Zəngəzur mahalı - 1918-1920-ci illərin faciələri...
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan
dövlətçilyinə zərbə cəbhəsi
kimi birləşmiş
rus-hay siyasi-hərbi qüvvələri tərəfindən
Zəngəzur bölgəsinin
seçilməsi təsadüfi
olmayıb. Bütöv Türk-Müsəlman
dünyasının tarixi-coğrafi
zənginliyi bu təcavüzkarlıq siyasətinə hədəf
olmaqla yanaşı etno-milli, mənəvi-mədəni,
dini-fəlsəfi...maddi
irsimizin qan yaddaşından mərhum
edilməsi də bu mənfur məqsədin tərkib hissəsi idi. Çünki bu tarixi-coğrafi məkanı
Naxçıvan, Qərbi
Azərbaycan və Qarabağ inzibati-ərazi vahidlərindən təcrid
etmək və bölgəni strateji-hərb
meydanına çevirmək
beynəlxalq, həmçinin
regional düşmən
qüvvələrin Bütöv
Azərbaycana qarşı
XX əsrin ən güclü təhdidi olmuşdur.
Zəngəzur tarixi-coğrafi bölgəsi Bütöv Azərbaycana qarşı 1918-1920-ci illərdə rus-hay ittifaqının ardıcıl, davamlı, uzun illər ərzində nəzərdə tutulmuş siyasi və hərbi təzavüzləri nəticəsində artıq işğal edildikdən sonra da inzibati ərazi baxımından 1930-cu ilədək bu təsirlər davam etdirilmişdir. Bölgənin Mehri, Qarakilsə, Qapan və Zəngilan nahiyələrinin bir çox yaşayış məntəqələri bu faciəvi təsirlərə məruz qalmaqla "inzibat-ərazi soyqırımı" (ayrı-ayrı illərdə mərhələlərlə) aparılmış, yerli Türk-Müsəlman əhalisi isə milli-mənəvi, tarixi-maddi irsinin "mədəni soyqırım" faciələrinə düçar olmuşlar.
Haşiyə. Türk dillərinin orotoponimi kimi yaranmış "Zəngəzur" toponimi "döyüş meydanlarında zəfərə çağırış naminə çalınan sur/zur" mənasında olmaqla, coğrafi məkan və inzibati-ərazi baxımından 7824 kv.km sahəni tutur, Zəngəzur dağlıq silsiləsinin (Qapıcıq zirvəsi, 3916 m) şərq yamaclarından başlayan Bərgüşadçay, Mehriçay, Bəsitçay, Oxçuçay, Bayandurçay...çaylarının hövzələrində yerləşən Qarakilsə, Mehri, Qapan, Gorus, Laçın, Qubadlı və Zəngilan nahiyələrini əhatə edir.
XIX-XX əsrlərdə mövqeyi güclənmiş hay kilsəsi və rus işğalçı siyasi-hərbi dairələri bu mahalı Türk-Müsəlman birliyindən ayırmaq, Osmanlı Türkiyəsi və Şimali Azərbaycan xanlıqlarının təsirini azaltmaq kimi mənfur niyyətlərinə rəğmən (artıq 1828-ci ildə Türkmənçay müqaviləsi bağlandıqdan sonra) 1850-ci illərdə Zəngəzur qəzası Şamaxı və İrəvan, 1860-cı illərdə isə Bakı və İrəvan qüberniyalarının tərkibinə daxil edilmişdir. 1868-ci ildə Gəncə (Yelizavetpol) quberniyasının tərkibində olan Şuşa qəzasının (bir hissəsi Bakı quberniyasına aid) və İrəvan quberniyasının Ordubad qəzasının hesabına Zəngəzur qəzası yaradılmış, Osmanlı Türkiyəsi və Cənubi Azərbaycan ərazilərindən bu yerlərə hay sürüsü kütləvi şəkildə köçürülərək əski Türk-Müsəlman kəndlərində, örüş-otlaq sahələrində, çay və meşə vadilərində yerləşdirilmişdir.
Bu canlılar XIX əsrin sonunda, XX əsrin əvvəllərində Zəngəzur mahalının kökənli əhalisinə qarşı silahlı-quldur hücumlarının kerçəkləşdirilməsi niyyəti ilə (1890-cı, 1905-1906-cı, 1915-ci, 1918-1920-ci illərdə) hay kilsəsinin potensial qüvvələri kimi nəzərdə tutulmuşdur.
Tarixi faktlar və hadisələr bunu bir daha təsdiq etmişdir.
Haşiyə. Azərbaycan Respublikasının Milli Arxiv İdarəsində saxlanılan Azərbaycan Xalq Cumhuriyyətinin Fövqəladə Təhqiqat Komisyyasının sənədlərinin (II cilddə, 80 səhifə), Türkiyə Cumhuriyyətinin "Əsgəri Tarix və Strateji Tədqiqat Başkanlığı Arxivi"nin, "Başbakanlıq Osmanlı Arxivi"nin, AFR-nın Berlin şəhərindəki "Almaniya Xarici İşlər nazirliyinin Siyasi Arxivi"nin məlumatlarında (eləcə də, Zəngəzur qəza rəisi Fərəc bəy Kərbəlayı Mehdi bəy oğlu Məliknamazəliyevin (1863-1921) rəsmi arayışına, Cəbrayıl şəhər sakinləri H.Axundzadənin, C.Sultanovun AXC-nə ünvanladıqları məktublarına əsasən...) bildirilir ki, hay-daşnak nizami silahlı qüvvələri (sayı 10 mindən çox) təkcə 1918-ci ilin yay-payız aylarında Zəngəzur qəzasının 115 Türk-Müsəlman kəndinə quldur basqınları, 50-yə qədər kəndi yer üzündən yox etmişlər, 10 068 nəfər dinc sakin milli-irqi mənsubiyyətinə görə amansızlıqla, ağır işkəncələrlə qətlə yetirilmiş (3257 nəfər kişi, 2276 nəfər qadın, 2196 nəfər uşaq), 1060 nəfər kişi, 794 nəfər qadın, 485 nəfər uşaq yaralanmış, əhalinin malı-mülkü qarət edilərək aparılmış, kəndlər oda qalanmış, sağ qalan 50 000 nəfərdən çox kökənli əhali Şuşa, Cəbrayıl və Cavanşir qəzalarında ağır şəraitdə məskunlaşmağa məcbur olmuşlar (vəhşiliklər A.Ozanyanın, Q.Nijdenin, A.Lalayanın...başçılıq etdikləri quldur dəstələri (tərkibində sonralar Bakı Komissarlarının üzvü və SSRİ rəhbərlərindən biri olmuş A.İ.Mikoyan (1895-1978) və Sovet Ordusunun marşalı X.İ.Baqramyan (1897-1982) da iştirak edib) tərəfindən törədilmişdir).
Çar
Rusiyası A.Ozanyana
1917-ci ildə general-mayor hərbi rütbəsi vermişdir.
Həmin
illərin soyqırım
faciələrini qələmə alan
jurnalist Skotland Liddell 1919-cu ildə yazırdı:
-Zəngəzur qəzasının
Gorus şəhəri
"erməni"lər tərəfindən anti-Türk
ocağına çevrilmişdir, A.Ozanyan
hələ də oradadır, o, İrəvan şəhərində
yerləşən "erməni" hökumətini
tanımaqdan imtina etmişdir...
Haşiyə. Böyük Britaniyalı hərbi müxbir Skotland
Liddell Robert (1885-1972) Rusiyanın I Dünya müharibəsində
iştirakını işıqlandırıb. 1920-ci ilin fevral
ayında "Qarabağ erməniləri" məqaləsini
yazaraq hay yazarı Tiqran Nazaryanın "Qrafik" qəzetində
çap etdirdiyi məqaləsində yer alan saxta məlumatları
(guya Qarabağ bölgəsində 198 min "erməni",
80 min nəfər Türk yaşaması ilə bağlı) təkzib
edərək, Azərbaycan Xalq Cumhuriyyəti Xarici İşlər
Nazirliyinin İnformasiya şöbəsinin müdiri, fəlsəfə
doktoru, professor A.S.Şepotyevin rəsmi arayışına əsaslanaraq
Qarabağın kökənli 415 min nəfər
Türk-Müsəlman əhalisinə qarşı cəmi 170
min "erməni" yaşadığını
bildirmişdir.
İngilis mənşəli nasirin
bir kəlamı indi də qiymətlidir, dəyərlidir:
-"erməni"lər bədbəxt
xalqdır, çünki
onları daşnaklar idarə edir...
Qeyd edilən bu facələrin, soyqırım-qətliamlarının
təsdiqi kimi (Qubadlı nahiyəsinin Qurban, Xocahan, Qaladərəsi,
Qarakilsə nahiyəsinin Şəki, Arıqlı, Məlikli,
Urud, Qızılcıq, Dərəbaş...., Qapan nahiyəsinin
Oxçu, Baharlı, Pir Cavidan, Atqız..., Gorus nahiyəsinin
Almalı, Xəzinəvar...kəndləri timsalında)
aşağıdakı statistik göstərici dinsiz hay kilsəsinin
və hiyləgər hay sürüsünün əməllərini
rəqəmlərlə ifadə etmişdir:
-Çar Rusiyasının rəsmi məlumatına
("Qafqaz təqvimi" nəşri) görə 1916-ci ildə
Zəngəzur qəzasında 226 398 nəfər
yaşayıb, o cümlədən 119705 nəfər (52,8%)
müsəlman, 101055 hay (44,6%), 5638 nəfər (2,6%) digər
xalqların nümayəndələri olmaqla, ancaq... 1926-cı ildə
Türk-Müsəlman əhalisinə nisbətdə bu rəqəm
heç 5000 nəfərə çatmayıb...
Göründüyü kimi, nəinki Bütöv Azərbaycan
dövlətçiliyi naminə, eləcə də
Bütöv Türk Dünyasının tarixi-coğrafi
birliyinə rəğmən mühüm siyasi-hərbi,
iqtisadi-təsərrüfat, dini-mədəni...dəyərlər
daşıyıcısı olan Zəngəzur bölgəsinin
hədəf seçilməsi heç də təsadüfi
olmamış, 1920-ci illərdə də rus-hay qüvvələrinin
mürtəce təcavüzlərinin qurbanına
çevrilmişdir.
Tarixi Zəngəzur mahalının
rus-hay qüvvələri tərəfindən
1920-ci ilin sonlarına yaxın (30 noyabr-01 dekabr) işğal
edilməsi ilə bağlı arxiv materialları sübut edir
ki, Rusiyanın mürtəce siyasəti bütün dövrlərdə
eyni niyyət-mahiyyət (Azərbaycan dövlətçiliyinin,
siyasi-iqtisadi, hərbi gücünün zəiflədilməsi,
dövlət quruculuğunun asılı hala
salınması...) daşımışdır. Belə ki, Azərbaycan
K(b)P Mərkəzi Komitəsi Siyasi bürosunun 04 noyabr 1920-ci
il tarixli keçirilən iclasında (İ.Stalin və
S.Orconikidzenin iştirakı ilə) "rus-erməni
müqaviləsi"nin layihəsi müzakirə edildikdə
yekdilliklə nəzərə alınmışdır ki, əzəli
Naxçıvan və Qarabağ bölgəsinin milli-tarixi
özəlliyi əsas götürülərək bu inzibati-ərazi
vahidləri Azərbaycanın tərkibində
saxlanılmalıdır, həm də qaldırılan təklifin
siyasi və strateji baxımdan qəbuledilməzliyi xüsusilə
vurğulanmışdır. Amma, həmin tarixdən 25 gün
sonra (29 noyabrda) "Ermənistan"da Sovet hakimiyyəti
qurulduqdan dərhal sonra (30 noyabr) Azərbaycan Xalq
Komissarları Sovetinin sədri N.Nərimanovun Deklarasiyası rəsmən
elan edilir və Zəngəzur qəzası rus-hay
"qardaşlıq ittifaqına" qurban verilir, eləcə
də Qarabağda hayların müqəddaratının təyinedilməsi
hüquqları qəbul edilir ("Kommunist" qəzeti, 02
dekabr 1920-ci il).
Sanki,
1920-ci ilədək Qərbi
Azərbaycanda Şəhid olmuş 50 min Türk-Müsəlman
qövmünün Müqəddəs ruhunu qısa Zaman kəsiyində
"Şimal küləyi" sovurub aparmışdır,
xatirələri unudulan Qan-Gen yaddaş
daşıyıcılarının adları əvəzinə
"rus-hay xətti" ilə qara səhifələr
yazılırdı...
Rus millətçisi Y.S.Xolmoqorov (1975) yazmışdır:
-Q.Nijde sayəsində
Zəngəzurun Azərbaycandan
qopaldılması Rusiya imperiyasının cənubunu tutan Turan
Bütövlüyünün (Mərmərə dənizi
sahillərindən Yakutiyaya qədər)
parçalamışdır, qarşısını kəsmişdir...
Rusiya dövləti tərəfindən
Q.Nijdenin xidmətləri
("xüsisi qəhrəmanlıq və şəxsi igidliyinə
görə") müq.Vladimir,
müq.Anna ordenləri, Georqi xaçı ilə təltif
edilmişdir ("Sovet İttifaqı Qəhrəmanı"
adı səviyyəsinə bərabər).
Arxiv mənbələrində saxlanılan
Zəngəzur facələri barədə
tarixi kerçəklikləri yaddaşlarında saxlayanlar da az
deyil-Qapan nahiyəsinin Yuxarı Pürülü,
Gığı, Baharlı kənd sakinləri Gəncalı
Hacı Əziz oğlu (1929), Səfixan Xəlil oğlu Gəncəliyev
(1936), Heydər İsmixan oğlu Dünyamalıyev (1939), Mehri
nahiyəsinin Aldərə və Nüvədi kənd sakinləri Nargilə İmaməli qızı
(1929), Balakişi Balakişi oğlu Həsənov (1939)...və
onların hay quldurlarının Türk-Müsəlman
camaatına qarşı törətdikləri vəhşiliklər
barədə söylədikləri uzaq tarixdə olmayıb,
bizi həmin hadisələrdən bir əsrdən bir az
artıq Zaman ayırır...
(ardı
var)
R.S.
Rus-hay bolşeviklərinin 1906-cı ildən nəşr edilən
"Bakinskiy raboçiy" qəzetinin müxbiri və
1917-ci ildən redaktoru (I Dünya müharibəsində
"erməni" mənşəli "Paykar"
("Mübarizə") qəzetində
çalışmış))
olmuş Arsen Minasoviş Amiryan (1881-1918) 1918-ci ildə çap
etdirdiyi məqalədə yazmışdır ki,
"Daşnakstyun" silahlı dəstələri İrəvan
quberniyasının 200 Müsəlman kəndini yerlə-yeksan
etməklə milli kənd təsərrüfatını da məhv
etmişlər.
R.S.S. Zəngəzur
qəzasında törədilən faciələrin
qarşısının alınması barədə AXC
Hökumətinin 1919-cu ilin aprel ayında "erməni" həmkarlarına
rəsmi müraciəti cavabsız, nəticəsiz qalmaqla hay
quldurlarının hücumları daha da şiddətlənmişdir..."Azərbaycan"
qəzetinin 21 iyun 1919-cu il tarixli sayında Xosrov bəy Əlipaşa bəy
oğlu Sultanovun (Zaqafqaziya Seyminin deputatı və AXC-nin ilk hərbi
naziri, 1879-1947) olmu,müraciəti dərc edilib ki, 10 min nəfər
Türk-Müsəlman tərəkəməsi və
onların 150 min baş davarı Zəngəzur-Bərgüşad
dağlarında "erməni" silahlılarının
mühasirəsindədir...
Qismət Yunusoğlu,
Bakı Dövlət Universitetinin müəllimi
Olaylar.-
2023.- 3-16 noyabr.- S.17.