gətirib çıxarmışdı."
N.Emin
"Qarabağın heç
zaman erməni mədəniyyətinin mərkəzinə
çevrilməməsinin" səbəbini də bu tarixi amildə
görürdü.
Təsadüfi deyildir ki, erməni
arxeoloqu S.Ter-Avetisyan da Qarabağın qədim Albaniyanın bir hissəsi olduğunu yazırdı. Maraqlıdır ki, o, eyni zamanda,
II Mitradatın inşa
etdirdiyi Part (Partav/Bərdə) şəhərini
Albaniyanın mərkəzi
olduğunu da qeyd edirdi.
Erməni
tarixçisi N.Adons da qarşısında dayanan təkzibedilməz maddi sübutlardan yan keçə bilmir, Dağlıq Qarabağ tarixi ilə bağlı həqiqəti etiraf etməyə məcbur olur: "Artsax həmişə erməni
nüfuz dairəsindən
kənarda olmuşdur."
Tarix bu qədər aydın olduğu halda, etnokökü bu günə kimi elmə məlum olmayan, ümumtürk tarixinin 475 illik Part epoxasının imperiya banisi şanlı babamız Başbuğ Arsakın adını yaşadan "Arsak" toponiminin mənasını, tarixi kökünü bilməyə-bilməyə
cəfəng, savadsız
bəyanatlarla haray-həşir
salan, "klassik həyasızlar"a - erməni
başçılarına beynəlxalq
ictimaiyyət demir ki, Qarabağı qan çanağına çevirən rusların
işğal etdikləri
qədim Oğuz türklərinin torpaqlarına
siz hansı haqla sahib çıxırsınız?
Demirlər və deməyəcəklər də!
Çünki güc xristiandadır,
torpağı yağmalanan,
qanı axıdılan
türkdür, müsəlmandır.
Ancaq unudurlar ki, qoca
dünya çox imperiyalar yola salmışdır. Buynuzsuz
qoçun buynuzlu qoçdan alacağı divanı unudanlar cahildirlər, nadandırlar!
Son nümunə Hitler faşist
almaniyasının faciəli
taleyi hər kəsə tarixi nümunə olmalıdır!!!
"Arsak" toponimi ilə əlaqədar qısaca dediklərimizə
nəticə olaraq söyləyək ki, rusların himayəsi altında babalarının
Ön Qafqazda "qədim yerli əhali" kimi qələmə verməyə
çalışan cahil
və nadan erməni tarixçilərinin
əsassız iddialarını
təkzib edən tarixi dəlillər kifayət qədərdir.
Professor Əjdər Tağıoğlu
Turan Araşdırma Mərkəzi
İB-nin sədri
Olaylar.- 2020.- 3-4 mart.-
S.11.