"Dünyanın
kulturoloji dərkinə
ehtiyac var"
Aydın Xan Əbilov: "Başa düşmürəm, xalqımız
niyə soyunan Madonnaya baxa bilər, Aygün Kazımovaya yox?"
Azərbaycanda son iki ildə kulturologiya ilə bağlı müxtəlif tədbirlər keçirilir. Bakıda kulturoloqların beynəlxalq konfransından sonra hər ay müxtəlif seminarlar keçirilir, kulturoloqlar bir araya gəlib müzakirələrə qoşulurlar. Amma bütün bunlar ölkəmizdə kulturologiyanın inkişafına, səviyyəsinə o qədər də təsir etmir. Bu gün Azərbaycan kulturologiyasında problemlər qalmaqdadı. Bu və digər məsələlərlə bağlı Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qrumunun sədri, kulturoloq Aydın Xan Əbilov danışdı.
- Kulturologiya bu gün həyatımızda nə kimi rol oynayır?
- Kulturologiya özlüyündə böyük sahəni əks etdirən elmdi. Baxır biz bu ifadəni hansı mənada qəbul etmək istəyirik. Sual versək fəlsəfə, fizika nədi, bunun da dəqiq cavabını vermək olmaz. Kulturologiyanın böyük əhatə dairəsi var. Klassik kulturologiya bir qədər fərqli idi. Burda mədəniyyət hadisələri vasitəsilə həyatın izahı, dərki nəzərdə tutulurdu. XlX əsrin sonu, XX əsrin əvvəllərindəki filoloqların, dilçilərin araşdırma əsərlərində bunu görürük. Amma müasir dövrdə kulturologiya obyektlərini genişləndirib. İndi kutlurologiya deyəndə cəmiyyətin, dövlətin hadisələrinin mədəniyyət hadisələri vasitəsilə izahı nəzərdə tutulur. Klassik kulturologiya özü bir neçə yerə bölünür- kulturologiyanın nəzəriyyəsi, predmeti, tarixi və çağdaş istiqamətləri. Müasir dövrün kulturologiyası da özlüyündə bölünür. Sosioloji, etnoqrafik və s. Hal hazırda hümanitar kulturologiya inkişaf edir.
Dünyanın elmi, dini, poetik
dərki var. İndi kulturoloji dərkə ehtiyac var. Adi bir misal göstərməklə
kulturoloji baxışın
nə olduğunu sıravi oxuculara izah edə bilərik. Azərbaycan millətinin
tarixi Azərbaycan dövlətinin tarixindən
çox-çox genişdi.
Tarix elmi baxımından bunu izah etsək,
uzağı Atabəylər
dövlətinə qədər
gedib çıxa bilərik. Kulturorloji
baxımından bu məsələyə izah
verəndə isə,
Zərdüşt peyğəmbərdən,
Urmiya gölü ətrafında başlayan
sivilzasiya tarixindən
bu yana
Azərbaycan millətinin
tarixini stematik verə bilərik.
- Deyə
bilərikmi ki, gündəlik yaşam üçün kulturologiyanın hümanitar
bölməsini öyrənmək
lazımdı?
- Elə
bir sahəmiz yoxdu ki, kulturologiya ora nüfuz etməsin. Bir çox kulturoloqlar siyasi kulturologiyadan istifadə etdiklərini deyirlər. Dövlət
və cəmiyyət,
dövlətlərarası münasibətlər, qloballaşma
dövründə xalq,
harmonik yaşayış
üçün mədəniyyətlərin
verdiyi tövhələr
və s. Şimali Azərbaycanda əhalinin sayı 8 milyon 500 mindən artıqdı. Dünya azərbaycanlıları sayı
isə 50 milyondu.
Biz kulturoloji baxımdan
bu 50 milyonu birləşdirməyə çalışırıq.
Azərbaycanlılar haqqında danışanda,
fikir bildirəndə artıq 8 milyonu deyil, 50 milyon azərbaycanlıları nəzərdə
tutursan. Yəni
kulturologiya düşüncəmizdə,
intelektimizdə, baxışlarımızda
olmalıdı. Başqa
xalqlara baxanda bizdə kulturologiya elmi çox az inkişaf
edib. Rusiya orta məktəblərində
8-9-10-cu sinif şagirdlərində
kulturologiyanın
nəzəriyyəsi, tarixi,
müasir istiqamətlərinə
aid dərslər keçirilir.
10 ilə yaxındı
çalışırıq ki, bizim ali
məktəblərimizdə kulturologiya bir elm kimi tədris olunsun. Təkcə Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində
bu sahəyə yer verilib. Lütvizadə XX əsr Azərbaycan
elminin intelektinin dünyaya bəxş etdiyi ən böyük şəxsiyyətlərdən
biridi. Onun qeyri-səlis məntiq
nəzəriyyəsinə sadəcə
fizik, filosof kimi baxanda o qədər də aydın olmur. Kulturoloji düşüncəyə malik
insan olmalısan ki, bu nəzəriyyəni
tam olaraq izahını
biləsən. Lütvizadə özü də demişdi ki, mən Şərq
fəlsəfəsini bilməsəydim,
Nizamini, Füzulini oxumasaydım bəlkə də qeyri-səlis məntiq nəzəriyyəsini kəşf
edə bilməzdim.
Kulturoloji baxış bütün
sahələri əks
etdirdiyinə görə,
onun tədris olunmasına ehtiyac var. Bizim gənc nəsil dünyada gedən hadisələri dərk etməlidi. Gənclərə, tələbələrə kulturoloji düşüncəni öyrətməliyik.
Görürsünüz ki, idmana böyük böyük vəsait ayrılır və bu sahədə uğurlarımız var. Dünyanın
bir çox ölkələri həm də mədəni hadisələrlə ölkələrini
tanıtmaq istəyirlər. Kulturologiyanın bir hissəsi
də turizmlə bağlıdı. Azərbaycanda bu yaxınlarda Novruz bayramı böyük təmtəraqla
keçirildi. Beynəlxalq muğam
festivalı keçirildi.
Bunun həm iqtisadi, həm də kulturoji baxışı
var.
- Gəlin
bir az
qloballıqdan kənarlaşaq. Azərbaycanda istər məmur,
istərsə də sadə insanlarda ünsiyyət mədəniyyəti
yoxdu. Yəni etiket qaydalarına
əməl olunmur. Kulturoloqlar bəlkə bu
mədəniyyətin inkişafı
haqda da düşünməlidilər?
- Bu insanın
daxili və xarici mədəniyyəti
haqqındadı
və kulturologiyanın
bir sahəsidi. Hər bir şəxsin etik normalara riayət edib etməməsi və ya insanlarla münasibətdə
kobud olması onun daxili işidi.
Bunu sırf mədəniyyətə
bağlamaq olmaz.
Sözsüz ki, biz dünyada
olan bir çox dəyərləri
Azərbaycana gətirməyə
çalışırıq. Həmin dəyərlər ki, bizdən gələrək
dünyaya gedib. Qərbdən, qonşu ölkələrdən
bizə qayıtmalıdı.
Bu dəyərləri araşdıranda görürük
ki, bizim dəyərlərimizin özü
heç də zəif dəyərlər
deyildi. Əgər biz keçmiş dəyərlərimizi müasir
dövrümüzlə ayaqlaşdıra
bilsək, o dəyərlər
əslində ən böyük insani anlayışlardı. Bu baxımdan fikirləşirəm
ki, həm bizdə, həm də xaricdə olanlardan sintez yaradıb, insanlara nəyisə aşılamaldıyıq.
- Telekanallara
diqqət yetirəndə
nə görürsünüz,
bu gün televiziya mədəniyyəti
inkişaf edir?
- Mədəniyyət
və mənəviyyat
bir-birinə bağlı
olsa da ayrı-ayrı
anlayışlardı. Mədəniyyət
daha geniş anlayışdı. Mədəniyyətdə
heç də həmişə mənəviyyat qurulmur.
Azərbaycan milli rəqslərində
kişi ilə qadının yanaşı rəqs etməsi
tarixən gələn ənənələrimizə yaddı.
Amma bunu mədəni hadisəyə çevirəndə,
artıq mənəviyyat tərəfi kənarda qalır.
Bu gün bir çoxları müğənnilərin
özlərini aparmasına, geyimlərinə etirazını
bildirirlər. Biz insanlara həmişə
deyirik ki, Azərbaycanda yeddi kanal var. Birini bəyənmirsənsə,
başqasına baxın. Vaxt gələcək
ki, bizdə kanallar da ixtisaslaşacaq. Ailə,
mədəniyyət kanalı olacaq. Hər
bir insan dünyagörüşünə uyğun olaraq kanala
baxacaq. Bizim insanlar şit-şit hərəkətlər
edən, soyunan Madonnaya baxa bilərlər. Amma
Aygün Kazımovaya baxmamalıdılar. Mən
başa düşə bilmirəm. Axı
həmin soyunan müğənniləri uşaqlarının
toyuna çağıran da həmin insanlardı, xalqımızdı.
Kütlənin səviyyəsini qaldırmaq
lazımdı ki, kütlə bir çox dəyərləri
ayırd etməyi bacarsın. Mən
müğənnilərin səviyyəsindən, savadından
çox şikayətçiyəm. Adi
suala cavab verə bilmirlər. Mən telekanalların rəhbərlərindən
də bir az şikayətçiyəm. Onlar səviyyəli, intelektual insanları
axtarmalıdılar. Qoy həftənin 6 günü
şit müğənnilərin olsun. Heç
olmasa bir günü də səviyyəli insanları,
ziyalıları çıxarmaq lazımdı. Sevindirici haldı ki, artıq tənqid etdiyimiz bir
çox kanallar belə ziyalılara, ciddi insanların həyat
və yaradıcılıqlarına, ekspert rəylərinə
xüsusi önəm verirlər.
- Mayın 26-da lX kitab
bayramı keçirəcəksiniz. Ümumiyyətlə kitabla bağlı
bir çox tədbirlər həyata keçirilir. Bütün bunlar kitaba maraq göstərməyən
oxucularda kitaba maraq oyada bilirk.
- Martın 9-cu dəfə
bu bayram qeyd edilir. Bu bir layihədi. Tədbir əslində kitab sərgiləri, oxucularla
yazıçıların görüşünü
özündə birləşdirən
layihədi. Layihənin əhatə dairəsi
ildən ilə genişlənir. Sevindirici
haldı ki, bu tədbir vasitəsilə Azərbaycan milli
kitabına xüsusi maraq göstərirlər. 2009-cu il Azərbaycanda prezidentin xüsusi sərəncamı
ilə Uşaq ili elan edilib. Bu ilki tədbiri
Uşaq ilinə, Mirzə Cəlilin 140 illiyinə, həm də
Xalq Cümhuriyyətinin
yubileyinə həsr
etmişik. Əsas istəyimiz odur ki, Azərbaycan
oxucusu Azərbaycan dilində olan kitabları oxusun. Kitab mağazalarındakı kitabların 80-90 faizi
ingilis, türk dillərində olan kitablardı. Azərbaycan dilində 10-20 faiz kitab var. Ciddi kitablara,
ədəbiyyata maraq artır. Bu layihə
insanların Azərbaycan kitabına daha böyük maraqla
yanaşmasına imkan verəcək. Kitaba maraq
artdığını artıq hiss edirik. Əvvəllər
500-200 tirajla kitablar çıxırdısa, indi 5 min tirajla
çıxır. Kitab bayramında həm
də yeni kitabların müsabiqəsi keçirilir. Bu
müsabiqədə qalib gələn kitablar beynləxalq kitab müsabiqələrində
birinci, ikinci yerlərə sahib çıxırlar. Bu da Azərbaycan kitabının bir uğurudu. İnanıram ki, bu sahədə müsbət dəyişiklik
daha da çox olacaq.
Nizamiqızı Gülər
Olaylar.- 2009.- 10 aprel.- S. 14.