VƏTƏNƏ KEŞİK
ÇƏKƏN
GÖZÜNDƏN ÖPSƏM DƏ AZ!
2000-ci il iyulun 13-də Yevlax şəhərində
İkram kişinin oğlunun doğulduğu
xəbərini gətirən
qohuma muştuluq da verilmişdi, sevinə-gülə. Yeni doğulan
körpənin evə
gəlişinə qurban
kəsilib paylanmışdı.
Axı, İkramla Nailə xanım ailə qurduqdan 7 il sonra
qızları Arzunun,
14 il sonra isə oğlunun dünyaya gəlişi ailəyə gözəl bir ab-hava gətirmişdi.
Oğul övladı ailəni muradına catdırmışdı,
buna görə də ana oğluna
Murad adı vermişdi. Bütün
ailə üzvləri,
qohumları Muradı məhəbbətlə, qayğı
ilə əhatə edib əzizləsələr
də, o, heç vaxt ərköyünlük
etməyib, hamının sevimlisi
olmuşdu. Onu ilk dəfə dərsə yola salanda necə
sevinmişdilərsə, təhsilini
müvəffəqiyyətlə başa vuranda da fəxr etmişdilər.
Murad həm nizam-intizamı, həm də idmana həvəs göstərməsi ilə
secilirdi məktəbdə.
İdmanın cüdo növünə
həvəs göstərməsi
onun respublika yarışlarına vəsiqə
qazanmasına səbəb
olmuş və yarışlarda qazandığı
uğurlara görə
layiq görüldüyü
fəxri fərmanlar, kuboklar bu gün
də Ağazadələr
ailəsinin evini bəzəyir.
2018-ci ildə hərbi
xidmətə cağırılan
Ağazadə Murad İkram oğlu 2020- ci ildə həqiqi
hərbi xidmətini başa vuraraq, evlərinə dönür.
Bacısı Arzu Tovuz döyüşləri zamanı
Muradın Aprel döyüşlərini necə
həyəcanla izlədiyindən
danışır: "Tovuz
döyüşləri Murada
necə pis təsir eləmişdisə,
deyirdi ki, torpaq bizim ola-ola
mənfur düşmən,
yurdumuzda necə at oynada bilər axı?! Görəcəksən
bacı, tezliklə torpaqlarımız özümüzə
qayıdacaq, mən də qoşulacam
döyüşə gedənlərə".
Elə bu vətən, torpaq sevgisi ilə müharibəyə
yollanan könüllülər
sırasına ilk yazılanlardan
olub Murad. 13 iyul 2020-ci ildə səfərbərlikdən 2 ay əvvəl, bacısı
Arzu qardaşı Muradın ad günü münasibəti ilə şəklini
sosial şəbəkədə
paylaşmışdı, Murad
isə: "Bacı, təbrikə görə cox sag ol, amma xahiş edirəm, sil bu statusu. Mən necə
ad günü qeyd edə bilərəm axı, gör bizim neçə igid oğullarımız şəhid olur.
Və beləcə
günlərin birində
ailədən xəbərsiz,
ilk könüllülər dəstəsinə qoşularaq
torpaqlarımızı müdafiəyə
gedir 20 yaşlı Murad. Yola düşməzdən əvvəl bacısıgilə
dönür, onun övladlarını bağrına
basır, amma müharibəyə getdiyini
nə bacısına,
nə valideynlərinə
bildirmir. Xəbər tutanda
ata-anası həyəcanlanır,
amma bir söz demirlər, oğul vətən üçündür, bu
gün vətənimiz
dardadır, torpaqlarımızı
azad etməyə məhz oğullar getməlidir, deyirlər.
Evlərinə tez- tez zəng vururmuş. Nailə xanım hər dəfə oğlunun səsini eşidib kövrəlib ağlayırmış.
O da:- Ay ana, niyə ağlayırsan, şükür
sağ-salamatam, inşallah
qələbə çalıb
gələcəm. Gec-tez bu
müharibə olmalıydı,
oldu da, narahat olma zəfər
bizimdi, deyirmiş.
Sentyabrın 30-da qızgın döyüşlər
gedirdi. Sanki ürəyinə
dammışdı şəhid
olacağı, yenə
evə zəng edir: "Ana, məndən
nigaran olmayın, hər şey yaxşıdır, özünüzdən
muğayat olun", deyir. Muradın son zəngi və
son sözü. Ana ömrü boyu nə o zəngin səsini, nə də balasının son səsini unutmayacaq. Döyüş yoldaşları
20 yaşlı Muradı
cansız olduguna görə döyüş
meydanında çox irəli buraxmırdılar,
bir də görürmüşlər ki,
döyüşlərin ən
qızğın yerindədir:
- Od kimi
oğul idi-, deyir döyüş yoldaşları, torpaq uğrunda öz evinin divarı üçün vuruşurmuş
kimi vuruşurdu.
Cəmi
20 il ömür,
insan ömrünün
ən çiçəkləyən
yaşı, qönçə
ömrü, çiçək
ömrü, fidan ömrü. Tərtəmiz qanını torpağa
axıtdı ki, orda da çiçəklər
bitsin, ora da bizə vətən
olsun. Lakin dünya dürduqca qəlbimizdə yaşayacaq, and yerimiz olacaq.
Ana ürəyi oğlunun yoxluğunu hamıdan əvvəl hiss edir canının, ciyərinin
yanmasından, ürəyinin
narahatlığından. Tam 70 gün Muradın nəşi neytral zonada uyudu, ruhu
balasına lay- lay deyən ananın başı üstündə
fırlanaraq, fəryad
edən anayla birgə alışdı,
yandı.
70 gündən sonra
böyüyüb, boya-başa
çatdığı, canından
artıq sevdiyi torpağa qovuşdu Murad. 21 sentyabr 2020-ci ildə qoşaraq getdiyi müharibədən,
9 dekabr 2020-ci ildə,
üçrəngli bayrağa
bürünərək çiyinlərdə
gəldi ata evinə.
Nailə
xanımın bir ömür boyu övlad yanğısı
sönməyəcək, İkram
kişi bir də "oğlum" - deyə çağırmayacaq
Muradı, Arzu bir daha bağrına
basa bilməyəcək
əziz qardaşını.
Amma Murad təkcə ailəsinin deyil, Azərbaycan boyda böyük bir ailənin övladı oldu.
Sevib, secdiyin
torpaqda rahat yat, Murad. Sənin kimi
oğulların qanıyla
çiçək-çiçək boy
verən bu vətənə bir daha düşmən ayağı, düşmən
nəfəsi dəyə
bilməz.
Bir ildən çoxdur
şəhidlik zirvəsinə
ucaldığın. Çox sevdiyin
bacın Arzunun üç körpəsi
- Ömər, Mələk
və Fatimə böyüyürlər Murad.
Anası
onlara dayılarından
dastan qəhrəmanı
kimi, nağıl qəhrəmanı kimi danışır. Lap çox sevdiyin Mələk beşyaşlılar
üçün məktəbəqədər
hazırlıq kursuna gedir, sənin kimi dayısıyla fəxr edir. Atan-anan da onları diqqətdə saxlayan, hörmətlə yanaşan
bütün insanlardan
və dövlətimizdən
razılıq edirlər.
Sənə görə başı
uca, üzü ağdılar. Amma sənsizliyin
dərdi ürəklərini
qovurub, gözlərinin
kökünü saraldıb.
Bir udum nəfəsinə təşnədilər, amma
qürurla yaşayırlar.
Sən yaşatmısan bu qüruru onlara. Bacın Arzu "Yevlax Rayon Mərkəzi Xəstəxanası"
publik hüquqi şəxsdə işlə
təmin edilib. Atan İkram arzu edir ki, Qarabağda
ona bir marşrut
xətti versinlər, sürücülük peşəsinə
davam etsin. Sənsiz yaşamaq çox ağır olsa da, bacının
körpələrini yaşatmaq
üçün həyata
davam edirlər.
Ağazadə Murad İkram oğlu ölümündən
sonra Azərbaycan Respublikasının Prezidenti,
Silahlı Qüvvələrin
Ali Baş Komandanı
İlham Əliyevin sərəncamı ilə
"Vətən uğrunda",
"Suqovuşanın azad
olunmasına görə"
və "Cəsur döyüşçü" medalları ilə təltif olunmuşdur. Muradın uğrunda canından keçdiyi Qarabağ Azərbaycandır!
Əminə YUSİFQIZI,
Respublikanın əməkdar jurnalisti
Olaylar.- 2022.- 11-17 mart.-
S.18.