Vətəni üçün atəşdə Səməndər quşu kimi yanan Səməndər

Bir fikir adamı təəssüflə bildirib ki, müharibələrə səbəb insan münasibətləri deyil, əşya münasibətləridir. Yəni, tarixboyu müharibələr qənimətə, mənfəətə, əraziyə və dini münasibətlərə görə baş verir. Neft və başqa sərvətlər, isti və soyuq dənizlər, ərazilər və sair. Sən demə müharibənin yaxşı tərəfi də varmış. Yəni arzuolunmaz tərəfləri ilə bərabər, həm də millətin genetik xarakterinin, bütünlüyünün, mənəviyyatının və əxlaqının nümayişiymiş savaş. Ona görə ki, savaşa tək-tək insanlar deyil, bütöv xalq girir. Yurd, vətən, torpaq, tarix, milli mədəniyyət, sosial quruluş, hətta iqlim belə etnosu və milləti müəyyənləşdirən amillərdir. Bunların bötövləşməsindən yurd anlayışı yaranır. O yurdun üstündə yaşayan insanlar isə mahiyyətcə mənəviləşir və üzərində yaşadığı torpağın qoruyucusuna çevrilir. Səməndər quşu kimi. Bu əfsanəni oxumayan yoxdur yəqin ki. Dimdiyi poladdan, caynaqları çaxmaq daşından olan bu fədakar quş sevdiyi üçün alışıb yanır. Bu əfsanəni oxuyan analar da Səməndəri oğullarının adına verir, onlar da böyüyüncə bir bayraq uğrunda yanıb kül olurlar...

ƏTRAFLI

Barni (June) 2021

Niyə bilirsinizmi?! Çünki gəncliyimiz qəhrəmanlığı, atəşdə Səməndər quşu kimi yanmağı bədii kitablardan oxuyub, kinolardan izləmədi, həyatında gördü, yaşadı, müasiri oldu. İgidlərimizin, ərənlərimizin şərəfli həyatı gəncliyimizin öləzimiş ümidini oyatdı, korşalmış ruhunu toxum kimi təzədən cücərtdi. Onların ismarıcı vardı: "Biz bu torpağa zəfər toxumunu əkdik, qanımızla suvardıq, onu yaşadın, böyüdün". Bu ismarıcla yeri yerindən oynadan oğullar yetişdi. Oğullarının tabutuna girib bayraqdar kimi öndə gedən analar, qız-gəlinlər yetişdi, əzizlərinin şəhid cənazələrini sevdaları ilə sarıdılar. Hər kəs "Vətənimizə sahib olmaq üçün gərəkirsə hər birimiz torpağın qoynuna girərik."-dedi. İsmayılzadə Səməndər Vahid oğlu əfsanələşmiş belə oğullarımızdan biridir. Vətəni üçün yanıb külə döndü, bəlkə bir könül sevdalısı da vardı, bəlkə xəyalında sevdiyi ilə nağıl ev də tikib, çevrəsində çiçəklər də əkmişdi. O, 1990-cı il avqustun 25-də Yevlaxda dünyaya gəlmişdi. İki ekiz bacının- Günellə Günayın kiçik qardaşı, qüruru idi Səməndər. Atasının yolu ilə gedən bu gənc ana babasının adını daşıyırdı. Atası baş leytenant Vahid İsmayılov I Qarabağ müharibəsində yaralanmış ikinci qrup əlil idi. Təəssüf ki, 2018-ci ildə dünyasını dəyişib. Səməndər 1996-cı ildə Yevlax şəhər Səməd Vurğun adına 5 saylı tam orta məktəbin I sinifinə gedir. 2007-ci ildə məktəbi bitirir. Bir az diş texniki kimi çalışıb. Ailəsinə, bacılarına kömək edir. 2011-ci ildən Qaradağ RMŞ-də mühafizəçi olmuşdu. 2014-cü ildə "STONE LİNE" MMC-də ambardar işləyir.

Səməndər gözünü açıb evdə atasını hərbçi görmüşdü. Odur ki, hərbə çox böyük həvəsi vardı. Bu səbəbdən başqa işlərdə bənd almırdı. Nəhayət, öz yolunu seçir. 2016-cı ildə Azərbaycan Silahlı Qüvvlərinin Təlim-Tədris Mərkəzində fəaliyyət göstərən ZTR-82 A komandir kursunu bitirir. Gizir hazırlığı kursunu bitirmə haqqında GHN3090 sertifikatı da alır. Yüksək xidmət göstərdiyinə görə hərbi xidmət dövründə döyüş və ictimai-siyasi hazırlıqda əldə etdiyi nailiyyətlərə, nümunəvi hərbi intizamına, yüksək mənəvi işgüzar keyfiyyətlərinə görə 9 noyabr 2016-cı ildə Dövlət Bayrağı Günü, 9 may faşizm üzərində qələbənin 73-cü ildönümü, eləcə də döyüş və ictimai-siyasi hazırlıqda əldə etdiyi nailiyyətlərə görə fəxri fərmanlarla təltif olunur. 26 iyun 2018-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Müdafiə Nazirinin əmri ilə "Azərbaycan Ordusunun 100 illiyi- 1918-2018 yubiley medalı"na layiq bilinir. Səməndər Aprel döyüşlərində də igidliklə iştirak etmişdi. 2020-ci il sentyabrın 27-də başlayan Vətən müharibəsində qəhrəmanlıqla döyüşür. Sonuncu dəfə oktyabr ayında anası Fəridə xanımla danışıb. Sevinclə Cəbrayılı almışıq, deyir. Sonra ondan xəbər çıxmır. Ailəsi bir neçə gün axtarıb. Oktyabrın 28-də zəng edib Səməndərin Füzulinin azad olunması uğrunda gedən döyüşlərdə qəhrəmanlıqla şəhid olduğunu deyirlər. Elə həmin gün Lökbatandakı Şəhidlər xiyabanında dəfn olunub. Səməndər ağır döyüşlərdə zirehli gödəkçəsinin yan hissəsindən snayperlə vurulub. Döyüşçü dostları dərhal onu döyüş meydanından götürməyə çalışsalar da, bu mümkün olmayıb, bir müddət nəşi neytral zonada qalıb. Anası Fəridə xanım İsmayılova Yevlaxda uzun illər mühəndis-texnoloq və müxtəlif vəzifələrdə çalışıb. Hazırda Lökbatan qəsəbəsi Qaradağ Maşınqayırma ASC-də kadrlar üzrə mühəndis işləyir. Səməndər özündən sonra bir gözüyaşlı ana və iki bacı qoyub getdi. Onlar ömürboyu bu yaranın ağrısını qürurla çəkəcəklər. Fəridə xanımı Yevlaxda işləyəndən tanıyırdım. İşgüzarlığı, bacarığı, səriştəliliyi ilə həmişə seçilirdi. Yevlaxlıların onu unutmadığına, ŞİH rəhbərliyi tərəfindən şəhid oğluna olan sayğılı münasibətinə görə mənə minnətdarlığını bildirdi:- "Yevlaxda artıq evim yoxdur. Lökbatan qəsəbəsində yaşayıram. Ancaq yaxşı bilirəm ki, buradakı hər evin qapısı bizim üzümüzə açıqdır". Düz deyirsiniz, Fəridə xanım. Şəhidiniz oğlumuz, dərdiniz dərdimizdir. Özünüz də, qızlarınız da əzizlərimizsiniz. Və belə qərara gəldik ki, tezliklə Yevlaxda görüşəcəyik. İsmayılzadə Səməndər Vahid oğlu ölümündən sonra Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Silahlı Qüvvələrin Ali Baş Komandanı İlham Əliyevin sərəncamı ilə "Vətən uğrunda", "Füzulinin azad olunmasına görə", "Cəbrayılın azad olunmasına görə" və "Xocavəndin azad olunmasına görə" medalları ilə təltif olunmuşdur. Sonsuzadək ürəyimizdə yaşayacaqdır.

Olaylar.- 2021.- 11-17 iyun.- S.18.